Chapter 12

---****


Rukia's POV


Andito ako sa soccerfield. Mag isa. Umiyak lang ako ng umiyak. Ang sakit sakit. Kelan ko siya makakalimutan? Damn. It hurts like hell. Bakit nga ba ako umiiyak sa letcheng ground na to? Basta ang alam ko tumakbo ako hanggang sa napadpad ako dito. Hayss..


-flashback-


So ayun! Finally, natakasan ko din yung kumag na yun. Tumatakbo ako habang lumilingon lingon kung sinundan ba ako ni Drexther hanggang sa may nabangga ako at nahulog yung mga gamit ko.


"Ayy. Sorry. Sorry. Di kita napansin sorry talaga" pagpapaumanhin ko without looking kung sino yung nabunggo ko ee kasi pinupulot ko yung mga nahulog na gamit. Nung matapos kong mapulot, lumingon ako sa kanya. Pero diko inaasahan kung sino yung makikita ko. I was stunned when I saw him.


"Uyy sorry tala---, K-kaizer?" Yes. Si Kaizer. Siya nga. Yung ex kong pinagpalit ako sa bestfriend ko! I mean, EX BESTFRIEND.


"Uhh.. Kia...." mahina niyang sabi.



The moment I saw him, kinabahan ako yet nasaktan. Naalala ko yung ginawa niya. And hanggang ngayon diko pa rin malaman laman kung anong dahilan niya kung bakit niya ako iniwan. Siguro this is the right time para tanungin siya about sa break up namin. So I took the opportunity to talk to him.


"Uhh. Sige. Sorry din. I have to go" pagpapaalm niya pero pinigilan ko siya.


"Ahm. K-kaizer, wait!" Awat ko sa kanya habang hawak ko yung braso niyang pinigilan ko.


"Ahm. Bakit? May problema ba?" Sabi niya sabay tingin sa braso niyamg hawako ko, binitawan ko naman agad saka nagsalita.


"Uhhh.. a-ano kasi. Hmm.. c-can we t-talk?" Ghaaddd Kia! Ngayom ka pa nautal.


"A-about what..?" Tanong niya pabalik.


"About u-us... Can w-we?" Nilakasan ko na yumg loob. Huli naman na to ee.


"O-okay?" Nagdadalawang isip pa niyang sagot sakin. Diko mabasa kung anong nasa isip niya. Ibang iba na yumg Kaizer ngayon.


So naglakad muna kami. Humuhugot pa ako ng lakas ng loob. Hanggang sa nagsalita ako. Ang tahimik kasi.


"Uhm.." ako


"Aahh.." Kaizer


Oh yeah. Sabay pa talaga kaming nagsalita. Natawa nalang ako. Then I confronted him.


"Kai, why? Bakit mo nagawa yun sakin? Because umtil now, diko lubos maisip kung anong rason. Care to explain Kaizer? Baka sa ngayon maintindihan ko na" sabi ko agad sa kanya. Naiiyak tuloy ako. But not now Kia.


Tumigil siya sa paglakad saka Lumingon siya sa direksiyon ko bago magsalita.


"Kia, I'm sorry. I didn't meant to do that. I'm really sorry. Diko ginusto to. You don't understand. Maybe not now. Pero alam ko at alam mo, minahal kita. Totoo yun Kia"  he pleaded.


"Tsk. Minahal? Dimo ginusto? What now? May nagawa ba ako? I gave you everything I have pero anong ginawa mo? May mali ba ako? Like, may pagkukulang ba ako? Kase binigay ko naman lahat ee!" Diko na napigilan. Napataas na ng konti ang tono ng boses ko.


"No Kia. C'mon, listen. Wala kang mali. Because in the first place, alam ko minahal moko. It's not you, it's me. I'm sorry" pagkasabi niya ng sorry, he hugged me but I pushed him saka ko siya sinampal.


"No Kai. You did it in purpose. Dimo ko minahal. N-no..." nanghihina kong sabi sa kanya.


"Look Kia, I-I'm sorry..." he pleaded.


" Kai, stop. Yous sorry wouldn't change anything. Hindi na non mababago ang katotohanang pinaglaruan mo lang ako" then Ieft him. Pipigilan pa sana niya ako pero tumakbo na ako, habang umiiyak. Ang sakit sakit. Sobra. Hanggang sa mapadpad ako dito sa soccerfield.


-end of flashback-


yaaaan! Kaya ako nandito ngayon then, nagulat nalang ako biglang dumating si Drexther. Hindi ko alam pero hinila ko siya then I pulled him into a tight hug. Hindi naman siya umangal.


"D-drexther...."  then i buried my face to his. Ayokong makita niya akong umiiyak. Aminin ko man oh hindi, sobra akong nasasaktan ngayon.


"Uh. Rukia, tahan na. Wag ka nang umiyak. Baka isipin nila inaaway kita" sabi niya. Natawa namam ako dun. Saka ako kumawala sa yakap niya.


"Sira! Nakuha mo pang magbiro. Psh. Sorry. Baka mamaya ma showbiz ka nanaman niyan"  natawa nalang din siya. Then next thing I knew, pinunasan na niya yung luha ko. There, I was stunned sa ginawa niya.


After ng eksenang yon, hinila niya ako papunta dito sa cafeteria. Pagpasok palang namin, ang dami nang nagbubulungan. Mga babae niya, as usual.


" ommooo! Is he dating Drexther?"


"Duh?! Bat siya pa?"


"Psh. Di sila bagay!"


Tsk.  Magbubulungan na nga dinig pa. Inirapan ko nalang sila nung biglang magsalita si Drexther.


"Hahah. Hayaan mo sila. Wag mo pansinin" natatawang sabi niya.


"Psh. Mga tsismosa. Teka bibili lamg ako ng inumin" pagpapaalam ko sa kanya. To the fact na uhaw na uhaw na talaga ako. Naiyak ko na ata lahat. Hahah.


So ayun, nakabili na ako, pagbalik ko sa place namin ni Drexther kanina, nagulat ako sa nakita ko.


May mga kasama na siyang babae. Yung isa kahalikan niya. Yung isa naman kaakbay niya. The fvck.


Babaero talaga. Nalingat lang ako saglit may kalampungan na. Juice colored! -.-


Hayss....


So imbes na lapitan ulit siya, umalis nalang ako dun. Tsk. Baka makaistorbo.




---****


Yey! UD ulit. Done. Yiiee. Matagal pa tong matapos. Hahahh


Anyways, salamat. Lovelots :*


-Eya_Santiago😘

Comment