ასე ხელჩაკიდებულები მივდიოდით და უბრალოდ მომენტით ვტკბებოდი,ვიცოდი,რომ როდესაც გერმანიაში ცხოვრების ჩვეულ რიტმს დავუბრუნდებოდით,ასე აღარაფერი იქნებოდა.ტოდმა და მარიამაც შემაჩნიეს ეს ყველაფერი და ვცადე ჰარისთვის ხელი გამეშვა,მაგრამ უფრო მეტად მომიჭირა,ამაზე ჩამეცინა და მანაც გაიღიმა. მთელი საღამო სად გაქრნენ ტოდი და მარია არ ვიცი,აი მე და ჰარი კი საოცარ დროს ვატარებდით.სანაპიროზე დავრბოდით და გიჟებივით ვიცინოდით,ერთმანეთს წყალს ვასხამდით და ძველ დროს ვიხსენებდით.უცებ ტოდმა მომწერა

-სად ხართ ხალხო!

-ვინაა?-იკითხა ჰარიმ.

-ტოდი.-მუშტები შეკრა,ხელები ჩაკიდებული გვქონდა,ისევ,ამიტომ ვერ მოზომა დდა ძაან მომიჭირა.

-ეეე!!ჰარიეტტ!!მეტკინაა.-უცებ ხელი გამიშვა და ეშაკურად მომაცქერდა.

-რა დამიძახე?

-არაფერი..

-გაიმეორე.

-ჰარიეტი.

-ანუ ჰარიეტი ხო?-მხარზე გადამიკიდა და ზღვისკენ მიდიოდა.

-ჰარი სტაილსს!! გეუბნები ეგ არ გააკეთო,თორემ განანებ!!!-არ მისმინდა,ხელებს და ფეხებს  ვიქნევდი,მაგრამ გვიანი იყო,წყალში ჩამაგდო და თვითონაც ჩამომყვა.ახლა ჩემი ჯერი ი ყო.ზედ შემოვახტი და ჩავაყვინთე.მერე ერთმანეთს წყალს ვასხამდით და ვაყვინთავებდით.ბოლოს კი როცა ორივეს ძალა გამოგველია,გავაანალიზეთ რომ საკმაოდ ღრმად ვიყავით შესულები,მე კი ტელეფონი სანაპიროზე დავაგდე.უნდა ამოვსულიყავი,როდესაც ჰარიმ ხელი მომკიდა,თვალებში ჩამაშტერდა ,დაიხარა და მისი ფაფუკი ტუჩები ჩემსას შეუერთა.ეს მონატრებული გრძნობა..ყველა ემოციამ წამში იფეთქა.მეც გაუაზრებლად ავყევი..აი რა მაკლდა ამ დროის განმავლობაში,ის და მისი ტუჩები.როცა ჰაერი აღარ გვეყო ერთმანეთს მოვშორდით,მინდოდა ეს მომენტი არ დასრულებულიყო,მაგრამ ამ ქვეყნად ხომ ყველაფერი მთავრდება?შუბლი შუბლზე მომადო და ამოილაპარაკა.

-მომენატრე-მე გამეღმა და ჩავეხუტე ისე როგორ არასდროს.მონატრებულზე ჩახუტება სულ სხვაა...

  როცა წყლიდან ამოვედით,ჰალილუიააა!! ჩემი ტელეფონი ისევ იქ იყო!ტოდი მირეკავდა და მირეკავდაამას დაემატა დედა,რონი,მამა,ლიამი,ზეინინაილი,ლუი,ევა,მედისონი,ჯეფი ,ამანდა..უიმეე ხალხოო!!არ ვარ მკვდარი,არა!!!

უცებ ტოდს მივწერე.

-მოვდივართ!

-ძაან კაი!! ჩვენ ნომრებში ვართ,უკვე ვჭამეთ კიდეც.

-რატო არ დაგველოდეთთ!!

-თავზე დაგვათენდებოდა სანამ თქვენ მოხვიდოდით და ხო ხვალ ყველაფერს მომიყვები,მეც მაქვს რაღაცეები მოსაყოლი!

-ოჰოო პრინცმა ვიღაც ააგდო?

-რა დებილი ხარ!

-საყვარელი დებილი!

  ჰარი უცნაურად მიყურებდა

-რა იყო,პირველად მნახე?

-არა,მაგრამ მომენატრე.

-მეც-გადმოიხარა და ვნებით მაკოცა.სასტუმროში სადღც 15წუთში მივედით.ჰარი ჩემზე 1 სართულით მაღლა იყოკარამდე მიმაცილა.დაბლა დაიხარა,რადგან მოგეხსენებათ ჩემზე მაღალია.ხელები მომხვია და ჩემი სუნი შეისუნთქა.უნებურად ჩამეღიმა და მეც იგივე გავაკეთე..წასვლის წინ მაკოცა და იქამდე იდგა ლიფტთან ,სანამ ოთახში არ შევედი.მის ამ ჟესტზე გამეცინა და როცა კარი მივხურე ერთი ხმადაბლა დავიწივლ.დაჰიპნოზებულივით გამოვიხეხე კბილები,მოვიშორე მაკიაჟი,ჩავიცვი პიჟამა და დავწექი,მაგრამ ვინ გაცდის,კარზე კაკუნი ატეხეს.ტელეფონი გვერდზე გადავდე,ყველასთვის უნდა დამერეკა,ავდექი და კარი გავაღე.წინ კი იცით ვინ დამხვდა?ჰარი?არა.ტოდი?არა.მარია?დიახხ!!!

-ამ შუა ღამეს ,აქ რას აკეთებ?-ვკითხე,როცა დავაკვირდი თვალები ჩასწითლებოდა-კარგად ხარ?

-შეიძლება ვისაუბროთ?უბრალოდ რჩევა და ვინმესთან ლაპარაკი მჭირდება.

-კარგი შემოდი.-გვერდით გავიწიე  ,რათა შემოსულიყო.

-ბოდიში,თუ გაგაღვიძე.

-არც მეძინა-გავიცინე და საწოლზე ჩამოვჯექი,ის კი ქანდაკებასავით იდგა.-მოდი და დაჯექი.აბა ჰე,დაიწყე და ყველაფერი დაფქვი.

-ჯერ მინდა იმით დავიწყო,რომ....