ក្រោយពីនាំគ្នាកូរអស់ចិត្តពេលនេះគ្រប់គ្នាក៏បានឡើងគោកវិញមើលទៅបែបខ្សោះអស់កម្លាំងពីខ្លួនហើយម្នាក់ៗ។ តែទោះហត់យ៉ាងណានៅតែអាចឆ្កួតបានដែរ។

"លេងស្រួលបួលតិចកុំប្រឡំវើយ!!"
Sunghoon និយាយឡើងទាំងស្រវេស្រវាចាប់យកកាតបន្ទប់ដេកដោយសារតែបន្ទប់មានបួនចឹងចូលដល់វគ្គរើសយកមិត្តរួមដំណេកយប់នេះហើយ។

"អញសំពះកុំឲ្យបានជាមួយវាអីលោក.."
Jay លាន់មាត់ទាំងរាងចាលក្នុងឆាកជីវិត លែងចង់ចុះញ៉មនិងមនុស្សអស់នេះហើយជាពិសេសលោកមិត្តគេតែម្តង។ ស្គាល់យូរទៅចាប់លែងឈ្នះតែម្តង។

"យើងភ័យដល់ហើយសុំជាមនុស្សល្អៗទៅចុះ"
Sunoo ចូលទៅចាប់យកលេខបន្ទប់ទាំងបន់សុំមនុស្សល្អធ្វើដូចមានចឹងឡប់ទាំងអស់សោះ។

"ខ្ញុំចង់គេងម្នាក់ឯង!! បងប្រុសកក់បន្ទប់បន្ថែមមិនបានទេហេ?លុយច្រើនសឹងអី!"
Jungwon រអ៊ូររទាំព្រោះតែគិតថាមិនទម្លាប់គេងមានគ្នា រាល់យប់ដេកតែជាមួយនិងខ្នើយដល់មកដេកជាមនុស្សគ្នាដូចជាភិតភ័យអីចឹងទៅជាកុមារីរុំទុំម្នាក់។

"យើងបានកក់សម្រាប់គ្រប់គ្នាម្នាក់គឺមួយបន្ទប់! ប៉ុន្តែសណ្ឋាគារគឺនៅភ្នំហ្វូជី! ដែលឯងបានវង្វេងនោះ!!"
Heesueng តបទៅប្អូនវិញទាំងខ្លួនអង្គុយនៅនិងកៅអីមិនខ្ចីខ្វិលរើសមិត្តរួមបន្ទប់ដូចគេមើលក៏ដឹងថាចង់ដេកជាមួយនណាក៏បានស្រាប់។

"ហើយកក់ម្តងទៀតមិនបានមែន?"

"លុយម៉ែឯងទុកនៅយើងហ៎?"

"មើលនិយាយ!! ខ្ញុំឡើងជាប្អូនបងឯងហា៎~~"
Jungwon និយាយទាំងអន់ចង់ជាមួយបងគេក្រោយមកក៏រត់ត្រុយទៅចូលចំណោមគេដែរបាត់។ heesueng សើចហួសចិត្តទាំងក្រវីក្បាលហើយភ្នែកមុតក៏បានងាកទៅប្រទះនិងមនុស្សពីរនាក់ដែលកំពុងនិយាយគ្នាដែលធ្វើឲ្យបបូរមាត់ក្រាសញញឹមឡើង។

"មើលមកបែបនិងហើយមិនបាច់រើសទេដឹងហើយ!"
ងាកមកមើលបងប្អូនគូរនេះវិញក៏មិកខ្ចីរវល់ដែរ Jake បានងាកទៅសួរបងខ្លួនដែលខ្លួនដូចចង់ភ័យជំនួសព្រោះតែមានភ្នែកសម្លឹងមើលមករហូតបែបមិនរួចខ្លួនទេ។

"មានលុយច្រើនគឺជាស្តេចហើយ! អ្នកមានធ្វើអីក៏សម!"
Beomgyu តបប្អូនវិញដោយងាកភ្នែកមើលទៅកាន់ម្ចាស់ឧបត្ថម្ភក្នុងដំណើរកម្សាន្តមួយនេះ។

"ប្រុងលេងមែនទែន? "
Jake ឆ្ងល់ក៏សួរបន្ត beomgyu មើលមុខគេហើយសើចឡើង។

"ទេ! គ្មានអារម្មណ៍ទៅរកមិត្តរួមបន្ទប់វិញល្អជាងគិតតែឯងទៅ មើលចុះទាក់ទាញគេឯងតាំងពីមកដល់ដំបូងប្រយ័ត្នៗទៅប្រហែលមិនមែនយើងតែជាឯងវិញនោះ!"

Jake ឈរស្ញេញម្នាក់ឯងមើលទៅកាន់បងប្រុសដែលដើរទៅកាន់គ្រប់គ្នារើសលេខបន្ទប់យ៉ាងសប្បាយ។

"ចាំបាច់ខ្វល់ធ្វើអីបើជាពួកគេមែនដាក់ថ្នាំបំពុលពីល្ងាចឲ្យហើយទៅចប់! "
នាយតូចញញឹមហើយដើរទៅចូលរួមនិងគេឯងផងដែល។

"អា៎~~~"
សំឡេងស្រែកទាំងទន់ចង្គង់ចុះទៅដី សូនូបានចាប់ចំលេខបន្ទប់មួយដែលគេគិតថានិងមិនអាចកើតឡើងបានទេឥឡូវជាប់ក្លាមួយសូន្យ។

"ខ្ញុំមិនចង់! ខ្ញុំមិនគេង! ខ្ញុំនិងមិនដេកទេយប់នេះ!! ជួយផងម៉ែអើយឪអើយជួយអាកូនចោលម្សៀតម្នាក់នេះផងទៅ!! ហា៎ៗៗ"
Sunoo ដេកដួលទៅដីហើយប្រកាច់ប្រកិនដូចគេអារ ក ថែមទាំងស្រែកមកខ្មោចម៉ែខ្មោចឪឲ្យមកជួយទៀត។

"ស្រែកអីស្រែកម្លេះអាណាងាប់!!"
Beomgyu និយាយទៅកាន់ក្មេងប្រុសដែលកំពុងមានវិបត្តក្នុងចិត្តបរិយាមិនចេញ។

"ខ្ញុំមិនចង់គេងជាមួយបងទេ!! មនុស្សអាក្រក់ព្រៃផ្សៃ!!"

"និយាយមកដូចអញនិងឃ្លានដេកជាមួយវា! ឈប់ឡប់ទៅឯងឆ្កួតមិនដល់គេនោះទេមើលទៅ!!"
Beomgyu តបទៅគេវិញហើយបូញមាត់ទៅកាន់ Jungwon ដែលពេលនេះ stress ដំណាក់កាលចុងក្រោយដាំក្បាលចុះក្រោមជើងឡើងលើនៅមុខបន្ទប់គេងដែលគេចាប់បានពករោះត្រូវគេងជាមួយនិងសត្រូវស៊ូពូជរបស់គេ នេះបើមានខ្សែបែបយកទៅកចងលេងផងមិនដឹងគាត់និង។

"ហ្អើយ!! សាហាវបោះវា.. "
Beomgyu ឮហើយក៏មិនខ្វល់លើជើងដើរកន្លងសពរបស់សូនូទៅធ្វើដឹងព្រោះតែគេ រញ៉េរញ៉ៃមុខបន្ទប់រកផ្លូវដើរគ្មាន។

"ន៎ែ! បើបងដើរបែបនិងហើយមិចមិនជាន់ក្បាលខ្ញុំតែម្តងទៅ!! មានភ្នែកមិនចេះមើលមនុស្សកំពុងដេកទេអីហា៎!!!"
Beomgyu ដែលបើកទ្វារប្រុងចូលមុននេះកាលបើឮហើយក៏ប្រញាប់ងាកមុខមកវិញសម្លឹងមុខគេហើយដើរមកវិញលើជើងប្រុងនិងជាន់ក្បាលគេមែនតែគេគេចទាន់។

"បង!! ធ្វើស្អីនិង!!!"

"ក្រែចង់ឲ្យជាន់ហី!"

"ខ្ញុំនិយាយប្រយួស!"
អ្នកទាំងពីរមើលមុខគ្នាទាំងខ្លាំងរៀងខ្លួនមិនទាញក៏ដឹងថាយប់នេះសូនូអត់បន្ទប់គេង។

ក្រាក!!!
Jay ដែលបានលេខបន្ទប់មុនគេគេនោះក៏ប្រញាប់រត់ទៅតែម្តងមកដល់គឺហក់ទៅគេងយ៉ាងរំភើយបែបសប្បាយហើយព្រោះដឹងថាយប់នេះអាចនិងត្រូវរួចខ្លួន។

"ហ្អើយ!!! ស្រួសខ្លួនខ្លាំងណាស់!! សំណាងអាខ្មោចពីរនាក់នោះចាប់មិនបានលេខតែមួយដូចខ្ញុំ! ហាស់ហាស់"
គេគេងក្រឡាប់ចុះឡើងទាំងរំភើបរកនិយាយមិនត្រូវ។

"អោវ~~ប្តី!!!!"

សំឡេងមួយប្រហែលៗបានបន្លឺឡើងនៅមាត់ទ្វារបន្ទប់ថែមទាំងរត់ត្រុយទៅហក់គេងពីលើជេយ៍ មិនប្រាប់ក៏ដឹងថាជេយឥឡូវមានប្រពន្ធក្មេងជាប់ខ្លួនហើយនោះគឺបងនីគី។

"ចុយយយហើយអាងាប់ឯងមករកស្លាប់ស្អីទៀត!!"

"ហើយមើលវាហ៊ានជេរសូម្បីប្រពន្ធ! "
Jay មិនទាន់ទាំងមានក្តីសុខផងពេលនេះនរកហៅទៀតហើយ Ni-ki នេះតោងស្អិតជាងចៃទៀតសាហាវបិះមិនចេញ។ ដោយសារតែ Ni-ki បានដូរគ្នានិង Jungwon ទើបគេបានមកគេងជាមួយនិងជេយ៍។

"បានហើយប្រុងញ៉ោះវាដល់ងាប់មែន!"
Sunghoon បានដើរចូលមកជាមួយមកក្រោយនេះក៏និយាយឡើង។ ធ្វើឲ្យបរិយាកាសស្ងប់ស្ងាត់បន្តិចព្រោះតែ Ni-ki ចាប់ផ្តើមសោកសៅសារថ្មីព្រោះលេងខ្លាំងពេកដល់ថ្នាក់ភ្លេចគិតមិត្តជិតងាប់។

"ភ្លេចឲ្យឈឹងទៅ..."

"ថីវានិង??"
Jay ឆ្ងល់ព្រោះម្តងឆ្កួតម្តងជា មិញឡើងស្រស់ថ្លាសោះឥឡូវចូលទម្រង់ដើមវិញហើយ។ Ni-ki បានឮសំណួររបស់មិត្តក៏ងាកមកមើលគេដោយក្រសែភ្នែកសេធៗ។

"Oppa saranghae.."

"Ahhh ចង្រៃនេះទៅទៀតហើយចេញទៅ!! កុំមកឡប់! "
Jay ចាប់ក្បាលគេហើយរុញចេញពីខ្លួន Sunghoon វិញអង្គុយនិងតុមុខកញ្ចក់ហើយដកដង្ហើមធំព្រោះតែកំពុងសម្តែងឬកជាមនុស្សសេធតែគ្រាន់ឃើញមុខខ្លួនក្នុងកញ្ចក់ហើយញញឹមលិចកើតតែម្តងបាត់សេធអស់។

"ឯងមើលទៅលើលោកមិនមែនមានតែយើងម្នាក់ទេដែរឡប់!ដូច្នេះចូលកុំអស់សង្ឃឹមក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ភាពឆ្កួតក្នុងខ្លួន! ស៊ូៗឡើងថ្ងៃណាមួយឯងនិងចូលមណ្ឌលវិកលចារឹកបានសម្រេច"
Ni-ki គេងច្រត់ដៃនិងពូកហើយនិយាយលើកទឹកចិត្ត jay ឲ្យយល់ដឹងពីការឆ្កួតបែប ស្តង់ដាររបស់ Sunghoon ដែលញញឹមញញែមឈ្លុកវង្វេងនិងសម្រប់ខ្លួនឯងមុខកញ្ចក់នោះ។

"ន៎ែ!! យើងដូចមិនយល់ទេតើគ្រប់គ្នាកើតអីទៅ? យើងដឹងថាធម្មតាពួកគេក៏ឡប់ដែរតែលើកនេះវាចូលក្នុងទ្រង់ទ្រាយយក្ស"

"ពួកគេមានហេតុផល..ហើយធ្វើទៅក៏ដើម្បីឯងដែរ"

"យើងមិនមែនប្រធានាធិបតីមកធ្វើដើម្បីយើងធ្វើអី?"

"ឯងមិនមែនប្រធានាធិបតីវាមែនតែឯងជិតងាប់មុន ប្រធានាធិបតីទៅទៀត!"
Ni-ki បាននិយាយទាំងភ្លេចខ្លួនគេដឹងហើយប្រញាប់បិទមាត់ខ្លួនឯងតែម្តងតែវាមិនលឿនដល់ត្រចៀក jay ឡើយ។

"ឯងនិយាយពីអីនណាងាប់? យើងនិងមែនទេ?"
Sunghoon Ni-ki ឮសំណួរគេហើយមើលមុខគ្នាតែម្តងខូចផែនការអស់ហើយពេលនេះ។

"ឯងមិនបាច់លាក់ទៀតទេពួកយើងគ្រប់គ្នាបានដឹងឮអស់ហើយថាឯងនិងស្លាប់នៅ3ខែទៀត.."
Sunghoon សម្រេចចិត្តនិយាយប្រាប់គេតែម្តង Ni-ki ងក់ក្បាលហើយបន្ត

"កុំលាក់វាអីជិតងាប់ចឹងឯងប្រាកដជាស្លុតចិត្តណាស់ហើយតែយើងមិនចោលឯងទេ..មុនមកជប៉ុននេះយើងបានឲ្យគ្រួសារឯងធ្វើមឈូសស្អាតមួយទុកឲ្យឯងហើយទៅវិញឯងអាចងាប់ដោយស្ងប់ចិត្តបាន"

"ចុយយ??? ហើយអញទៅងាប់ដោយសារអី?? ពួកឯងទៅដឹងមកពីណាបើខ្លួនយើងមិនដឹងផង???"

ងាកមកម្ខាងនេះវិញ

"បងចង់ប្តូរមែនហ៎??"
Sunoo សួរដោយមុខមានសង្ឃឹងក្រោយមានមនុស្សសុំប្តូរបន្ទប់ឲ្យគេទៅគេងជាមួយនិង Jungwon Jake ។

"បងធ្វើលេងធ្វើអីទៅ?"
Heesueng សើចហើយតបវិញ Sunoo មិនចាំយីរក្រោកហុកកាតឲ្យគេតែម្តងគិតតែបន្តិចក៏អត់ដែរ។

"សិស្សច្បងខ្ញុំមានរឿងចង់ប្រាប់!!"
ភ្លាមៗក្រុមមិត្តកម្លោះទាំងបីក៏បានដើរមកដល់មើលមុខទៅបែបយល់ហើយថាម្នាក់ៗកំពុងហួសចិត្ត។

"មានរឿងអី?"
Heesueng ងាកមើលពួកគេហើយសួរស្របពេលនោះទ្វារបន្ទប់របស់ beomgyu ក៏បានបើកមកល្មមប្រុងថាហៅក្មេងតូចឲ្យចូលតែចៃដន្យក៏បានឃើញគេមកជុំគ្នានៅមុខបន្ទប់ខ្លួន។

"មានអីនិងមកជុំល្អម្លេះមកបបួលផឹកហី?"
Beomgyu សួរពួកគេទាំងអោបដៃមិនយល់ ក្រោយស្ងាត់ Jay ក៏បាននិយាយរឿងដែលបានយល់ច្រឡំទាំងអស់ទៅកាន់គ្រប់គ្នាម្តងទៀត។

"បន្ទាប់នេះធំគ្រាន់បើតើ!!"
Jungwon ចូលមកដល់បន្ទប់ភ្លាមហក់លោតលេងដូចស្វាតែម្តងព្រោះបានប្តូរគ្នានិង Ni-ki មុនហើយអារម្មណ៍ផ្លាស់ប្ដូរ។

"សង្ឃឹមថាគេងលុកសនរួលនៅយប់នេះ.."
Jake ញញឹមហើយទម្លាក់ខ្លួនសម្រាក តែពួកគេមិនដឹងទេថាមានមនុស្សប្រុសប្រាំមួយនាក់កំពុងយែសម្លឹងមើលពួកគេពីខាងក្រៅ។

"ពួកគេកើតអីនិង?"
Jake ភ្ញាក់ព្រើតកាលងាកទៅក្រៅបង្អួចក៏បានឃើញមនុស្សសម្លឹងមើលមកពួកគេទាំងពីរដោយទឹកមុខដូចឃាតរករោគចិត្តចឹងម្នាក់ៗគួរយល់ហើយល្បងពីរអង្គនេះហើយដែលបានចែកចាយ ព័ត៌មាន ក្លែងក្លាយផ្អើលមួយភូមិ។

"យើងទៅចេញឈរមើលដែរសិន!!!"
Jungwon នៅតែមិនយល់ប្រុងរត់ចេញទៅក្រៅហ់យឈរសម្លឹងដូចគេឯងដែរពករោះរឿងសម្លឹងសម្លក់ជំនាញគេហើយតែក៏ត្រូវបាន Jake ចាប់ដៃជាប់។

"បើឯងចេញទៅយើងធានាថាឯងនិងស្លាប់នៅព្រឹកស្អែក!"
Jake និយាយឃាត់ក្រោមបានឃើញក្រសែភ្នែកមើលនោះហើយចង់ញ័រជើងគេអត់ដឹងអីផងមកសម្លក់គេមនុស្សអាក្រក់។

"មើលទៅពួកគេនិងហើយជាបណ្តាព័ត៌មានច្បាស់ការណ៍!!"
Sunoo អោបដៃហើយនិយាយឡើងក្រោយដឹងថា Jay គ្រាន់តែមានបញ្ហាក្រពះធម្មតាមិនបានដល់ថ្នាក់បាត់បង់ជីវិតដូច អ្នកសារព័ត៌មាននិយាយ។

"មាត់មនុស្សវែងជាងផ្លូវទៅទៀត "
Beomgyu តបបន្តដោយមិនគិតថាលោកប្អូនគេមានចំណែកដែរទេ។

"គិតយ៉ាងម៉េចឥឡូវ?"
Jay បានសួរព្រោះដោយសារតែគេទើបម្នាក់ៗបានមកដល់ប្រទេសជប៉ុននេះដោយទាន់ហន់។

"ហ្អើយ! អញខំស្តាយស្រណោះវាជិតងាប់ដល់ឥឡូវវានៅរស់ចឹងអញអៀនទង្វើខ្លួនឯងណាស់ហា៎"
Ni-ki រអ៊ូរទាំងងាកមុខទៅបាំងខ្នងរបស់ Sunghoon ព្រោះតែគេនិងហើយខ្លាំងជាងគេឯងនោះ។

"ពេលធ្វើមិនគិតដល់ចឹងតាំងស្តាយ!"

"សុំចាញ់ហើយលោក"
Sunghoon ឮប្រយោគរបស់គេហើយសើចតែម្តងតែកុំមើល jay ដូចចង់បាក់និងលោកមិត្តទាំងពីរនិងហើយ។

"បងមិនមែនកំពុងស្តាយលុយណាហី?"
Sunoo មើលមុខ heesueng ព្រោះគេមិនបាននិយាយអីសោះបែបកំពុងគាំងនិងលោកប្អូនហើយ។

"ជះលុយតិចតួចស្តាយស្រណោះហើយមែន!?"
Beomgyu ឃើញហើយសើចសួរឌឺតែម្តងមនុស្សចាំតែជាន់គេ។

"នណាថា! ហុឹម? បើជ្រុលជាមកហើយដើរលេងមួយអាទិត្យទៀតតែម្តងទៅណាមួយ jay ក៏មិនបានឈឺផង! យើងកំពុងសប្បាយចិត្ត!! យប់នេះទៅក្លឹបទៅ"
Heesueng និយាយហើយធ្វើឲ្យប្អូនៗស្រែកហូរតែម្តងនេះបានហៅថាកូនអ្នកមានពូកែបំផ្លេញលុយពិតមែនចេញមក cool សាឡប់។

"ល្អណាស់តោះយើង!!!"
Sunghoon ឮតែក្លិនមិនបានទេ ខ្វា កជាងគេ ។

"ក្លិបនៅជប៉ុនមិចវិញណ៎ឡូយជាកូរ៉េអត់ទេ!!"
Ni-ki សើចហើយប្រញាប់កៀកកមិត្តៗរត់ទៅបន្ទប់រៀបចំខ្លួនទៅញ៉ែស្រីជប៉ុនម្តងមើល។

"គួរហៅអាពីរក្បាលនោះទៅអត់?"
Sunoo ងាកហើយសួរទៅកាន់ beomgyu ដែលកំពុងទម្លាក់ទឹកមុខសប្បាយរីករាយចុះ។

"បើឯងចាប់គេឈ្នះហៅទៅ! "
Beomgyu តបវិញទាំងមុខស្មើរព្រោះមិនធ្លាប់ឃើញប្អូនគេចេះចូលក្លិបមកពីមុនទេ។

"មិនហៅវាបំបិទគ្នាពេកហើយ!!"
Sunoo និយាយហើយក៏ដើរត្រុយទៅក្នុងបន្ទប់របស់លោកព្រះពីរអង្គុនោះដែលកំពុងឈរលេលឺៗមិនដឹងអី។

"ឯងចូលមកធ្វើអី? ហើយគ្រប់គ្នាកើតអីអស់ថ្នាំលេបមែន?"
គ្រាន់តែ Sunoo ចូលមកភ្លាម Jake លាន់មាត់សួរតែម្តង។

"មិនកើតអីទេ! មោទៅក្លិប! ហើយជេយ៍ក៏មិនងាប់អីដែរ!!"

"!???"
ពីរនាក់នេះឮហើយគាំងត្រឹងមើលមុខគ្នាចឹងតើបានមកសម្លក់សម្លឹងណាស់ដឹងមូលហេតុពិតហើយ។

"ចឹង! ក៏បាននៅកូរ៉េយើងមិនដែលចូលក្លឹបកើតទេ!!"
Jungwon និយាយឆ្លេឆ្លារត់រកសម្លៀកបំពាក់ តែភ្លាមៗគេក៏ឈប់ហើយបោកក្បាលនិងជញ្ជាំងតែម្តង។

"ថីវានិង??"

"ដល់ម៉ោងឡប់ហើយ!!"
Jake Sunoo គាំងហើយមើលទៅកាន់គេដោយចម្លែកចិត្តព្រោះម្នាក់និងធ្វើម៉េចក៏សមដែរអាខាងឆ្កួតឡប់ខុសគេ។

"ងាប់ហើយអញ..ចប់មែនទែនហើយ..បើវាមិនងាប់ចឹងរឿងដែលយើងសារភាពគិតម៉េច? សម្លាប់វាយប់និងម៉ងដឹង..ហ្អើយ!!ចង្រៃយ៍ៗៗងាប់ហើយអញ!!!"
Jungwon បោកក្បាលផាំងៗនិងជញ្ជាំងទាំងលួចស្រែកយំក្នុងចិត្តម្នាក់ឯងគ្រប់គ្នាគ្រាន់តែហួសចិត្តតែគេវិញចឹង Depression ហើយគ្នានុង។

"យ៉ាងម៉េចសប្បាយចិត្តទេ?"
ងាកមកខាងក្រៅវិញដែលមានតែពីរនាក់បងៗ heesueng បានសើចហើយសួរទៅកាន់អ្នកឌឺមិញនេះ។

"ចូលចិត្តជះលុយ..ឆើស!!"
Beomgyu សម្លឹងមុខគេហើយជ្រេញ។

"មិនត្រឹមតែជះទេបើឯងចង់ឲ្យចិញ្ចឹមក៏គ្មានបញ្ហាដែរ"
Heesueng ញញឹមហើយតបវិញ។

"មិនមែនឆ្កែមិនចាំបាច់ចិញ្ចឹម!"

"ក្រែងល៎ចង់ហី?"

"ចង់ឪឯង!!"
Beomgyu ថាហើយក៏បានដើរចេញទៅមិនមែនទៅណាទេគឺទៅមើលប្អូនគេនិងហើយឃើញចូលក្លឹបលើទីមួយទៅជួយមើលគ្នា។

++++&++++

សរសេរយូរៗចង់ខ្ពើមរឿងខ្លួនឯងម៉េចទេ! ឆ្ងល់មនុស្សអីពូកែម្ល៉េះអួយឡើងឡូយម៉ងហា៎