[Zawgyi]

"ဘယ္သြားၾကဦးမလဲ.."

ၾကယ္စင္တစ္ေယာက္ေမးေစ့ကိုလက္ကေလးေထာက္လ်ွက္စေတာ္ဘယ္ရီသီးလိုနႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအားေ႐ွ႕သို႔အနည္းငယ္ခြၽန္ရင္းစဥ္းစားလို႔ေန၏..

"ဟို...ဟိုေလ...ကားမစီးခ်င္ဘူးကြာ..လမ္းေလ်ွာက္ခ်င္တယ္.."

"ေဟာေတာ္...ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ကိုလမ္းေလ်ွာက္ခ်င္တယ္ဟုတ္လား..."

ၾကယ္စင္ကေခါင္းကေလးသာတစ္ဆက္ဆက္ညိတ္ျပ၏..ျခဴးကၾကယ္စင့္ေခါင္းေလးကိုလက္နဲ႔ပုတ္ကာ..

"မိုးကခ်ဳပ္ေနၿပီေလ..ဒီကေနေတာ့အိမ္ကိုလမ္းေလ်ွာက္ျပန္လို႔မရဘူး.."

ကိုယ့္စကားေၾကာင့္လိုခ်င္တာမရေသာ႐ုပ္ျဖင့္ဆူပုတ္သြားေသာကေလးေပါက္စေလး...

"ဒါေပမယ့္...ကေလးကကားမစီးခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့လမ္းေလ်ွာက္ပဲျပန္ၾကတာေပါ့..မိုးကအခုမွခ်ဳပ္တာဆိုေတာ့ျပန္ရင္ရေတာ့ရပါေသးတယ္..ကားကိုေတာ့ဒီနားက,မ,သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္မွာပဲထားခဲ့လိုက္မယ္..ၿပီးမွ..ၾကယ္စင္တို႔အိမ္ကိုလာႀကိဳခိုင္းလိုက္မယ္..ဟုတ္ၿပီလား.."

တကူးတကျဖစ္ေနမွန္းသိေပမယ့္ျကယ္စင္စိတ္တိုင္းက်ျဖစ္ဖို႔ကိုပဲဦးစားေပးတတ္တဲ့ျခဴးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘယ္လိုအက်ိဳးအျမတ္ေတြကိုမွမေမ်ွာ္လင့္ထားခဲ့ဖူးပါ..

သူမအတြက္ဆို..ကိုယ္ဟာဘယ္အရာမဆိုေပးဆပ္ေနရရင္ပဲအဆင္ေျပတာမို႔..

"ဟီး...ဒါမွၾကယ္စင့္ရဲ႕မမျခဴးကြ.."

လက္ခုပ္ေလး၂ဖက္ကိုထိခတ္လ်ွက္လက္ခုပ္တီးရင္းေပ်ာ္ျမဴးေနတာမ်ားတကယ့္အလယ္တန္းကေလးေလးအတိုင္းပင္..

"ကဲ..ဒါဆိုဒီဆိုင္မွာပဲခဏေစာင့္..မ,ကားသြားထားလိုက္ဦးမယ္.."

"မမျခဴးတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ရဲ႕လား.."

ျခဴးကၾကယ္စင့္ေခါင္းေလးကိုလက္နဲ႔ပုတ္ကာ..အခ်ိဳသာဆံုးျပံဳးလ်ွက္

"ျဖစ္ပါတယ္ကြာ..မ,သြားၿပီေနာ္.."

ကိုယ္ဆိုတာဟာလည္းသူေလးအေပၚတစ္ေန႔တစ္ျခားစိတ္ေတြကမ႐ိုးေတာ့တာအမွန္..ကိုယ္သတိထားမိတာေတာ့ ကိုယ့္အနားသူ႐ွိေနရင္ကိုယ္ေက်နပ္တယ္ေပ်ာ္ရႊင္တယ္..ဒါေပမယ့္..ဘယ္ေလာက္အကြာအေဝးကပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ..သူျပံဳးေပ်ာ္ေနတာျမင္ရရင္ပဲကိုယ့္အတြက္ပိုၿပီးအဓိပၸါယ္႐ွိပါတယ္..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"🎼အေမွာင္ေတြကအလင္းရဲ႕ေက်းကြၽန္ပဲ....ယံုၾကည္ပါတစ္ေန႔ကြၽန္ေတာ္ေတာက္ပျပမယ္..ေနေရာင္လိုစြမ္းအားမႀကီးေပမယ့္..ဓူဝံၾကယ္ေလာက္ေတာ့လင္းႏိုင္တယ္..ငယ္စဥ္ကအႏုပညာသည္ ျဖစ္ခ်င္တယ္..ကြၽန္ေတာ္သီခ်င္းတြဆိုရင္းနဲ႔..ဝါသနာကိုကိုးကြယ္မယ္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ ဒီမိသားစုေလးနဲ႔ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြထဲ...🎼"

လမ္းေလ်ွာက္ျပန္လာရင္းလမ္းေဘးကtea shopေလးတစ္ဆိုင္ရဲ့သီခ်င္းေလးကိုလိုက္ဆိုလိုက္တဲ့ၾကယ္စင္သစ္..

"ဝါး..ကေလးအသံေလးကခ်ိဳၿပီးနားေထာင္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ..ကေလးကသီခ်င္းဆိုဝါသနာပါတယ္လား.."

ျခဴးစကားေၾကာင့္ၾကယ္စင္ကမ်က္လံုးေလး၂ဖက္ေပ်ာက္လုမတက္ျပံဳးကာ..

"အား..မျခဴးလုပ္မွပဲေျမာက္သြားေတာ့တယ္..ဝါသနာပါလားမပါလားေတာ့မသိပါဘူးမျခဴးရယ္..သီခ်င္းသံေတြၾကားရင္အလိုလိုလိုက္ဆိုခ်င္တယ္..ဟိုေအာ္ဒီေအာ္ေလာက္ပါပဲ..အာ့လိုလုပ္ေနရရင္ေပ်ာ္ေနတာ..ဟီး.."

"Wow...အဲ့ဒါtalentပဲကေလးရဲ႕..ၾကယ္စင္ကအစြမ္းအစမ႐ွိဘူးလို႔ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထင္ေနတယ္..အရာရာကိုေၾကာက္ေနတယ္..အဲ့ဒါေတြေၾကာင့္ၾကယ္စင့္ရဲ႕အရည္အခ်င္းေတြကိုၾကယ္စင္မျမင္တာ..အခုၾကယ္စင္ဝါသနာပါတဲ့အရာကိုသိရၿပီဆိုေတာ့ဝါသနာကိုအရင္းခံၿပီးေအာင္ျမင္ေအာင္ႀကိဳးစားဖို္႔ပဲက်န္ေတာ့တယ္..ဖိုက္တင္း..အားမေလ်ွာ့နဲ႔ေနာ္..ကေလးနားမွာ,မ,႐ွိတယ္.."

ကိုယ့္ကိုဆိုအျမဲတမ္းအားေပးစကားေတြနဲ႔ႏွစ္သိမ့္ေပးတတ္တဲ့သူမ..ဒီကမၻာမွာကိုယ့္အတြက္ဘုရားေပးတဲ့တစ္ဦးတည္းေသာလူသား..သူမေၾကာင့္သာကုိယ္ဆိုတာရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့တာ..

ၾကယ္ကေလးေတြကေကာင္းကင္မွာပဲေတာက္ပဖို႔သင့္တာပါ...ကေလးဟာလည္းကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မ႐ွိတဲ့ၾကယ္ေလးတစ္လံုး..အေဝးတစ္ေနရာကေနၾကယ္ေလးရဲ႕အျပံဳးေတြကိုေငးေနယံုနဲ႔ေက်နပ္ရမယ့္သူကေတာ့ကိုယ္ေပါ့..ေကာင္းကင္ကၾကယ္ေတြေႂကြလို႔ဆုေတာင္းျပည့္မယ္ဆိုရင္ၾကယ္ေႂကြတိုင္းကိုယ္ေတာင္းမယ့္ဆုကကိုယ့္ရဲ႕ၾကယ္ကေလးေႂကြမသြားဖို႔ကိုပါပဲ..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာၿပီဦးဦး.."

အိမ္ထဲဝင္လာရင္းထြက္ေပၚလာေသာၾကယ္စင့္စကားသံေၾကာင့္သတင္းစာထိုင္ဖတ္ေနတဲ့ဦးဘုန္းျမတ္ကေခါင္းေမာ့လို႔ၾကည့္၏..

"ျခဴးေလးလည္းပါလာတာပဲ..လာၾကေလသမီးတို႔.."

"ဟုတ္အန္ကယ္.."

ဦးဘုန္းျမတ္ေ႐ွ႕ကခံုမွာ၂ေယာက္သားဝင္ထိုင္လိုက္ၾက၏..

"ဒါနဲ႔သမီးတို႔လာတာကားသံလည္းမၾကားပါလား.."

"ဟုတ္ကဲ့အန္ကယ္..ကားကပ်က္ေနလို႔လမ္းမွာထားခဲ့ၿပီးလမ္းေလ်ွာက္ျပန္လာၾကတာ.."

"ဟုတ္လား..ဒါဆို..အန္ကယ္driverကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္ေနာ္.."

ျခဴးစကားေၾကာင့္ၾကယ္စင္အံ့အားသင့္စြာၾကည့္မိ၏..ကားကပ်က္လို႔ထားခဲ့တာမွမဟုတ္တာ..ဘာလို႔အခုလိုေျပာရပါလိမ့္ေပါ့..

ကေလးရဲ႕စိတ္ဆႏၵေတြကို,မ,ကနားလည္ေပးႏိုင္ေပမယ့္ အသက္အရြယ္ကြာလွတဲ့အန္ကယ္နဲ႔ကေလးၾကားမွာေတာ့အေတြးေတြကတူႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးကေလး..ကေလးကအရြယ္ေရာက္ေနျပီေလ..စိတ္႐ူးေပါက္တိုင္းေလ်ွာက္လုပ္တဲ့သူတစ္ေယာက္လို႔အန္ကယ္မထင္ေစခ်င္ဘူး..ကေလးအေပၚလူေတြရဲ့ယံုၾကည္မႈေတြပဲရေစခ်င္တယ္..မ,ေစတနာကိုကေလးေရာသိပါရဲ႕လား...

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"သစ္...သစ္ေရ...သစ္ေရ...သစ္ေလးေရ..ေအ့..သစ္.."

ေဝေဝဝါးဝါးေအာ္သံႏွင့္အတူအိမ္ထဲကိုဒယိမ္းဒယိုင္ဝင္လာေသာေမအက္စစ္..

"ဟင္..ေမေလး..မင္းအရက္ေတြေသာက္လာတာလား.."

ဦးဘုန္းျမတ္တစ္ေယာက္ေမ့ကိုတည့္တည့္ၾကည့္ကာေမးမိ၏..

"ဟုတ္တယ္ဦးေရ..ကြၽန္မအိမ္ေ႐ွ႕ကbarကေနမမေမမူးၿပီးထြက္လာတာေတြ႔လို႔လိုက္ပို႔ေပးတာ..မမေမအခုပံုစံနဲ႔ကားေမာင္းလို႔လည္းအဆင္မေျပလို႔ေလ.."

Nurseေလးရဲ႕စကားေၾကာင့္ဦးဘုန္းျမတ္ေခါင္းညိတ္ျပကာ..

"ေက်းဇူးပါပဲဆရာမေလးရယ္..ဆရာမေလးျပန္ဖို႔အန္ကယ္စီစဥ္ေပးမယ္ေနာ္.."

ေမ့ကိုၾကည့္လိုက္ခ်ိန္မွာေမကခပ္ယိုင္ယိုင္ျဖင့္အိမ္ထဲသို႔ဆက္ဝင္ေန၏..

"မမျမေရ..ဒီမွာအလိမၼာတံုးေလးကိုလာတြဲလိုက္ပါဦး..ေခ်ာလဲေနဦးမယ္.."

ဦးဘုန္းျမတ္တစ္ေယာက္စိတ္ပ်က္စြာပဲေျပာလ်ွက္ျခံထဲသို႔ထြက္သြားေလ၏..

"ေမေလးရယ္..ဘာလို႔အရက္ေတြေသာက္လာရတာလဲ.."

"ဟာ..ႀကီးႀကီးျမကလည္း..ေမေသးေသးေလးပဲေသာက္တာပါ..သူ႔ဘာသာေမ့ပါးစပ္ထဲေမွာက္က်သြားတာ.."

"လာလာ..အခန္းထဲကိုႀကီးႀကီးျမလိုက္ပို႔ေပးမယ္.."

ေမကခါးခါးသီးသီးေခါင္းရမ္းျပကာ..

"ရတယ္ရတယ္...ေမမမူးေသးပါဘူးႀကီးႀကီးျမရဲ႕..ေမလမ္းေလ်ွာက္ႏိုင္တယ္..ေအ႔..မတြဲနဲ႔မတြဲနဲ႔..ရတယ္..ေမရတယ္.."

ေဝေဝဝါးဝါးစကားတို႔ကိုေျပာလ်ွက္ေလွကားလက္တန္းကိုကိုင္ကာတစ္ထစ္ဆီဒယိမ္းဒယိုင္တက္လို႔သြား၏..

"ေအာ္..ဒီကေလးမနဲ႔ေတာ့ခက္ေတာ့တာပဲ.."

ေဒၚျမခက္ကေတာ့တစ္တြတ္တြတ္ေရရြတ္လ်ွက္က်န္ခဲ့ေတာ့ေလသည္..

"သစ္...သစ္ေရ...ေအ့..သစ္.......ေခၚေနတယ္ေလကြာ..သစ္..သစ္ေရ.."

ေအာ္ဟစ္ေနရင္းၾကယ္စင့္ရဲ့အခန္းတံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္၏..

"ဟာ....မမ!!!"

အျပင္ကျပန္ေရာက္ကာစအဝတ္လဲေနေသာၾကယ္စင့္ေ႐ွ႕သို႔ေမေရာက္ခ်လာ၏..ခဏပဲမို႔အခန္းတံခါးကိုlockခ်ဖို႔ေမ့ေနေသာၾကယ္စင္တစ္ေယာက္ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းပင္မသိ..လက္ရွိတြင္under wearသာဝတ္ထားေသာ၁၆ႏွစ္အရြယ္အေကာင္ေသးေသးေလးကေၾကာင္အန္းအန္းမ်က္လံုးေလးမ်ားျဖင့္ေမ့ကိုၾကည့္လို႔ေန၏...

"သစ္...သစ္...သစ္ကမမကိုအရမ္းမုန္းတာပဲလား..ဟမ္..ေအ့...သစ္ရယ္..ဘာလို႔လဲ..ဘာလို႔အဲ့မိန္းမကိုက်ေတာ့ရင္းႏွီးမႈေတြေပးေနရတာလဲ..သစ္ကိုမမပဲပိုင္တာေလ..သစ္ကမမအပိုင္..ဘယ္သူမွမပိုင္ရဘူး..ေနာ္..ၾကားလားသစ္..ေနာ္.."

မမရဲ႕အခုလိုပံုစံမ်ိဳးကိုယ္တစ္ခါမွမျမင္ခဲ့ဖူးတာအမွန္..အရက္နံ႔ေတြလည္းမႊန္ထူေနေအာင္ေသာက္ထားၿပီးႏႈတ္ခမ္းပါးရဲရဲေလးကိုတစ္ခြၽန္ခြၽန္နဲ႔စြန္းဝူခံုးနတ္ျပည္တက္ဖ်က္သလိုတစ္ေယာက္တည္းေသာင္းက်န္းလို႔ေန၏..ကိုယ့္ကိုလည္းလက္ညႇိဳးေလးတစ္ေထာင္ေထာင္နဲ႔ေျပာရင္းယိုင္ထိုးေနတာပဲ..ကိုယ့္မွာလည္း သူ႔ကိုပဲထိန္းရမလိုလို အက်ႌပဲဆက္ဝတ္ရမလိုလို ဘာလုပ္ရမွန္းပင္မသိေတာ့..

"မမ...မမအရက္ေတြေသာက္လာတာလား..ဘာလို႔အခုလိုေသာက္လာရတာလဲ..အရက္ေတြေသာက္တာမေကာင္း.."

ကိုယ့္စကားပင္မဆံုးေသး..သူမကသူမလက္ညႇိဳးေလးနဲ႔ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းတို႔ကလွမ္းပိတ္၍တားလိုက္၏..

"စကားအရမ္းမ်ားတာပဲသစ္ရယ္..ဘာလို႔အဲ့ေလာက္စကားေတြမ်ားေနတာလဲ..႐ွဴး..တိတ္တိတ္ေန.."

ေျပာရင္းဆိုရင္းသူမကကိုယ့္လက္ေကာက္ဝတ္၂ဖက္ကိုနံရံနဲ႔ဆြဲကပ္ကာခ်ဳပ္ထားလိုက္၏..ကိုယ့္ကိုလည္းနံရံ၌လႈပ္မရေအာင္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားလိုက္၏..ထို႔ေနာက္သူမနွုတ္ခမ္းပါပါးတစ္စံုကအခြင့္္မ႐ွိပါပဲကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းေပၚသို႔က်ေရာက္လာ၏..ကိုယ့္ႏွလံုးေသြးမ်ားပင္အ႐ွိန္နဲ႔ေစာင့္တက္လုနီးပါးျဖစ္လို႔သြား၏..

"ဟာ..မမ..ဘာလုပ္တာလဲ.."

အေကာင္ေသးေသးသူမေလးကေမ့ကိုအားကုန္သံုးကာ႐ုန္းဖယ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ခုတင္ေပၚသို႔တြန္းလွဲလိုက္၏..

"မမအရမ္းမူးေနၿပီ..ဒီညေတာ့ဒီမွာပဲအိပ္လိုက္ေတာ့.."

မူးေနေသာေမကေတာ့ၾကားမၾကားမသိၾကယ္စင္ကေတာ့တစ္တြတ္တြတ္ေရရြတ္လ်ွက္သာအက်ႌဆက္လဲရန္ျပင္လိုက္၏..ေမ့အခန္းကိုေတာ့ျပန္ပို႔ဖို႔သူမမစဥ္းစားပါ..ခြင့္ျပဳခ်က္မ႐ွိပါဘဲမဝင္ရဟူသည့္ေမ့ရဲ႕တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔ကလည္း႐ွိေနေသးေလေတာ့ေမ့ကိုသူမအခန္းတြင္သာအိပ္ေစသည္..

"ဟူး..ခုက်ေတာ့လည္းသူမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ.."

ၾကယ္စင္တစ္ေယာက္ေတာ့ေမ့ကိုၾကည့္ရင္းသက္ျပင္းခ်ကာခုတင္ေပၚေသခ်ာတင္ေပးၿပီးေစာင္ျခံဳေပးလိုက္မိေတာ့သည္..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

ကိုယ့္မ်က္လံုး၂လံုးကိုညင္ညင္သာသာဖြင့္လိုက္မိေတာ့အလင္းတန္းျဖဴတို႔ကတိုးလို႔ဝင္လာ၏..ကိုယ္႔မ်က္လံုးတစ္စံုကိုဖြင့္လိုက္မိေတာ့ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကအခန္းတစ္ခု..ကိုယ့္အခန္းမဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာ၏..ဒါဆို..ဘယ္သူ႔အခန္းမ်ားလဲ..
ကိုယ့္ဘယ္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ကုတင္ေအာက္မွာထိုင္လ်ွက္ကုတင္ေပၚကိုေခါင္းတင္ကာမ်က္စိစံုမွိတ္အိပ္ေပ်ာ္ေန႐ွာေသာေပါက္စ..ဘယ္လိုေတြေတာင္အူယားစရာေကာင္းေနရတာလဲ..ဘာလို႔ေအာက္ဆင္းအိပ္ေနရတာပါလိမ့္သစ္ရယ္..ဟင္..သစ္ဆိုပဲ..ဒီအသံုးအႏႈန္းကိုယ္ဘယ္တုန္းကသံုးတတ္သြားတာပါလိမ့္..
မ်က္စိေလး၂ဖက္ကိုစံုမွိတ္လ်ွက္စေတာ္ဘယ္ရီသီးလိုႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးကလည္းေထာ္လ်ွက္အိပ္ေပ်ာ္ေန႐ွာတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕စေတာ္ဘယ္ရီသီးေလး..သူ႔ကိုအူယားလြန္းလို႔ကိုယ္ေတာင္အိပ္ယာေပၚကထခ်င္စိတ္မ႐ွိေတာ့ေပ..မ်က္စိစံုမွိတ္ကာသူ႔ပံုရိပ္ေလးေတြကိုျပန္ျမင္ေယာင္လ်ွက္ကို္ယ္ျပန္မွိန္းေနမိသည္..

ကိုယ္အသိစိတ္ျပန္ဝင္လာေလေတာ့ကိုယ္ကေအးစက္စက္ၾကမ္းျပင္တစ္ခုေပၚထိုင္လ်ွက္သားျဖစ္လို႔ေန၏..ညကမမကိုယ္ပူေနလို႔အပူက်ေအာင္ေရပတ္တိုက္ေပး ေစာင့္ေပးရင္းနဲ႔ခုတင္ေအာက္မွာအိပ္ေပ်ာ္သြားတာပဲ..
မမကိုယ္ပူမ်ားက်ရဲ႕လားလို႔ၾကည့္လိုက္မိေတာ့..ကိုယ့္ရဲ႕ႏွလံုးသားကိုခုန္ေပါက္ေဆာ့ကစားသြားေအာင္လႈပ္လို႔ႏိႈးျခင္းခံလိုက္ရ၏..႐ွည္၍ေကာ့ၫြတ္ေနေသာမ်က္ေတာင္ေလးတို႔ကစူးစူး႐ွ႐ွမ်က္ဝန္းတို႔အားဖံုးထား၏..ေျဖာင့္စင္းေနေသာသူမရဲ႕ႏွာတံေလးကလည္းကိုယ့္ကိုတံေတြးၿမိဳခ်မိေစသည္..နီရဲၿပီးျပတ္သားေသာႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကလည္းကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုေရဓာတ္ခမ္းေျခာက္ေအာင္လုပ္ေနသလိုလို...
ကိုယ္သတိမထားမိခ်ိန္မွာပဲကိုယ့္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကသူမမ်က္ႏွာနားကိုေကြးၫႊတ္သြားေနမိသည္..သူမႏႈတ္ခမ္းပါးေလးဆီသို႔ကိုယ္ဦးတည္ေနမိသည္..

"အာ..."

ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတိျပန္ေပးကာေနာက္ျပန္ဆုတ္လိုက္မိသည္..ထိုစဥ္အသက္႐ွဴမွားေလာက္ေအာင္လွပေသာမ်က္ဝန္းစူးစူးတစ္စံုကပြင့္လို႔လာ၏..

"ဟို..ဟို...ျခင္..ျခင္ကိုက္မွာစိုးလို႔..ရမ္းေပးမလို႔ပါ.."

ကေယာင္ကတမ္းေျပာကာထြက္သြားတဲ့ကေလးမ..သူမကိုၾကည့္ရင္းကိုယ္အလိုလိုျပံဳးေနမိသည္..ဒီျခင္လံုဇကာတပ္ထားတဲ့အခန္းထဲမွာျခင္က႐ွိတယ္တဲ့လား..အဟက္..အူယားစရာေကာင္းလိုက္တာ..

အား...ငါဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ..႐ူးမ်ား႐ူးေနလား..သူကမေကာင္းဘူးေလ..ငါမုန္းတဲ့သူေလ..ငါဘာေတြျဖစ္ေနရတာလဲ..အား...တကယ္ပါပဲ..

တစ္ခါတစ္ခါမွာအခ်စ္ဆိုတဲ့ဧည့္သည္ဟာကိုယ္မဖိတ္ေခၚဘဲတိတ္တဆိတ္ဝင္ေရာက္လာတတ္တာမ်ိဳး....

¿¿¿¿¿¿¿¿♥????????

Attention please🙏

က်ေနာ့္ရဲ႕readerေလးေတြကိုပစ္ထားတာနည္းနည္းေလးၾကာသြားတယ္ေနာ္..
ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်..
အခုလိုေစာင့္ဖတ္ေပးၾကတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ေနာ္..
က်ေနာ္လည္းဒီရက္ပိုင္းfic typeလို႔အဆင္မေျပတာရယ္ ေက်ာင္းကိစၥမအားတာရယ္ ေနမေကာင္းတာရယ္နဲ႔အၾကာႀကီးပစ္ထားမိသြားတာပါ..
ေနာက္တစ္ပိုင္းေတာ့အျမန္ဆံုးupႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားပါ့မယ္ေနာ္..
အခုလိုဖတ္႐ႈေပးၾကတာေက်းဇူးပါ..
Uniနဲ႔Zawgyiအေျပာင္းမွာစာလံုးေပါင္းအမွားေလးေတြပါရင္နားလည္ေပးပါေနာ္..

🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃

[Unicode]

"ဘယ်သွားကြဦးမလဲ.."

ကြယ်စင်တစ်ယောက်မေးစေ့ကိုလက်ကလေးထောက်လျှက်စတော်ဘယ်ရီသီးလိုနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအားရှေ့သို့အနည်းငယ်ချွန်ရင်းစဉ်းစားလို့နေ၏..

"ဟို...ဟိုလေ...ကားမစီးချင်ဘူးကွာ..လမ်းလျှောက်ချင်တယ်.."

"ဟောတော်...ညကြီးမိုးချုပ်ကိုလမ်းလျှောက်ချင်တယ်ဟုတ်လား..."

ကြယ်စင်ကခေါင်းကလေးသာတစ်ဆက်ဆက်ညိတ်ပြ၏..ခြူးကကြယ်စင့်ခေါင်းလေးကိုလက်နဲ့ပုတ်ကာ..

"မိုးကချုပ်နေပြီလေ..ဒီကနေတော့အိမ်ကိုလမ်းလျှောက်ပြန်လို့မရဘူး.."

ကိုယ့်စကားကြောင့်လိုချင်တာမရသောရုပ်ဖြင့်ဆူပုတ်သွားသောကလေးပေါက်စလေး...

"ဒါပေမယ့်...ကလေးကကားမစီးချင်ဘူးဆိုရင်တော့လမ်းလျှောက်ပဲပြန်ကြတာပေါ့..မိုးကအခုမှချုပ်တာဆိုတော့ပြန်ရင်ရတော့ရပါသေးတယ်..ကားကိုတော့ဒီနားက,မ,သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အိမ်မှာပဲထားခဲ့လိုက်မယ်..ပြီးမှ..ကြယ်စင်တို့အိမ်ကိုလာကြိုခိုင်းလိုက်မယ်..ဟုတ်ပြီလား.."

တကူးတကဖြစ်နေမှန်းသိပေမယ့်ကြယ်စင်စိတ်တိုင်းကျဖြစ်ဖို့ကိုပဲဦးစားပေးတတ်တဲ့ခြူးတစ်ယောက်ကတော့ ဘယ်လိုအကျိုးအမြတ်တွေကိုမှမမျှော်လင့်ထားခဲ့ဖူးပါ..

သူမအတွက်ဆို..ကိုယ်ဟာဘယ်အရာမဆိုပေးဆပ်နေရရင်ပဲအဆင်ပြေတာမို့..

"ဟီး...ဒါမှကြယ်စင့်ရဲ့မမခြူးကွ.."

လက်ခုပ်လေး၂ဖက်ကိုထိခတ်လျှက်လက်ခုပ်တီးရင်းပျော်မြူးနေတာများတကယ့်အလယ်တန်းကလေးလေးအတိုင်းပင်..

"ကဲ..ဒါဆိုဒီဆိုင်မှာပဲခဏစောင့်..မ,ကားသွားထားလိုက်ဦးမယ်.."

"မမခြူးတစ်ယောက်တည်းဖြစ်ရဲ့လား.."

ခြူးကကြယ်စင့်ခေါင်းလေးကိုလက်နဲ့ပုတ်ကာ..အချိုသာဆုံးပြုံးလျှက်

"ဖြစ်ပါတယ်ကွာ..မ,သွားပြီနော်.."

ကိုယ်ဆိုတာဟာလည်းသူလေးအပေါ်တစ်နေ့တစ်ခြားစိတ်တွေကမရိုးတော့တာအမှန်..ကိုယ်သတိထားမိတာတော့ ကိုယ့်အနားသူရှိနေရင်ကိုယ်ကျေနပ်တယ်ပျော်ရွှင်တယ်..ဒါပေမယ့်..ဘယ်လောက်အကွာအဝေးကပဲဖြစ်ဖြစ်ပါလေ..သူပြုံးပျော်နေတာမြင်ရရင်ပဲကိုယ့်အတွက်ပိုပြီးအဓိပ္ပါယ်ရှိပါတယ်..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"🎼အမှောင်တွေကအလင်းရဲ့ကျေးကျွန်ပဲ....ယုံကြည်ပါတစ်နေ့ကျွန်တော်တောက်ပပြမယ်..နေရောင်လိုစွမ်းအားမကြီးပေမယ့်..ဓူဝံကြယ်လောက်တော့လင်းနိုင်တယ်..ငယ်စဉ်ကအနုပညာသည် ဖြစ်ချင်တယ်..ကျွန်တော်သီချင်းတွဆိုရင်းနဲ့..ဝါသနာကိုကိုးကွယ်မယ် စိတ်ချမ်းသာတယ် ဒီမိသားစုလေးနဲ့ကျွန်တော့်အိပ်မက်တွေထဲ...🎼"

လမ်းလျှောက်ပြန်လာရင်းလမ်းဘေးကtea shopလေးတစ်ဆိုင်ရဲ့သီချင်းလေးကိုလိုက်ဆိုလိုက်တဲ့ကြယ်စင်သစ်..

"ဝါး..ကလေးအသံလေးကချိုပြီးနားထောင်လို့ကောင်းလိုက်တာ..ကလေးကသီချင်းဆိုဝါသနာပါတယ်လား.."

ခြူးစကားကြောင့်ကြယ်စင်ကမျက်လုံးလေး၂ဖက်ပျောက်လုမတက်ပြုံးကာ..

"အား..မခြူးလုပ်မှပဲမြောက်သွားတော့တယ်..ဝါသနာပါလားမပါလားတော့မသိပါဘူးမခြူးရယ်..သီချင်းသံတွေကြားရင်အလိုလိုလိုက်ဆိုချင်တယ်..ဟိုအော်ဒီအော်လောက်ပါပဲ..အာ့လိုလုပ်နေရရင်ပျော်နေတာ..ဟီး.."

"Wow...အဲ့ဒါtalentပဲကလေးရဲ့..ကြယ်စင်ကအစွမ်းအစမရှိဘူးလို့ကိုယ့်ကိုကိုယ်ထင်နေတယ်..အရာရာကိုကြောက်နေတယ်..အဲ့ဒါတွေကြောင့်ကြယ်စင့်ရဲ့အရည်အချင်းတွေကိုကြယ်စင်မမြင်တာ..အခုကြယ်စင်ဝါသနာပါတဲ့အရာကိုသိရပြီဆိုတော့ဝါသနာကိုအရင်းခံပြီးအောင်မြင်အောင်ကြိုးစားဖို့်ပဲကျန်တော့တယ်..ဖိုက်တင်း..အားမလျှော့နဲ့နော်..ကလေးနားမှာ,မ,ရှိတယ်.."

ကိုယ့်ကိုဆိုအမြဲတမ်းအားပေးစကားတွေနဲ့နှစ်သိမ့်ပေးတတ်တဲ့သူမ..ဒီကမ်ဘာမှာကိုယ့်အတွက်ဘုရားပေးတဲ့တစ်ဦးတည်းသောလူသား..သူမကြောင့်သာကိုယ်ဆိုတာရပ်တည်နိုင်ခဲ့တာ..

ကြယ်ကလေးတွေကကောင်းကင်မှာပဲတောက်ပဖို့သင့်တာပါ...ကလေးဟာလည်းကိုယ်ပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရှိတဲ့ကြယ်လေးတစ်လုံး..အဝေးတစ်နေရာကနေကြယ်လေးရဲ့အပြုံးတွေကိုငေးနေယုံနဲ့ကျေနပ်ရမယ့်သူကတော့ကိုယ်ပေါ့..ကောင်းကင်ကကြယ်တွေကြွေလို့ဆုတောင်းပြည့်မယ်ဆိုရင်ကြယ်ကြွေတိုင်းကိုယ်တောင်းမယ့်ဆုကကိုယ့်ရဲ့ကြယ်ကလေးကြွေမသွားဖို့ကိုပါပဲ..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"ကျွန်တော်ပြန်လာပြီဦးဦး.."

အိမ်ထဲဝင်လာရင်းထွက်ပေါ်လာသောကြယ်စင့်စကားသံကြောင့်သတင်းစာထိုင်ဖတ်နေတဲ့ဦးဘုန်းမြတ်ကခေါင်းမော့လို့ကြည့်၏..

"ခြူးလေးလည်းပါလာတာပဲ..လာကြလေသမီးတို့.."

"ဟုတ်အန်ကယ်.."

ဦးဘုန်းမြတ်ရှေ့ကခုံမှာ၂ယောက်သားဝင်ထိုင်လိုက်ကြ၏..

"ဒါနဲ့သမီးတို့လာတာကားသံလည်းမကြားပါလား.."

"ဟုတ်ကဲ့အန်ကယ်..ကားကပျက်နေလို့လမ်းမှာထားခဲ့ပြီးလမ်းလျှောက်ပြန်လာကြတာ.."

"ဟုတ်လား..ဒါဆို..အန်ကယ်driverကိုလိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်မယ်နော်.."

ခြူးစကားကြောင့်ကြယ်စင်အံ့အားသင့်စွာကြည့်မိ၏..ကားကပျက်လို့ထားခဲ့တာမှမဟုတ်တာ..ဘာလို့အခုလိုပြောရပါလိမ့်ပေါ့..

ကလေးရဲ့စိတ်ဆန္ဒတွေကို,မ,ကနားလည်ပေးနိုင်ပေမယ့် အသက်အရွယ်ကွာလှတဲ့အန်ကယ်နဲ့ကလေးကြားမှာတော့အတွေးတွေကတူနိုင်မှာမဟုတ်ဘူးကလေး..ကလေးကအရွယ်ရောက်နေပြီလေ..စိတ်ရူးပေါက်တိုင်းလျှောက်လုပ်တဲ့သူတစ်ယောက်လို့အန်ကယ်မထင်စေချင်ဘူး..ကလေးအပေါ်လူတွေရဲ့ယုံကြည်မှုတွေပဲရစေချင်တယ်..မ,စေတနာကိုကလေးရောသိပါရဲ့လား...

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"သစ်...သစ်ရေ...သစ်ရေ...သစ်လေးရေ..အေ့..သစ်.."

ဝေဝေဝါးဝါးအော်သံနှင့်အတူအိမ်ထဲကိုဒယိမ်းဒယိုင်ဝင်လာသောမေအက်စစ်..

"ဟင်..မေလေး..မင်းအရက်တွေသောက်လာတာလား.."

ဦးဘုန်းမြတ်တစ်ယောက်မေ့ကိုတည့်တည့်ကြည့်ကာမေးမိ၏..

"ဟုတ်တယ်ဦးရေ..ကျွန်မအိမ်ရှေ့ကbarကနေမမမေမူးပြီးထွက်လာတာတွေ့လို့လိုက်ပို့ပေးတာ..မမမေအခုပုံစံနဲ့ကားမောင်းလို့လည်းအဆင်မပြေလို့လေ.."

Nurseလေးရဲ့စကားကြောင့်ဦးဘုန်းမြတ်ခေါင်းညိတ်ပြကာ..

"ကျေးဇူးပါပဲဆရာမလေးရယ်..ဆရာမလေးပြန်ဖို့အန်ကယ်စီစဉ်ပေးမယ်နော်.."

မေ့ကိုကြည့်လိုက်ချိန်မှာမေကခပ်ယိုင်ယိုင်ဖြင့်အိမ်ထဲသို့ဆက်ဝင်နေ၏..

"မမမြရေ..ဒီမှာအလိမ္မာတုံးလေးကိုလာတွဲလိုက်ပါဦး..ချောလဲနေဦးမယ်.."

ဦးဘုန်းမြတ်တစ်ယောက်စိတ်ပျက်စွာပဲပြောလျှက်ခြံထဲသို့ထွက်သွားလေ၏..

"မေလေးရယ်..ဘာလို့အရက်တွေသောက်လာရတာလဲ.."

"ဟာ..ကြီးကြီးမြကလည်း..မေသေးသေးလေးပဲသောက်တာပါ..သူ့ဘာသာမေ့ပါးစပ်ထဲမှောက်ကျသွားတာ.."

"လာလာ..အခန်းထဲကိုကြီးကြီးမြလိုက်ပို့ပေးမယ်.."

မေကခါးခါးသီးသီးခေါင်းရမ်းပြကာ..

"ရတယ်ရတယ်...မေမမူးသေးပါဘူးကြီးကြီးမြရဲ့..မေလမ်းလျှောက်နိုင်တယ်..အေ့..မတွဲနဲ့မတွဲနဲ့..ရတယ်..မေရတယ်.."

ဝေဝေဝါးဝါးစကားတို့ကိုပြောလျှက်လှေကားလက်တန်းကိုကိုင်ကာတစ်ထစ်ဆီဒယိမ်းဒယိုင်တက်လို့သွား၏..

"အော်..ဒီကလေးမနဲ့တော့ခက်တော့တာပဲ.."

ဒေါ်မြခက်ကတော့တစ်တွတ်တွတ်ရေရွတ်လျှက်ကျန်ခဲ့တော့လေသည်..

"သစ်...သစ်ရေ...အေ့..သစ်.......ခေါ်နေတယ်လေကွာ..သစ်..သစ်ရေ.."

အော်ဟစ်နေရင်းကြယ်စင့်ရဲ့အခန်းတံခါးကိုတွန်းဖွင့်လိုက်၏..

"ဟာ....မမ!!!"

အပြင်ကပြန်ရောက်ကာစအဝတ်လဲနေသောကြယ်စင့်ရှေ့သို့မေရောက်ချလာ၏..ခဏပဲမို့အခန်းတံခါးကိုlockချဖို့မေ့နေသောကြယ်စင်တစ်ယောက်ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းပင်မသိ..လက်ရှိတွင်under wearသာဝတ်ထားသော၁၆နှစ်အရွယ်အကောင်သေးသေးလေးကကြောင်အန်းအန်းမျက်လုံးလေးများဖြင့်မေ့ကိုကြည့်လို့နေ၏...

"သစ်...သစ်...သစ်ကမမကိုအရမ်းမုန်းတာပဲလား..ဟမ်..အေ့...သစ်ရယ်..ဘာလို့လဲ..ဘာလို့အဲ့မိန်းမကိုကျတော့ရင်းနှီးမှုတွေပေးနေရတာလဲ..သစ်ကိုမမပဲပိုင်တာလေ..သစ်ကမမအပိုင်..ဘယ်သူမှမပိုင်ရဘူး..နော်..ကြားလားသစ်..နော်.."

မမရဲ့အခုလိုပုံစံမျိုးကိုယ်တစ်ခါမှမမြင်ခဲ့ဖူးတာအမှန်..အရက်နံ့တွေလည်းမွှန်ထူနေအောင်သောက်ထားပြီးနှုတ်ခမ်းပါးရဲရဲလေးကိုတစ်ချွန်ချွန်နဲ့စွန်းဝူခုံးနတ်ပြည်တက်ဖျက်သလိုတစ်ယောက်တည်းသောင်းကျန်းလို့နေ၏..ကိုယ့်ကိုလည်းလက်ညှိုးလေးတစ်ထောင်ထောင်နဲ့ပြောရင်းယိုင်ထိုးနေတာပဲ..ကိုယ့်မှာလည်း သူ့ကိုပဲထိန်းရမလိုလို အကျႌပဲဆက်ဝတ်ရမလိုလို ဘာလုပ်ရမှန်းပင်မသိတော့..

"မမ...မမအရက်တွေသောက်လာတာလား..ဘာလို့အခုလိုသောက်လာရတာလဲ..အရက်တွေသောက်တာမကောင်း.."

ကိုယ့်စကားပင်မဆုံးသေး..သူမကသူမလက်ညှိုးလေးနဲ့ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းတို့ကလှမ်းပိတ်၍တားလိုက်၏..

"စကားအရမ်းများတာပဲသစ်ရယ်..ဘာလို့အဲ့လောက်စကားတွေများနေတာလဲ..ရှူး..တိတ်တိတ်နေ.."

ပြောရင်းဆိုရင်းသူမကကိုယ့်လက်ကောက်ဝတ်၂ဖက်ကိုနံရံနဲ့ဆွဲကပ်ကာချုပ်ထားလိုက်၏..ကိုယ့်ကိုလည်းနံရံ၌လှုပ်မရအောင်ချုပ်နှောင်ထားလိုက်၏..ထို့နောက်သူမနှုတ်ခမ်းပါပါးတစ်စုံကအခွင့််မရှိပါပဲကိုယ့်နှုတ်ခမ်းပေါ်သို့ကျရောက်လာ၏..ကိုယ့်နှလုံးသွေးများပင်အရှိန်နဲ့စောင့်တက်လုနီးပါးဖြစ်လို့သွား၏..

"ဟာ..မမ..ဘာလုပ်တာလဲ.."

အကောင်သေးသေးသူမလေးကမေ့ကိုအားကုန်သုံးကာရုန်းဖယ်လိုက်ပြီးနောက် ခုတင်ပေါ်သို့တွန်းလှဲလိုက်၏..

"မမအရမ်းမူးနေပြီ..ဒီညတော့ဒီမှာပဲအိပ်လိုက်တော့.."

မူးနေသောမေကတော့ကြားမကြားမသိကြယ်စင်ကတော့တစ်တွတ်တွတ်ရေရွတ်လျှက်သာအကျႌဆက်လဲရန်ပြင်လိုက်၏..မေ့အခန်းကိုတော့ပြန်ပို့ဖို့သူမမစဉ်းစားပါ..ခွင့်ပြုချက်မရှိပါဘဲမဝင်ရဟူသည့်မေ့ရဲ့တစ်ချက်လွှတ်အမိန့်ကလည်းရှိနေသေးလေတော့မေ့ကိုသူမအခန်းတွင်သာအိပ်စေသည်..

"ဟူး..ခုကျတော့လည်းသူမဟုတ်တဲ့အတိုင်းပဲအိပ်ပျော်သွားတာ.."

ကြယ်စင်တစ်ယောက်တော့မေ့ကိုကြည့်ရင်းသက်ပြင်းချကာခုတင်ပေါ်သေချာတင်ပေးပြီးစောင်ခြုံပေးလိုက်မိတော့သည်..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

ကိုယ့်မျက်လုံး၂လုံးကိုညင်ညင်သာသာဖွင့်လိုက်မိတော့အလင်းတန်းဖြူတို့ကတိုးလို့ဝင်လာ၏..ကိုယ့်မျက်လုံးတစ်စုံကိုဖွင့်လိုက်မိတော့ကိုယ်ရောက်နေတဲ့နေရာကအခန်းတစ်ခု..ကိုယ့်အခန်းမဟုတ်တာတော့သေချာ၏..ဒါဆို..ဘယ်သူ့အခန်းများလဲ..
ကိုယ့်ဘယ်ဘက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်မိတော့ကုတင်အောက်မှာထိုင်လျှက်ကုတင်ပေါ်ကိုခေါင်းတင်ကာမျက်စိစုံမှိတ်အိပ်ပျော်နေရှာသောပေါက်စ..ဘယ်လိုတွေတောင်အူယားစရာကောင်းနေရတာလဲ..ဘာလို့အောက်ဆင်းအိပ်နေရတာပါလိမ့်သစ်ရယ်..ဟင်..သစ်ဆိုပဲ..ဒီအသုံးအနှုန်းကိုယ်ဘယ်တုန်းကသုံးတတ်သွားတာပါလိမ့်..
မျက်စိလေး၂ဖက်ကိုစုံမှိတ်လျှက်စတော်ဘယ်ရီသီးလိုနှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကလည်းထော်လျှက်အိပ်ပျော်နေရှာတဲ့ကိုယ့်ရဲ့စတော်ဘယ်ရီသီးလေး..သူ့ကိုအူယားလွန်းလို့ကိုယ်တောင်အိပ်ယာပေါ်ကထချင်စိတ်မရှိတော့ပေ..မျက်စိစုံမှိတ်ကာသူ့ပုံရိပ်လေးတွေကိုပြန်မြင်ယောင်လျှက်ကို်ယ်ပြန်မှိန်းနေမိသည်..

ကိုယ်အသိစိတ်ပြန်ဝင်လာလေတော့ကိုယ်ကအေးစက်စက်ကြမ်းပြင်တစ်ခုပေါ်ထိုင်လျှက်သားဖြစ်လို့နေ၏..ညကမမကိုယ်ပူနေလို့အပူကျအောင်ရေပတ်တိုက်ပေး စောင့်ပေးရင်းနဲ့ခုတင်အောက်မှာအိပ်ပျော်သွားတာပဲ..
မမကိုယ်ပူများကျရဲ့လားလို့ကြည့်လိုက်မိတော့..ကိုယ့်ရဲ့နှလုံးသားကိုခုန်ပေါက်ဆော့ကစားသွားအောင်လှုပ်လို့နှိုးခြင်းခံလိုက်ရ၏..ရှည်၍ကော့ညွတ်နေသောမျက်တောင်လေးတို့ကစူးစူးရှရှမျက်ဝန်းတို့အားဖုံးထား၏..ဖြောင့်စင်းနေသောသူမရဲ့နှာတံလေးကလည်းကိုယ့်ကိုတံတွေးမြိုချမိစေသည်..နီရဲပြီးပြတ်သားသောနှုတ်ခမ်းပါးလေးကလည်းကိုယ့်နှုတ်ခမ်းတွေကိုရေဓာတ်ခမ်းခြောက်အောင်လုပ်နေသလိုလို...
ကိုယ်သတိမထားမိချိန်မှာပဲကိုယ့်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကသူမမျက်နှာနားကိုကွေးညွှတ်သွားနေမိသည်..သူမနှုတ်ခမ်းပါးလေးဆီသို့ကိုယ်ဦးတည်နေမိသည်..

"အာ..."

ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတိပြန်ပေးကာနောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်မိသည်..ထိုစဉ်အသက်ရှူမှားလောက်အောင်လှပသောမျက်ဝန်းစူးစူးတစ်စုံကပွင့်လို့လာ၏..

"ဟို..ဟို...ခြင်..ခြင်ကိုက်မှာစိုးလို့..ရမ်းပေးမလို့ပါ.."

ကယောင်ကတမ်းပြောကာထွက်သွားတဲ့ကလေးမ..သူမကိုကြည့်ရင်းကိုယ်အလိုလိုပြုံးနေမိသည်..ဒီခြင်လုံဇကာတပ်ထားတဲ့အခန်းထဲမှာခြင်ကရှိတယ်တဲ့လား..အဟက်..အူယားစရာကောင်းလိုက်တာ..

အား...ငါဘာတွေလုပ်နေတာလဲ..ရူးများရူးနေလား..သူကမကောင်းဘူးလေ..ငါမုန်းတဲ့သူလေ..ငါဘာတွေဖြစ်နေရတာလဲ..အား...တကယ်ပါပဲ..

တစ်ခါတစ်ခါမှာအချစ်ဆိုတဲ့ဧည့်သည်ဟာကိုယ်မဖိတ်ခေါ်ဘဲတိတ်တဆိတ်ဝင်ရောက်လာတတ်တာမျိုး....

¿¿¿¿¿¿¿¿♥????????

Attention please🙏

ကျနော့်ရဲ့readerလေးတွေကိုပစ်ထားတာနည်းနည်းလေးကြာသွားတယ်နော်..
တောင်းပန်ပါတယ်ဗျ..
အခုလိုစောင့်ဖတ်ပေးကြတဲ့အတွက်လည်းကျေးဇူးအထူးတင်ပါတယ်နော်..
ကျနော်လည်းဒီရက်ပိုင်းfic typeလို့အဆင်မပြေတာရယ် ကျောင်းကိစ္စမအားတာရယ် နေမကောင်းတာရယ်နဲ့အကြာကြီးပစ်ထားမိသွားတာပါ..
နောက်တစ်ပိုင်းတော့အမြန်ဆုံးupနိုင်ဖို့ကြိုးစားပါ့မယ်နော်..
အခုလိုဖတ်ရှုပေးကြတာကျေးဇူးပါ..
Uniနဲ့Zawgyiကြားစာလုံးပေါင်းအမှားလေးတွေပါရင်နားလည်ပေးပါနော်..

🚶🚶🚶🚶🚶🚶🚶🚶

Thank You For Your Reading😘
#PuzzleLinn