សិស្ស​ប្រុស
ភាគទី ៦

«ថ្នាំ? អូនចង់ឪ្យបងលេបហេស៎? មិនបាច់ទេ​ បងខ្លាំងប៉ុណ្នឹងហើយមិនត្រូវការថ្នាំសម្រើបទេ» គេដឹងថា​នាងគ្រាន់តែឌឺគេ តែគេចង់បញ្ជោះ។
«ឯង....»
«ឬអូនចង់ឪ្យបងលេប? ចឹងបងស្ដាប់តាមអូន​ ណាមួយវាក៏មាននៅក្នុងផ្ទះនេះស្រាប់បងត្រៀមរួចជាស្រេច» នាងបម្រុងនិយាយតែក៏ត្រូវគេនិយាយកាត់
«ឯងឡប់សតិឬយ៉ាងម៉េចសួរខ្លួនឯងឆ្លើយខ្លួនឯង»
«ចុះក្រែងអូនចង់ឪ្យបងលេបថ្នាំសម្រើប?»
«យើងសួរគោ ឯងឆ្លើយក្របី អ្ហាស៎!» នាងនិយាយសុខៗ​គេក៏ចាប់ញែកជើងទាំងពីរបស់នាងហើយក៏ដាក់កូនប្រុសចូលទាំងមិនឪ្យដំណឹងមុនធ្វើឪ្យនាងតូចធ្លាយសម្លេងថ្ងូរចេញមក។
«អ្ហឹ! ហេតុអីអូនតឹងណែនយ៉ាងនេះ?» គេសួរនាងទាំងលែងដៃនាងមកចាប់ត្រគៀកតូចព្យាយាមរុញកូនប្រុសចូលរាងកាយនាងទាំងពិបាក។
«ឈឺ​ អ្ហឹកៗ» យីសុីនរើបម្រាស់ខ្លាំងៗយកដៃទាំងពីវាយស្មាគេអស់ទំហឹងតែទោះនាងប្រឹងអស់ពីកម្លាំងយ៉ាងណាក៏នៅតែមិនអាច​ បានត្រឹមសម្រក់ទឹកភ្នែងទាំងឈឺចាប់តែមិនអាចធ្វើអ្វីបាន។
«អ្ហា៎! តិចៗ អ្ហាស៎ៗ» មិនចាំយូបន្ទាប់ពីគេរុញកូនប្រុសចូលក្នុងរាងកាយនាងស៊ុបដល់គល់ហើយក៏កម្រើកត្រគៀកអុកអង្រួនទាំងភាពសុខស្រួល គេអុកជ្រៅៗលឿនៗ ធ្វើឪ្យអ្នកនៅក្រោមទ្រូងចំហមាត់ស្រែកថ្ងូរដោយក្ដីវេទនា។
«តិចៗម៉េចសប្បាយ? អ្ហឹស» នាយកម្លោះចាប់កម្រើកត្រគៀកកាន់តែលឿន ធ្វើឪ្យរាងកាយនាងរង្គើរញាប់ញ័រទៅតាមកម្លាំងគេ។
«អ្ហឹ! អ្ហាស៎ៗៗ!» យីសុីនខ្ញាំខ្វាចខ្នងគេរហូតចេញឈាមរឹមព្រោះភាពស្រៀវស្រើបតែគេមិនខ្វល់នឹងឈឺព្រោះកំពុងតែសម្រុកអុកក្នុងរាងកាយនាងញ័បស្អេក។
«អ្ហឹស! អ្ហឹ!» ពេលជិតដល់គោលដៅគេក៏កាន់តែព្យាយាមបន្ថែមកម្លាំង​ ទាញចង្កេះនាងឪ្យផ្អឹបងាយស្រួលអុកជ្រៅហើយ​បន្ទាប់ពីដល់គោលដៅរាងកាយគេក៏កន្ត្រាក​ រួចក៏បញ្ជូលសារធាតុរាវៗខាបពណ៍សចូលទៅក្នុងរាងកាយនាងទាំងអស់។
«ជុប!» លីនស៊ានឱនទៅថើបថ្ងាសនាងតូច ហើយក៏ងើបមកវិញដកភាពជាបុរសចេញពីរាងកាយនាងរួចក៏ចុះចេញពីគ្រែ។
«សម្លៀកបំពាក់អូនបងបានឪ្យគេរៀបចំរួចហើយនៅក្នុងទូរដម្លៀកបំពាក់» គេនិយាយហើយក៏ទាញកន្សែងពោះគោពណ៍សមួយយកមករុំល្វែងក្រោមហើយក៏ដើរចូលទៅបន្ទប់ទឹក។
«....» យីសុីនមិននិយាយអ្វីទាញភួយគ្របដណ្ដប់កាយអាក្រាតទាំងតាមសម្លក់ក្មេងល្មោភ នេះសំណាងហើយដែលគេលេងតែមួយទឹកព្រោះគិតថាចាប់នាងអុកទាំងពីយប់ យប់ហើយថែមពេលព្រឹកទៀតមិនដឹងជាប៉ុន្មានទឹកហើយទេ។
«ហើយឯងអើតក្បាលមកធ្វើស្អី?» មិនបានប៉ុន្មាននាយកម្លោះស្រាប់តែអើតក្បាលចេញមកពីបន្ទប់ទឹកញញឹមទៅកាន់នាងដូចជាចង់និយាយអ្វីម្យ៉ាង។
«ល្ងាចនេះទៅកន្លែងមួយជាមួយបង»
«ទៅណាទៀតហើយ»​ យីសុីនជ្រួញចិញ្ចើម​សួទៅកាន់គេ នេះគេចង់នាំនាងទៅណាទៀតហើយ?
«គ្រាន់តែដឹងថាមិននាំទៅរំលោភទៅបានហើយ» គេនិយាយដោយលើទឹកមុខរក្សាស្នាមញញឹមដដែល​ ហើយក៏លិបក្បាលចូលទៅវិញ។
«អាក្មេងពាល!» យីសុីនហួសចិត្តនឹងសម្ដីគេ ចុះបើនិយាយធម្មតាទៅវាថី? មួយម៉ាត់ណាក៏រំលោភ មួយម៉ាត់ណាក៏រំលោភ។
~ពេលល្ងាច
«ឯងនាំខ្ញុំទៅណា?» យីសុីនទៅកាន់កម្លោះដែលកំពុងអូសដៃនាងដើរកាត់មាត់សមុទ្រ មិនដឹងជាប្រញាប់ទៅណា។
«ពេលអូនឃើញ អូននឹងសប្បាយចិត្ត» គេងាកមកនិយាយទាំងញញឹមសម្លឹង។ យីសុីស្លៀករូបពណ៌ផ្កាឈូកស្រាលក្រោមជង្គង់​ ចំណែកគេស្លៀកខោជើងវែងរលុងអាវស្ដើងពណ៌ស។
«ហើយដើរយឺតទៅមិនបានទេហេស៎?»
«ឪ្យលឿនមក»
«ហឺយ! ក្មេងម្នាក់នេះ!» នាង​ដកដង្ហើមធំ​
«មកដល់ហើយ» ពេលដល់កន្លែងដែលគេចង់នាំងនាងមកគេក៏ឈប់ហើយហៅនាងឪ្យមើល។
«....» គ្រាន់តែក្រឡេកឃើញភ្លាមយីសុីនចាប់ភ្លឹកមួយរំពេច នេះគេរៀបចំរបស់ទាំងនេះសម្រាប់នាង?​ វាមានតុជ្រុងមួយនិងកៅអីពីរសងខាង​ នៅលើតុមានស្រាក្រហម និងអាហារខ្លះ វាមានប្រក់ដោយក្រណាត់ពណ៌សលាយឡំនឹងផ្កាច្រើនប្រភេទ ចម្រុះពណ៌​ដូចឥន្ធនូ ថែមទាំងនៅជុំវិញតុមានស្រទាប់កុលាបក្រហមឆ្អិនឆ្អៅ​ច្រើនគរលើគ្នា បូករួមនឹងពន្លឺព្រះអាទិត្យដែលរៀបនឹងអស្ដង្គតដែលមានពណ៌ទឹកក្រូចជះពន្លឺចូលក្នុងមហាសមុទ្យដ៏ធំល្វឹងល្វើយ មើលទៅពិតជារូមេទិចណាស់។ នាងសម្លឹងមើលគ្រប់យ៉ាងនៅទីនេះទាំងរំភើប ទោះនាងស្អប់គេតែពេលគេធ្វើបែបនេះស្រាប់តែធ្វើឪ្យបេះដូងនាងចាប់ផ្ដើមលោតញាប់មានអារម្មណ៌ថាច្របូលច្របល់ពិបាកបរិយាយ។
«ឆាប់ទៅអង្គុយទៅ» នាយកម្លោះលាដៃឪ្យនាងចាប់ដៃខ្លួន​ តែនាងមិនចាប់ដើរទៅអង្គុយលើកៅអីទើបគេប្រញាប់ដើរយ៉ាងលឿនទៅទាញកៅអីឪ្យនាង។
«....» យីសុីនមិននិយាយហើយក៏អង្គុយ គេឃើញបែបនេះក៏ញញឹមហើយដើរទៅអង្គុយនៅលើកៅអីម្ខាងទៀត។
«រូមេទិកទេ?»
«គ្មានអីផងធម្មតាៗ»
«មែនក៏អី?» គេដឹងថាមាត់នាងខុសពីចិត្ត។
«មានអីអស្ចារ្យទៅគ្រាន់តែរៀបចំតិចតួច»
«ញញឹមបន្តិចបានទេ?»
«ហេតុ​អី?»
«ពេលអូនធ្វើមុខក្រញូវ​បែបនេះមិនស្អាតសោះ»
«ស្អាតឫមិនស្អាតវាជារឿងរបស់ខ្ញុំ»
«តែពេលអូនមិនញញឹមទ្រូងខាងខាងឆ្វេងបងវាដូចជាចុកអួលៗ អូយៗ»
«នែ៎! ឯងឆ្កួតទេហេស៎?»
«បើមិនជឿសាកស្ទាបមើលទៅ» គេចាប់ដៃនាងតែនាងគ្រលាស់ចេញ។
«ខ្ញុំញញឹមក៏បាន!» នាងនិយាយហើយក៏ញញឹមបែបមិនចង់។
«មិនមែនញញឹមបែបនេះទេ»
«ឪ្យញញឹមបែបម៉េច?»
«គឺបែបនេះ» គេញញឹមយ៉ាងស្រស់
«ញញឹមមិនចេញ គ្មានអារម្មណ៍»
«ចឹងធ្វើធម្មតា​ កុំមុខក្រញូវប៉ុណ្នឹងបានទេ?»
«តាប៉ែណាស់» នាងនិយាយរួចក៏ដកដង្ហើមធំងាកមើលទៅមើលព្រះអាទិត្យដែលកំពុងតែរៀបនឹងលិចផុតពីផែនពសុធា។ ពេលនេះអារម្មណ៌នាងកំពុងច្របូកច្របលគិតថាតើថ្ងៃបន្ទាប់ និងបន្ទាប់​ ហើយបន្ទាប់ទៀតតើវានឹងទៅជាយ៉ាងណា នាងគិតមិនចេញទេថាវានឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងខ្លះនៅថ្ងៃស្អែក នាងនៅតែនាងសុខៗគេបែជាចូលមកក្នុងជីវិតនាង ធ្វើឪ្យជីវិតនាងច្របូកច្របល់វិលវ៉ល់រញ៉េញ៉ៃ ជីវិតនាងដូចវង្វេងក្នុងមហាសមុទ្ររកកោះរកត្រើយលែងឃើញអី​ញ្ចឹង។
«....» មិនមានសម្លេងនៃការសន្ទនារវាងអ្នកទាំងពីឡើយព្រោះម្នាក់ៗរវល់តែភ្លឹករាងខ្លួន​ គេភ្លឹកមើលសម្រស់នាង ចំណែកនាងភ្លឹកព្រោះគិតពីជីវិតខ្លួន។
«អូនស្អាតខ្លាំងណាស់! ឈប់ឆ្ងល់ហើយហេតុអ្វីបងឆ្កួតនឹងអូនថ្នាក់នេះ» បានបន្តិចនាយកម្លោះក៏ពោលឡើង តែនាងមិនបានឭអ្វីដែលគេនិយាយទេព្រោះភ្លឹក។
«....»
«យីសុីន!»
«ហ្អឹម?» នាងភ្ញាក់ស្មារតីពេលគេហៅ។
«អូនភ្លឹកអីនឹង?»
«អ៎!..អរ​ គ្មានអីទេ គ្រាន់តែមើលព្រះអាទិត្យ! ហើយឯងនិយាយអីអម្បាញ់មិញ?»
«បងនិយាយថាអូនស្អាតណាស់​ពេលស្លៀកបែបនេះ តែថាពេលអូនអត់សម្លៀកបំពាក់ស្អាតជាង»
«ឈ្លើយ!» នាងសម្លក់គេ។

_____
អានហើយ​ vote ឪ្យ admin ម្នាក់មួយផងតែបើបាន Follow ទៀតកាន់តែអរគុណ 😚