**Rukia's POV**

Wtf! Ang sakit ng ulo ko. Daig ko pa may hang over. What happened ? Asan na ba ako? Tsk -_-

"Aahh.. you're awake"

Pagmulat ko si Drexther agad ang una kong nakita. He's showing jis maka laglag pamty smile, AGAIN.

Ohh wait. Asan ba ako?

"Wwwaaaaaaaa!" -ako

"Woy! Anong namgyari sayo? Does it still hurt?"

Lumapit siya sakin at umupo sa gilig ng kama. Then he held my head.

Ahh wait, ME ? Nasa kama? Wtf!

"Woy! Anong ginawa mo sakin ha?!"

Pinalo palo ko siya baka mamaya nilapastangan na niya ako. Then I checked my clothes. Uniform ? Check!

"Putcha. Iba ka rin makabintang no? Kapal mo! Makasigaw ka daig mo pa narape. Tsaka bakit naman kita pagsasamantalahan aber?"

" kung hindi, ee bakit nandito ako sa---- kwarto mo? Wooaaahh!"

I was amazed how beautiful his room was.

"Yeah. Akin to."

"So bakit nga ako napadpad dito?"

"Psh. Di mo talaga matandaan?"

Tekkaaa... aha! Naalala ko na. Kingina Scarlet yun! Problema num sakin!

"Ano? Naalala mo na?"

"Ahh, yeah. So bakit nga ako nandito? Dito mismo sa kwarto mo?"

"Isn't it obvious? Malamang! Niligtas nanaman kita sa katangahan mo!"

"What?! Ee pano ka naman napunta sa iskandalong yun aber? Hmm... wait... lagi kang sumusulpot kung nasan ako aahh. Di kayyaaaa...."

"Woy! Ano nanamang katangahan yang iniisip mo?" Tensed niyang sabi

"Yow! Ikaw aahh.. stalker kita nooo?" Asar ko sa kanya.

"Ang kapal talaga ng mukha mo! Kiss kita diyan ee!"

"Oohh.. sorry. Kapal ko nga talaga. Bigtime ka nga pala"

Masyado naman atang mahangin tong lalaking to?

But I suddenly thought na I am always being rude to him despite of his good deeds. I decided to be serious.

"Heyy. Thank you nga pala"

"For what?"

"For saving me from those scandalous scene and for saving me from Scarlet. Even I still can't remember kung pano mo ko niligtas, still, thank you"

I smiled. Yung totoong ngiti. I am deadly serious here. Mabait naman pala ee. Manyak nga lang. Hahahah.

"Psh. Wala yun. You're welcome. Oh by the way, inumin mo muna to"  inabot niya sakin yung bottled water.

"Pfft. Baka may lason to aah?" biro ko sa kanya

" grabe ka! Niligtas na nga kita't lahat lahat, ganyan pa din tingin mo sakin?"  Annoyed niyang sabi

"Pfft. Joke lang naman ee. Sorry na"

Teka... sorry ? Ako ba talaga yun? Ako? Nagsorry dito ? Aish!

"Wow! Nagsorry ka? First time ah!" Umupo siya sa may couch Saka siya tumawa ng tumawa. Tss.

"Saya mo ah! You don't know me yet. How'd you know if that's the first time I've ever said sorry to anyone?" Sabi ko with matching taas kilay pa!

Tumigil siya sa pagtawa at biglang lumapit sakin. Unti unti niyang nilalapit yung face niya sakin. Sheet! Bigla siyang bumulong na dahilan ng goosebumps ko.

"Then I want you to know better" then he winked and flashed his killer smile. Napatulala nalang ako.

"Heeyy! Natulala ka diyan? Tssk. Just go downstairs if you're hungry. I cooked food"

Nakalabas na't lahat lahat si Drexther sa room saka lang nagprocess ang lahat sa isip ko yung mga sinabi niya.

Uuhh wait... dinner ? Shit na malagkit!

Napatingin ako sa watch ko and damnit! 8:00 na! Way past my curfew. Lagot ako kay mother dear.

Kung ganon, how long did I sleep here? Hayyss.. bahala na nga!

I walked downstairs and saw Drexther sitting in the couch at the mini sala then I suddenly saw my bag then abruptly grab it. I say my goodbye.

" yow drex! Thank you. I need to go. Lagot ako kay mama. Di man lang kase ako nakatawag"

Oyy bopols, paano ba naman ako makakatawag ee nakatulog nga ako diba? Minsan, antanga mo din Rukia ee!

" di ka na kakain? " -drexther

" aahh nope. Hindi na. Late na talaga ako ee. Sa bahay nalang siguro. Sige aa? Thanks."

Nag goodbye nako and run as fast as I could.

" ahh. Rukia wait up!" Napalingon ako pabalik dahil sa sigaw ni Drexther.

"Yes?"

" I'll  drive you home. Ako na mag explain sa Mommy mo if bakit ka nalate ng uwi" he said.

Huh? Seryoso ba siya? I looked at him with nababaliw-ka-na-ba look in reply

"Seriously?!" -ako

" Do I look like I'm joking right at this moment?" Then he grabbed me to his car and let me in.

Spell, KINGINA. Lagot talaga ako sa nanay ko pagkauwi ko. Late na nga akong nakauwi may kasama pa akong asungot -.-

Kaawaan niyo po ako.. tanging sambit ko bago kami makaalis..

--**
Kyyyaaaahhh! Hii readers (kung meron nga bang readers. HAHAHAH) sorry sa super duper late update. Eto na. Maikli lang ulit siya pero hope you like it. May sakit kasi ako kaya diko na nahaharap to. Well, salamat sa mga nagriread diyan. Sana po suportahan niyo tong story. Pag nakalahati ko na to, ipopost ko na dito sa wattpad yung one-shot story ko. Hahah. Thannkkyyy! Kamsa:* :* :*

--eya_tan😘