Chapter 5

L O R R A I N E 'S   POV


Galit na lumabas si kuya ng kotse at ako naman chill chill lang na sumunod sa kanya, nandito kami sa bahay nila Chloe, at hindi na ako magtataka -_- hindi mapapalagpas ng isang Alexander Rivera ang nalaman nya ngayon at paniguradong gigisahin na si chloe dahil naglihim sya kay kuya, kung hindi nyo natatanong close talaga kaming magpipinsan lalo na kaming magkakalapit lang ang bahay at iisang school lang ang pinapasukan,


"Tita, nandito po ba si chloe?"


"Yes, kakarating nya lang, puntahan nyo nalang sa kwarto nya at mukhang wala sa sarili -_- and dito na kayo mag dinner, i know your parents are out of the country"


"Sure tita,"


"Tita sarapan nyo po ah"


"Hindi ka na talaga nagbago raine, ang kapal talaga ng mukha eh"


"Sanay sakin si tita, diba tita?"


"Hahaha! Oo sanay na sanay na ako"


Tumawa nalang ako, sabay kaming umakyat papunta sa kwarto ni chloe, at muling nagbabalik ang masamang aura ni kuya -__-


*tok*


*tok*


*tok*


"Chloe, open this door"


"Kuya pwede chillax ka lang? Burn na burn na ako sa sobrang init ng aura mo -_- "


"Kuya alex? Anong ginagawa nyo dito?"


"Let us in first"


Nilakihan ni chloe ang pagbukas sa pinto para makapasok kami, at knowing my super manhid kuya hindi pa ako nakaka upo nakapag bato na sya ng salita -__-


"Care to tell me your relationship with justin Velásquez? his one of my teammate by the way"


Na hot seat ka ngayon, ang baliw na chloe nakalimutan atang magsalita natameme na hahaha! Ito yung masarap panuorin,


"The time is running chloe, we don't have all the time, but i am willing to waste my time and wait until you speak and answer me even if it last forever though forever doesn't exist"


"Pwede ba! Magtagalog kayo nakaka dugo kayo ng ilong, nakaka awa naman yung author mauubusan na ng dugo sa inyo -__-"


"quite raine"


"Sabi ko nga -___-"


"k-kuya..."


"Hala sya? Nakakaiyak ba yung tanong ni kuya?"


"Raine, wala bang masabing matino yang bibig mo?"


"aba kuya! Anong tingin mo sa lumalabas sa bibig ko abnormal?"


"Manahimik ka muna dyan"


"Lalabas nalang ako, matatagalan pa ata kayo sa heart to heart talk nyo, mauuna na akong uuwi sayo kuya ha? Byeeeee good luck"


Lumabas na ako ng kwarto at bumaba para kumain, kakain nalang ako kesa makinig sa usapan nilang hindi maabot ng mataas kong IQ -__-... o baka pilosopo lang talaga ako hahaha!


************


NAGLALAKAD lang ako papasok sa  subdivision namin, mas trip kong maglakad para burn fats burn hahaha tsaka di uso adik dito kaya no worries


Naglalakad ako ng mapayapa ng maramdaman kong may sumusunod sakin, huminga ako ng malalim, hindi naman ako kinakbahan dahil kaya ko ang sarili ko, base sa sinasabi ng senses ko lalaki ang sumusunod sakin,


Hindi ako huminto sa paglalakas pero binuka ko ang bibig ko at nag umpisang kausapin ang aking taga sunod LOL


"Hanggang saan mo balak sundan ako?"


"You knew?"


"vovo lang? Malamang alam ko, kinausap kita diba? Maliban nalang kung may nakikita akong hindi mo nakikita dahil for the record mag isa lang naman akong naglalakad...oh! Kasama pala kita kasi sinusundan mo ako, my bad sarreh"


"Your unbelievable! "


"Pano ka maniniwala eh hindi mo naman ako kilala right? Nathan?"


"Woah! You knew!"


"Sa sobrang bilib mo ba sakin wala ka ng ibang masabi kundi i'm unbelievable?"


"What a boastful woman"


"Di tulad mo, may ipagmamayabang ako,"


"Kung payabangan lang din naman mas lamang ako sayo, "


"Anong kaya mong ipagyabang? Na MVP ka sa larangan ng basketball? Well to tell you im good at playing basketball"


"Should i be proud that Lorraine Rivera knows me?"


"Oh! Should i be proud too?"


Naramdaman ko nalang na magkasabay na kaming naglalakad,


"Don't be proud, you'll end up disappointed"


"Don't worry, im not that kind of a person that get disappointed so easily"


"Yeah right"


"Why are you following me? have the got to get a revenge?"


"Revenge? for what?"


"For punching your friend justin and got him K.O"


"Well, what you did amazed me a little bit"


"Oh? But it was nothing for me"


"You're full of your self lady"


"Don't change the topic, why are you following me? Don't answer me with your excuses Mr. De Revamonte cause i will not buy it"


"No need to buy it, im not selling anything...night"


"What?"


"We are in front of your house, incase you'll never notice"


Napa 'ohh' nalang ako dahil hindi ko napansin na nasa tapat na pala kami ng bahay


"Aren't you say good night to me?"


"Why would i? The last thing i can remember we're not friends"


Hindi ko na hinintay na makasagot pa ang lalaking yun at diretso pasok na ako sa bahay namin at sarado ng gate


Anong good sa night kung sya ang nakikita ng aking eyesight BOOM!







N A T H A N 'S    POV


napapailing nalang talaga ako sa babaeng yun, mukhang sisiga siga lang naman pero walang binatbat kapag pinalagan ko, as if naman na papatulan ko yun eh babae yun,



Kaya mahirap kalaban ang babae kasi pag pinatulan mo ikaw pa masama, porke babae bawal patulan -__- ano lalaki lagi mag aadjust para sa kanila?



Ang hindi ko pa maintindihan sa ugali ng babae kapag sila may kasalanan sila pa galit, laging lalaki ang sinisisi, laging lalaki ang ganito,ganyan -__- di nalang nila sabihing ayaw lang talaga nilang tanggapin na mali sila tss...



Haay! Naalala ko tuloy ang laging sinasabi ni dad na 'if the girls is always right, then why they choose a wrong person"




My dad has a point, and no body's perfect... Kung kaming mga lalaki ma-pride ang mga babae naman napaka arte, well...hindi ko naman nilalahat wag nyo kong aabangan sa labas ng school ko, nagsasabi lang ako ng totoo





"Nathan, it's dinner time already, come here"




"I'm coming Mom"





Kahit wala akong gana, kailangan kong pilitin ang sarili kong kumain dahil hindi pwedeng hindi kami kumpleto sa lamesa kapag hapunan, tatatlo na nga lang kami..



"How's school?"




"thanks to that woman, my day was not that boring like before"





"It sounds like you're interested to that lady hmm..."





"Maybe yes? maybe no? I don't know"




"Oh! Be careful honey, it may lead you to what we called LOVE"





"don't make me laugh Mom, Love does not exist for Reulle Nathan De Revamonte"





************
A/N : anong masasabi nyo sa pov ni pareng nathan?

Comment