[Zawgyi]

"သမီးၾကယ္စင္..."

က်ဴ႐ွင္ကျပန္လာေသာကိုယ့္ကိုလွမ္းေခၚလိုက္သူကဧည့္ခန္းထဲတြင္ထိုင္ေနေသာဦးဦးဘုန္းျမတ္..

"ဟုတ္ကဲ့ဦးဦး.."

ေခါင္းငံု႔ကာဧည့္ခန္းထဲသို႔ဝင္သြားၿပီးဦးဦးေ႐ွ႕ကခုံမွာကိုယ္ဝင္ထိုင္လိုက္မိသည္..

"စာေမးပြဲနီးၿပီေနာ္ၾကယ္စင္..စာေတြေရာရေနၿပီလား.."

"ဟုတ္..ရေတာ့ရေနပါၿပီဦးဦး..မမကလည္းေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ၿပီးျပေပးတယ္ေလ..အာ့ေၾကာင့္..အဆင္ေျပပါတယ္.."

"အင္းပါ..သမီးအဆင္ေျပရင္ၿပီးတာပါပဲ..ဒါနဲ႔..ေအာ္..ေနာက္မွပဲေျပာပါ့မယ္..အေရးမႀကီးပါဘူး..စာေမးပြဲအတြက္သာအာရံုစိုက္ေနာ္သမီး.."

"ဟုတ္ကဲ့ဦးဦး.."

ဦးဦးဘုန္းျမတ္ဟာကိုယ့္အေပၚမိဘအရင္းကဲ့သို႔ေကာင္းမြန္ခဲ့သူတစ္ဦး..ေမအက္စစ္၏ဖခင္ဟုမထင္ရေလာက္ေအာင္ကို ေမအက္စစ္ႏွင့္အက်င့္စ႐ိုက္ကြာျခားလြန္းလွသည္..

"ဒါဆို..ကြ်န္ေတာ္အခန္းထဲသြားေတာ့မယ္ေနာ္ဦးဦး.."

ဦးဘုန္းျမတ္ကျပံဳးလ်ွက္သာေခါင္းတစ္ဆတ္ဆတ္ညိတ္ျပ၏..

အခန္းတံခါးပိတ္ကာေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ကိုယ္ဝင္လာခဲ့သည္..bathtubထဲထိုင္ေနရင္းဆပ္ျပာျမႇဳပ္ေတြၾကားကျမင္ေနရေသာကိုယ့္ရဲ႕လက္ေမာင္းသားကိုၾကည့္ရင္းေဒါသမီးလ်ွံတို႔ကေရကန္ထဲကကိုယ့္ကိုမေအးခ်မ္းေအာင္မီး႐ိႈ႕လို႔ေန၏..

ၾကယ္စင္သစ္တစ္ေယာက္စိုက္ၾကည့္ေနမိေသာအရာကားသူမ၏လက္ေမာင္းျဖဴျဖဴေလးေပၚကအမာရြတ္တစ္ခု..အ႐ိုးကြဲမွအသည္းစြဲေအာင္ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကသူမအတြက္ေတာ့မွားေနေလသလား..သူမကေတာ့ဒီဒဏ္ရာကိုျမင္တိုင္းအသည္းစြဲေအာင္မုန္းေနရသူသာ..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"ခြမ္း..."

က်ကြဲသံႏွင့္အတူတစ္စက္စက္တုန္ရီေနေသာ၁၀ႏွစ္အရြယ္ကေလးမေလး..

"ၾကယ္စင္သစ္...မင္းဒါဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ.."

တစ္အိမ္လံုးကိုပ်ံ႕ႏွံ႔ေစေသာေအာ္သံရဲ႕ပိုင္႐ွင္ကားမာနမင္းသမီးေလးေမအက္စစ္..

"ဟို..ဟို...က်..ကြၽန္ေတာ္.ေတာင္းပန္ပါတယ္မမ..ကြၽန္ေတာ္တမင္လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး..မ..မေတာ္လို႔..မေတာ္လို႔ျဖစ္သြားတာပါ.."

"ဘာ..မေတာ္တဆ..ဟုတ္လား..ဒီပစၥည္းေလးကိုငါဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးထားလဲမင္းသိတယ္ေနာ္ၾကယ္စင္သစ္.."

"ဟုတ္..ဟုတ္..က်..ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္မမ..ကြၽန္ေတာ္..မရည္ရြယ္ပါဘူး.."

မ်က္ခံုးထင္းထင္း၂ဖက္ကိုေထာင့္ခ်ိဳးလ်ွက္သူမရဲ႕ပန္းႏုေရာင္ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကိုတစ္ျခမ္းေျမႇာက္ကာအသက္မဲ့မဲ့ျပံဳးလ်ွက္..

"မင္းမွာအျပစ္႐ွိလားမ႐ွိဘူးလား.."

"႐ွိ..႐ွိပါတယ္.."

ဟက္ခနဲရယ္ကာ..စူး႐ွ႐ွမ်က္လံုးတစ္စံုျဖင့္ကိုယ့္ကိုတည့္တည့္ၾကည့္လ်ွက္..

"ေကာင္းၿပီေလ..ဒါဆိုမင္းအျပစ္ေပးခံရမယ္.."

ထိုမိန္းကေလးရဲ႕အျပဳအမူေတြကိုၾကည့္လ်ွက္တစ္စက္စက္တုန္ရီကာေၾကာက္ရြံ႕ေနမိေသာကေလးငယ္..ထိုမိန္းကေလးကၾကမ္းျပင္ေပၚျပန္႔က်ဲေနေသာသဲနာရီအကြဲစေတြၾကားထဲမွဖန္ကြဲစတစ္ခုကိုဆြဲယူလိုက္ကာကေလးငယ္ရဲ႕လက္ေမာင္းသားျဖဴျဖဴေလးကိုဆြဲျခစ္လိုက္၏..

"အား..."

မ်က္စိစံုမွိတ္လွ်က္ေၾကာက္ရြံ႕ေန႐ွာေသာကေလးငယ္ေလးရဲ႕လက္ေမာင္းျဖဴျဖဴေလးမွာေသြးေရာင္တို႔လႊမ္းလ်ွက္..ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔တစ္စက္ခ်င္းစီးက်လာေသာေသြးျမစ္ေၾကာင္း..

🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠

"ၾကယ္စင္ေရ..ညစာစားမယ္ေလ.."

အျပင္ကတံခါးေခါက္သံႏွင့္အတူကပ္ပါလာေသာႀကီးႀကီးျမရဲ႕ေခၚသံေၾကာင့္ကိုယ့္စိတ္ေတြအတိတ္ကေနျပန္ႏိုးထလာခဲ့သည္..

"ဟုတ္..ႀကီးႀကီးျမ..ကြၽန္ေတာ္ေရခ်ိဳးၿပီးလာခဲ့မယ္ေနာ္.."

"ေအးေအးသမီး..ျမန္ျမန္ခ်ိဳးေနာ္..ေရခ်ိဳးၾကာရင္ဖ်ားေနမယ္.."

"ဟုတ္ကဲ့.."

ေရခ်ိဳးခန္းထဲကအျမန္ထထြက္ကာကိုယ့္ရဲ႕စိတ္တို႔ကိုပစၥဳပၸန္သို႔ျပန္သယ္လာခဲ့ေလသည္..သို႔ေပမယ့္..ပစၥဳပၸန္ကကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္ေမအက္စစ္..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"မမျမ..ၾကယ္စင္ျပန္မလာေသးဘူးလား.."

"ေအးကြယ္..မမျမလည္းအဲ့ဒါေစာင့္ေနတာ..ခါတိုင္းဒီခ်ိန္ျပန္ေရာက္ေနပါၿပီကြယ္..Driverကိုလည္းေသခ်ာလႊတ္လိုက္တာပဲကို.."

အိမ္ေ႐ွ႕ဧည့္ခန္းတြင္သတင္းစာကိုလွန္လိုက္ျပန္ခ်လိုက္ႏွင့္လုပ္မိလုပ္ရာလုပ္ေနသူကားဦးဘုန္းျမတ္ျဖစ္ၿပီး ဟိုေလ်ွာက္ဒီေလ်ွာက္ျဖင့္ေနရာမရျဖစ္ေနသူကားႀကီးႀကီးေဒၚျမခက္..၂ေယာက္သားၾကယ္စင့္ကိုစိတ္ပူေနၾက႐ွာသည္..

အမ်ားႀကီးေနာက္က်ေနျခင္းလည္းမဟုတ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေနၾကအခ်ိန္၇နာရီကိုယခုနာရီဝက္ခန္႔ေနာက္က်ေနျခင္းသာျဖစ္သည္..ထိုစဥ္..အိမ္ထဲကိုဝင္လာေသာAlphardအျဖဴေရာင္ေလးဆီသို႔သူတို႔၂ဦးစလံုး၏အၾကည့္တို႔ေရာက္သြားၾက၏..

"ၾကယ္စင္ျပန္လာၿပီ.."

၂ေယာက္စလံုးကိုယ္စီေရရြတ္မိၾကကာမသိမသာေလးဝင္ေပါက္ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနၾက၏..ထိုစဥ္..ကားထဲကထြက္လာေသာကေလးမ၏လက္ထဲတြင္ပါလာေသာအရာတစ္ခုေၾကာင့္သူတို႔၂ဦးစဥ္းစားရခက္သြား၏..ထိုအရာကားမုန္႔ဗူးအခ်ိဳရည္ဗူးအစ႐ွိသည္တို႔မွအစစံုလင္ေသာပစၥည္းေလးေတြထည့္ကာထုပ္ပိုးထားသည့္ကန္ေတာ့ျခင္းကေလး..ဖဲႀကိဳးနီေလးေတြႏွင့္တန္ဆာဆင္ထားေသာကန္ေတာ့ပစၥည္းေလးေပါ့..

"ဟို..ကြၽန္ေတာ္..ဦးဦးနဲ႔ႀကီးႀကီးျမကိုကန္ေတာ့ခ်င္လို႔ပါ..သီတင္းကြၽတ္လည္းေရာက္ေတာ႔မွာမို႔..ကြၽန္ေတာ္လည္းသူမ်ားေတြလိုကိုယ့္မိဘေတြကိုကန္ေတာ့ခ်င္တယ္..ဒါေပမယ့္..ကြၽန္ေတာ့္မွာ..မိဘေတြမွမ႐ွိၾကေတာ့ပဲ..အာ့ေၾကာင့္..ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဒုတိယမိဘေတြျဖစ္တဲ့..ဦးဦးနဲ႔ႀကီးႀကီးျမကိုကန္ေတာ့ခြင့္ျပဳပါေနာ္.."

ၾကယ္စင့္စကားေၾကာင့္ေယာက်္ားရင့္မာႀကီးျဖစ္ပါလ်ွက္ဦးဘုန္းျမတ္တစ္ေယာက္မ်က္မွန္ေအာက္ကမ်က္ဝန္းတစ္စံုမ်က္ရည္ဝဲလာရသည္..ဦးဘုန္းျမတ္၏အစ္မျဖစ္သူေဒၚျမခက္သည္ပင္မ်က္ရည္မထိန္းႏိုင္ျဖစ္ရ၏..

"ကေလးရယ္.."

ေဒၚျမခက္တစ္ေယာက္ၾကယ္စင့္ကိုေျပးဖက္မိ၏..

"ကြၽန္ေတာ္ကန္ေတာ့ခ်င္ေနတာၾကာပါၿပီ..ဒါေပမယ့္အခြင့္မသာခဲ့လို႔..ဒီႏွစ္ေတာ့အေစာၾကီးတည္းကမုန္႔ဖိုးစုထားခဲ့တာပါ.."

ဦးဘုန္းျမတ္တစ္ေယာက္ထိုင္ေနရာကထလာကာၾကယ္စင့္ပခံုးေလးကိုလက္နဲ႔ညင္ညင္သာသာပုတ္လွ်က္..ေခါင္းတစ္ဆတ္ဆတ္ညိတ္လ်ွက္..

"ဒါဆိုလည္းကန္ေတာ့ေလသမီး.."

ဝမ္းသာအားရျပံဳးလ်ွက္ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္ေသာၾကယ္စင္..သူမေ႐ွ႕ကခံုမွာေတာ့ဦးဘုန္းျမတ္နဲ႔ေဒၚျမခက္တို႔အသီးသီးဝင္ထိုင္လိုက္ၾက၏..

"ဦးဦးနဲ႔ႀကီးႀကီးျမတို႔အေပၚကာယကံ..ဝစီကံ..မေနာကံႏွင့္ျပစ္မွားမိခဲ့သည္႐ွိေသာ္..ခြင့္လႊတ္ေပးပါ.."

လက္အုပ္ခ်ီမိုးလ်ွက္ဦးခ်ကန္ေတာ့ရင္းဆႏၵျပည့္သြားၿပီမို႔သူမေက်နပ္ေနမိသည္..ဦးဘုန္းျမတ္ကေတာ့သူမကိုျပံဳးလ်ွက္ၾကည့္ရင္း..

"ၾကယ္စင္...တကယ္ေတာ့ဒီပစၥည္းေတြမလိုပါဘူးကြာ..ဦးေျပာျပမယ္..တို႔ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကကိုယ္ေလးစားၾကည္ညိဳရတဲ့သူေတြကိုသီတင္းကြ်တ္ကန္ေတာ့ၾကတာဘာလို႔ဆိုတာေတာ့ဒီကာလကထူးျမတ္လို႔ပဲကြဲ႔..ဦးတို႔ရဲ႕ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ကမယ္ေတာ္အမိနတ္သားကိုေက်းဇူးဆပ္တဲ့ဒီထူးျမတ္တဲ့အခ်ိန္ခါမွာကိုယ့္ရဲ႕မိဘဆရာသမား ေက်းဇူး႐ွင္ေတြကိုအေလးအျမတ္ထားၿပီးကန္ေတာ့ၾကတာ..အဓိကကဒီအႏွစ္သာရေလးပဲ..သမီးရင္ထဲကတကယ့္စိတ္ရင္းအစစ္အမွန္ကသာအဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ကန္ေတာ့ပစၥည္းပဲသမီး..အခုလိုဦးတို႔ကိုသမီးရဲ႕မိဘေတြလို႔သေဘာထားေပးလို႔ဦးတကယ္ေက်နပ္တယ္ကေလး..တကယ္ေက်နပ္တယ္ကြာ.."

ေျပာေနရင္းမ်က္မွန္ေအာက္ကမ်က္ဝန္းတစ္စံု၌ဝဲတက္လာေသာမ်က္ရည္စတို႔ကိုပုတ္ခတ္ထုတ္ေန႐ွာသည္..

"ကဲ..ဒါဆို..ဦးဆုေပးမယ္ေနာ္..အခုလို..အေလးအျမတ္ထားကန္ေတာ့ရတဲ့အက်ိဳးေၾကာင့္..အခုလာမယ့္ဆယ္တန္းစာေမးပြဲမွာဂုဏ္ထူးေတြအမ်ားႀကီးထြက္ၿပီးသမီးလိုရာပန္းတိုင္ကိုအေရာက္လွမ္းႏိုင္တဲ့ သမီးရဲ႕မိဘေတြဂုဏ္ယူရတဲ့ အမိႏိုင္ငံကအားထားရတဲ့သမီးေကာင္းေလးျဖစ္ပါေစကြာ.."

ၾကယ္စင္ကျပံဳးလ်ွက္မ်က္ရည္စတို႔ကိုမွိတ္ခ်ကာဦးခ်ကန္ေတာ့ရင္း..

"ေပးတဲ့ဆုနဲ႔..ျပည့္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ့မယ္ဦးဦး.."

ဦးဘုန္းျမတ္ကေက်နပ္စြာအားရပါးရျပံဳးရင္း..

"ဒါပဲ..ဒါပဲကြ..ဦးလိုခ်င္တာဒါပဲ..သမီးကတကယ့္ကိုပ်ိဳးေထာင္ရက်ိဳးနပ္တဲ့ကေလးပဲ.."

"ကြၽန္ေတာ္အခုလိုႀကီးျပင္းလာတယ္ဆိုတာဦးဦးနဲ႔ၾကီးၾကီးျမရဲ႕ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္မႈေၾကာင့္ျဖစ္သလို ကြၽန္ေတာ္အခုလိုေျဖာင့္ေျဖာင့္မွန္မွန္ေလ်ွာက္လွမ္းႏိုင္ေအာင္ကူညီေပးခဲ့တဲ့သူကမမျခဴးပါ..အားလံုးကိုကြၽန္ေတာ္ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္.."

"ကေလးရယ္..လိမၼာလိုက္တာ..မင္းလိုကေလးကိုျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ရတာတကယ္ေက်နပ္စရာေကာင္းလြန္းပါတယ္ကေလးရယ္..ရည္ရြယ္ရာပန္းတိုင္ကိုအခက္အခဲကင္းကင္းနဲ႔ေရာက္ပါေစကြယ္.."

မ်က္ရည္စမ်ားႏွင့္ျပံဳးလ်ွက္ဆုေတာင္းေပးေနေသာႀကီးႀကီးျမအားေမာ့ၾကည့္လ်ွက္..

"ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ျပည့္ပါေစႀကီးႀကီးျမ.."

"ေအး..ျပည့္ပါေစကေလးရယ္.."

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"မမ..."

"႐ွင့္.."

"ဒီေန႔လည္းတစ္မ်ိဳးလွတာပဲေနာ္.."

ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚကဆီမီးေရာင္ေလးေတြအၾကား အဝါေရာင္ျမန္မာဝတ္စံုဝမ္းဆက္ေလးႏွင့္လွပတင့္တယ္ေနေသာမမကိုကိုယ္ေငးေနမိသည္..

"ဒီကေလးကေတာ့ေလ..ဒါၿပီးရင္ေရေက်ာ္လိုက္ပို႔ပါ့မယ္ဆိုေနမွထပ္ေျမႇာက္ေနျပန္ပါၿပီ.."

"မမကလည္း..ၾကယ္စင္ကတကယ္ေျပာတာပါေနာ္.."

မမျခဴးနဲ႔ေတြ႔ရင္ၾကယ္စင္သစ္ကိုယ့္ကိုကိုယ္အျမဲသံုးေလ့႐ွိေသာနာမ္စားကားၾကယ္စင္တဲ့ေလ..သူမအေပၚေႏြးေထြးမႈေတြေပးတတ္ေသာလူသားေတြထဲကမွသူမအခ်စ္ရဆံုးလူသားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္သာျဖစ္သည္ဆိုတာကိုေတာ့ၾကယ္စင္တစ္ေယာက္တည္းကသာသိေပလိမ့္မည္..

"အာ..မမကလည္း..ၾကယ္စင္ကေျမႇာက္ေနတာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္..အတည္ေျပာေနတာပါ..ဟီး..မမကအရမ္းလွတာကို.."

"အမေလး..စကားတတ္လိုက္တာ..ဟုတ္ပါၿပီ႐ွင္..ကဲ..ဒါဆိုအခုမမတို႔ေရေက်ာ္ဆက္သြားၾကမလား.."

"ဟုတ္.."

လျပည့္ေန႔ျဖစ္တာမို႔ဒီတစ္ရက္ေတာ့ညပိုင္းမွာၾကယ္စင္သစ္ႏွင့္ျခဴးတိမ္လႊာတို႔ေလ်ွာက္လည္ျဖစ္ၾကသည္..ေရြတိဂံုကအျပန္ေရေက်ာ္ပြဲေစ်း႐ွိရာဆီသို႔သူမတို႔၂ဦးထြက္လာခဲ့ၾကသည္..

"ကားေတြကလည္းပိတ္လိုက္တာေနာ္မမ.."

"အင္း..ပြဲေစ်းခ်ိန္ဆိုေတာ့လည္းဒီလမ္းကအေတာ္ပိတ္တာေပါ့ေလ..ဒီနားကမမသူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာကားထားခဲ့ၿပီးလမ္းေလ်ွာက္သြားၾကမယ္ေလ..မဟုတ္ရင္ဒီညေရာက္ပါ့မလားပဲ.."

"ဟုတ္..အဲ့လိုလုပ္ၾကမယ္ေလ.."

ပုစြန္ေတာင္စာတိုက္နားကသူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာပဲကားထားခဲ့ကာသူမတို႔လမ္းေလ်ွာက္ထြက္လာခဲ့ၾကသည္..

"ဒါနဲ႔..ၾကယ္စင္ကသီတင္းကြၽတ္ဆိုအျပင္တစ္ခါမွမထြက္ဖူးဘူးလား.."

တိုက္ခန္းေတြမွာခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့မီးေလးေတြကိုၾကည့္ရင္းကေလးေပါက္စေလးတစ္ေယာက္လိုစိတ္ဝင္တစားသေဘာက်ေနတဲ့ၾကယ္စင့္ကိုျခဴးေမးမိသည္..႐ုတ္တရက္ၾကယ္စင္ကမ်က္ႏွာကေလးငယ္သြားကာ..

"ဟုတ္တယ္..ၾကယ္စင္သီတင္းကြၽတ္ဆိုအိမ္ထဲကမထြက္ျဖစ္တာ၆ႏွစ္ေလာက္႐ွိၿပီ.."

ဟင္..ေျခာက္ႏွစ္ေတာင္လား..ဘာေၾကာင့္မ်ားပါလိမ့္ကေလးရယ္..

"ဘာလို႔မ်ားလဲကေလးရဲ႕.."

"ၾကယ္စင္..ေၾကာက္လို႔မမ.."

"ဟင္..ေၾကာက္တယ္..ဟုတ္လား..ဘာကိုလဲ.."

"ဟို.."

ထိုစဥ္..မီးညႇိထားတဲ့မီးရွဴးတစ္ခုကိုကိုင္ထားေသာကေလးတစ္ေယာက္ကသူမေရွ႕တြင္မိုးေပၚသို႔ပစ္ေဖာက္လိုက္သည္..ထိုျဖစ္ရပ္ကမဆန္းၾကယ္ေသာ္လည္းၾကယ္စင္ကထူးဆန္းလွ၏...ၾကယ္စင္ကထိုေနရာတြင္ပင္ထိုင္ခ်လိုက္ကာမ်က္စိစံုမွိတ္လ်ွက္ငိုေလ၏..

"အား..."

ၾကယ္စင့္အျပဳအမူကသာမန္လန္႔သြားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲေၾကာက္လန္႔တၾကားေအာ္ေနတာမ်ိဳး..ျခဴးတကယ္ကိုအံ႔အားသင့္သြား၏..ေျဗာက္သံကိုေၾကာက္သည္ဆိုလ်ွင္ေတာ္ေသးသည္..ယခုေတာ့မီး႐ွဴးကိုေၾကာက္ေနသည္ဆိုေတာ့..အေတာ္ကိုစဥ္းစားရခက္ေလသည္..

"ၾကယ္စင္အဆင္ေျပရဲ႕လားကေလး.."

ေခါင္းေလးကိုပြတ္ကာသူမေဘးတြင္ထိုင္လိုက္ၿပီးၾကယ္စင့္ကိုဆြဲထူေပး၏..

"ၾကယ္စင္...ၾကယ္စင္အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္.."

"ဟင္..ၾကယ္စင္ပဲ ပြဲေစ်းတန္းတူတူသြားၿပီးမုန္႔စားမယ္ဆို..ပင္လယ္ဓားျပလည္းစီးခ်င္တယ္လို႔ေျပာတယ္မဟုတ္လား..အခုဘာျဖစ္လို႔လဲကေလးရဲ႕.."

"ဟင့္အင္း..ၾကယ္စင္ေၾကာက္တယ္..ေၾကာက္တယ္မမ..ၾကယ္စင္အျပင္မွာမေနခ်င္ေတာ့ဘူး..အိမ္ျပန္မယ္..အိမ္ပဲျပန္ခ်င္တယ္.."

"အင္းပါကေလးရယ္..ဒါဆိုမမတို႔အိမ္ျပန္ၾကမယ္ေနာ္..လာလာ.."

ၾကယ္စင့္ကိုေျဖးေျဖးေခၚကာအိမ္ကိုျပန္လာခဲ့မိၾကေလသည္..ၾကယ္စင္ကေတာ့ကားေပၚမွာတစ္ေလ်ွာက္လံုးၿငိမ္လ်ွက္သာ..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"အင္း..မနက္ျဖန္ဆိုငါကSingaporeသြားရေတာ့မွာ..ငါသြားရင္မင္းကငါ့ကိုေမ့သြားေလာက္ေရာေပါ့ၾကယ္စင္သစ္..မင္းလည္းမေမ့ေအာင္ ငါလည္းငါ့အ႐ုပ္ကေလးကိုစိတ္ႀကိဳက္ေဆာ့ရေအာင္တစ္ခုခုလုပ္ရမယ္.."

ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ကိုယ့္ကိုသူ႔ေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာရပ္ေစသည္..သူမကိုဆိုလႈပ္႐ွားမႈေတြကအစေၾကာက္ရြံ႕ေနရေသာကိုယ္ပါ..သူမကလက္ထဲကမီး႐ွဴးတစ္ေခ်ာင္းကိုမီး႐ႈိ႕လိုက္ကာမိုးေပၚသို႔တစ္ခ်က္ပစ္လႊတ္လိုက္၏..ထို႔ေနာက္ကိုယ့္ကိုခ်ိန္လ်ွက္ေနာက္တစ္ခ်က္ကိုပစ္လိုက္၏..

"အား.."

ကေလးမေလးမွာထိုင္ခ်လ်ွက္နားပိတ္ကာေၾကာက္ရြံ႕စြာတုန္လႈပ္ေနေလသည္..ေမအက္စစ္ကေတာ့မီး႐ွဴးမီးပန္းႏွင့္ခ်ိန္ကာၾကယ္စင္သစ္ရဲ႕ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီကိုပစ္လႊတ္လ်ွက္ေျခာက္လွန္႔လို႔ေန၏..

"ဟားဟားဟား...ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တဲ့သီတင္းကြၽတ္ေလးပါလား..ဟားဟားဟား.."

🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠

"အား..."

"ၾကယ္စင္..ဘာျဖစ္လို႔လဲကေလး..အဆင္ေျပရဲ႕လား.."

Seatကိုမွီလ်ွက္ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားေသာကိုယ့္ကိုေျခာက္လွန္႔ေနေသာအတိတ္အိပ္မက္ဆိုး...

"ဟုတ္..ေျပပါတယ္မမ..ၾကယ္စင္အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ပါ.."

ကားကိုရပ္လ်ွက္ကိုယ့္ကိုေခါင္းေလးခပ္ဖြဖြပြတ္ေပးကာအသင့္ပါလာေသာေရဗူးကိုဖြင့္၍ကိုယ့္ဆီကမ္းေပး၏..

"ေသာက္လိုက္ဦးေနာ္..အဆင္ေျပရဲ႕လားကေလး.."

ၾကယ္စင္သစ္တစ္ေယာက္ကေတာ့တုန္ရီစြာနဲ႔ေခါင္းသာညိတ္ျပလ်ွက္တိတ္ဆိတ္လို႔ေန၏..

ကြၽန္ေတာ္..မီး႐ွဴးမီးပန္းေတြကိုေၾကာက္တယ္..သီတင္းကြၽတ္ကိုေၾကာက္တယ္..ၿပီးေတာ့..ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္..ေမအက္စစ္...

¿¿¿¿¿¿¿¿♥????????

Attention please🙏

ေပ်ာ္ရႊင္စရာသီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေန႔ေလးျဖစ္ပါေစreaderေလးတို႔ေရ..
ဒီလိုအခါသမယေလးမွာကိုယ့္ရဲ႕မိဘေတြကိုကန္ေတာ့ဖို႔ေမ့ေနၾကတဲ့သူေလးေတြမ်ား႐ွိခဲ့မယ္ဆိုရင္အခုပဲကန္ေတာ့လိုက္ၾကဖို႔သာသာကဒီကေနသတိေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်..
ကဲ..ေနာက္တစ္ပိုင္းဘာေတြဆက္ျဖစ္မလဲဆိုတာကိုေတာ့ေစာင့္ေမ်ွာ္ေပးၾကပါဦးေနာ္..
Zawgyiနဲ႔Uniအကူးအေျပာင္းမွာစာလံုးေပါင္းအလြဲေလးေတြပါခဲ့ရင္ခြင့္လႊတ္သည္းခံေပးၾကပါေနာ္..သာသာလည္းအတတ္ႏိုင္ဆံုးေတာ့လိုက္စစ္ၿပီးျပင္ထားပါတယ္ဗ်..
အခုလိုဖတ္႐ႈေပးၾကလို႔ေက်းဇူးပါ..

🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃

[Unicode]

"သမီးကြယ်စင်..."

ကျူရှင်ကပြန်လာသောကိုယ့်ကိုလှမ်းခေါ်လိုက်သူကဧည့်ခန်းထဲတွင်ထိုင်နေသောဦးဦးဘုန်းမြတ်..

"ဟုတ်ကဲ့ဦးဦး.."

ခေါင်းငုံ့ကာဧည့်ခန်းထဲသို့ဝင်သွားပြီးဦးဦးရှေ့ကခုံမှာကိုယ်ဝင်ထိုင်လိုက်မိသည်..

"စာမေးပွဲနီးပြီနော်ကြယ်စင်..စာတွေရောရနေပြီလား.."

"ဟုတ်..ရတော့ရနေပါပြီဦးဦး..မမကလည်းသေချာဂရုစိုက်ပြီးပြပေးတယ်လေ..အာ့ကြောင့်..အဆင်ပြေပါတယ်.."

"အင်းပါ..သမီးအဆင်ပြေရင်ပြီးတာပါပဲ..ဒါနဲ့..အော်..နောက်မှပဲပြောပါ့မယ်..အရေးမကြီးပါဘူး..စာမေးပွဲအတွက်သာအာရုံစိုက်နော်သမီး.."

"ဟုတ်ကဲ့ဦးဦး.."

ဦးဦးဘုန်းမြတ်ဟာကိုယ့်အပေါ်မိဘအရင်းကဲ့သို့ကောင်းမွန်ခဲ့သူတစ်ဦး..မေအက်စစ်၏ဖခင်ဟုမထင်ရလောက်အောင်ကို မေအက်စစ်နှင့်အကျင့်စရိုက်ကွာခြားလွန်းလှသည်..

"ဒါဆို..ကျွန်တော်အခန်းထဲသွားတော့မယ်နော်ဦးဦး.."

ဦးဘုန်းမြတ်ကပြုံးလျှက်သာခေါင်းတစ်ဆတ်ဆတ်ညိတ်ပြ၏..

အခန်းတံခါးပိတ်ကာရေချိုးခန်းထဲသို့ကိုယ်ဝင်လာခဲ့သည်..bathtubထဲထိုင်နေရင်းဆပ်ပြာမြှုပ်တွေကြားကမြင်နေရသောကိုယ့်ရဲ့လက်မောင်းသားကိုကြည့်ရင်းဒေါသမီးလျှံတို့ကရေကန်ထဲကကိုယ့်ကိုမအေးချမ်းအောင်မီးရှို့လို့နေ၏..

ကြယ်စင်သစ်တစ်ယောက်စိုက်ကြည့်နေမိသောအရာကားသူမ၏လက်မောင်းဖြူဖြူလေးပေါ်ကအမာရွတ်တစ်ခု..အရိုးကွဲမှအသည်းစွဲအောင်ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကသူမအတွက်တော့မှားနေလေသလား..သူမကတော့ဒီဒဏ်ရာကိုမြင်တိုင်းအသည်းစွဲအောင်မုန်းနေရသူသာ..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"ခွမ်း..."

ကျကွဲသံနှင့်အတူတစ်စက်စက်တုန်ရီနေသော၁၀နှစ်အရွယ်ကလေးမလေး..

"ကြယ်စင်သစ်...မင်းဒါဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ.."

တစ်အိမ်လုံးကိုပျံ့နှံ့စေသောအော်သံရဲ့ပိုင်ရှင်ကားမာနမင်းသမီးလေးမေအက်စစ်..

"ဟို..ဟို...ကျ..ကျွန်တော်.တောင်းပန်ပါတယ်မမ..ကျွန်တော်တမင်လုပ်တာမဟုတ်ပါဘူး..မ..မတော်လို့..မတော်လို့ဖြစ်သွားတာပါ.."

"ဘာ..မတော်တဆ..ဟုတ်လား..ဒီပစ္စည်းလေးကိုငါဘယ်လောက်တန်ဖိုးထားလဲမင်းသိတယ်နော်ကြယ်စင်သစ်.."

"ဟုတ်..ဟုတ်..ကျ..ကျွန်တော်သိပါတယ်မမ..ကျွန်တော်..မရည်ရွယ်ပါဘူး.."

မျက်ခုံးထင်းထင်း၂ဖက်ကိုထောင့်ချိုးလျှက်သူမရဲ့ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုတစ်ခြမ်းမြှောက်ကာအသက်မဲ့မဲ့ပြုံးလျှက်..

"မင်းမှာအပြစ်ရှိလားမရှိဘူးလား.."

"ရှိ..ရှိပါတယ်.."

ဟက်ခနဲရယ်ကာ..စူးရှရှမျက်လုံးတစ်စုံဖြင့်ကိုယ့်ကိုတည့်တည့်ကြည့်လျှက်..

"ကောင်းပြီလေ..ဒါဆိုမင်းအပြစ်ပေးခံရမယ်.."

ထိုမိန်းကလေးရဲ့အပြုအမူတွေကိုကြည့်လျှက်တစ်စက်စက်တုန်ရီကာကြောက်ရွံ့နေမိသောကလေးငယ်..ထိုမိန်းကလေးကကြမ်းပြင်ပေါ်ပြန့်ကျဲနေသောသဲနာရီအကွဲစတွေကြားထဲမှဖန်ကွဲစတစ်ခုကိုဆွဲယူလိုက်ကာကလေးငယ်ရဲ့လက်မောင်းသားဖြူဖြူလေးကိုဆွဲခြစ်လိုက်၏..

"အား..."

မျက်စိစုံမှိတ်လျှက်ကြောက်ရွံ့နေရှာသောကလေးငယ်လေးရဲ့လက်မောင်းဖြူဖြူလေးမှာသွေးရောင်တို့လွှမ်းလျှက်..ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့တစ်စက်ချင်းစီးကျလာသောသွေးမြစ်ကြောင်း..

🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠

"ကြယ်စင်ရေ..ညစာစားမယ်လေ.."

အပြင်ကတံခါးခေါက်သံနှင့်အတူကပ်ပါလာသောကြီးကြီးမြရဲ့ခေါ်သံကြောင့်ကိုယ့်စိတ်တွေအတိတ်ကနေပြန်နိုးထလာခဲ့သည်..

"ဟုတ်..ကြီးကြီးမြ..ကျွန်တော်ရေချိုးပြီးလာခဲ့မယ်နော်.."

"အေးအေးသမီး..မြန်မြန်ချိုးနော်..ရေချိုးကြာရင်ဖျားနေမယ်.."

"ဟုတ်ကဲ့.."

ရေချိုးခန်းထဲကအမြန်ထထွက်ကာကိုယ့်ရဲ့စိတ်တို့ကိုပစ္စုပ္ပန်သို့ပြန်သယ်လာခဲ့လေသည်..သို့ပေမယ့်..ပစ္စုပ္ပန်ကကျွန်တော်ကတော့ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ်မေအက်စစ်..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"မမမြ..ကြယ်စင်ပြန်မလာသေးဘူးလား.."

"အေးကွယ်..မမမြလည်းအဲ့ဒါစောင့်နေတာ..ခါတိုင်းဒီချိန်ပြန်ရောက်နေပါပြီကွယ်..Driverကိုလည်းသေချာလွှတ်လိုက်တာပဲကို.."

အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းတွင်သတင်းစာကိုလှန်လိုက်ပြန်ချလိုက်နှင့်လုပ်မိလုပ်ရာလုပ်နေသူကားဦးဘုန်းမြတ်ဖြစ်ပြီး ဟိုလျှောက်ဒီလျှောက်ဖြင့်နေရာမရဖြစ်နေသူကားကြီးကြီးဒေါ်မြခက်..၂ယောက်သားကြယ်စင့်ကိုစိတ်ပူနေကြရှာသည်..

အများကြီးနောက်ကျနေခြင်းလည်းမဟုတ် အိမ်ပြန်ရောက်နေကြအချိန်၇နာရီကိုယခုနာရီဝက်ခန့်နောက်ကျနေခြင်းသာဖြစ်သည်..ထိုစဉ်..အိမ်ထဲကိုဝင်လာသောAlphardအဖြူရောင်လေးဆီသို့သူတို့၂ဦးစလုံး၏အကြည့်တို့ရောက်သွားကြ၏..

"ကြယ်စင်ပြန်လာပြီ.."

၂ယောက်စလုံးကိုယ်စီရေရွတ်မိကြကာမသိမသာလေးဝင်ပေါက်ကိုစောင့်ကြည့်နေကြ၏..ထိုစဉ်..ကားထဲကထွက်လာသောကလေးမ၏လက်ထဲတွင်ပါလာသောအရာတစ်ခုကြောင့်သူတို့၂ဦးစဉ်းစားရခက်သွား၏..ထိုအရာကားမုန့်ဗူးအချိုရည်ဗူးအစရှိသည်တို့မှအစစုံလင်သောပစ္စည်းလေးတွေထည့်ကာထုပ်ပိုးထားသည့်ကန်တော့ခြင်းကလေး..ဖဲကြိုးနီလေးတွေနှင့်တန်ဆာဆင်ထားသောကန်တော့ပစ္စည်းလေးပေါ့..

"ဟို..ကျွန်တော်..ဦးဦးနဲ့ကြီးကြီးမြကိုကန်တော့ချင်လို့ပါ..သီတင်းကျွတ်လည်းရောက်တော့မှာမို့..ကျွန်တော်လည်းသူများတွေလိုကိုယ့်မိဘတွေကိုကန်တော့ချင်တယ်..ဒါပေမယ့်..ကျွန်တော့်မှာ..မိဘတွေမှမရှိကြတော့ပဲ..အာ့ကြောင့်..ကျွန်တော့်ရဲ့ဒုတိယမိဘတွေဖြစ်တဲ့..ဦးဦးနဲ့ကြီးကြီးမြကိုကန်တော့ခွင့်ပြုပါနော်.."

ကြယ်စင့်စကားကြောင့်ယောကျ်ားရင့်မာကြီးဖြစ်ပါလျှက်ဦးဘုန်းမြတ်တစ်ယောက်မျက်မှန်အောက်ကမျက်ဝန်းတစ်စုံမျက်ရည်ဝဲလာရသည်..ဦးဘုန်းမြတ်၏အစ်မဖြစ်သူဒေါ်မြခက်သည်ပင်မျက်ရည်မထိန်းနိုင်ဖြစ်ရ၏..

"ကလေးရယ်.."

ဒေါ်မြခက်တစ်ယောက်ကြယ်စင့်ကိုပြေးဖက်မိ၏..

"ကျွန်တော်ကန်တော့ချင်နေတာကြာပါပြီ..ဒါပေမယ့်အခွင့်မသာခဲ့လို့..ဒီနှစ်တော့အစောကြီးတည်းကမုန့်ဖိုးစုထားခဲ့တာပါ.."

ဦးဘုန်းမြတ်တစ်ယောက်ထိုင်နေရာကထလာကာကြယ်စင့်ပခုံးလေးကိုလက်နဲ့ညင်ညင်သာသာပုတ်လျှက်..ခေါင်းတစ်ဆတ်ဆတ်ညိတ်လျှက်..

"ဒါဆိုလည်းကန်တော့လေသမီး.."

ဝမ်းသာအားရပြုံးလျှက်ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်သောကြယ်စင်..သူမရှေ့ကခုံမှာတော့ဦးဘုန်းမြတ်နဲ့ဒေါ်မြခက်တို့အသီးသီးဝင်ထိုင်လိုက်ကြ၏..

"ဦးဦးနဲ့ကြီးကြီးမြတို့အပေါ်ကာယကံ..ဝစီကံ..မနောကံနှင့်ပြစ်မှားမိခဲ့သည်ရှိသော်..ခွင့်လွှတ်ပေးပါ.."

လက်အုပ်ချီမိုးလျှက်ဦးချကန်တော့ရင်းဆန္ဒပြည့်သွားပြီမို့သူမကျေနပ်နေမိသည်..ဦးဘုန်းမြတ်ကတော့သူမကိုပြုံးလျှက်ကြည့်ရင်း..

"ကြယ်စင်...တကယ်တော့ဒီပစ္စည်းတွေမလိုပါဘူးကွာ..ဦးပြောပြမယ်..တို့မြန်မာလူမျိုးတွေကကိုယ်လေးစားကြည်ညိုရတဲ့သူတွေကိုသီတင်းကျွတ်ကန်တော့ကြတာဘာလို့ဆိုတာတော့ဒီကာလကထူးမြတ်လို့ပဲကွဲ့..ဦးတို့ရဲ့မြတ်စွာဘုရားရှင်ကမယ်တော်အမိနတ်သားကိုကျေးဇူးဆပ်တဲ့ဒီထူးမြတ်တဲ့အချိန်ခါမှာကိုယ့်ရဲ့မိဘဆရာသမား ကျေးဇူးရှင်တွေကိုအလေးအမြတ်ထားပြီးကန်တော့ကြတာ..အဓိကကဒီအနှစ်သာရလေးပဲ..သမီးရင်ထဲကတကယ့်စိတ်ရင်းအစစ်အမှန်ကသာအဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ကန်တော့ပစ္စည်းပဲသမီး..အခုလိုဦးတို့ကိုသမီးရဲ့မိဘတွေလို့သဘောထားပေးလို့ဦးတကယ်ကျေနပ်တယ်ကလေး..တကယ်ကျေနပ်တယ်ကွာ.."

ပြောနေရင်းမျက်မှန်အောက်ကမျက်ဝန်းတစ်စုံ၌ဝဲတက်လာသောမျက်ရည်စတို့ကိုပုတ်ခတ်ထုတ်နေရှာသည်..

"ကဲ..ဒါဆို..ဦးဆုပေးမယ်နော်..အခုလို..အလေးအမြတ်ထားကန်တော့ရတဲ့အကျိုးကြောင့်..အခုလာမယ့်ဆယ်တန်းစာမေးပွဲမှာဂုဏ်ထူးတွေအများကြီးထွက်ပြီးသမီးလိုရာပန်းတိုင်ကိုအရောက်လှမ်းနိုင်တဲ့ သမီးရဲ့မိဘတွေဂုဏ်ယူရတဲ့ အမိနိုင်ငံကအားထားရတဲ့သမီးကောင်းလေးဖြစ်ပါစေကွာ.."

ကြယ်စင်ကပြုံးလျှက်မျက်ရည်စတို့ကိုမှိတ်ချကာဦးချကန်တော့ရင်း..

"ပေးတဲ့ဆုနဲ့..ပြည့်အောင်ကြိုးစားပါ့မယ်ဦးဦး.."

ဦးဘုန်းမြတ်ကကျေနပ်စွာအားရပါးရပြုံးရင်း..

"ဒါပဲ..ဒါပဲကွ..ဦးလိုချင်တာဒါပဲ..သမီးကတကယ့်ကိုပျိုးထောင်ရကျိုးနပ်တဲ့ကလေးပဲ.."

"ကျွန်တော်အခုလိုကြီးပြင်းလာတယ်ဆိုတာဦးဦးနဲ့ကြီးကြီးမြရဲ့ပြုစုစောင့်ရှောက်မှုကြောင့်ဖြစ်သလို ကျွန်တော်အခုလိုဖြောင့်ဖြောင့်မှန်မှန်လျှောက်လှမ်းနိုင်အောင်ကူညီပေးခဲ့တဲ့သူကမမခြူးပါ..အားလုံးကိုကျွန်တော်ကျေးဇူးအထူးတင်ပါတယ်.."

"ကလေးရယ်..လိမ္မာလိုက်တာ..မင်းလိုကလေးကိုပြုစုပျိုးထောင်ခဲ့ရတာတကယ်ကျေနပ်စရာကောင်းလွန်းပါတယ်ကလေးရယ်..ရည်ရွယ်ရာပန်းတိုင်ကိုအခက်အခဲကင်းကင်းနဲ့ရောက်ပါစေကွယ်.."

မျက်ရည်စများနှင့်ပြုံးလျှက်ဆုတောင်းပေးနေသောကြီးကြီးမြအားမော့ကြည့်လျှက်..

"ပေးတဲ့ဆုနဲ့ပြည့်ပါစေကြီးကြီးမြ.."

"အေး..ပြည့်ပါစေကလေးရယ်.."

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"မမ..."

"ရှင့်.."

"ဒီနေ့လည်းတစ်မျိုးလှတာပဲနော်.."

ရွှေတိဂုံဘုရားပေါ်ကဆီမီးရောင်လေးတွေအကြား အဝါရောင်မြန်မာဝတ်စုံဝမ်းဆက်လေးနှင့်လှပတင့်တယ်နေသောမမကိုကိုယ်ငေးနေမိသည်..

"ဒီကလေးကတော့လေ..ဒါပြီးရင်ရေကျော်လိုက်ပို့ပါ့မယ်ဆိုနေမှထပ်မြှောက်နေပြန်ပါပြီ.."

"မမကလည်း..ကြယ်စင်ကတကယ်ပြောတာပါနော်.."

မမခြူးနဲ့တွေ့ရင်ကြယ်စင်သစ်ကိုယ့်ကိုကိုယ်အမြဲသုံးလေ့ရှိသောနာမ်စားကားကြယ်စင်တဲ့လေ..သူမအပေါ်နွေးထွေးမှုတွေပေးတတ်သောလူသားတွေထဲကမှသူမအချစ်ရဆုံးလူသားဖြစ်နေသောကြောင့်သာဖြစ်သည်ဆိုတာကိုတော့ကြယ်စင်တစ်ယောက်တည်းကသာသိပေလိမ့်မည်..

"အာ..မမကလည်း..ကြယ်စင်ကမြှောက်နေတာမဟုတ်ပါဘူးနော်..အတည်ပြောနေတာပါ..ဟီး..မမကအရမ်းလှတာကို.."

"အမလေး..စကားတတ်လိုက်တာ..ဟုတ်ပါပြီရှင်..ကဲ..ဒါဆိုအခုမမတို့ရေကျော်ဆက်သွားကြမလား.."

"ဟုတ်.."

လပြည့်နေ့ဖြစ်တာမို့ဒီတစ်ရက်တော့ညပိုင်းမှာကြယ်စင်သစ်နှင့်ခြူးတိမ်လွှာတို့လျှောက်လည်ဖြစ်ကြသည်..ရွေတိဂုံကအပြန်ရေကျော်ပွဲဈေးရှိရာဆီသို့သူမတို့၂ဦးထွက်လာခဲ့ကြသည်..

"ကားတွေကလည်းပိတ်လိုက်တာနော်မမ.."

"အင်း..ပွဲဈေးချိန်ဆိုတော့လည်းဒီလမ်းကအတော်ပိတ်တာပေါ့လေ..ဒီနားကမမသူငယ်ချင်းအိမ်မှာကားထားခဲ့ပြီးလမ်းလျှောက်သွားကြမယ်လေ..မဟုတ်ရင်ဒီညရောက်ပါ့မလားပဲ.."

"ဟုတ်..အဲ့လိုလုပ်ကြမယ်လေ.."

ပုစွန်တောင်စာတိုက်နားကသူငယ်ချင်းအိမ်မှာပဲကားထားခဲ့ကာသူမတို့လမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့ကြသည်..

"ဒါနဲ့..ကြယ်စင်ကသီတင်းကျွတ်ဆိုအပြင်တစ်ခါမှမထွက်ဖူးဘူးလား.."

တိုက်ခန်းတွေမှာချိတ်ဆွဲထားတဲ့မီးလေးတွေကိုကြည့်ရင်းကလေးပေါက်စလေးတစ်ယောက်လိုစိတ်ဝင်တစားသဘောကျနေတဲ့ကြယ်စင့်ကိုခြူးမေးမိသည်..ရုတ်တရက်ကြယ်စင်ကမျက်နှာကလေးငယ်သွားကာ..

"ဟုတ်တယ်..ကြယ်စင်သီတင်းကျွတ်ဆိုအိမ်ထဲကမထွက်ဖြစ်တာ၆နှစ်လောက်ရှိပြီ.."

ဟင်..ခြောက်နှစ်တောင်လား..ဘာကြောင့်များပါလိမ့်ကလေးရယ်..

"ဘာလို့များလဲကလေးရဲ့.."

"ကြယ်စင်..ကြောက်လို့မမ.."

"ဟင်..ကြောက်တယ်..ဟုတ်လား..ဘာကိုလဲ.."

"ဟို.."

ထိုစဉ်..မီးညှိထားတဲ့မီးရှူးတစ်ခုကိုကိုင်ထားသောကလေးတစ်ယောက်ကသူမရှေ့တွင်မိုးပေါ်သို့ပစ်ဖောက်လိုက်သည်..ထိုဖြစ်ရပ်ကမဆန်းကြယ်သော်လည်းကြယ်စင်ကထူးဆန်းလှ၏...ကြယ်စင်ကထိုနေရာတွင်ပင်ထိုင်ချလိုက်ကာမျက်စိစုံမှိတ်လျှက်ငိုလေ၏..

"အား..."

ကြယ်စင့်အပြုအမူကသာမန်လန့်သွားတာမျိုးမဟုတ်ဘဲကြောက်လန့်တကြားအော်နေတာမျိုး..ခြူးတကယ်ကိုအံ့အားသင့်သွား၏..ဗြောက်သံကိုကြောက်သည်ဆိုလျှင်တော်သေးသည်..ယခုတော့မီးရှူးကိုကြောက်နေသည်ဆိုတော့..အတော်ကိုစဉ်းစားရခက်လေသည်..

"ကြယ်စင်အဆင်ပြေရဲ့လားကလေး.."

ခေါင်းလေးကိုပွတ်ကာသူမဘေးတွင်ထိုင်လိုက်ပြီးကြယ်စင့်ကိုဆွဲထူပေး၏..

"ကြယ်စင်...ကြယ်စင်အိမ်ပြန်ချင်တယ်.."

"ဟင်..ကြယ်စင်ပဲ ပွဲဈေးတန်းတူတူသွားပြီးမုန့်စားမယ်ဆို..ပင်လယ်ဓားပြလည်းစီးချင်တယ်လို့ပြောတယ်မဟုတ်လား..အခုဘာဖြစ်လို့လဲကလေးရဲ့.."

"ဟင့်အင်း..ကြယ်စင်ကြောက်တယ်..ကြောက်တယ်မမ..ကြယ်စင်အပြင်မှာမနေချင်တော့ဘူး..အိမ်ပြန်မယ်..အိမ်ပဲပြန်ချင်တယ်.."

"အင်းပါကလေးရယ်..ဒါဆိုမမတို့အိမ်ပြန်ကြမယ်နော်..လာလာ.."

ကြယ်စင့်ကိုဖြေးဖြေးခေါ်ကာအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့မိကြလေသည်..ကြယ်စင်ကတော့ကားပေါ်မှာတစ်လျှောက်လုံးငြိမ်လျှက်သာ..

▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶

"အင်း..မနက်ဖြန်ဆိုငါကSingaporeသွားရတော့မှာ..ငါသွားရင်မင်းကငါ့ကိုမေ့သွားလောက်ရောပေါ့ကြယ်စင်သစ်..မင်းလည်းမမေ့အောင် ငါလည်းငါ့အရုပ်ကလေးကိုစိတ်ကြိုက်ဆော့ရအောင်တစ်ခုခုလုပ်ရမယ်.."

ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်ကိုယ့်ကိုသူ့ရှေ့တည့်တည့်မှာရပ်စေသည်..သူမကိုဆိုလှုပ်ရှားမှုတွေကအစကြောက်ရွံ့နေရသောကိုယ်ပါ..သူမကလက်ထဲကမီးရှူးတစ်ချောင်းကိုမီးရှို့လိုက်ကာမိုးပေါ်သို့တစ်ချက်ပစ်လွှတ်လိုက်၏..ထို့နောက်ကိုယ့်ကိုချိန်လျှက်နောက်တစ်ချက်ကိုပစ်လိုက်၏..

"အား.."

ကလေးမလေးမှာထိုင်ချလျှက်နားပိတ်ကာကြောက်ရွံ့စွာတုန်လှုပ်နေလေသည်..မေအက်စစ်ကတော့မီးရှူးမီးပန်းနှင့်ချိန်ကာကြယ်စင်သစ်ရဲ့ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီကိုပစ်လွှတ်လျှက်ခြောက်လှန့်လို့နေ၏..

"ဟားဟားဟား...ပျော်စရာကောင်းလိုက်တဲ့သီတင်းကျွတ်လေးပါလား..ဟားဟားဟား.."

🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠

"အား..."

"ကြယ်စင်..ဘာဖြစ်လို့လဲကလေး..အဆင်ပြေရဲ့လား.."

Seatကိုမှီလျှက်မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားသောကိုယ့်ကိုခြောက်လှန့်နေသောအတိတ်အိပ်မက်ဆိုး...

"ဟုတ်..ပြေပါတယ်မမ..ကြယ်စင်အိပ်ပျော်သွားလို့ပါ.."

ကားကိုရပ်လျှက်ကိုယ့်ကိုခေါင်းလေးခပ်ဖွဖွပွတ်ပေးကာအသင့်ပါလာသောရေဗူးကိုဖွင့်၍ကိုယ့်ဆီကမ်းပေး၏..

"သောက်လိုက်ဦးနော်..အဆင်ပြေရဲ့လားကလေး.."

ကြယ်စင်သစ်တစ်ယောက်ကတော့တုန်ရီစွာနဲ့ခေါင်းသာညိတ်ပြလျှက်တိတ်ဆိတ်လို့နေ၏..

ကျွန်တော်..မီးရှူးမီးပန်းတွေကိုကြောက်တယ်..သီတင်းကျွတ်ကိုကြောက်တယ်..ပြီးတော့..ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ်..မေအက်စစ်...

¿¿¿¿¿¿¿¿♥????????

Attention please🙏

ပျော်ရွှင်စရာသီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့လေးဖြစ်ပါစေreaderလေးတို့ရေ..
ဒီလိုအခါသမယလေးမှာကိုယ့်ရဲ့မိဘတွေကိုကန်တော့ဖို့မေ့နေကြတဲ့သူလေးတွေများရှိခဲ့မယ်ဆိုရင်အခုပဲကန်တော့လိုက်ကြဖို့သာသာကဒီကနေသတိပေးလိုက်ပါတယ်ဗျ..
ကဲ..နောက်တစ်ပိုင်းဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲဆိုတာကိုတော့စောင့်မျှော်ပေးကြပါဦးနော်..
Zawgyiနဲ့Uniအကူးအပြောင်းမှာစာလုံးပေါင်းအလွဲလေးတွေပါခဲ့ရင်ခွင့်လွှတ်သည်းခံပေးကြပါနော်..သာသာလည်းအတတ်နိုင်ဆုံးတော့လိုက်စစ်ပြီးပြင်ထားပါတယ်ဗျ..
အခုလိုဖတ်ရှုပေးကြလို့ကျေးဇူးပါ..

🚶🚶🚶🚶🚶🚶🚶🚶

Thank you for your reading😘
#Puzzle Linn