- တောက်..!! ဒီကောင် ငါ့ကိုကျောသွားတာ မြို့တခုလုံးနှံ့နေပီ..ခုထိ ရှာလို့မတွေ့သေးဘူး..နင်တို့ကိုကအသုံးမကျတာ.သုံးရက်ရှိနေပီခုထိ ရှာလို့မတွေ့ဘူး..တောက်!!.ဟေဝန် ဟေဝန် ငါပြောထားရက်သားနဲ့ ခုတော့ မျက်နှာစရာတွေဖြစ်ကုန်ပီ..နောက်တပတ်နေရင် ပဲ မျိုးနွယ်ကို ဆက်ခံရတော့မှာ.. ငါ အကြီးအကဲတွေကို ဘယ်လိုမျဿ်နှာ ပြရမလဲ..

ဒေါ်သဇင်သွေး..ဒေါသတွေထွက်ကာ..သူ့ရဲ့ လူတွေအား ဆူနေတော့သည်

-မယ်တော်..စိတ်လျှော့ပါအုံးနော်..သားတော် လေးကသူချစ်တဲ့သူဆီသွားခဲ့တာ မမှားပါဘူးမယ်တော် ခွင့်လွှတ်ပေးပါ..

- ဘာ ခွင့်လွှတ်ပေးရမယ်..နင့်သားအဲ့ဟိုကောင် နောက်လိုက်သွားတာ နင်အစကတည်းက သိနေတယ်မဟုပ်လား..ငါမပြောဘူးဆိုတာ နင်အကောင်းမှတ်မနေနဲ့..တောက်..! အမေလိုပဲ.အဆင့်မရှိတဲ့ ကောင်ကို ရွေးသွားပြန်ပီ..အဲဒါနင့်ကြောင့်..နင့်ကြောင့်ဟဲ့

ဒေါ်သဇင်သွေး..ဒေဝီ ကိုပုခုံးမှ ကိုင်စွဲကာ..အသကုန်လှုပ်ရမ်းနေတာကြောင့်..ဒေဝီ မယ်တော်လက်မှ လွှတ်ရန် ရုန်းထွက်နေရင်းမှ..တွန်းချခံလိုက်ရသည်..
ဒေဝီ..မျက်ရည်တွေကြားမှ..

- မဟုပ်ပါဘူးမယ်တော်ရယ်..ဒေဝီကိုပဲပြောပါ..သားကိုတော့ မပြောပါနဲ့နော်..ဒေဝီတောင်းပန်ပါတယ်..
- ဒီအမေက ထွက်တော့ ဒီပုံအတိုင်းပဲ လာခဲ့မှာ ငါသိသင့်တယ်..နင့်ကို မွေးစားခဲ့တာ ငါနောင်တရလို့မဆုးံဘူး..သိရဲ့လား..

ဒေဝီရော ဒေါ်သဇင်သွေးပါ..ငိုကြွေးရင်း..ထိုနေရာမှာပဲ..ဒေဝီ မယ်တော့်ရဲ့ ေခြထောက်ကိုကိုင်ပီး..တောင်းပန်နေမိသည်..

- မပြောပါနဲ့..မယ်တော်..အဲလို​​ေတွမပြောပါနဲ့.ဒေဝီကြောင့်.ဒေဝီ ကြောင့် မယ်တော် ခုလိုတွေအရှက်ကွဲနေရတာပါ..တောင်းပန်ပါတယ်..အဲစကားတွေထပ်မပြောပါနဲ့လား..ဟင်မယ်တော် ဒေဝီကို မွေးစားခဲ့တာ နောင်တ ရတယ်ဆိုရင်..ဒေဝီလေ..ဒေဝီ အဝေးဆုးံကိုထွက်သွားပေးပ့မယ်...

ပြောရင်းနဲ့မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပီး..မျက်ရည်တွေသုပ်ကာ..အိမ်အပြင်ဘက်ထွက် ဖို့ပြင်လိုက်ပေမဲ့..
နောက်ကနေ ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် ဒေဝီ ခြေလမ်းတွေ ထိုနေရာမှာပဲ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်

- နင်အပီးထွက်သွားမယ်ဆိုရင်..ဟေဝန်ကိုဘယ်တော့မှ တွေ့ရတော့မှာ မဟုပ်ဘူး..နင်ဘယ်လမ်းကိုရွေးချင်လဲ..

ဒေဝီ ေခြလှမ်းတွေ..နောက်သို့ သာပြန်ဆုပ်ခဲ့တယ်..

ထိုအချိန်နန်းထိပ်ထား ရောက်လာပီး..ဒေါ်သဇင့်သွေးအား..ချွဲနွဲ့ကာ ဟေဝန်ရဲ့အကြောင်းကိုမေးလေသည်..

- ဘွားဘွား..ကိုကို ကိုဘယ်တော့ပြန်တွေ့မှာလဲဟင် နန်း ကိုကို ကိုတွေ့ချင်နေပီ..အဟင့်.ဟင့်..
- စိတ်ချ ထိပ်ထားလေး ဟေဝန်ကို ပြန်ရှာလာနိုင်တော့မှာပါ..အထိန်းတော်ကြီးနွဲ့..ဒေဝီ ကိုသူ့အဆောင်ကို ပြန်ပို့ပေးလိုက်..

ဒေါ်သဇင်သွေး..အမိန့်ပေးပေးချင်း အထိန်းတော်နွဲ့ ဒေဝီ ကို ခေါ်ဆောင်သွားလေသည်..
ဒေဝီ ထွက်သွားတော့ ဒေါသဇင်သွေး..မဲ့ပြုုံးပြုံးကာ နန်းထိပ်ထားအား..ကြည့်လိုက်တယ်

- ဟေဝန်ကို ပြန်ရှာတွေ့လို့ သူမလိုက်ရင်တောင် မယ်တော်ကြီး မှာ အစီစဥ်ရှိတယ်.

နန်းထိပ်ထား..မျက်လုံးတွေအရောင်လက်သွားရင်း..ဒေါ်သဇင်သွေးရဲ့စကားကို ဆက်နားထောင်နေလိုက်သည်

- ဟေဝန်ရဲ့ အားနည်းချက်က.ဘာလဲသိလား..

နန်းထိပ်ထား ခနမျှ စဥ်းစားနေရင်း ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်

- အဟက်..သူ့အမေပဲ ဟားဟားဟား

........

- ဦး..အောက်မှာရောက်​ေနကြပီ..မပီးသေးဘူးလားဦးရာ..ရေချိုးတာ အကြာကြီးပဲ..

ဒီနေ့ ဟေဝန်တို့ လက်ထပ်ထိမ်းမြားဖို့အတွက် အိမ်မှာ ပဲ အကျဥ်းကြုံး လက်မှတ်ထိုးပွဲလေးပဲ လုပ်လိုက်ကြသည်..
လက်ထပ်ထိမ်းမြားပီဆိုကတည်းက တယောက်ကို တယောက် ဖေးမပီး..ကူညီရမှာပဲလေ..ကျနော်လေ အရမ်းပျော်တာပဲ ဦးနဲ့ လက်ထပ်ခွင့်ရတော့မယ်..ကျနော်တယောက်သာ ဦးကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရတော့မှာပေါ့နော်..ရင်ထဲဘယ်လိုပြောရမလဲ အတိုင်းမသိ ဝမ်းသာနေတာ..ဒါပေမဲ့..

- ခလေး.ခလေးလေး..
- သြော်.. ဦး..ဟီးးပီးပီးလား

ထည်ဝါ ေခါ်လိုက်တော့မှ အတွေးစတို့ပြတ်သွားခဲ့သည်..

- ဘာတွေ စဥ်းစားနေတာလဲ..

ဟေဝန် လက်ထဲမှ ကိုင်ထားတဲ့ တံပတ် ကို ထည်ဝါ ခေါင်းအား သုပ်ပေးရင်း

- ဦး..
- ဟွန်
- ကျနော်..ကျနော်..တောင်းပန်ပါတယ်နော်

သုပ်ပေးနေတဲ့ ဟေဝန်ရဲ့ လက်လေးတွေကို ထည်ဝါ ဖမ်းစုပ်လိုက်ပီး..သူ့ဘေးနားမှာ ထိုင်စေရန်..ေမးဆက်ပြလိုက်တယ်..
မျက်နှာ ညိုးငယ်နေတဲ့ ခလေးပေါက်စလေးကိုကြည့်ပီး..သက်ပျင်းတချက်ချလိုက်ကာ..မေးလေးကို ထည်ဝါ့ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ မော့စေလိုက်သည်

- ပြော..ဘာတွေစိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာလဲ..ဦးကိုရော ဘာအတွက် တောင်းပန်ရတာတုန်း
- ကျနော်က..ဦးအတွက်..ကလေးမှ မွေးပေးလို့မရတာ..

ပြောရင်း မျက်ရည်တွေဝဲကာ မျက်နှာလွှဲသွားတဲ့ ခလေးကို ပြုံးကြည့်ရင်း..သူ့ဘက်ကို လှည့်စေခိုင်းလိုက်ပြန်တယ်

- အဲဒါကြောင့်လား..
- ဗျာ..
- အဲဒါကြောင့် စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတာလား..ဦးကလေ..ခလေးကို စချစ်ကတည်းက ကျန်တာတွေဘာမှ မတွေးဘူး..သိလား..ကလေး လိုချင်ရင် မိန်းမပဲရှာယူမှာပေါ့..ဘာလို့ အပင်ပန်းခံပီး..ဒီကခလေးလေးကို လိုက်တွယ်ကပ်နေမှာလဲ..ဟွန့်..မပြောချင်တော့ဘူး ဒီခလေးပေါက်စနဲ့တော့..ဘာတွေ လျှောက်တွေးနေမှန်းဂိုမသိဘူး..

ထိုအခါမှ ဟေဝန် ပြုံးရယ်မိတော့သည်..

- ဒါဆို ကျနော့က်ုဂတိပေး..နောင်အခါကြရင် ကျနော်ကလေးမမွေးပေးနိုင်တာ အပစ်မဆိုဘူးလို့..

နှခမ်းထော်ထော်လေးနဲ့ ဂတိတောင်းနေတဲ့ ဟေဝန်ကိုကြညံရင်း ထည်ဝါ အသဲယားလာမိတော့တယ်

- ဟုပ်ပါပီဗျာ..ဦးဂတိပေးတယ်နော်..

ထည်ဝါ သူ့ရဲ့ရင်ခွင်ကြီးထဲ ဟေဝန်အားဆွဲထည့်ကာ

- ခလေးသိလား..ဦးကလေ .ဟေဝန်.​ရဲ့ဖြစ်တည်မှုလေးတွေပဲချစ်တာ..ဟေဝန်က ယောက်ကျားလေးဖြစ်နေလို့လဲ ဦးမညိုညင်ဘူး..ဦးရွေးချယ်ခဲ့ပီးပီးပဲ..သိတာပေါ့ ယောက်ကျားလေးနဲ့ ယူမယ်ဆိုရင်တောင် သန္ဓေ မဆောင်နိုင်ဘူးဆိုတာ..ဒါပေမဲ့ ဦးအတွက် ဒါတွေမလိုအပ်ဘူး..ဦးချစ်တာ..ဒီကခလေးလေး တယောက်ထဲရယ်ပဲ..နောက်ခါ ကိုယ့်ကိုကိုယ် စိတ်အားမငယ်ရဘူးနော်..

- ဟုတ်.. ချစ်တယ်..အရမ်းပဲ..

ထည်ဝါ ရင်ခွင်ထဲမှ ထွက်လိုက်ပီး..ဟေဝန် ဘက်မှ အနမ်းလေးတွေကို စတင်လိုက်တယ်..
ထည်ဝါ ရဲ့ ဂုတ်လေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပီး..ဟေဝန် အနမ်းတွေ တရပ်စက် ပေးနေမိသည်..
ထည်ဝါ လဲ အနမ်းတွေကို မလွှတ်တမ်း..စွဲထားမိသည်..
ဟေဝန်ရဲ့ အိင်္ကျီ တိုက်ပုံတွေတောင် ထည်ဝါသတိမရ..ကျောပြင်တလျှောက် ပွတ်သပ်နေတယ်..

- ဒေါက်ဒေါက်..

အပြင်က တံခါး​.ခေါက်.သံကြားမှ ထည်ဝါ တို့လူချင်းခွာလိုက်ပီး..တယောက်ကိုတယောက်ပြုံးကြည့်မိသည်..ထည်ဝါ အိင်္ကျီကိုယ်ကျွတ်နဲ့ မို့ ဟေဝန် တံခါးသွားဖွင့်လိုက်သည်..

- သြော် ပိုင်လေး..
- အွန်း..ဟေဝန် တို့ပီးပီးလားလို့လာကြည့်တာ ပီးရင်အောက်ဆင်းခဲ့တော့လေ လူကြီးတွေ ရောက်နေကြပီ..
- အင်းအင်း..ဆင်းလာခဲ့မယ်..

....

လက်မှတ် ထိုးတော့ တယောက်ကို တယောက် ကြည်နူးစွာ ပြန်ကြည့်နေကြတဲ့ shine တို့ကို ပိုင် မနာလိုဘူး..အတက်နိုင်ဆုးံတော့ အပြုံးတုလေးတွေ ဖန်းတီးရတာ တကယ်ပင်ပန်းနေပီလေ..shine ရဲ့ အသိသတ်သေ နေရာမှာ ပိုင် လက်မှတ်ထိုးပေးခဲ့တယ်..ဒါက ကျနော်ပေးဆပ်သလောက် ဒီလောက်ပဲ​ြပန်ရခဲ့တာလား..ချစ်တယ်..ပေးဆပ်ပီးတော့ ချစ်တယ်..shine...

နေပိုင် ငိုချင်နေတာကြောင့်..ထိုနေရာကနေ..အပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်..တချိန်လုံး နေပိုင့် ကို စောင့်ကြည့်နေခဲ့ ကောင်လေးတယောက်ရှိနေသည်ကို တော့ ပိုင် မရိပ်မိခဲ့ဘူး ထင်ပါရဲ့..

အပြင်ထွက်သွားတာ တွေ့တော့ နောက်ကနေ လိုက်လာခဲ့တယ်..ဒန်းပေါ်မှာ အဝေးကိုငေးကြည့်ရင်း..တခုခု ကိုဝမ်းနေခဲ့သည်ဆိုတာ..အောင်ရိပ်မိနေသည်..
ရွှေရောင်ရောပုဆိုးလေးနဲ့ လည်ကတုံးတိုက်ပုံ ရွှေရောင် လေးကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ကောင်လေးတယောက် အနားကို အောင် လျှောက်လာခဲ့တယ်..

- အရမ်းစိတ်ညစ်နေတာလား..ကိုယ့်ကိုရင်ဖွင့်
- မလိုဘူး

အောင်အသံကြားတာနဲ့ နေပိုင် ဒန်းပေါ်ကနေ ထရပ်လိုက်ပီး..ခက်ထန် နေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ အောင့်အား စူးစိုက်စွာကြည့်နေလိုက်သည်..

- ဘာလို့ ကိုယ့်ကိုအ့လောက်ခါးသီးသွားရတာလဲ ကိုယ်နားမလည်နိုင်ဘူး..
- နားမလည်နိုင်ဘူး..ဟုပ်လား..မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့သူကို သိအောင်လုပ်ပြဖို့ ဆိုတာ ဘယ်နည်းလမ်းနဲ့မှ မဖြစ်နိုင်ဘူး..ဟန်ဆောင်တာတွေ ရပ်လိုက်ပါတော့ ကိုအောင်ကောင်း..ပိုင်နဲ့ ထပ်ပတ်သပ်ဖို့လဲ လုံးဝမကြိုးစားပါနဲ့တော့..

နေပိုင်း..အောင့်ကို ကျော်ခိုင်းကာထွက်လာခဲ့ပေမဲ့..သူ့လက်ကို ေနာက်ကနေ အောင်ဆွဲထားလိုက်ပီး..

- ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်..ပိုင်ပြောတာတွေကိုယ်နားမလည်ပေမဲ့ ကိုကို တို့ပြန်တွဲရအောင်..

နေပိုင် မဲ့ပြုံးတချက်သာ ပြုံးမိသည်..စကားတခွန်းမျှ ပြန်မပြောမိဘဲ ထိုနေရာမှာဘဲ..ရပ်နေမိတယ်
အောင် နေပိုင့်ကို သူ့ဘက်ဆွဲလှည့်လိုက်ပီး..ပုခုံးတွေကို စုပ်ကိုင်ကာ..ရင်ထဲမှာ စို့နင့် နေတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ နေပိုင့်ကို ကြည့်ရင်း..

- တောင်းပန်ပါတယ်...ကိုယ့်ဆီပြန်လာပေးနိုင်မလား..ကိုယ်တောင်းဆိုပါတယ်ကွာနော်..ကိုယ်ပိုင့်ကို တရက်လေးမှ မေ့မရခဲ့ဘူး..ကိုယ့်ဆီ ပြန်လာပေးပါကွာ..

သူ့ရှေ့မှာ မျက်ရေတွေကြားမှ တောင်းဆိုနေတဲ့ သူကို လျစ်လျူရှုရင်း..ပုခုံးကို စုပ်ကိုင်ထားတဲ့ အောင့်ရဲ့လက်တွေကို ပုပ်ချလိုက်ပီး..ထိုနေရာကနေ ကျောခိုင်းကာ ထွက်လာခဲ်သည်..
" မင်းလို အခြောက်ကောင်ကြောင့် ငါ့သားဒီလိုတွေဖြစ်နေတာ..ငါရှင်းပဲပြောမယ်..မင်းငါတို့ကုမ္ပဏီ မှာ လုပ်တာ အ.ရည်အချင်းပြောစရာမလိုဘူး.ကောင်းတယ် ပီး​.တော့ထက်လဲထက်မြတ်တယ်..ဒါပေမဲ့ ငါ့သားနဲ့တော့ မပတ်သက်နဲ့ မင်းလိုအခြောက်ကောင်ရှိနေရင်..ငါ့သားရော ငါ့ကုမ္ပဏီအတွက်ပါ သိက္ခာကျတယ်..တောင်းပန်ပါတယ် ရှယ်ယာ တွေထုပ်ပီး အဝေးဆုးံကို ထွက်သွားပေးပါ.."

- အဟက်

နေပိုင် ကျလာတဲ့မျက်ရည်တွေသုပ်လိုက်ပီး..ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပျတ်ရယ် မိလိုက်သည်

တချက်လေးတောင် ပြန်မကြည့်ခဲ့သူက ကျ​ေနာ်ချစ်ရသူ​ေနပိုင်..
ကျ​နာ့ကို ဘယ်လောက်တောင် နာကျည်းနေလဲတောင် ကျနော်မသိဘူး..ဘာလို့လဲ ဘာလို့လဲ လို့ မေးခွန်းတွေ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အကြိမ်ပေါင်းမရေမတွက်နိုင်အောင် မေးခဲ့ဖူးတယ်...အဖြေက ကျ​ေနာ့မှာ မရှိခဲ့ဘူး..

" ..အကြောင်းရင်းကိုသိအောင်သေချာကြိုးစား
ပီးရင် သူ့ရဲ့ခံစားချက်တွေကို နားလည်ပေးအောင်..သူကမှ မင်းဘဝအတွက် အကောင်းဆုံးလက်တွဲဖော် ပါ အောင် ရယ်"

ဟေဝန်ရဲ့ စကားသံတချို့က သူ့နားထဲ ပြန်ဝင်လာရင်း..အောင် ထိုနေရာကနေ အမြန်ဆုးံထွက်လာခဲ့ရင်း အိမ်ထဲမှာ ပိုင့်အား လိုက်ရှာနေမိသည်..

လူကြီးတွေလဲ ပြန်ဖို့လုပ်နေကြတာကြောင့် သူတို့ကို နှုတ်ဆက်နေရသေး..

- အောင် မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ..တယောက်ယောက်ကိုရှာနေတာလား..
- နေပိုင့် ကိုတွေ့မိသေးလား..
- အွန်း သူခါင်းကိုက်နေတယ်ဆိုလို့ အခန်းထဲဝင်သွားပီ..

ဟေဝန်ရဲ့စကားတောင် အပီးမသက်သေး..အောင်အခန်းတွေဆီဘက် လာခဲ့လိုက်သည်

- ခလေးသူငယ်ချင်း ဘာတွေဖြစ်နေတာ
- ဟွန့်အွန် ကျနော်လဲမသိဘူး..

ထည်ဝါ ဟေဝန်ရဲ့ ပါးလေးကို စွဲကိုင်ရင်း.

- ဒီနေ့ ဦးရဲ့မိန်းမလေး ကအရမ်းကိုချစ်ဖိုကောင်းနေလိုက်တာ..အာဘွားတောင်ပေးချင်လာပီ

ဟေဝန်ရှက်သွားတာကြောင့်..ခေါင်းကြီးငုပ်ပီး

- ဟာဗျာ..ဦးကလဲ..ကျနော်ရှက်တယ်ဗျ မပြောနဲ့တော့..
- မှန်း..ရှက်သွားတဲ့ ရုပ်ကြီး ကြည့်ရအောင်..
- အာ..ဦးနော်..ခိခိ

....

နေပိုင့်ရဲ့ အခန်းလော့မချထားတာကြောင့်..အောင်တံခါးမခေါက်ပဲဝင်လာခဲ့တော့..ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ ပိုင့်ကိုတွေ့ရသည်

ဝင်လာတဲ့ အောင့်ကို ပိုင့်စူးစိုက်စွာ ကြည့်ရင်း..

- ခင်ဗျားဘာလာလုပ်တာလဲ..ထွက်သွား..

- ကိုယ့်ကိုပြောပါ..ဘာလို့ ကိုယ့်ကိုအ့လောက်ထိခါးသီးသွားရတာလဲ

- .......

- တောင်းပန်ပါတယ် ကိုယ့်ကို နဲနဲလေးတော့ရှင်းပြသင့်တယ်မဟုပ်လား..

-ဘာကိုရှင်းပြရမှာလဲ..ပိုင်နဲ့ဝေးဝေးနေပါ..ပိုင့်လို အခြောက်ကောင်ကြောင့် ခင်ဗျားရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာတွေ ထိခိုင်ကုန်လိမ့်မယ်..ဝေးဝေးမှာ ဖြစ်နိုင်နေပေးပါလား..ထွက်သွား..ထွက်သွား!!

အောင် ဒူးထောက်လိုက်ပီး..နေပိုင့်ရဲ့ ခြေသလုံးကို ကိုင်ကာ..ငိုကျွေးနေမိသည်

- မရက်စက်ပါနဲ့ကွာ..ကိုယ့်ကို ထပ်ပီး မရက်စက်ကြပါနဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်

နေပိုင် မျက်ရည်တ်စက်မျှမကျခဲ့..
သူ တောင်းပန် တဲ့စကားတွေထပ်မကြားချင်တော့လောက်အောင်ပဲ..မုန်းနေမိတယ်..

- မတောင်းပန်နဲ့...အဝေးဆုံးကိုထွက်သွားပေး

အောင်ကို တွန်းဖယ်ကာ..အပြင်ကိုထွက်ဖို့ ပြင်လိုက်ပေမဲ့..
ပိုင့်ကို ဆောင့်ဆွဲလိုက်ပီး...ကုတင်ပေါ်သို့ တွန်းလှဲပစ်လိုက်သည်..
နေပိုင့် အပေါ် အုပ်မိုးကာ..ပိုင့်ရဲ့နှခမ်းတွေ..လည်တိုင်ဖြူဖြူလေးတွေအား..အငမ်းမရ နမ်းရှိုက်နေသူ..ပိုင်အစက ရုန်းနေပေမဲ့..အားတွေကို လျှော့ချလိုက်ပီး...မျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ပစ်လိုက်ရင်း..ကျလာတဲ့မျက်ရည်စက်တို့ကို..ပိုင်လျစ်လျူရှုလိုက်မိသည်

- ခင်ဗျား..ကျေနပ်ရဲ့လား..

ပိုင့်ဆီမှ ပြောလာတဲ့ စကားသံကြောင့် အောင် အနမ်းတွေရပ်တန့်သွားခဲ့သည်..ကြည့်လိုက်တော့..
မျက်ရည်တွေကျနေတဲ့..ကျနော့ရဲ့ချစ်ရသူ..

အောင် ပိုင့်ပေါ်မှ ခွာလိုက်ပီး..ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တယ်..

- ကိုယ်..ကိုယ်စိတ်လွှတ်သွားခဲ့လို့

- ခွပ်..!!ခွပ်..!!

အခန်းထဲကို ဗြုန်းစားကြီးဝင်လာတဲ့ ထည်ဝါ အောင့်ကိုလက်သီးကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း..အဆက်မပျတ်ထိုးနေလိုက်သည်..

- ဦး..ဦး..ဦးတော်ပါတော့..တော်တော့ဦး..
- တော်ပါတော့..ဦး..!!

ဟေဝန် အော်လိုက်ကာမှ..ထည်ဝါ လက်သီးချက်တွေ ရပ်တန့်သွားသည်..

- တောက်..!!

ထည်ဝါ ဘာမျှမပြောဘဲ..အောင့်ကိုအကြည့်စူးစူးဖြင့်ကြည့်လိုက်ပီး..
ကုတင်ပေါ်မှာ ငိုနေတဲ့ပိုင့် ကို ရင်ခွင်ထဲ ပိုက်ထားခဲ့ရင်း..ထိုအခန်းထဲမှ ထွက်သွားလေသည်..

ထိုမြင်ကွင်း ကို..မကြည်ဖြူစွာ..ဟေဝန် ကြည့်နေမိတာကိုတော့ ထည်ဝါ မေ့သွားခဲ့ဟန်..တူသည်

-တောက်..!!

Coming Soon အပိုင်း(35)

#HSU

Zawgyi;

- ေတာက္..!! ဒီေကာင္ ငါ့ကိုေက်ာသြားတာ ၿမိဳ႕တခုလုံးႏွံ႕ေနပီ..ခုထိ ရွာလို႔မေတြ႕ေသးဘူး..နင္တို႔ကိုကအသုံးမက်တာ.သုံးရက္ရွိေနပီခုထိ ရွာလို႔မေတြ႕ဘူး..ေတာက္!!.ေဟဝန္ ေဟဝန္ ငါေျပာထားရက္သားနဲ႕ ခုေတာ့ မ်က္ႏွာစရာေတြျဖစ္ကုန္ပီ..ေနာက္တပတ္ေနရင္ ပဲ မ်ိဳးႏြယ္ကို ဆက္ခံရေတာ့မွာ.. ငါ အႀကီးအကဲေတြကို ဘယ္လိုမ်ႆ္ႏွာ ျပရမလဲ..

ေဒၚသဇင္ေသြး..ေဒါသေတြထြက္ကာ..သူ႕ရဲ႕ လူေတြအား ဆူေနေတာ့သည္

-မယ္ေတာ္..စိတ္ေလွ်ာ့ပါအုံးေနာ္..သားေတာ္ ေလးကသူခ်စ္တဲ့သူဆီသြားခဲ့တာ မမွားပါဘူးမယ္ေတာ္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ..

- ဘာ ခြင့္လႊတ္ေပးရမယ္..နင့္သားအဲ့ဟိုေကာင္ ေနာက္လိုက္သြားတာ နင္အစကတည္းက သိေနတယ္မဟုပ္လား..ငါမေျပာဘူးဆိုတာ နင္အေကာင္းမွတ္မေနနဲ႕..ေတာက္..! အေမလိုပဲ.အဆင့္မရွိတဲ့ ေကာင္ကို ေ႐ြးသြားျပန္ပီ..အဲဒါနင့္ေၾကာင့္..နင့္ေၾကာင့္ဟဲ့

ေဒၚသဇင္ေသြး..ေဒဝီ ကိုပုခုံးမွ ကိုင္စြဲကာ..အသကုန္လႈပ္ရမ္းေနတာေၾကာင့္..ေဒဝီ မယ္ေတာ္လက္မွ လႊတ္ရန္ ႐ုန္းထြက္ေနရင္းမွ..တြန္းခ်ခံလိုက္ရသည္..
ေဒဝီ..မ်က္ရည္ေတြၾကားမွ..

- မဟုပ္ပါဘူးမယ္ေတာ္ရယ္..ေဒဝီကိုပဲေျပာပါ..သားကိုေတာ့ မေျပာပါနဲ႕ေနာ္..ေဒဝီေတာင္းပန္ပါတယ္..
- ဒီအေမက ထြက္ေတာ့ ဒီပုံအတိုင္းပဲ လာခဲ့မွာ ငါသိသင့္တယ္..နင့္ကို ေမြးစားခဲ့တာ ငါေနာင္တရလို႔မဆုးံဘူး..သိရဲ႕လား..

ေဒဝီေရာ ေဒၚသဇင္ေသြးပါ..ငိုေႂကြးရင္း..ထိုေနရာမွာပဲ..ေဒဝီ မယ္ေတာ့္ရဲ႕ ေခြထောက်ကိုကိုင်ပီး..ေတာင္းပန္ေနမိသည္..

- မေျပာပါနဲ႕..မယ္ေတာ္..အဲလိုေတွမပြောပါနဲ့.ေဒဝီေၾကာင့္.ေဒဝီ ေၾကာင့္ မယ္ေတာ္ ခုလိုေတြအရွက္ကြဲေနရတာပါ..ေတာင္းပန္ပါတယ္..အဲစကားေတြထပ္မေျပာပါနဲ႕လား..ဟင္မယ္ေတာ္ ေဒဝီကို ေမြးစားခဲ့တာ ေနာင္တ ရတယ္ဆိုရင္..ေဒဝီေလ..ေဒဝီ အေဝးဆုးံကိုထြက္သြားေပးပ့မယ္...

ေျပာရင္းနဲ႕မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ပီး..မ်က္ရည္ေတြသုပ္ကာ..အိမ္အျပင္ဘက္ထြက္ ဖို႔ျပင္လိုက္ေပမဲ့..
ေနာက္ကေန ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ ေဒဝီ ေျခလမ္းေတြ ထိုေနရာမွာပဲ ရပ္တန့္သြားခဲ့သည္

- နင္အပီးထြက္သြားမယ္ဆိုရင္..ေဟဝန္ကိုဘယ္ေတာ့မွ ေတြ႕ရေတာ့မွာ မဟုပ္ဘူး..နင္ဘယ္လမ္းကိုေ႐ြးခ်င္လဲ..

ေဒဝီ ေခြလှမ်းတွေ..ေနာက္သို႔ သာျပန္ဆုပ္ခဲ့တယ္..

ထိုအခ်ိန္နန္းထိပ္ထား ေရာက္လာပီး..ေဒၚသဇင့္ေသြးအား..ခြၽဲႏြဲ႕ကာ ေဟဝန္ရဲ႕အေၾကာင္းကိုေမးေလသည္..

- ဘြားဘြား..ကိုကို ကိုဘယ္ေတာ့ျပန္ေတြ႕မွာလဲဟင္ နန္း ကိုကို ကိုေတြ႕ခ်င္ေနပီ..အဟင့္.ဟင့္..
- စိတ္ခ် ထိပ္ထားေလး ေဟဝန္ကို ျပန္ရွာလာနိုင္ေတာ့မွာပါ..အထိန္းေတာ္ႀကီးႏြဲ႕..ေဒဝီ ကိုသူ႕အေဆာင္ကို ျပန္ပို႔ေပးလိုက္..

ေဒၚသဇင္ေသြး..အမိန့္ေပးေပးခ်င္း အထိန္းေတာ္ႏြဲ႕ ေဒဝီ ကို ေခၚေဆာင္သြားေလသည္..
ေဒဝီ ထြက္သြားေတာ့ ေဒါသဇင္ေသြး..မဲ့ပြုုံးပြုံးကာ နန္းထိပ္ထားအား..ၾကည့္လိုက္တယ္

- ေဟဝန္ကို ျပန္ရွာေတြ႕လို႔ သူမလိုက္ရင္ေတာင္ မယ္ေတာ္ႀကီး မွာ အစီစဥ္ရွိတယ္.

နန္းထိပ္ထား..မ်က္လုံးေတြအေရာင္လက္သြားရင္း..ေဒၚသဇင္ေသြးရဲ႕စကားကို ဆက္နားေထာင္ေနလိုက္သည္

- ေဟဝန္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္က.ဘာလဲသိလား..

နန္းထိပ္ထား ခနမွ် စဥ္းစားေနရင္း ေခါင္းခါျပလိုက္တယ္

- အဟက္..သူ႕အေမပဲ ဟားဟားဟား

........

- ဦး..ေအာက္မွာေရာက္ေနကြပီ..မပီးေသးဘူးလားဦးရာ..ေရခ်ိဳးတာ အၾကာႀကီးပဲ..

ဒီေန႕ ေဟဝန္တို႔ လက္ထပ္ထိမ္းျမားဖို႔အတြက္ အိမ္မွာ ပဲ အက်ဥ္းႀကဳံး လက္မွတ္ထိုးပြဲေလးပဲ လုပ္လိုက္ၾကသည္..
လက္ထပ္ထိမ္းျမားပီဆိုကတည္းက တေယာက္ကို တေယာက္ ေဖးမပီး..ကူညီရမွာပဲေလ..က်ေနာ္ေလ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ ဦးနဲ႕ လက္ထပ္ခြင့္ရေတာ့မယ္..က်ေနာ္တေယာက္သာ ဦးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရေတာ့မွာေပါ့ေနာ္..ရင္ထဲဘယ္လိုေျပာရမလဲ အတိုင္းမသိ ဝမ္းသာေနတာ..ဒါေပမဲ့..

- ခေလး.ခေလးေလး..
- ေၾသာ္.. ဦး..ဟီးးပီးပီးလား

ထည္ဝါ ေခါ်လိုက်တော့မှ အေတြးစတို႔ျပတ္သြားခဲ့သည္..

- ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲ..

ေဟဝန္ လက္ထဲမွ ကိုင္ထားတဲ့ တံပတ္ ကို ထည္ဝါ ေခါင္းအား သုပ္ေပးရင္း

- ဦး..
- ဟြန္
- က်ေနာ္..က်ေနာ္..ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္

သုပ္ေပးေနတဲ့ ေဟဝန္ရဲ႕ လက္ေလးေတြကို ထည္ဝါ ဖမ္းစုပ္လိုက္ပီး..သူ႕ေဘးနားမွာ ထိုင္ေစရန္..ေမးဆက်ပြလိုက်တယ်..
မ်က္ႏွာ ညိုးငယ္ေနတဲ့ ခေလးေပါက္စေလးကိုၾကည့္ပီး..သက္ပ်င္းတခ်က္ခ်လိဳက္ကာ..ေမးေလးကို ထည္ဝါ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕ ေမာ့ေစလိုက္သည္

- ေျပာ..ဘာေတြစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာလဲ..ဦးကိုေရာ ဘာအတြက္ ေတာင္းပန္ရတာတုန္း
- က်ေနာ္က..ဦးအတြက္..ကေလးမွ ေမြးေပးလို႔မရတာ..

ေျပာရင္း မ်က္ရည္ေတြဝဲကာ မ်က္ႏွာလႊဲသြားတဲ့ ခေလးကို ၿပဳံးၾကည့္ရင္း..သူ႕ဘက္ကို လွည့္ေစခိုင္းလိုက္ျပန္တယ္

- အဲဒါေၾကာင့္လား..
- ဗ်ာ..
- အဲဒါေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတာလား..ဦးကေလ..ခေလးကို စခ်စ္ကတည္းက က်န္တာေတြဘာမွ မေတြးဘူး..သိလား..ကေလး လိုခ်င္ရင္ မိန္းမပဲရွာယူမွာေပါ့..ဘာလို႔ အပင္ပန္းခံပီး..ဒီကခေလးေလးကို လိုက္တြယ္ကပ္ေနမွာလဲ..ဟြန့္..မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး ဒီခေလးေပါက္စနဲ႕ေတာ့..ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေတြးေနမွန္းဂိုမသိဘူး..

ထိုအခါမွ ေဟဝန္ ၿပဳံးရယ္မိေတာ့သည္..

- ဒါဆို ကျနော့က်ုဂတိပေး..ေနာင္အခါၾကရင္ က်ေနာ္ကေလးမေမြးေပးနိုင္တာ အပစ္မဆိုဘူးလို႔..

ႏွခမ္းေထာ္ေထာ္ေလးနဲ႕ ဂတိေတာင္းေနတဲ့ ေဟဝန္ကိုၾကညံရင္း ထည္ဝါ အသဲယားလာမိေတာ့တယ္

- ဟုပ္ပါပီဗ်ာ..ဦးဂတိေပးတယ္ေနာ္..

ထည္ဝါ သူ႕ရဲ႕ရင္ခြင္ႀကီးထဲ ေဟဝန္အားဆြဲထည့္ကာ

- ခေလးသိလား..ဦးကေလ .ေဟဝန္.ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈေလးေတြပဲခ်စ္တာ..ေဟဝန္က ေယာက္က်ားေလးျဖစ္ေနလို႔လဲ ဦးမညိုညင္ဘူး..ဦးေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ပီးပီးပဲ..သိတာေပါ့ ေယာက္က်ားေလးနဲ႕ ယူမယ္ဆိုရင္ေတာင္ သႏၶေ မေဆာင္နိုင္ဘူးဆိုတာ..ဒါေပမဲ့ ဦးအတြက္ ဒါေတြမလိုအပ္ဘူး..ဦးခ်စ္တာ..ဒီကခေလးေလး တေယာက္ထဲရယ္ပဲ..ေနာက္ခါ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စိတ္အားမငယ္ရဘူးေနာ္..

- ဟုတ္.. ခ်စ္တယ္..အရမ္းပဲ..

ထည္ဝါ ရင္ခြင္ထဲမွ ထြက္လိုက္ပီး..ေဟဝန္ ဘက္မွ အနမ္းေလးေတြကို စတင္လိုက္တယ္..
ထည္ဝါ ရဲ႕ ဂုတ္ေလးကို ဆြဲဖက္လိုက္ပီး..ေဟဝန္ အနမ္းေတြ တရပ္စက္ ေပးေနမိသည္..
ထည္ဝါ လဲ အနမ္းေတြကို မလႊတ္တမ္း..စြဲထားမိသည္..
ေဟဝန္ရဲ႕ အိကၤ်ီ တိုက္ပုံေတြေတာင္ ထည္ဝါသတိမရ..ေက်ာျပင္တေလွ်ာက္ ပြတ္သပ္ေနတယ္..

- ေဒါက္ေဒါက္..

အျပင္က တံခါး.ေခါက္.သံၾကားမွ ထည္ဝါ တို႔လူခ်င္းခြာလိုက္ပီး..တေယာက္ကိုတေယာက္ၿပဳံးၾကည့္မိသည္..ထည္ဝါ အိကၤ်ီကိုယ္ကြၽတ္နဲ႕ မို႔ ေဟဝန္ တံခါးသြားဖြင့္လိုက္သည္..

- ေၾသာ္ ပိုင္ေလး..
- အြန္း..ေဟဝန္ တို႔ပီးပီးလားလို႔လာၾကည့္တာ ပီးရင္ေအာက္ဆင္းခဲ့ေတာ့ေလ လူႀကီးေတြ ေရာက္ေနၾကပီ..
- အင္းအင္း..ဆင္းလာခဲ့မယ္..

....

လက္မွတ္ ထိုးေတာ့ တေယာက္ကို တေယာက္ ၾကည္ႏူးစြာ ျပန္ၾကည့္ေနၾကတဲ့ shine တို႔ကို ပိုင္ မနာလိုဘူး..အတက္နိုင္ဆုးံေတာ့ အၿပဳံးတုေလးေတြ ဖန္းတီးရတာ တကယ္ပင္ပန္းေနပီေလ..shine ရဲ႕ အသိသတ္ေသ ေနရာမွာ ပိုင္ လက္မွတ္ထိုးေပးခဲ့တယ္..ဒါက က်ေနာ္ေပးဆပ္သေလာက္ ဒီေလာက္ပဲျပန္ရခဲ့တာလား..ခ်စ္တယ္..ေပးဆပ္ပီးေတာ့ ခ်စ္တယ္..shine...

ေနပိုင္ ငိုခ်င္ေနတာေၾကာင့္..ထိုေနရာကေန..အျပင္သို႔ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္..တခ်ိန္လုံး ေနပိုင့္ ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ရွိေနသည္ကို ေတာ့ ပိုင္ မရိပ္မိခဲ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕..

အျပင္ထြက္သြားတာ ေတြ႕ေတာ့ ေနာက္ကေန လိုက္လာခဲ့တယ္..ဒန္းေပၚမွာ အေဝးကိုေငးၾကည့္ရင္း..တခုခု ကိုဝမ္းေနခဲ့သည္ဆိုတာ..ေအာင္ရိပ္မိေနသည္..
ေ႐ႊေရာင္ေရာပုဆိုးေလးနဲ႕ လည္ကတုံးတိုက္ပုံ ေ႐ႊေရာင္ ေလးကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ အနားကို ေအာင္ ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္..

- အရမ္းစိတ္ညစ္ေနတာလား..ကိုယ့္ကိုရင္ဖြင့္
- မလိုဘူး

ေအာင္အသံၾကားတာနဲ႕ ေနပိုင္ ဒန္းေပၚကေန ထရပ္လိုက္ပီး..ခက္ထန္ ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ ေအာင့္အား စူးစိုက္စြာၾကည့္ေနလိုက္သည္..

- ဘာလို႔ ကိုယ့္ကိုအ့ေလာက္ခါးသီးသြားရတာလဲ ကိုယ္နားမလည္နိုင္ဘူး..
- နားမလည္နိုင္ဘူး..ဟုပ္လား..မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့သူကို သိေအာင္လုပ္ျပဖို႔ ဆိုတာ ဘယ္နည္းလမ္းနဲ႕မွ မျဖစ္နိုင္ဘူး..ဟန္ေဆာင္တာေတြ ရပ္လိုက္ပါေတာ့ ကိုေအာင္ေကာင္း..ပိုင္နဲ႕ ထပ္ပတ္သပ္ဖို႔လဲ လုံးဝမႀကိဳးစားပါနဲ႕ေတာ့..

ေနပိုင္း..ေအာင့္ကို ေက်ာ္ခိုင္းကာထြက္လာခဲ့ေပမဲ့..သူ႕လက္ကို ေနာက်ကနေ ေအာင္ဆြဲထားလိုက္ပီး..

- ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..ပိုင္ေျပာတာေတြကိုယ္နားမလည္ေပမဲ့ ကိုကို တို႔ျပန္တြဲရေအာင္..

ေနပိုင္ မဲ့ၿပဳံးတခ်က္သာ ၿပဳံးမိသည္..စကားတခြန္းမွ် ျပန္မေျပာမိဘဲ ထိုေနရာမွာဘဲ..ရပ္ေနမိတယ္
ေအာင္ ေနပိုင့္ကို သူ႕ဘက္ဆြဲလွည့္လိုက္ပီး..ပုခုံးေတြကို စုပ္ကိုင္ကာ..ရင္ထဲမွာ စို႔နင့္ ေနတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႕ ေနပိုင့္ကို ၾကည့္ရင္း..

- ေတာင္းပန္ပါတယ္...ကိုယ့္ဆီျပန္လာေပးနိုင္မလား..ကိုယ္ေတာင္းဆိုပါတယ္ကြာေနာ္..ကိုယ္ပိုင့္ကို တရက္ေလးမွ ေမ့မရခဲ့ဘူး..ကိုယ့္ဆီ ျပန္လာေပးပါကြာ..

သူ႕ေရွ႕မွာ မ်က္ေရေတြၾကားမွ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ သူကို လ်စ္လ်ဴရႈရင္း..ပုခုံးကို စုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ေအာင့္ရဲ႕လက္ေတြကို ပုပ္ခ်လိဳက္ပီး..ထိုေနရာကေန ေက်ာခိုင္းကာ ထြက္လာခဲ္သည္..
" မင္းလို အေျခာက္ေကာင္ေၾကာင့္ ငါ့သားဒီလိုေတြျဖစ္ေနတာ..ငါရွင္းပဲေျပာမယ္..မင္းငါတို႔ကုမၸဏီ မွာ လုပ္တာ အ.ရည္အခ်င္းေျပာစရာမလိုဘူး.ေကာင္းတယ္ ပီး.ေတာ့ထက္လဲထက္ျမတ္တယ္..ဒါေပမဲ့ ငါ့သားနဲ႕ေတာ့ မပတ္သက္နဲ႕ မင္းလိုအေျခာက္ေကာင္ရွိေနရင္..ငါ့သားေရာ ငါ့ကုမၸဏီအတြက္ပါ သိကၡာက်တယ္..ေတာင္းပန္ပါတယ္ ရွယ္ယာ ေတြထုပ္ပီး အေဝးဆုးံကို ထြက္သြားေပးပါ.."

- အဟက္

ေနပိုင္ က်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြသုပ္လိုက္ပီး..ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ပ်တ္ရယ္ မိလိုက္သည္

တခ်က္ေလးေတာင္ ျပန္မၾကည့္ခဲ့သူက က်ေနာ်ချစ်ရသူေနပိုင်..
က်နာ့ကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နာက်ည္းေနလဲေတာင္ က်ေနာ္မသိဘူး..ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔လဲ လို႔ ေမးခြန္းေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အႀကိမ္ေပါင္းမေရမတြက္နိုင္ေအာင္ ေမးခဲ့ဖူးတယ္...အေျဖက က်ေနာ့မှာ မရွိခဲ့ဘူး..

" ..အေၾကာင္းရင္းကိုသိေအာင္ေသခ်ာႀကိဳးစား
ပီးရင္ သူ႕ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို နားလည္ေပးေအာင္..သူကမွ မင္းဘဝအတြက္ အေကာင္းဆုံးလက္တြဲေဖာ္ ပါ ေအာင္ ရယ္"

ေဟဝန္ရဲ႕ စကားသံတခ်ိဳ႕က သူ႕နားထဲ ျပန္ဝင္လာရင္း..ေအာင္ ထိုေနရာကေန အျမန္ဆုးံထြက္လာခဲ့ရင္း အိမ္ထဲမွာ ပိုင့္အား လိုက္ရွာေနမိသည္..

လူႀကီးေတြလဲ ျပန္ဖို႔လုပ္ေနၾကတာေၾကာင့္ သူတို႔ကို ႏႈတ္ဆက္ေနရေသး..

- ေအာင္ မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ..တေယာက္ေယာက္ကိုရွာေနတာလား..
- ေနပိုင့္ ကိုေတြ႕မိေသးလား..
- အြန္း သူခါင္းကိုက္ေနတယ္ဆိုလို႔ အခန္းထဲဝင္သြားပီ..

ေဟဝန္ရဲ႕စကားေတာင္ အပီးမသက္ေသး..ေအာင္အခန္းေတြဆီဘက္ လာခဲ့လိုက္သည္

- ခေလးသူငယ္ခ်င္း ဘာေတြျဖစ္ေနတာ
- ဟြန့္အြန္ က်ေနာ္လဲမသိဘူး..

ထည္ဝါ ေဟဝန္ရဲ႕ ပါးေလးကို စြဲကိုင္ရင္း.

- ဒီေန႕ ဦးရဲ႕မိန္းမေလး ကအရမ္းကိုခ်စ္ဖိုေကာင္းေနလိုက္တာ..အာဘြားေတာင္ေပးခ်င္လာပီ

ေဟဝန္ရွက္သြားတာေၾကာင့္..ေခါင္းႀကီးငုပ္ပီး

- ဟာဗ်ာ..ဦးကလဲ..က်ေနာ္ရွက္တယ္ဗ် မေျပာနဲ႕ေတာ့..
- မွန္း..ရွက္သြားတဲ့ ႐ုပ္ႀကီး ၾကည့္ရေအာင္..
- အာ..ဦးေနာ္..ခိခိ

....

ေနပိုင့္ရဲ႕ အခန္းေလာ့မခ်ထားတာေၾကာင့္..ေအာင္တံခါးမေခါက္ပဲဝင္လာခဲ့ေတာ့..ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ ပိုင့္ကိုေတြ႕ရသည္

ဝင္လာတဲ့ ေအာင့္ကို ပိုင့္စူးစိုက္စြာ ၾကည့္ရင္း..

- ခင္ဗ်ားဘာလာလုပ္တာလဲ..ထြက္သြား..

- ကိုယ့္ကိုေျပာပါ..ဘာလို႔ ကိုယ့္ကိုအ့ေလာက္ထိခါးသီးသြားရတာလဲ

- .......

- ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ့္ကို နဲနဲေလးေတာ့ရွင္းျပသင့္တယ္မဟုပ္လား..

-ဘာကိုရွင္းျပရမွာလဲ..ပိုင္နဲ႕ေဝးေဝးေနပါ..ပိုင့္လို အေျခာက္ေကာင္ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာေတြ ထိခိုင္ကုန္လိမ့္မယ္..ေဝးေဝးမွာ ျဖစ္နိုင္ေနေပးပါလား..ထြက္သြား..ထြက္သြား!!

ေအာင္ ဒူးေထာက္လိုက္ပီး..ေနပိုင့္ရဲ႕ ေျခသလုံးကို ကိုင္ကာ..ငိုေကြၽးေနမိသည္

- မရက္စက္ပါနဲ႕ကြာ..ကိုယ့္ကို ထပ္ပီး မရက္စက္ၾကပါနဲ႕ ေတာင္းပန္ပါတယ္

ေနပိုင္ မ်က္ရည္တ္စက္မွ်မက်ခဲ့..
သူ ေတာင္းပန္ တဲ့စကားေတြထပ္မၾကားခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပဲ..မုန္းေနမိတယ္..

- မေတာင္းပန္နဲ႕...အေဝးဆုံးကိုထြက္သြားေပး

ေအာင္ကို တြန္းဖယ္ကာ..အျပင္ကိုထြက္ဖို႔ ျပင္လိုက္ေပမဲ့..
ပိုင့္ကို ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ပီး...ကုတင္ေပၚသို႔ တြန္းလွဲပစ္လိုက္သည္..
ေနပိုင့္ အေပၚ အုပ္မိုးကာ..ပိုင့္ရဲ႕ႏွခမ္းေတြ..လည္တိုင္ျဖဴျဖဴေလးေတြအား..အငမ္းမရ နမ္းရွိုက္ေနသူ..ပိုင္အစက ႐ုန္းေနေပမဲ့..အားေတြကို ေလွ်ာ့ခ်လိဳက္ပီး...မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္ပစ္လိုက္ရင္း..က်လာတဲ့မ်က္ရည္စက္တို႔ကို..ပိုင္လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္မိသည္

- ခင္ဗ်ား..ေက်နပ္ရဲ႕လား..

ပိုင့္ဆီမွ ေျပာလာတဲ့ စကားသံေၾကာင့္ ေအာင္ အနမ္းေတြရပ္တန့္သြားခဲ့သည္..ၾကည့္လိုက္ေတာ့..
မ်က္ရည္ေတြက်ေနတဲ့..က်ေနာ့ရဲ႕ခ်စ္ရသူ..

ေအာင္ ပိုင့္ေပၚမွ ခြာလိုက္ပီး..ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္လိုက္တယ္..

- ကိုယ္..ကိုယ္စိတ္လႊတ္သြားခဲ့လို႔

- ခြပ္..!!ခြပ္..!!

အခန္းထဲကို ျဗဳန္းစားႀကီးဝင္လာတဲ့ ထည္ဝါ ေအာင့္ကိုလက္သီးက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း..အဆက္မပ်တ္ထိုးေနလိုက္သည္..

- ဦး..ဦး..ဦးေတာ္ပါေတာ့..ေတာ္ေတာ့ဦး..
- ေတာ္ပါေတာ့..ဦး..!!

ေဟဝန္ ေအာ္လိုက္ကာမွ..ထည္ဝါ လက္သီးခ်က္ေတြ ရပ္တန့္သြားသည္..

- ေတာက္..!!

ထည္ဝါ ဘာမွ်မေျပာဘဲ..ေအာင့္ကိုအၾကည့္စူးစူးျဖင့္ၾကည့္လိုက္ပီး..
ကုတင္ေပၚမွာ ငိုေနတဲ့ပိုင့္ ကို ရင္ခြင္ထဲ ပိုက္ထားခဲ့ရင္း..ထိုအခန္းထဲမွ ထြက္သြားေလသည္..

ထိုျမင္ကြင္း ကို..မၾကည္ျဖဴစြာ..ေဟဝန္ ၾကည့္ေနမိတာကိုေတာ့ ထည္ဝါ ေမ့သြားခဲ့ဟန္..တူသည္

-ေတာက္..!!

Coming Soon အပိုင္း(35)

#HSU