Acrimonious Heart - 11














"I'm... I'm gonna cum... F-Fuck!!" Adrion groaned in pleasure, synchronizing with my almost squeaky moans. He came a lot inside me. But don't worry! I have always reserved birth control pills for this. First night naman namin as husband and wife, at hahayaan kong gawin niya lahat ng gusto niyang gawin sa'kin. He took my virginity, medyo masakit, pero pleasurable naman sa huli. Don't get me wrong, but I really enjoyed our sex. Our fucking drooling sex. It was all night hanggang sa mag-umaga na. And now that he had his final release, it's like the nth time already — pumunta na agad siya sa bathroom to wash himself up while ako na babad sa katas niya, pinunasan ko lang ng tissue. I want his smell embarked in mine. Kailangan nakatatak ang amoy niya sa katawan ko para malaman nilang lahat na isa na talaga akong Parriño. A great achievement, yet with a different purpose. This is for my parents, I'll do anything to give justice to their deaths.








"Matagal ka pa?" I uttered habang nagbibihis. I could hear the shower running, malakas. I couldn't help but to imagine in what way does he take a bath ngayo't sobrang tagal na niya sa CR?








"Wait... for a m-moment~." ungol niya. I replied a sigh. Hindi pa rin siya tapos. It's like it was his first time having a sex with someone, and now that he felt how it is to eat a tender meat, naadik na. Wait... was it his first time actually? Anyway, two minutes after, hindi pa rin siya tapos sa pagligo, but what caught my attention ay yung pag-pop up ng chat head ni Sasha sa phone ko, exclaiming kung nasaan na raw kami. Oo nga pala. May business pala kaming a-attendan ni Adrion as the newly weds. Nasa headline pa nga kami ng mga balita sa iba't-ibang network, triggering the huge audience about the matrimony of a Parriño and a Fuentivas. They treated this event like a dream come true. Well, I guess, it would break them apart once I poured the chance to break it up to them... na ang kasal na 'to ay isang nobela lamang. Hindi totoo, walang totoo, mumunting kuwento para sa mga mangmang—dahil ang tanging totoo lang sa kasal na 'to ay ang paghihiganti ko.








Aza Vuixionne Valentine's Point of View

"Now, both our career's ruined—"

"I just tried to save you, Mom! They're trying to make another fake news sa atin—"

"That's not the case! You revealed my true identity! Ano na'ng gagawin ko rito sa birth certificate na pinapalit ko! Katanggap-tanggap pa kung ikaw lang, e, pero dinamay mo ako! And now... now it seems na maraming nalalaman si Cassandra, and you go ask Fer to kill her!—"

"Hindi ko magagawa 'yon, Ma. Kahit kamuhian ko pa siya nang ilang dekada, hindi ako pumapatay ng tao!—"








"I fucking ordered you to make Ferlin kill that girl!" singit niya while holding my jaw. Hinawi niya nang agresibo ang baba ko, causing me to pull myself aback unintentionally. She forced my hands to grab my phone, convincing me to call Ferlin, but I'm frozen. Naninigas pa rin sa kung kung anong nalaman ko kay Cassandra. That revelation about my father and Ferlin still haunts me to this day, considering the fact na may nangyari na sa amin nang dalawang beses.








"Hindi mo ba naririnig ang sinasabi ko—"

"No. I will not allow you to control me again." I meddled in, getting her hand away from my chin. I looked in a great mischief. Alam kong nanay kita, pero nagsinungaling ka. I cannot forgive you for that.








"Kapatid ko si Fer?" I blankly asked. Walang ekspresyon. Nakatumba ang mga kilay ko. She remained frozen, maintaining her posture, miski ang iritang-irita niyang mukha, composed na composed pa rin. Just who the fuck are you, Mom?








"F-Ferlin? What do you mean—"

"The scandal was on live, Mom. Marami nang nakakita. Everybody's probably cancelling you on social media right now. Maraming pa-woke ngayon, and you cannot control them! Ano 'yon? You meddled in nang wala kang alam sa nangyari that time? Na Cassandra'd been spreading bullshits about you! Or, nag-meddle ka lang when you heard your name from me? Na it's about time you get on the stage dahil alam mong masisira na ang career mo kasi 'yon lang naman ang iniisip mo—"

"You are not understanding what you are saying, Aza!—"

"Yes, I am! Ilang... ilang taon na ako nagtitiis, Mommy! You always think that I'm not understanding what I'm raging about kasi napupuntuhan ka! Lagi mo akong sinasaktan, l-lagi mo akong... akong... binabalewala! You don't make me feel like I'm your daughter—"

"Hindi mo lang ako naiintindihan—"

"You don't make me feel like I fucking exist in your motherhood! Wala na nga si Papa, diba! Pinapatay mo! I know Cassandra, Mom. She won't try to test our career in front of the media nang hindi totoo. You are maniac, a fucking demon—"

"Sumosobra ka na!—"

"Oo, sumosobra talaga ako!" I overpowered, matapos niya akong sampalin. Hindi ko na napigilan. I felt my tears running down like an unstoppable stream sa river.








"Sumosobra talaga ako kasi ikaw ang nagpalaki sa'kin! That I sacrificed my own welfare just to fricking make you proud! Pero... pero kahit anong g-gawin ko... ikaw... ikaw pa rin ang bida! Si... Si Zion pa rin! Yang putanginang ampon mo ang napupuri habang ako na biological daughter mo... I receive... I receive nothing...! Was it... was it just because... b-because I'm the result of a mistake? Because daddy and you failed to have safe sex like literally three decades ago? I have been protecting you sa mga scumbags sa twitter! Mommy naman! Nakakapagod ka, ang sakit sakit mo!" tumigil ako nang onti dahil hindi ko na ma-control yung mga luhang rumaragasa sa pisngi ko. I inhaled and left a big exhale afterwards, still wasn't able to control my tears.








"Just so you know, Mom, kung ilang dugo ang tiniis ko just to get you up. But now that our career's both on an ending scale. Hindi. Ayoko na." tumalikod ako sa kaniya. Pero nung papunta na ako sa kuwarto ko, tinawag niya ako, dahilan para mapalingon ako sa kaniya, lumuluha. Fuck. My weakness. What did I do?








"Oo... O-oo... Pasensya na, Aza. Pasensya na, anak. Nag... nagsinungaling ako! Ka... kapatid mo si Ferlin...! Pero... pero may hindi sinabi si Cassandra. Ferlin... Ferlin was also accidental, tulad mo! Valentine... Valentine Parriño fucking raped me! Oo, siya ang tatay ni Ferlin, nag-hire lang ako ng pwedeng magpanggap na tatay niya with all the birth certificates organized. Yearly ko siya binabayaran. Tatlong milyon kada taon. Pero nagkakamali ka. Hindi ko pinapatay ang tatay mo! Dahil kung hindi dahil sa kaniya, hindi ko mareresolba ang pangalan ko nung pinanganak ko si Ferlin. That's why... that's why malaki ang utang ng loob ko sa kaniya. I feel so burdened! Kasi... kasi, diba, siya lang naman ang—"








"Papa?" hindi ko naintindihan mga sumunod na sinabi ni Mama when I saw my Dad on the doorway, which caused me to rush towards him while being emotional.








"Anong... ginagawa mo rito... Victorino?" Mom uttered. Ngumiti lang si Papa sa kaniya as he reveals something on the paper na hawak-hawak niya. Ang autopsy report nang pagkamatay ni Tita Izaryn, yung nanay ni Cassandra.








Cassandra Oxine Fuentivas–Parrino's Point of View; at Parriño's household

"Have you seen Chikigem?" umiling ako sa tanong ni Sasha. She held my arm dahil pansin niyang may pasa ako. Natamaan lang naman 'to ni Adrion nung nag-aanakan kami sa motel nila.








"What happened? Sinaktan mo ba ang anak ko?"

"Tita, no. We just had a great night." I smirked, causing her to make a disgusted look. Inutusan niya bigla ang mga katulong na naka-surround sa amin, dahilan para maiwan kami mag-isa rito sa kusina. Marami pang nakahaing pagkain kaso kinailangang umalis sina Adrion saka ang tatay niya for some formal meeting na sinasabi nila regarding sa succeeding events ng negosyo nila. Maya-maya, sumipot na si Chikigem kasama ang dalawa pang babae na hindi ko kilala. Sila yung kasa-kasama ni Sasha pumasok sa meeting nung nakaraang taon tungkol sa debit card na nawawala. It's been how many months already, yet hindi pa ako nabubuko.








"Siguraduhin mo lang ha. Anyway, paki-ano na muna si Chikigem. I'll be back here in a minute." banggit niya bago umalis. Ewan ko ba, but I really feel uneasy right now. Lahat ng titig nila sa akin, parang may mga hidden meaning. Nilapitan naman agad ako ni Chikigem at hinawakan sa balikat, sinabihan niya ako na kung puwede ay umupo muna kami sa couch just so we could like have our own comfortable seats habang nagkukuwentuhan.








"Alam mo, you can just call me Chiki. I've been friends with Sasha for three years, yet tinatawag niya pa rin ako sa complete name ko hahaha. Anyway, nag-lunch ka na ba? We brought here some desserts! You can grab yours anytime. Magsabi ka lang." sabi niya sa akin which I responded with a cold nod and fake smile. Nilabas na nila mula sa mga dala-dala nilang paper bags yung sinasabi nilang dessert. May egg pie, tart, saka baked cookies. Halatang mga sariling gawa lang nila because walang packaging. Very skilled, huh.








"Oo nga. Zony, hindi ko naman alam na aabot tayo sa ganito. We only borrowed a pile of money from her, binayaran na natin. Ewan ko ba why we still remained friends with her. Ang tanda-tanda na no'n, outdated na sa mga norms natin." Chiki uttered while munching her own food. Nanonood lang ako sa kanila, wala akong ganang kumain ngayon. It's been a day pa lang since ang marriage namin ni Adrion, yet parang ilang taon na kaming nagsasama dahil sa mga kaganapan ngayon.








"Very impulsive. May bangko naman kasi para paghiraman ng pera, bakit niyo pa kasi naisipan na dito pa sa mga Parriño?" banggit nung Zony na kinausap ni Chiki. I just looked at them with a smile, trying to perfectly overhear the conversation.








Chikigem's Point of View; Living Room of the Parriño's

"Totoo. But we came here for a reason, diba? We have like bunch of money na nakukuha sa kaniya, every time na need natin ng luho, right? I mean, yup! We're stuck with her, pero may kabutihan pa rin naman. Well, we just... gotta live with it." I stated as I oversee the expression of Cassandra. I know. I know. I know she's trying so hard to digest our conversation. Matalino nga siya. Sobrang talino. But I guess, my skills would only make her IQ little to nothing.








"That's the truth, Chiki. Anyway, ano bang deal with this girl from our side? Diba, newlywed ka kay Adrion? Why're you here?" Zony said. I don't want any chaos muna so I tried to calm her down at my best way.

"Zony. Oo, she's newlywed to Adrion, and that's a blessing. Hindi ba, Cassandra?"








"Oo—"

"Teka. If you want a tea, we're ready to serve dahil may sikreto ang mga Parriño nang hindi mo pa nalalaman—"








"ZONY!" singit ko kaagad sa pagsingit ni Zony kay Cassandra nang bigla siyang barilin sa ulo nang ninuman dito. I felt the panic inside, the rage that's been swallowing my pride nang makita ko ang silhouette ni Adrion sa likod ni Cassandra bago marahas na kunin ito. Akala ko... akala ko pinapa-autopsy report na nila yung katawan ng nanay at tatay ni Cassandra with their important meeting, trying to erase all the possible evidences na pwedeng mahanap once na ma-retrieve yung katawan ng mga magulang niya?








Kasi, let's go back years ago. They killed two people na kasingtangkad, singlaki, at singmukha ng magulang ni Cassandra para sa burol nila. Sabi 'yon ng nanay ko na katulong ni Oyi Valentine dati even before pa siya mag-start sa showbiz. Meaning, they preserved the bodies of Cassandra's parents. 'Yon sana ang sasabihin namin ni Zony, pero huli na ang lahat.








"Adrion!—"

"Shut the fuck up or I'll kill you too!" he raged with no remorse bago umalis ng mansion kasama si Cassandra while I'm left here on what mess he made. Paano na 'pag nakita 'to nina Sasha? Kailangan kong itago ang katawan ni Zony dahil sa oras na malaman niyang patay na ang favorite fake friend niya, alam kong magiging lantutay siya. Favorite niya si Zony dahil sa iisang kadahilanan—Zony was the only reason why they're able to hide all the truthful news about Valentine Parriño's mother, and the only reason why Fuentivas are afraid na malaman ni Cassandra ang middle name nila dahil sa oras na malaman ni Cassandra ang middle name nila, literal na sasabog ang bulkan sa pamilya nila.








Tanginang gulo 'to. Nakakaiyak sa sobrang gulo!













Acrimonious Heart, Chapter 11

Comment