Beomgyu pov

"អាចង្រៃយ៍!!!"
ខ្ញុំបានស្រែកឡើងបន្ទប់ពីមើលចេញពីគេម្នាក់នោះបែបគ្មានការងារធ្វើទេវានិងនោះ។

ក្រឹង!!ក្រឹង!
ទៀតហើយ! មិនជាងាប់ផ្ញើរស្អីមកទៀតហើយទេ លើនេះខ្ញុំបើជួបនិងដាល់មុខវាតែម្តង។

"Huh??"

ចុយម្រ៉ាយហើយ!! ខ្ញុំគាំងក្រោយបានឃើញសារបន្ទប់របស់គេដែរចេញមកធ្វើឲ្យអស់អីនិយាយតែម្តង។

«ល្ងាចមិញឃើញលេងសប្បាយណាស់ក៏ថតទុកមើលទៅយ៉ាងម៉េចដែរ!?»
Heesueng បានចុចផ្ញើររូបរបស់ beomgyu ដែលកំពុងបំផ្លាញឡានរបស់លោកគ្រូផាក។

"វានេះ..ដល់ក៏ហើយអញ!"
Beomgyu ចាប់ផ្តើមគាំងមែនទែនមិនដឹងត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចទេទុក្ខធ្ងន់ហើយពេលនេះ។

«វាថីឯង!! ចង់គម្រោមយើងឬ?»
ខ្ញុំបានចុចសារហើយតបទៅគេវីញមិនដឹងទៅជាស្រាវជាវមកពីណាទេទើបមកបាន Acc ខ្ញុំនេះ។

"គម្រាមហ៎!? ហ្ហឹសៗល្អដែរតើ"
Heesueng សើចឡើងក្រោយ បានឃើញសាររបស់អ្នកម្ខាងទៀតមុនដំបូងមិនមានបំណងចង់ធ្វើបាបទេតែមើលឥឡូវទៅកំពុងគិតរកវិធីហើយនិង។

«ចេញមកក្រៅមក!»
Heesueng

«ទៅរកងាប់ស្អីឪយើងនៅនិងហេ!!»

"តើលោកគ្រូផាកដឹងហើយឬនៅថាឯងជាបងរបស់ Jake?"

"អាងាប់!!!"

ខ្ញុំទម្លាក់ទូរស័ព្ទចុះហើយក៏បានក្រោកទៅស្លៀកពាក់ដើម្បីទៅរកគេនិយាយឲ្យចប់ មើលទៅបើមិនកើតសម្លាប់គេចោលតែម្តង។

"ចងទៅណា?"
ខ្ញុំចុះមកដល់ក្រោកក៏បានជួបនិង jake ដែលទើបចេញមកពីផ្ទះបាយបើគេដឹងរឿងមិនដឹងខឹងខ្ញុំប៉ុន្មានណាទេមើលទៅ។

"ក្រៅ"

"លោកប៉ាអត់នៅទេចង់ឲ្យយើងនៅម្នាក់ឯង!!"
ខ្ញុំភាំងហើយងាកមើលទៅគេទាំងឆ្ងល់។

"ហើយវាថីឯងនៅក្រែងម្នាក់ឯងមកយូរហើយតើ!"

"មិនដឹងទេ! ហើយចង់ទៅណាយើងទៅដែរ"

"ឯងកើតស្អីថ្ងៃនិងបែកម្លេះ!?"

"មែនហ៎.?យើងក៏មិនដឹងដែរមានអារម្មណ៍ចម្លែកណាស់"

"មិនមែនដោយសារប៉ះយើងថ្ងៃណាហី? ឈប់ឡប់ហើយទៅបន្ទប់របស់ឯងទៅ"

"យើងទៅដែរ!!"

"ទៅធ្វើស្អីមិនរៀនទៅក្រែងចង់ចូលមហាវិទ្យាល័យហេ!! "
Jake ស្ងាត់ជ្រងំហើយអោនមុខចុះ ចង់លេងស្ទាយអីគេទៀតហើយនិងថ្មីពេកខ្ញុំចង់ខ្លាចគេហើយ។

"Ni-ki និងបង្រៀនយើងស្អែកហើយដូច្នេះចង់សម្រកមួយយប់..ប៉ុន្តែយើងមិនបានចង់ទៅតាមឯងទេតែម្នាក់នេះ..!"

ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលក្រោយគេបានលើអេក្រង់ទូរស័ព្ទរបស់គេឡើងមកបង្ហាញពីមូលហេតុដែលគេចង់ទៅក្រៅដូចគ្នាមើលទៅវាសាហាវជាងអីដែរខ្ញុំគិតទោទៀតឥឡូវនេះតើវាមកពីថាមពលរបស់ខ្ញុំឬមកពីគេខ្លួនឯងទៅ។

"ឯងស្រឡាញ់គេ? ចង់ទៅមើលគេ?បារម្ភឬនឹក?តើឯងចាប់អារម្មណ៍នណាឲ្យប្រាកដសូម្បីតែយើងក៏ចង់បែកង៉ាងដែរ"
ខ្ញុំបានសួរព្រោះតែតាមមើលមួយថ្ងៃមកនេះគេប្រែប្រួលណាស់ហើយសារដែលគេបង្ហាញគឺចេញមកពី Sunghoon ដែលចង់ជួបគេ។

"និងហើយបានថាមិនដឹង! តែយើងនិងគេធាតុមិនត្រូវគ្នាទេ.."
ខ្ញុំឮហើយចង់តែសើចទេ ចេងតើបានខំចាប់គូឲ្យហើយនៅគេចមូលហេតុគឺបែបនេះសោះ។

"ឯងមិនត្រូវធាតុជាមួយមនុស្សគ្រប់គ្នាហើយ Ni-ki Sunghoon ហើយនិងម្នាក់មុនៗមិនឃើញមាននណាមកត្រូវនិងឯងផង! ឥឡូវស្រឡាញ់អាណាយកអានិងទៅ!"

"តែ..!"

"គ្មានតែគ្មានស្ករ! ចឹងហើយនៅមកបន្ទោសថាមពលយើងទៀតណា៎ការពិតខ្លួនឯងស្រឡាញ់គេហើយសោះនិង! ប៉ុន្តែ.. ជា Sunghoon ពិតមែន?"

"អត់ដឹង! អត់ដឹង! អត់ដឹងទេ!!!"
គេស្រែកបដិសេធខ្ញុំហើយក៏បានរត់ត្រុយទៅក្រៅបាត់បែបជាទៅរកអ្នកណាត់គេហើយ។ ក្មេងពិតមែនស្រឡាញ់ម្នាក់នោះទៅសារភាពដាក់ម្នាក់នេះឯងតាមដានចង់ឆ្កួត។

ក្រោយគេទៅបាត់ខ្ញុំក៏បានប្រុងដើរទៅគេងវិញតែភ្លេចទៅថាមានណាត់ដូចគ្នាប៉ុន្តែខណ:នោះ ទូរស័ព្ទរបស់ខ្ញុំក៏បានរោទ៍ឡើងមកតែម្តង។

"យ៉ាងម៉េចឯងនិង? រំខានម្ល៉េះ!!"
ខ្ញុំបានលើទូរស័ព្ទនិយាយទាំងដឹងហើយថាជានណា។

"យើងរំខានឯងឬអាល្អិត ឪខ្លួនឯងក៏ឯងហ៊ានឈ្លើយជាមួយដែរ"

"អុញ..ប៉ាទេហ៎? ហាស់ហា លោកប៉ាមានការអី?"
ខ្ញុំចង់គាំងព្រោះតែច្រឡំមនុស្សហើយស្មានថាជាគេតើ។

"យើងមកប្រាប់មិនបានត្រឡប់ទោវិញទេការងាររបស់ណាស់"

"ដឹងហើយ! "
ក្រោយនិយាយចប់ខ្ញុំក៏បានដាក់ទូរស័ព្ទចុះ ហើយដើរទៅកាន់មាត់ទ្វារដើម្បីចេញទៅក្រៅដែរទោះលោកប៉ាទើបផ្តាំថាកុំឲ្យដើរចោលផ្ទះមុននេះក៏ដោយ។

ក្រាក!!!
អូ! ព្រះហើយ!!!
ខ្ញុំស្លុតចិត្តចង់គាំងបេះដូងបន្ទប់ពីទាញទ្វារមកក៏បានឃើញមនុស្សម្នាក់ឈរត្រឹងញញឹមមុខផ្ទះខ្ញុំមើលយ៉ាងម៉េចក៏នៅតែខ្លាចដែរ។

"មកផ្ទះយើងធ្វើស្អី!!"

"ចាំយូរពេកមកដល់ផ្ទះតែម្តងទៅឃើញនៅជិតគ្នាដែរ! ចូលទៅបានទេរោយជើង!!"
Heesueng ញញឹមហើយនិយាយធ្វើដូចវានិងស្តេចចឹង ខ្ញុំមិនទាន់អនុញ្ញាតផងគេក៏បានដើរចូលទៅធ្វើឬកម៉ាបេន។

"មានទឹកទេជួយយកឲ្យបន្តិចស្រេកណាស់"

អឹម!! សម្តែងសមណាស់អាចង្រៃនេះ ខ្ញុំមិនបានទៅយកឲ្យគេទេព្រោះចង់និយាយគ្នាឲ្យចប់ៗតែម្តងថាចង់បានស្អី។

"និយាយគ្នាទៅឲ្យឆាប់ចប់!!"

"អឹមហុឹម? និយាយរឿងអី?"
ខ្ញុំបិទភ្នែកហើយបន្ធូរដង្ហើមចេញកុំឲ្យជើននេះហក់ទៅធាក់គេ។

"ហើយចុះឯងមកផ្ទះយើងធ្វើស្អី?"

"នឹកចង់ជួប!"

"Fuck..."
វានិងបែកសមណាស់មិនជុកក៏មើលទៅឡប់ដែរ។ ក្រោយស្ងាត់គេក៏បានងាកភ្នែកមកកាន់ខ្ញុំហើយសម្លឹងមើលពីលើដល់ក្រោមមិនដឹងជាខួរគិតស្អីខ្លះទេខ្ញុំគួរតែដេញគេចេញមុននិងមានរឿងហានិភ័យកើតឡើង។

"រឿងរូបថតនោះចង់ធ្វើស្អីក៏ធ្វើទៅយើងមិនខ្វល់ទេដូច្នេះចេញទៅវាមិនមែនផ្ទះរបស់ឯងទេ!! កុំឲ្យយើងទ្រាំមិនបានអី!"

"ហេតុអ្វីត្រូវទ្រាំ? ចង់ធ្វើអីក៏ធ្វើទៅយើងអត់បានថាអីទេ"
គេនិយាយហើយនៅត្រដាងដៃឲ្យខ្ញុំទៅរកបានទៀតនេះមិនព្រមចេញហើយនៅខ្លាំងទៀតអស់អីនិយាយហើយ។

"ឯងថាយើងមិនមែនប្រភេទរបស់ឯងទេ! តែហេតុអ្វីពេលនេះតាមស្អិតម្លេះ? មិនខ្មាស់ខ្លួនឯងទេដែលញ៉ែមនុស្សដែលឯងទើបដៀលនោះ? មើលចុះ..វាពិតជាថោក!"

"...."
ខ្ញុំបាននិយាយគេស្ងាត់បែបជាអន់ចង់ព្រោះនិយាយត្រូវ តែម្នាក់នេះមិនមែនមនុស្សធម្មតាគឺមុខក្រាសគេបានមើលមកខ្ញុំហើយសើចឡើងជាមួយនិងការហួសចិត្ត។

"ហាស់ ហាស់ Chio beomgyu!! ហេតុអ្វីក៏ឯងចេះតែធ្វើឲ្យយើងទ្រាំមិនបានបែបនេះ? មិនអីទេឯងនិយាយត្រូវហើយ!!"

"ត្រូវឪវា..និយាយមកថាចង់បានស្អីយើងដឹងថាឯងនិងយកវាទៅប្រាប់លោកគ្រូ! "
ខ្ញុំបានលើកយករឿងដែលខ្ញុំបានបង្កមកនិយាយព្រោះបើគិតទៅវាមានភាគរយប៉ះពាល់ដល់ jake ច្រើនណាស់ព្រោះគ្រូមានទំនាក់ទំនងនិងមហាវិទ្យាល័យនោះច្រើនណាស់បើគាត់ចង់និយាយតែបន្តិច Jake មិនអាចរៀននៅទីនោះតែម្តង។

"ធ្វើសង្សារយើង!"

"!?"
វានិយាយឡប់ស្អីនិង។

"យ៉ាងម៉េចព្រមទេ?"

"អត់! ហេតុអ្វីត្រូវធ្វើរឿងនិងដែរ!?"

"មែនហើយអានិងអាចលឿនពេក! អញ្ចឹងដេកជាមួយយើងទៅ!"

• • • • • • • • • • •

វឹប!!!ប្រាវ!!!
ខ្ញុំទ្រាំមិនបានក៏ទាញថូកផ្កាក្បែរដៃគប់ទៅចំកណ្តាលថ្ងាសគេតែម្តងទៅអត់មិនបានទេទ្រាំយូរហើយ។

"ហក..ហូ~~"
ខ្ញុំឈរបន្ធូរអារម្មណ៍ក្រោយពេលតែបានឃើញថាគេគឺដេកស្អាតលើសាឡុងលែងមាត់កតាមចិត្តគឺដាក់ថែមនិងហើយប៉ុន្តែឃើញក្បាលគេហូរឈាមច្រើនពេកខ្ចិលវិញខ្លាចគេងាប់។

"ហឺអា៎!!អត់មិនបានទេ!!"
ខ្ញុំដើរចូលទៅជិតគេដើម្បីមើលតែមុខគេពិតជាងទាក់ទាញកន្តាប់ដៃណាស់។

វឹប!!ព្រូស
ខ

្ញុំភ្ញាក់ព្រើតពេលដែលមានដៃមកចាប់ខ្ញុំជាប់ហើយបើកភ្នែកមកវិញនេះវាមិនទាន់ងាប់ទៀតហេ!!!!

"លេងដៃធ្ងន់ពេកទេដឹង?"
Heesueng សួរមកកាន់ខ្ញុំដោយមុខនេះគេយកដៃរងបានខ្លះទើបមិនកើតអីបែបនេះសំណាងមិនគួរនៅខាងគេនោះទេ!!!!

"លែងទៅ! យើងមិនចង់សម្លាប់មនុស្ស!"
ខ្ញុំនិយាយទាំងដឹងហើយថាពេលនេះគឺរើមិនរួម ហេតុអ្វីក៏វាកើតឡើងទៀតហើយចង្រៃយ៍អើយព្រះបែកថ្នាំអស់ហើយ។

"តែឯងបានសម្លាប់ចិត្តយើងហើយខំមកដោយសន្តិវិធីណា៎ ហិង្សាបែបមិនលេងចូលទេឲ្យដឹងខ្លួនទៅ!"

"អ៎ហ៎!! វាមិនដោយសាមាត់ថោកទាបរបស់ឯងទេ!!"

"អឹមហុឹម! អាវរបស់ឯងស្តើងពេកហើយហេតុអ្វីចង្កេះតូចម្ល៉េះមើលរូបមិនចឹងផង!?"
គេកំពុងនិយាយពីស្អីនិង!! វាបែកមែនទែនហើយ។

"ឯងនិយាយស្អី!! ឈប់ទៅកុំធ្វើវាម្តងទៀតឲ្យសោះដាច់ខាត!"

"មិនអោយធ្វើអី!? ថើបឬខាំ?"

"ទាំងពីរនិង!! ឯងប្រើសន្តិបន្តិចទៅកុំទាន់ឆ្កួត!!"

អឹម!!?
អា្ហក?? ខ្ញុំនិយាយហាមមិនទាន់បានមួយនាទីផងគេក៏បានចាប់ទាញខ្លួនខ្ញុំចុះក្រោមហើយអោបជាប់ថែមទាំង...ថែមទាំង..តើខ្ញុំគួរនិយាយទេគឺអាចង្រៃនោះវាបានលិចត្រចៀករបស់ខ្ញុំឆ្កួតហើយយយយយយយ

"បែបនេះមិនខុសទេមែនអត់?"
Heesueng ងាកភ្នែកមកមើលខ្ញុំហើយសួរឡើងទាំងញញឹមលិចបបូរមាត់តិចៗខ្ញុំព្រឺរោមណាស់។

"អារោគចិត្តអើយយ"
នៅពេលនេះខ្ញុំមានតែបួងសួនក្នុងចិត្តទេសូមកុំឲ្យវាធ្វើអីផ្តេសផ្តាស់នៅពេលនេះអី!! នណាក៏បានដែរសូមជួយខ្ញុំទៅ!!លោកប៉ា!!!!

Cut cut cut cutttttttttt

°°°°°°

Sunoo pov
នៅយប់នេះខ្ញុំបានមកក្នុងក្លឹបពិតមែនតែមិនមែនចូលក្លឹបទេដោយសារតែមិនទាន់គ្រប់អាយុទើបបានត្រឹមអង្គុយញាំអីនៅក្នុងហាងមួយទល់មុខក្លឹបនោះ។ វារៀងសោកសៅដែរមានលុយមានសម្រស់តែអត់អ្នកញ៉ែជីវិតធ្វើបាបក្មេងតូចដូចខ្ញុំពេកហើយ។

"ហ្អើយ! យប់នេះខ្ញុំចង់ញ៉ាំស្រា..ហេតុមានតែទឹកដោះគោទៅវិញ"
ខ្ញុំអោនដាក់មុខទៅតុទាំងធុញថប់យ៉ាងខ្លាំង សេធល្មមទេដល់ប្រលែកភ្នែកទៅក្រៅបែរជាឃើញមនុស្សម្នាដើរកាន់ដៃគ្នាទាំងគូរៗ

សេធ! សេធកាន់តែខ្លាំង!!!

"ខ្ញុំក៏ចង់មានសង្សារនិងគេដែរ.."
ត្រូវហើយនណាថាខ្ញុំមិនចង់នោះ ខ្ញុំតែងតែគិតថាខ្ញុំនិងអាចមានដៃគូរម្នាក់ដូចគេដើម្បីបំពេញភាពខ្វះខាតក្នុងជីវិតជាសិស្សវិទ្យល័យ។ គ្មាននណាចង់នៅម្នាក់ឯងនោះទេមានស្នេហាក៏ចង់បានសង្សាម្នាក់ដែលចេះផ្អែមល្ហែម។

"ខ្ញុំចង់មានស្នេហា!!"
ខ្ញុំក្រោកពីតុហើយរអ៊ូទៅកាន់ព្រះឲ្យជួយរកមនុស្សម្នាក់មកឲ្យ មនុស្សដែលល្អដូចខ្ញុំហើយបែរជាគ្មានសង្សារមើលទៅអន់ណាស់។

"អត់ទោសប្រុសស្អាត..សុំអង្គុយផងបានទេ?"
ភ្លាមៗនៅជិតខ្ញុំក៏មានមនុស្សប្រុសម្នាក់បានដើរចូលមកហើយនិយាយមកកាន់ខ្ញុំទាំងញញឹមស្រស់។ ខ្ញុំមិនបានតបក៏ខិតខ្លួនថយពីគេបន្តិច។

"អរគុណ!! សុំលេខទូរស័ព្ទមួយបានទេ?"

"លេខម៉ែឯងនៅនិងយើង!!"

• • • •

ខ្ញុំបានអង្គុយហើយមើលទៅកាន់មេឃបន្តទៀតក្រោយមនុស្សម្នាក់បានចេញទៅវិញបាត់។ គ្រប់គ្នាតែងតែចូលមករកខ្ញុំមិនបានប៉ុន្មានក៏ទៅវិញបាត់ តើខ្ញុំខុសអីទៅ? ការពិតខ្ញុំចង់បានសង្សារម្នាក់ណាស់។

"មនុស្សម្នាក់ៗដូចតែគេនិង!!"

"សួរស្តី!! ឃើញឯងអង្គុយនៅនេះយូរហើយខ្វះអ្នកកំដរមែនទេ?"
ខ្ញុំភ្ញាក់ព្រើតពេលអង្គុយមិនបានប៉ុន្មានផងក៏មានសិស្សប្រុសម្នាក់បានចូលមករកខ្ញុំដោយនិយាយលេខាយមើលទៅជាសិស្សទេតែញ៉ែម៉ាអែម។

"ទៅកំដរសពឪឯងទៅ!!"

• • • •

ហ្អើយ!!ខ្ញុំពិតជាហត់និងជីវិតនេះណាស់ ចុងក្រោយខ្ញុំនៅតែគ្មាននណាចាប់អារម្មណ៍។ មនុស្សដូចខ្ញុំក៏ត្រូវការមើលថែយកចិត្តទុកដាក់ផងដែរតើពេលណាទើបខ្ញុំរកម្នាក់នោះឃើញទៅ..?

"បងប្រុស..ខ្ញុំសុំវីឆាតបងមួយបានទេ?"
ខ្ញុំភាំងក្រោយងាកមកក៏បានឃើញនារីម្នាក់គួរឲ្យស្រឡាញ់មើលទៅពិតជាក្មេងណាស់បានរត់ចូលមកជាមួយនិងទូរស័ព្ទដៃរបស់នាង ខ្ញុំញញឹមហើយក៏បាននិយាយគួរសមវិញ

"បងមិនស្រលាញ់ស្រីទេ!!"
នាងទម្លាក់ទឹកមុខចុះហើយមើលមកខ្ញុំដោយគាំងបែបមនុស្សធ្លាក់ថ្លើមប្រមាត់។

"ខ្ញុំជា fan bl សុំថតរូបមួយមកចឹង!!"

"សុំទោស! បងប្រតិកម្មនិងលេសឺអេក្រង់!"

"ស្អីក៏អត់! ហើយងាប់រអ៊ូថាចង់បានសង្សារធ្វើអី!!!"
ក្រោយនាងទៅបាត់ក្រោយខ្នងខ្ញុំក៏បានឮសំឡេងមនុស្សម្នាក់មិនមើលមុខក៏ទាយដឹងដល់សន្តានបានដែរ។

"ចេញទៅ!!"
ខ្ញុំនិយាយដោយងាកមកបន្តការសេធរបស់ខ្ញុំទៀត មនុស្សដូចគេនិងទៅយល់ស្អីទៅចំមែន។

"មើល! សូម្បីតែយើងក៏ដេញដែរធ្វើដូចនេះជាផ្ទះវាចឹង!!"
Ni-ki បានរុញខ្លួនខ្ញុំមកម្ខាងហើយអង្គុយធ្វើហីថាមិនក្តៅក្រហាយបន្តិចទៅមនុស្សកំពុងសោកសៅផង។

"កុំចេះ! កុំរវល់! កុំខ្វល់! កុំតាប៉ែ! កុំក្បែរយើងចេញទៅអាចង្រៃ!!"

"...."
ខ្ញុំឈប់ក្រោយមិនឮការឆ្លើយតបរបស់គេទៀតក៏ងាកភ្នែកទៅមើលគេ Ni-ki សម្លឹងមុខខ្ញុំទាំងខ្ទប់មាត់សើច។

"សើចក្បាលឯងស្អី!!"

"យើងមិនយល់ពីឯង មាត់រអ៊ូររង៉ូវថាចង់មានគូ ចង់បានសង្សារ! ដល់គេញ៉ែដេញគេចេញវាថីនិង? ក្នុងខ្លួនឯងថីហា? "

"ហើយគ្រាន់តែចឹងសោះឯងឆ្ងល់ធ្វើអី! មនុស្សមានសង្សារច្រើនដូចឯងមិនយល់ទេ!!"

"យើងមិនយល់ព្រោះតែឯងមិនពន្យល់! ងាប់កាចនោះកាចនណាគេទ្រាំបានទៅ"

"រឿងអញ! មើលថែស្រីឯងឲ្យតែគង់ទៅកុំទំនេរដើរទើសគេ!!"

"ប្រាកដហើយ! ដូច្នេះនិយាយពីឯងវិញកាលបានទៅផ្ទះ?"

"មិនទៅទេ!"

"Sunghoon នៅពេទ្យមិនទាន់ចេញទេ!"
ខ្ញុំឮហើយក៏ងាកទៅមើលមុខគេព្រោះគិតថារបួសស្រាលបែបចេញពីពេទ្យទៅផ្ទះយូរហើយទើបមិនចង់ឃើញ តែគេមិនទាន់មកវិញផងនិងសប្បាយចិត្តបន្តិចហា៎។

"ហើយចឹងចង់នៅក្រៅផ្ទះទៀតឬ?"

"នណាថាយើងមិនទៅវិញ ! ធ្វើផ្ទះដើម្បីនៅហេតុអីត្រូវមកខាងក្រៅឆ្កួតមែន! "

"ស្អីវាភ្លាមៗនិង ប្រែលឿនជាងព្យុះទៅទៀត"

"យើងនិងទៅឥឡូវហើយ តែឯងយើងសុំដាស់ទឿនលេងស្រីច្រើនពេកប្រយ័ត្ន HIV ផង! អ្នកជិតខាងបារម្ភអនាគតកូនប្រពន្ធឯងណាស់!!"

"Huh??"
ខ្ញុំបានសើចហើយប្រមូលចំណីចំណុកដើរចាកចេញទៅទាំងសប្បាយរីករាយមិនបាច់ខ្វល់ទៀតទេ។

Ni-ki មើលទៅកាន់អ្នកដែលកំពុងចាកចេញទាំងចង់សើចយំមិនចេញទេនៅមិននៅមកនិយាយអីណាគ្នាមិនទាន់ទាំងបានសាកម្តងផងចេះតែថាហើយកម្លោះបរិសុទ្ធណា។

++++&++++

Sunki ដដែលសោះភ័យម្លេះហាស់ហាស់ចាញ់បោកគេ។