Anim na araw na ang nakakalipas simula nung nag kamalay ako hirap pa rin ako sa pag galaw, Mateo tried to talk to me and Kyle. but he didn't have the chance dahil paulit-ulit siyang pinapalayo ni Kyle, he even kneel and beg just to talk to us.

Minsan nasaksaktan ako para sa kaniya dahil sa nangyayari pero hindi ko masisisi ang anak ko napatawad ko na si Mateo pero hindi ko alam kung may chance pana makikipag balikan ako sa kaniya kahit alam ko sa sarili ko na mahal ko pa siya.

Makipag balikan? How funny saying those words knowing it was all fake.

"Anak, hindi mo ba kaya patawarin ang Daddy mo?" tanong ko dito nakaupo ito sa tabi ko habang naka yakap sa akin, "I know it's hard for you to understand, but let's give him a second chance?" I asked as I caressed his cheeks.

"I don't know mom, because of his friend nangyari saatin yun, and he hurt you. I do want to forgive him pero the pain he caused us is too much po" sabi niya avoiding eye contact.

"It's not your dad's fault, right? ang kaibigan ni Daddy ang may kasalanan may kasalanan din si Mommy" pangungumbinsi ko sa kaniya.

"Mom, ano po iyon? " tanong nito huminga ako ng malamin bago nag salita.

"Mommy lied, it's not true na nag work si Daddy sa malayo... tinago kita kay Daddy hindi niya alam na may baby kami I hid you from him, I didn't tell him because we have a problem that time kaya pumunta ng states si Mommy" nangunot ang noo nito.

"What do you mean po, Mommy?" nagtataka nitong tanong at nagkamot ng kilay.

Kung maari'y ayaw kong lumaking may tampo ang anak ko sa Daddy niya.

"Long story but to make it short, your Daddy loves you and he was mad nung nalaman niyang hindi ko sinabi na may baby kami which is ikaw 'yun, at grabi rin ang galit ni Daddy nung nawala ka siya rin ang gustong unang pumunta dun sa building para maligtas ka" lintaya ko at inayos ang buhok nito.

"Daddy did that? but we fought years ago, and I keep p-pushing him and telling him not to come near us." ani nito at sumimangot ngumiti na lang ako sa kaniya at umiling.

"Opo, ginawa ni Daddy mo iyon kasi mahal ka niya, dahil sakin hindi mo na kasama Daddy mo for 4 years at hindi naman siguro sinadya ni Daddy na makipag-away sayo, what the reason why did you two fight?"

"Natapunan ko siya ng juice, but I didn't mean too" he said, tumango ako at sinuklay ang buhok niya gamit ang daliri ko.

"Mom, I understand na meron kayong problem noon" ngumiti ako at hinalikan sa noo ang anak ko.

"Don't you forgive Daddy na?" tanong ko sa kaniya.

"I will forgive Daddy, but paano pag galit sakin si daddy? kasi hindi ko siya pinayagan na makipag usap saatin, I keep pushing him away. am I bad Mommy?" napa labi ako sa tanong nito.

"Daddy won't get mad. na hurt lang siya pero hindi magagalit dahil love ka niya at hindi ka bad" sabi ko dito at ngumiti, "Daddy is waiting for your forgiveness" dagdag ko at ngumiti naman siya saakin pabalik.

"I'm ready to forgive him, Mommy" ngiting saad niya na nagpalaki ng ngiti ko.

"Talaga? sige if I can, I will talk to Daddy." pinugpug ko ito ng halik nandidiri naman itong lumayo.

"Ew mom, I'm not a baby anymore" nandidiring saad nito habang pinupunasan ang mukha natawa ako.

"I don't care, ikaw pa rin baby ko" mag kukulitan pa sana kami ng may pumasok ang Montevallo at ang De Villa at Montefalco kasama si Mama.

"Good afternoon po" bati ko at ngumiti.

"Good afternoon" sabay sabay nilang sabi lumapit ang anak ko sa Lolo at Lola niya isa-isang nag mano natigil siya nang nasa harap na siya ng Daddy niya Iiniangat nito ang ulo at tinitigan ang Daddy niya na kita ko ang paglunok ni Mateo kinakabahan ako sa pwedeng mangyari...

"Daddy, I'm sorry." niyakap nito si Mateo at nag sorry nalilito si Mateo hindi alam ang gagawin lumingon siya sakin tumango lang ako at ngumiti.

"Hey, buddy. what's wrong? why are you saying sorry?" tanong ni Mateo at tinapik tapik ang likod ni Kyle.

"I'm sorry for blaming you and keep pushing you away. for not letting you talk to us" ngumiti si Mateo, ngayon ko lang siya nakitang ngumiti at ang masasabi ko lang ay ang gwapo niya.

"You do not need to apologize, it's fine Daddy was hurt but, I'm okay I love you, Daddy loves you. understood? Daddy deserves your anger." tumango-tango ang anak ko at nilingon ako kaya nginitian ko ito.

"Sorry for shouting and being a bad boy, please forgive me, Daddy." umiiyak na lintaya nito.

"I told you I understand, stop crying now, alright?" gaya kong nagpupunas ng luha ay ganon din sila Mama sa likod.

Tinignan ko ang ibang kasama namin dito sa loob at na kitang masaya para sa mag-ama ko nasa dalawa ang atensyon nila, pero si Francisco nasa akin ang atensyon kaya kinunotan ko siya ng noo.

"Why?" I mouthed lumapit ito sakin.

"Are you okay now? wala na bang sumasakit saiyo?" tanong niya, umiling ako at ngumiti.

"Sometimes kumikirot ang sugat ko pero nawawala rin agad" ngiti kong sabi, "Ikaw, how are you?" I asked him.

"That's good, I'm fine." ngumiti ako sa kaniya.

"Kamusta love life? wala bang pakilalang girlfriend f diyan?" pang aasar ko.

"I don't, I wish it was you" sabi nito at hindi ko narinig ang huling wika nito.

"Ano iyon hindi ko narinig?" takang tanong ko.

"Nothing, I said. I am planning to court someone but I stop because she treats me like a brother only" nalungkot ako sa sinabi niya niyakap ko ito at tinapik ang likod.

"It's fine madami pang ibang babae riyan" pampalubang loob kong sabi tumawa lang siya ng lumingon ako sa harap upang tignan kung ano na ang nangyayari mata ni Mateo ang naka salubong ko nakatingin siya sa amin, all I can see in his eyes is jealousy.

Hindi ko alam pero bigla akong umusog ng kaunti palayo kay Francisco, lumingon sakin si Francisco pero ngumiti lang ako, parang gustong sumabog ng dibdib ko dahil sa bilis ng tikob nang puso ko.

"Let's eat, may dala kaming pag-kain," Tita Mica said kaya nabaling ang atensyon namin sa kaniya.

"Oh, yeah we also bought a cake" sabi naman ni Tita Majika.

"Tara na apo, Kyle. mamaya na ang laro kain ka muna" tawag ni Mama kay Kyle na busy nag lalaro sa cellphone habang naka-kandong sa Daddy niya.

"Kain na tayo, Liana" tawag sakin ni Francisco kaya tumango lang ako dahil hindi ko pa naman kaya tumayo mag isa.

Habang pinaglalaruan ko ang daliri ko lumapit sakin si Mateo na may dala-dalang pagkain.

"Eat" abot nito sakin umiling lang ako.

"Busog pa ako pero, thank you." ngiti kong sambit kahit gusto kong magpalamon sa lupa dahil sa namumulang pisngi.

"Just eat" pilit nito sakin upang hindi maka-kuha ng atensyon tinanggap ko na lang.

"Thank you" pa bulong kong sabi ngunit sapat na upang marinig niya hindi na ito sumagot at tumalikod na lang,

Napahinga na lang ako ng malalim nahuli ko si Francisco na sa 'kin ang atensyon kaya nginitian ko ito at tinanguan.

"Anak, okay ka lang ba?" tanong ni Mama nakauwi na silang lahat si Mama at si Kyle na lang ang natira rito nag pumilit si Mateo magpa iwan pero hindi ako pumayag dahil ang awkward.

"Opo ma, bakit?" tanong ko rito umupo ito sa tabi ko.

"Kanina ko pa napapansin ang tahimik mo may problema ba?" anas ni Mama nilingon ko si Kyle ay tulog na ito kaya binalik ko ang atensyon kay Mama.

"Ma, sa tingin mo sa lahat ng nangyari deserve ni Mateo makilala ang anak namin?" tanong ko sa kaniya ngumiti ito at inayos ang buhok ko.

"Oo naman anak kahit anong gawin mo siya pa rin ang ama ng bata, Oo nag kasalanan niya pero lahat tayo nagkakamali lahat tayo may rason bakit tayo nakakagawa ng kasalanan pero yung iba hindi katanggap tanggap ang rason kaya kung ako sayo kausapin mo siya wala akong sinasabi na patawarin mo siya agad dahil sa sinabi ko pero ang gusto ko ayusin niyo ang meron sainyo dahil paglaki ng anak niyo ang bata ang mahihirapan sa sitwasyon niyo kaya pag-isipan niyong mabuti" nakikinig lang ako sa kaniyang sinasabi.

"Alam mo ba nung wala kang malay naki-usap siya sakin sinabi niya ang rason niya sakin bakit niya nagawa iyon? gusto mo ba malaman?" tanong nito kaya tumango ako.

Huminga mo na ito ng malalim bago nag patuloy sa sasabihin.

"Nung panahong na kita kaniya sa daan hindi siya nag dalawang isip kung tutulongan ka niya dahil isa siyang kinakatakotan ng lahat at hindi niya gawain ang tumulong, pero dahil wala raw dumadaan kung saan ka naka handusay tinulongan kana dahil ang naka banga sayo iniwan kana lang ron, nung nasa hospital na kayo at nalinisan can't lahat lahat doon niya na kita ang mukha mo at doon siya tuluyang nabighani sa 'yo. nung una baka raw nalilito lang siya dahil hindi naman daw ito naniniwala sa pag ibig pero kahit na kalimutan kadaw nito ay hindi niya magawa, nang unti unti niya narealize na gusto ka nito ay siya'y nag panggap bilang asawa mo upang hindi ka malayo sa kaniya kahit anong mangyari willing siyang iwan ang pinag hirapan nito makapiling ka lang" hindi ko alam bakit bigla na lang bumibilis tibok ng puso ko.

"Pero paano Ma? Kapag mahal lang ako ni Mateo dahil obsess siya sa akin ayun ang sabi sakin ni Tita Majika o dahil may anak kami?" nanghihina kong tanong.

"Anak, alam mo ba nung naka hilata ka lang dito tuwing niiwan siya mag isa rito umiiyak siya at paulit-ulit na humihingi ng patawad at sinasabi kung gaano ka niya kamahal, tuwing pag-dating niya rito kini-kwento niya kung anong nangyayari sa kaniya araw-araw, para siyang baliw rito habang kausap ang sarili at nung sinabi ng ibang tao na dapat bitawan at hayaang m-mamatay kana ay siya mismo ang unang nagalit nag banta pa siya na kung hindi sila titigil ay sila ang uunahin nito at pinakita niya sa akin ang nga peklat niya sa likod nabanggit niya sa akin sa tuwing nasisigawan kaniya nilalatigo niya ang sarili niya" nagulat ako sa sinabi nito.

"Sinabi niya at ginawa niya 'yon?" hindi ko makapaniwalang sabi tumango lang si Mama.

"Oo galit na galit siya pero kumalma rin siya nung lumingon siya sa'yo kahit ang Tita Majika mo hirap siyang pakalmahin nung panahon na 'yon, kay Kyle naman hindi niya pinapansin ang ama niya, tuwing pupunta siya rito tuwing lalapit si Mateo sa kaniya pinapaalis niya ang ama niya o 'di kaya'y lalayo siya" nilingon nito si Kyle na mahimbing ng natutulog.

"Nung una ganon ang trato niya sa ama niya nagalit ako pero yung rason niya naman alam ko pero ayaw kong binabastos niya ang ama niya kaya napagsasabihan ko at nag tatampo" nilingon ko ang anak ko na mahimbing na natutulog kahit sa pagtulog mukha pa rin ni Mateo ang nakikita ko.

"Paano ma? mahal ko siya pero hindi maayos lagay namin" sabi ko sa kaniya habang nakay Kyle pa rin ang atensyon.

"Mararamdaman din ni Mateo 'yan at kung mahal ka talaga ni Mateo maghihintay iyan hanggang sa umamin ka sa nararamdaman mo, lagi mo lang tatandaan na kahit anong desisyon mo nandito lang si Mama upang masandalan mo" sabi nito niyakap ko ito at paulit-ulit na nag thank you.

"Sige na pahinga kana, bukas ulit anong oras na." tumango ako dito napapikit ako ng halikan ako nito sa noo.

Hindi ko alam kung guni-guni ko lang o panaginip dahil may nararamdaman akong humalik sa noo ko.

"I missed you" bulong ng kung sino pero hindi ko na pinansin dahil din sa antok-antok na ako.