សាលាមានសិស្សថ្មីគឺកម្លោះសង្ហា Joshua គេត្រូវរៀនថ្នាក់ស្តេចមនុស្សប៉ុន្តែក៏សុំផ្ទេចេញវិញក្រោយឃើញសូនូរៀនថ្នាក់និងដែរចុងក្រោយក៏បានមកជួយនិង heesueng and beomgyu ។

"ល្អណាស់ដែលបានជួបពួកឯង!!!"
បុរសសង្ហាដើរចូលអង្គុយទាំងមុខរីករាយ តែគាត់សប្បាយត្រូវហើយព្រោះបានរៀនជាមួយសិស្សត្រួតថ្នាក់សារីតែមួយ។

"គិតអីរើសចូលបន្ទប់នេះ?"
Beomgyu សួរព្រោះគេខកខ្លួនហើយដែលឈានជើងបន្តដំណើរជីវិតនៅថ្នាក់មួយនេះ។

"ព្រោះមិនចង់ជួបឆ្កែកាច!!"

"សាលាយើងគេឲ្យឆ្កែចូលរៀនដែរ?"
Heesueng សួរទាំងធ្វើមុខឆ្ងល់។

"អោយដឹងសម័យនេះហើយ!"
Beomgyu ឆ្លើយទៅវិញធ្វើឲ្យ Joshua ញញឹមអស់វាចា។

"ហើយសម័យនេះសម័យអី?"
Heesueng ក្រោយផឹកមួយយប់ខួរក្បាលបងម៉េចម៉ាហើយប្តី។

"សម័យ..ស្អី?អត់ដឹងដែរ! ឯងដឹងអត់?"
Beomgyu ងាកសួរតទៅកាន់ Joshua ។

"សម័យ1995!!"

"អ៎រ!! តែឆ្នាំនេះ2023និង!?"
Heesueng ។

"1995ឆ្នាំយើងកើត!"
Joshua ។

"ចឹងឆ្នាំនិងឆ្នាំអី!?"
Beomgyu សួរ heesueng ស្ងាត់ទាំងធ្វើមុខរកនឹកចម្លើយតែគិតមិនចេញសោះ។

"ពីរនាក់ល្ងង់ម្ល៉េះ! ឆ្នាំចរ!!"
Joshua គោះតុផាំងហើយឆ្លើយ...តែបងសំណួរគេមែនសួរពីអាហ្នឹងណា។

"អ៎~ចរនិងឆ្កែមែន?"
Heesueng

"អ៎ចឹង! សម័យនេះគឺឆ្នាំឆ្កែ!! ចឹងតើបានគេថាសាលាយើងមានឆ្កែមករៀន!!"
Beomgyu និយាយទាំងចាយស្មា Joshua ។

"មែនហើយៗ!!"
Heesueng បន្ត ត្រូវគ្នាណាស់អាខាងនាំគេឆ្កួតប្រព័ន្ធប្រាសាទ។

ព្រូស!!!
កាតាបមួយបានទម្លាក់នៅលើតុក្បែរ Joshua អ្នកទាំងបីងើយមយខមើលព្រមគ្នាទាំងស្ងាត់។ ថ្នាក់នេះល្បីដល់ហើយមួយព្រឹកសោះមានសិស្សផ្ទេរចូលដល់ពីរនាក់។

"គីម សូនូ សិស្សថ្មីណែនាំផង!"
សូនូ និយាយចប់ក៏អង្គុយចុះហើយតុរបស់គេគឺនៅជាប់និង Joshua តែម្តង។ គ្នាខំគេចពីនោះមកនេះដល់ហើយជួបទាល់តែបានដល់ចឹងចង់យំក៏ជួយមិនបានដែរ។

"ថ្នាក់ឯងរៀនលែងកើតហើយ?"
Beomgyu ងាកទៅសួរគេ។

"រៀនកើតតែស្អប់មុខឆ្កែខ្លះ!"

"សាលាយើងបើទទួលឆ្កែចូលរៀនពិតមែនតើ..!"
Heesueng និយាយខ្សឹបៗឮតែពីរនាក់ beomgyu មើលតែស្នាមញញឹមរកគ្នានិងទៅដឹងហើយថាគាំងប៉ុន្មា។

"ន៎ែ!! ពួកបងគួរតែជួយខ្ញុំ!!"
សូនូ ដែលអង្គុយសុខៗស្រាប់តែខ្មោចចូលទះតុផាំងសម្រុតបងៗទាំងបីឲ្យស្ងៀមត្រឹងនៅនិងកៅអី។

"ជួយស្អី?"
Heesueng

"ជួយយស្អីក៏ជួយមោឲ្យតែជួយ!រាប់អានគ្នាយូរហើយបងមិនគិតគូខ្ញុំកំពុងជួបទុក្ខលំបាកទេហេ៎!!"

"ហើយឯងលំបាកអី?"
Joshua

"លំបាកអីស្រាច់តែខ្ញុំបងកុំចេះ!!! ខ្វល់ខ្វាយមេះអាជីវិតគេនិងសាំណាស់!!"

"ហើយឯងចង់ឲ្យយើងជួយអី!?"
Beomgyu ម្តង។

"ជួយអីក៏ជួយមោ-អា៎!!!!!"

ផាំងប្រាវ!!!!
Sunoo Are you ok?

"ហ្វូ~ស្ងប់ស្ងាត់បន្តិច!!"
Beomgyu ដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះវិញក្រោយធាក់សូនូទម្លាក់ពីអគារ។ heesueng Joshua ឃើញហើយក៏ញញឹម..ញញឹមទាំងស្ងៀមស្ងាត់។

កាត់មកដល់តុបាយ.. មិត្តៗប៉ុន្មាននាក់បានអង្គុយជុំគ្នាហូបអាហារ។

"ហូបបាយមែន?"
Sunghoon ដាក់ចាននិងតុហើយសួរទៅកាន់ Ni-ki ដែលកំពុងប្រុងព្រៀបញុកស្លាបព្រាបបាយចូលមាត់។

"មែនទេ! យើងកំពុងមើលរឿង!"

"មើលរឿងអីឯងកំពុងហូបបាយនិង!!"
Sunghoon និយាយហើយក៏សើច សប្បាយណាស់បានកូមិត្តចឹង។

"យើងមើលមែនតើនៀករឿងកូនជ្រូក..!"
Ni-ki និយាយហើយក៏លូកដៃទៅដោះស្បែកកជើងយាឡើងដើម្បីដាក់មាត់មិត្តសម្លាញ់ម្នាក់នេះឲ្យបាត់ឆ្កួតម្តង។

ផាំង!!!
បាយមិនទាន់បានលេបលើតុក៏កើតសង្គ្រាមសង្សាចាស់ jungwon សម្លឹងមុខអតីតសង្សាហើយទះតុមួយដៃ។

"ខ្ញុំប្រាប់ប៉ុន្មានដងហើយថាខ្ញុំមិនត្រូវគ្នាវិញទេ!! ពងមាន់នេះក៏ខ្ញុំលេបមិនចូលដែរចង់ឲ្យនិយាយម៉ារយដងទៀត!!"
Jungwon ស្រែកឡូឡាចង្អុលមុខពងមាន់ដែលគ្មានកំហុស។

"បងយកញុំខ្លួនឯងតើ!?"
Jay តបវិញ។ ត្រូវហើយពង់មាន់ក្នុងចានគេសោះមកឯងស្រែកអីណាអត់យល់។

"ញុំទៅចឹង~! តែម៉េចក៏បងចេះតែតាមខ្ញុំឥតល្អែបែបនេះ!!!"

"ក្រែងតុអូននៅខាងនោះហី!?"
Jay ចង្អុលទៅកាន់តុមួយដែលមានសូនូនិងបងៗកំពុងអង្គុយចាំគេទាំងមុខស្ងួតអត់យល់ថីសុខៗគេមកអង្គុយជាមួយ Jay វិញ។

"គ្មានអីទេចឹង~! ហើយថ្ងៃក្រោយកុំបង្ខំឲ្យខ្ញុំនៅជាមួយទៀតខ្ញុំស្អប់មុនមិនចង់ឃើញធុញៗយើងបែកគ្នាទៅ!!!"

"ប៉ុន្តែ..អូនពួកយើងបែកគ្នាយប់មិញហើយតើ!?"

"អ៎!! បងឈប់ស្រឡាញ់ខ្ញុំហើយមិនអីទេបងនិយាយត្រង់មកចាប់ពីពេលនេះទៅខ្ញុំនិងចាកចេញមិនឲ្យបងឃើញមុខទៀតទេ!!!"
Jungwon ក្រោកហើយដើរតាំងៗចេញទៅ។

"អូនកុំទៅ!! នេះចានបាយអូន..កុំទៅអី!!"
Jay រត់មកឃាត់ទាំងហុកចានបាយទៅឲ្យគេវិញព្រោះមុននេះគេដើរចេញភ្លេចយក Jay និយាយឃាត់សង្សារទាំងស្នាមញញឹមហាមមិនឲ្យគេទៅតែកុំមើលទង្វើ។

"ប្អូនឯងកើតឡប់គ្រឿងស្អីវានិង?"
Beomgyu ឃើញហើយក៏ងាកមកសួរ heesueng ។

"គេប្អូនយើងហ៎?"

"ល្ងង់ណាស់ក្រែង Jay ជាប្អូនឯងមិនចឹង?"
Joshua លូកមាត់ហើយរឿងវាល្មេចនិងក៏វ៉ល់ម្លេះ។

"ប្អូនគាត់ឈ្មោះ jungwon តើ!!"
Sunoo សម្លឹងមុខ Joshua ហើយឆ្លើយ។

"ចឹង..ហូបបាយទៅ!!"
Joshua ។

កាន់មកមើលក្នុងថ្នាក់រៀនរបស់លោកព្រះយើងវិញក្រោយប្រកែកគ្នានៅតុបាយហើយមកម្នាក់ៗស្ងាត់រៀងខ្លួន។

"កុំនិយាយរកខ្ញុំ!!"
Jungwon ស្រែកដាក់ Jay ដែលមួយមាត់ក៏មិនទាន់បានហើប។

"ប្រាប់ហើយថាកុំនិយាយរកខ្ញុំ!!!"

"ចុះបងមាននិយាយឯណា!!"

"ហើយឆាតមករកងាប់ស្អី!!"

"និងហើយមាននិយាយណាសារទៅតើ!!"

"បើសារមកឡប់ៗបែបនេះទៀត block ចោលហើយ!"
Jungwon សម្លក់គេថ្លែហើយងាកមុខចេញ។ មិនអោយខឹងម៉េចថាសារមកលួងអត់អីទេសារមកឲ្យគោរពច្បាប់ចរាចរណ៍ណានោះឆ្កុយដល់ចឹងខឹងៗៗ។

តុមុខខាំគ្នាឥឡូវមកមើលតុក្រោយវិញ។ sunghoon បានដូរតុពីក្បែរ Ni-ki មកជិត Jake ម្តងដើម្បីអូនបងhoon ស៊ូលះបងតុមុខមកតុក្រោយទោះអនាគត់ព្រឈមនិងករណីម្ញូរក្តីបងមិនខ្វល់ទឡើយឲ្យតែមានអូន។

"អូនចាំថាថ្ងៃនេះជាថ្ងៃអ្វីទេ?"
Sunghoon ច្រត់ដៃបង្ហាញស្នាមញញឹមផ្អែមល្ហែម។

"ចាំតើថ្ងៃសុក្រ!"

"មែនទេ!! អូនគិតមើលឲ្យច្បាស់មើលថាត្រូវជាថ្ងៃអី?"

"ថ្ងៃ..30?"

"នេះអូនមិនចាំថ្ងៃ Anniversary របស់ពួកយើងទេហេ៎!??"

"Anniversary យើងឆ្នាំក្រោយ!"

"....."
Sunghoon អេះមុខហើយងាកចេញ។
"ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះសំខាន់សម្រាប់បងណាស់អូនមិនចាំទេថាថ្ងៃអី!?" កម្លោះសង្ហាងាកមកវិញហើយសួរម្តងទៀតមុននិងច្រឡំ។

"ថ្ងៃអីទៅខួបបងនៅមួយខែទៀតតើ!?"

"ថ្ងៃនេះខួបកំណើតម៉ាក់បង! អូនភ្លេចហើយមែនទេថាត្រូវទៅចូលរួមនោះ!!!"

"ធ្វើពីអាទិត្យមុនរួចតើ!"

..........

"ហើយចឹងថ្ងៃនិងខួបនណាបងចាំច្បាស់ណាស់ថាថ្ងៃសំខាន់!"

"ថ្ងៃបងណាត់គ្រូពេទ្យ!"

"បងអត់ឈឺណាណាត់គ្រូពេទ្យដើម្បីអីទៅ!?"

"ពេទ្យវិកលចរិត!"

........

"អញ្ចឹងល្ងាចនិងយើងញុំបាយជាមួយគ្នាទៅ!!"
Sunghoon ដូរប្រធានបទហើយបបួលគូស្នែហ៍ទាំងញញឹប្រិមប្រិយ៍។

"ហើយយើងញុំជាមួយគ្នារាល់ថ្ងៃតើ!?"

"ម៉េចចឹង?បងមិនដែលបបួលអូនទៅញុំទេអូនលួកលាក់ញុំបាយជាមួយអ្នកផ្សេងមែននននន"

"ម៉ាកបងហៅអូនទៅ!"

"អ៎រ...រៀនៗបន្តទៅចឹង!"
ស្អីៗទេ។

ដោយថ្នាក់មានភាពរញ៉េរញ៉ៃពេកលោកប្រធាន Ni-ki អស់លទ្ធភាពគ្រប់គ្រងក៏ដើរចេញតែម្តង។ គេដើរមកដល់មុខបន្ទប់មួយក៏បានឃើញសូនូកំពុងនិយាយអ្វីជាមួយនណាទេសើចសប្បាយណាស់។

ក្រាក!!
ទ្វារបានបើកអ្នកទាំងពីរប្រឈមមុខដាក់គ្នា។

"ម្នាក់និងអាវសនិងណាគេសើចសប្បាយណាស់ហ្នសង្សាថ្មីយើងមែន!?"
Ni-ki ឈរសម្លក់សម្លឹងអោបដៃសួរនាំទាំងឬកខ្មើតដដែល។

"ឯងមិនស្គាល់មែន?"
Sunoo សួរបកវិញ។

"ត្រូវហើយហេតុអ្វីយើងស្គាល់ប្រុសថ្មីឯងកើតនោះ!!"

"គាត់គ្រូយើង!"
Sunoo និយាយរួចលោកគ្រូក៏ចេញមកល្មម គាត់រុញវែនតាហើយមើលពួយកគេទាំងឆ្ងល់ថាមកឈរប្រងេងប្រងាកមុខនិង។

"សូម្បីតែគ្រូក៏ឯងលួចមកជួបស្ងាត់ៗដែរលាក់បាំងអីមែនទេ?"
សូនូ ឮហើយក៏បែកខ្លួនចេញទៅម្ខាងបង្ហាញស្លាកបន្ទប់ករិយាល័យលោកនាយកទៅឲ្យគេមើលប៉ុណ្ណឹងល្មមភ្ញាក់ខ្លួនហើយ។

"ឯងមកឈរអីនៅនិងដល់ម៉ោងហើយ!!"
Joshua នៅសុខៗក៏លេចចេញពីបន្ទប់ការិយាល័យម្នាក់ទៀតធ្វើឲ្យ Ni-ki បើកភ្នែកធំៗគិតដល់ផ្លូវកែងតែម្នាក់ឯង។

"ម៉េចក៏អ្នកទាំងពីរចេញពីបន្ទប់ជាមួយគ្នាបែបនេះការពិតចឹងសោះឯងយកគ្រូជាលេសទាក់ទងគ្នាឬ??"

"ទាក់ទងអី?"
Joshua ងាកមុខមើលគេទាំងគ្នាពីរ។

"មិនបាច់កុំរកពាក្យដោះសារនោះឡើយយើងយល់ហើយ! ដូរថ្នាក់ព្រឹកមិញក៏ព្រោះអ្នកទាំងពីរស្រឡាញ់គ្នាត្រូវទេ?"

"ស្រឡាញ់ស្អីឯង??"
Joshua ខំតាមឲ្យទាន់សាច់រឿងណាស់តែគេមិនយល់ៗ។

"អ្នកទាំងពីរ...!ហុឹស!! ខ្ញុំដឹងហើយ!!"

"យើងវៃគ្នាគ្រូហៅចូលប្រជុំ!"
សូនូ និយាយចប់ក៏ដើរចេញទៅនៅទៀតក៏គ្រប់គ្រង់ Ni-ki មិនឈ្នះដែរហើយឡើងណាណីតែឯងលោក។ មុននិងគេនិង Joshua ទាស់សម្តីគ្នាទើបវាយតប់បន្តិចតែគ្រូចាប់បានហើយហៅមកការិយាល័យព្រមាន។

"នេះនាមប័ណ្ណអ្នកឯកទេសសុខភាពផ្លូវចិត្តយើងជួយឯងបានតែប៉ុណ្ណឹងទេជាឬមិនជាអាស្រ័យលើជំងឺឯងថាធ្ងន់ក៏ស្រាលស៊ូៗណា"
Ni-ki សម្លឹងមើលការនាមប័ណ្ណទាំងគ្មានមតិ។

ក្រោយចេញពីសាលា beomgyu ក៏បានទៅផ្ទះតែក៏ឃើញថាផ្ទះល្ងាចនេះមានភ្ញៀវ។

"អង្គុយចុះទៅកុំក្រែងចិត្តអីទុកដូចផ្ទះខ្លួនឯងទៅ!!"

"ហើយនេះជាផ្ទះយើងស្រាប់តើ!"
Beomgyu អង្គុយហើយឆ្លើយទៅកាន់ Yeonjun វិញប្រហែលថតរឿងហត់ដល់វង្វេង។

"នេះឯងមើលទៅវាជារូបថតកាលពួកយើងរៀនជាមួយគ្នា! យើងឃើញរូបហើយក៏ប្រញប់មករកឯងភ្លាមចាំបានអត់?គួរឲ្យស្តាយឥឡូវយើងលែងបានរៀនជាមួយគ្នា!!"

"ឥឡូវក៏នៅតែរៀនជាមួយគ្នាគ្រាន់តែឯងមិនដែលទៅសាលា!!"
Yeonjun ឮហើយមើលមុខមិត្តភ្លើសៗទម្លាក់រូបថតចុះ។ ត្រូវហើយពួកគេមានទាន់បែកគ្នាឯណានៅរៀនសាលាតែមួយដូចដើមគ្រាន់តែ Yeonjun ក្លាយជាតារាមិនសូវមានពេលទៅរៀនរវល់ឡើងបាត់ការចង់ចាំ។

"ប្រហែលយើងរវល់ពេក!"

"ត្រូវម៉េចក៏ឯងតែងតែទៅក្រុមហ៊ុនតារារហូតចឹង?"

"ការងារយើងនៅនិង!"

"និយាយដល់រឿងនិងឯងចូលធ្វើតារាមកបានមាណឆ្នាំហើយ?"

"តាំងអាយុ15ឆ្នាំ"

"អ៎រ!!ធ្វើបាន3ឆ្នាំជាងហើយចឹង!!"

"អត់ទេ9ឆ្នាំហើយ ឥឡូវនិងយើងអាយុ24ឆ្នាំ!!!"

"!????"

"ចឹងស្អែកយើងគួរតែចូលសាលាម្តងហើយលេងៗខាតទៅជិតមួយឆ្នាំបាត់!!"

"អត់ទេឯងឈប់ចូលសាលា3ឆ្នាំហើយ!!"
Yeonjun ឈប់និយាយលើទឹកមកផឹកព្រោះគេទើបនឹកឃើញថារៀនត្រួតថ្នាក់។និយាយចុះនិយាយឡើងខ្សែជីវិតពួកគេដូចម៉េចមិនដឹង។

"ប៉ុន្តែយើងមកយូរហើយនៅមិនឃើញប្អូនឯងគេមកទៀត!!"

"មែន!! ឥឡូវនេះដើរលេងលែងគិតចូលផ្ទះអស់ហើយយើងមកលើណាមិនដែលជួបមុខនោះទេយប់នេះ call ហៅគេជម្រះបញ្ជីម្តង!!!"

"អ្នកទាំងពីរកំពុងនិយាយពីអីនិង!!?"
Jake ចេញពីបន្ទប់ហើយឆ្ងល់ក៏សួរ។

"ហើយឯងទើបមកពីណាឥឡូវនិងប្រហើនណាស់ណ៎ដើរចោលផ្ទះបាត់ៗយើងមោវិញលើណាមិនដែលជួបសោះ!!"

"យើងមកដល់ផ្ទះមុនឯងពីរម៉ោងហើយ!"

"បើចឹងថីបានយើងមិនឃើញ!! មិនមែនតែថ្ងៃនិងទេឲ្យរាល់តែលើក!"

"ជួបម៉េចបើយើងដេកទើបឯងមកផ្ទះវិញ!!"

"ហើយឯងមកផ្ទះម៉ោងមាណចុះ?"

"ម៉ោង7! ឯង12យប់!"
Beomgyu Yeonjun មើលមុខគ្នាហើយអង្គុយចុះវិញ។

"ម្ហូបគ្មានទេបើឃ្លានកម្តៅអាហារក្នុងទូរទឹកកខ្លួនឯងទៅ!!"
Jake និយាយបណ្តើរទាយទឹកមកផឹកបណ្តើរ។

"ហើយឯងអីក៏ខ្វះខ្ចាត់ខ្ចាយមេះម្ហូបស្អីនៀកសុីសល់ឡើងពេញតុ!"
Beomgyu ថាហើយក៏បើកចានយកចង្កឹះចាប់ហូបព្រោះស្តាយ។

"អាហ្នឹងយើងទុកឲ្យឯងតាំងពីបីថ្ងៃនេះតើ!"

ព្រូស!!!អ៊ួកៗ
Beomgyu ងាកទៅម្ខាងហើយប្រញាប់ខ្ជាក់អាហារមកវិញយ៉ាងលឿន។ ធ្វើឲ្យមិត្តនិងប្អូនអស់អីនិយាយងាកមុខសើចតែម្តង។

"សើចស្អី!! ឯងយប់ស្មើរនិងហើយនៅមិនដេកទៀតរាល់ដងក្រែងចូលដេកម៉ោង9យី!! "

"ឥឡូវទើប6ល្ងាចទេ!!"

...........

"យើងថាមកលេងពីរនាក់ឯងឥឡូវចេញទៅញុំស៊ុបជុំគ្នាម៉ងទៅតោះ!!"
Yeonjun កែសណ្ឋានការ beomgyu ឮហើយក៏អឺអើ។

"មែនហើយតោះៗ Jake ប្តូរសម្លៀកបំពាក់មក!!!"

"តែពួកយើងទើបមកវិញមុននិងតើ!"

..........
Beomgyu Yeonjun អង្គុយចុះហើយលើទឹកមកផឹក។ ហើយមួយវគ្គនិងអ្នកភូមិយើងតើអីបាត់ការចង់ចាំគ្រប់គ្នាលោកស្ទះទ្រូងអ្នកឆ្លើយសំណួរមិនខានទេ។ ផឹកតែមួយយប់សោះធ្វើឲ្យក្មេងបែកដល់ម្លឹងទៅហើយ។

*****