Acer's PoV:

Three weeks nang naka higa sa room niya si Akira. Nag lalakad ako ngayon papuntang dorm nila. Dahil dadalawin ko ito. Lagi naming dinadalaw ito simula nung nanyare.

Sabi saamin ng healer. Nasobrahan daw ito sa paggamit niya ng magic. At hindi ito kinaya ng katawan niya. Dahil sa magic na inilabas niya. Pero hanggang ngayon tulog parin ito.

Pag dating ko ng dorm nila dumiretso na ako sa kwarto nito. Naabutan ko namang nag babantay ngayon si Mist. Na naka upo sa upuan malapit sa kama nito.

"Wala parin ba?" Tanong ko kay Mist. Pag pasok ko sa kwarto.

"As usual tulog parin si bakla." Sagot naman nito sakin.

"Mukang hindi kapa nag papahinga?" Tanong ko rito dahil halata sa mata nito ang pagod. Tumango naman ito saakin.

"Wala pa kasi si Lexi. Siya ang mag babantay ngayon." Saad ni Mist sakin. "Saka bakit ka nga pala andito wala ba kayong klase?" Segundang tanong nito saakin.

"Maaga natapos klase namin." Maikling sagot ko rito. "Ako na muna mag babantay. Mag pahinga kana rin muna." Saad ko rito.

"Sige parating narin naman si Lexi." Saad nito sakin. Kaya tumango naman ako sakanya.

Umalis na ito at umupo naka ako sa upuan na katabi ng kama ni Akira. Pinagmasdan ko ito habang natutulog ito. Napaka amo ng mukha nito para bang ang sarap nito pag masdan.

"Walang nag akala na ganun ka pala kalakas. Halos madaig mo na kaming mga royal blood." Saad ko rito habang nakatingin rito.

Naalala kopa ang sinabi saamin ni Headmaster nung nakaraang linggo. Sinabi nito saamin na di ka basta basta. Dahil sa taglay mong lakas.

*Flashback*

"Bantayan at alagaan nyo si Akira." Saad ni Headmaster saaming lima. Nasa loob kami ngayon ng Headmaster Office. Dahil pinatawag niya kaming mga S-List.

"Bakit naman po namin kailangan bantayan si Akira master?" Takang tanong naman ni Renz.

"Nakita at naramdaman nyo naman siguro ang aura pinakawalan niya nung oras nayun diba?" Paliwanag nito saamin. Tinutukoy nito ang nanyare nung Levelling. Dahil totoo namang malakas ang binitiwang aura nito.

"Alam naman po namin iyon Headmaster. Pero nag tataka lang po namin bakita kailangan namin itong bantayan?" Sagot naman ni Gray.

"Alam nyong malakas si Akira. Pero hindi nyo alam na hindi niya pa kaya ito dalhin. At kayo mismo ang naka kita nito. Halos ikamatay na niya ang pinaka walan niyang magic that time." Mahabang paliwanag nito saamin. "At kung sakaling mang yari ulit yun baka tuluyan na ngang di niya makayanan ito it's either ikamatay niya o the worst is baka kainin ng magic niya ang buong pag ka tao niya. Alam nyo naman ang mang yayari kung sakaling manyari iyon diba?" Dagdag naman nito.

Napatango naman kaming lima dahil talagang malaking gulo kung manyayare iyon. Dahil once na makain ng magic ang katawan mo. Kokontrolin kana nito. At dahil nasa loob kami ng academy baka maraming istudyante ang madamay kung sakali.

"Sainyo ko ipinag katiwala ito. Dahil malaki ang tiwala ko sainyo. At alam kong kaya niyo itong gawin." Paliwanag nito saamin. "At isa pa kung sakali mang gumamit ito ng matinding magic. Kaya niyo ito mapigilan. Dahil malalakas kayo. At kung manyayari man iyon. Gusto kong subukan niyo muna ito kausapin. Alam ko namang makikinig ito sainyo. Dahil tinuturing niya kayong kaibigan." Dagdag na paliwanag naman nito saamin.

"Pero pano kung hindi siya pumayag sa maayos na usapan headmaster?" Kuway na tanong ni Faye.

"Kung hindi siya makikinig saamin mapipilitan kaming labanan siya kahit na kaibigan paman namin siya" Napatingin naman silang lahat saakin ng mag salita ako.

"Kung yun ang dapat gawin. Gawin niyo. Pero bago niyo iyon gawin kausapin nyo muna siya." Sang ayon na sagot nito saakin. Kaya napatango kaming lahat. "Sainyo ko na ipag kakatiwala si Akira. Yun muna ang mission nyo ngayon. Maari na kayong umalism" Naka ngiting saad naman nito saamin. Kaya nag si alisan na kami sa office at dumiretso sa room naming lima.

*End of Flashback*

Natigilsn lang ako sa pag iisip ng makita kong  gumalaw ang kanay nito. Pero parang namalikta mata lang ako kaya tinignan ko ulit ng mabuti. Pero nakita ko itong gumalaw ulit.

Kaya dali dali akong lumapit sa kama nito. At nakita ko itong nag mulat ng mata niya. At pinikit pikit niya pa ito at kinusot. Kaya nag salita na ako.

"Ayos ka lang ba? May masakit ba sayo? Nagugutom kaba?" Sunod sunod kong tanong rito. Pero tinignan lang ito. Mukang nalilito pa ito sa nanyare.

"Anong ginagawa mo rito? At ano bang nanyare wala na kase ako matandaan." Tanong nito sakin.

"Binabantayan kita kaya ako narito. At yung nanyare sayo sa Levelling nahimatay ka pag tapos mong manalo. Tatlong linggo kanang walang malay" Sagot ko sa mga tanong nito. Tumango naman ito.

"Ahhh. A-ano? Tatlong linggo n-nako walang malay?" Gulat na tanong naman nito at napa upo pa. Kaya tumango ako sakanya.

"Pero papaano ang klase ko? Baka matangal ako?" Tanong uli nito.

"Nope! Excepted ka sa klase mo kaya di ka matatangal." Totoong sagot ko rito.

"Hayy! Buti naman!" Sagot nito at mukang nabunutan ito ng tinik sa lalamunan.

"Tumayo kana diyan. Tiyak na matutuwa sila kapag nalaman nilsng gising kana. At miss kana rin nila." Saad ko rito.

"Sige. Salamat sainyo."  Sinabayan pa nito ng pag tango. Kaya lumabas na ako ng kwarto nito para ipaalam sa iba na gising na siya.

Na miss rin kita Akira.

Itutuloy.....