(Uni)

"ဦး! မ​နေ့ကအကိုရီ​ဝေယံဝယ်ခ့ဲ​ပေးတ့ဲ
ဝက်သားဒုတ်ထိုး ​ဆော့အချို​လေးန့ဲအ့ဲတာစားချင်
တယ် ဝယ်​ကျွေးပါလား"

"ဝက်သားဒုတ်ထိုး! ကောင်လေးကဝက်သား
မစားဘူး​လေ"

"အရင်ကမစားဘူး အခုစားချင်လို့ မနေ့ကအကို
ရီဝေယံဝယ်ခ့ဲပေးတာလေး ငါးလမ်းကျော်ထိပ်က
ဆိုင်လေးကနေ အသားသက်သက်ပဲ စားလို့
ကောင်းလို့"

"လမ်းဘေးဆိုင်ကနေမစားရဘူး စားချင်ရင်
ဆိုင်ကြီးကနေမှာပေးမယ်"

"အာ..မရဘူး ကျနော်ကအ့ဲဒီဆိုင်ကဟာပဲစားချင်
တာ ဝယ်ပေး တစ်ခါပဲလေ ဒီတစ်ခါပဲနော်..
ဦးမချစ်ဘူးလားပြော"

ငိုမ့ဲငိုမ့ဲလေးန့ဲတောင်းဆိုလာတော့လည်း ဒီလူသားကြီးကအလျှော့ပေးရပြန်ရတာပေါ့
ရီဝေယံလည်းတွေ့ရင်ပြောရမယ် ကောင်လေးက်ု
လမ်းဘေးဈေးဆိုင်ကနေမဝယ်ကျွေးန့ဲလို့

"ဟုတ်ပြီး ကိုယ်ဝယ်ပေးမယ် သွားရအောင်"

"ဟင်အင်းကျနော်မလိုက်တော့ဘူး အခန်းထဲမှာ
ပဲအိပ်ပြီးစောင့်နေမယ် ပြန်ရောက်လာရင်နိုး
လိုက် အသားသက်သက်ပဲဝယ်ခ့ဲ​ပေး"

"ဒါဆို အိမ်ထဲမှာပဲနေ အပြင်မထွက်န့ဲ
ရီဝေယံတို့ကစည်းဝေးပွဲလုပ်နေလို့မလာအားဘူး တစ်ယောက်ထဲထားခ့ဲရမှာစိတ်မချဘူး "

"စိတ်ချပါ ဦးစကားမြေဝယ်မကျနားထောင်မှာပါ"

"လာ ကိုယ်အခန်းထဲထိလိုက်ပို့ပေးမယ်"

ကောင်လေးကိုထိန်းကိုင်ကာအပေါ်ထပ်အခန်း
ထဲပို့​ပေးခ့ဲသည် ကောင်လေးရ့ဲဗိုက်လေးက
တော်တော်လေးပူလာပြီး အ့ဲတာကြောင့်လည်း
သူမရှိပဲအောက်မဆင်းန့ဲလို့မှာခ့ဲရသေးတယ်
ထားသာထားခ့ဲရတာစိတ်ကမချဘူး

ကားသော့ကိုယူကာ ကောင်လေးပြောတ့ဲဆိုင်
ဆီအမြန်မောင်းသွားလိုက်သည်

ဒေါက်ဒေါက်💢

"ဘယ်သူလဲ! ဦးလား! လော့မချထားဘူးလေ"

အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီးဝင်ခ့ဲတ့ဲလူကြောင့်Ryan
မျက်ခုံးတွေတွန့်ချိူးသွားသည်

"မင်းကဘယ်သူလဲ!"

"ငါလား ကိုရှိန်းရ့ဲမိန်းမလေ နင်ကကိုရှိန်းကို
ငါ့ဆီကနေလုသွားတာ"

"ဘာတွေပြောနေတာလဲ မင်း မင်္ဂဆောင်တ့ဲနေ့
ကလင်ဒရူးနေတ့ဲသတိုးသမီးမလား"

"ဟုတ်တယ် ကိုရှိန်းကိုချစ်လို့ရူးတာ ပြန်ပေး
ကိုရှိန်းကိုပြန်ပေး!!!"

"စိတ်ကူးန့ဲတောင်မယဉ်န့ဲ ဦးကငါ့အပိုင်ပဲ"

"ဟက်!အတိတ်မေ့နေတာတောင် ကိုရှိန်းကို
စွဲလမ်းနေတုန်းပဲ နင်ကသေသင့်တ့ဲအကောင်ပဲ
နင်သေမှကိုရှိန်းကငါ့ကိုပြန်ချစ်လာမှာ နင်သေမှ
ရမယ် ငါသတ်မယ်နင့်ကို"

အကျႌအိတ်ကပ်ထဲကနေကတ်ကြေးကိုယူထုတ်
လိုက်တ့ဲမိန်းမကြောင့်Ryanလန့်သွားသည်
တစ်ချိန်ထဲမှာပဲခေါင်းထဲပြေးဝင်လာတ့ဲပုံရိပ်တစ်
ချို့...

"နင်သေစမ်း!."

ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေတ့ဲသူ့ဆီအရှိန်န့ဲပြေးဝင်
လာတ့ဲမိန်းမကိုအမြန်ရှောင်ကာအခန်းပြင်ကို
ထွက်ပြေးသွားမိသည် ကိုယ်ဝန်ကြီးန့ဲမလို့
စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မပါဖြစ်နေသည်

လှေကားနားရောက်မှရုတ်တရက်ဝင်လာတ့ဲ
အတွေးပုံရိပ်တွေ ထိုးကိုက်လာတ့ဲဦးခေါင်း
ကိုဖိနှိပ်လိုက်သည်
သူရ့ဲရှေ့ကတ်ကြေးကိုင်ကာမတ်တပ်လာရပ်တ့ဲ
သူမကိုကြည့်ပြီးနာကျည်းခြင်းများစွာဖြင့်ကြည့်
လိုက်သည်

"ထားသခင်!"

"ဟက်! မှတ်မိသွားပြီးလား! ဒီတစ်ခါတော့နင်
သေကိုသေစေရမယ်"

အရှိန်န့ဲပြေးဝင်လာတ့ဲသူမကိုရှောင်လိုက်ပေမ့ဲ
လှေကားစွန်းလေးမှာဖြစ်နေတာကြောင့်ခြေချော်
ပြီးလိမ့်ကျသွားသည်...

Ryanဆီကနေသွေးတွေစီးဆင်းလာတာကို
ကြည့်ပြီးအော်ရီနေတ့ဲသူမ

တဆစ်ဆစ်န့ဲနာကျင်လာတ့ဲဗိုက်ကိုဖိကာရုန်းထ
​နေပါ​သော်လည်းအချည်းနှီးသာဖြစ်​နေသည်
​
​လှေကားက​နေတစ်ဆင့်ချင်းဆင်းလာတ့ဲ
ထားသခင်ကအနိုင်ရသွားတ့ဲသူတစ်​ယောက်
လိုမျိုးပြုံးရယ်​နေသည် ဒီချိန်မှာသူ့ဆီကိုဦး​
​ရောက်လာဖို့ကိုပဲဆု​တောင်း​နေမိသည်

"ထားသခင် နင်ငါ့ကိုသတ်ချင်နေတာမလား
ရတယ် ဒါပေမ့ဲ ငါ့ဗိုက်ထဲက ကလေးလေးကို
တော့အသက်ရှင်ခွင့်ပေးပါ အာ့!"

စူးစူးပြီးနာကျင်တတ်လာတ့ဲခံစားကအရမ်းကို
ခံစားနေရသည် သွေးတွေဆိုရင်ကြည့်မကောင်း
အောင်စီးဆင်းလာခ့ဲသည်

"နင်ရော နင့်မျိုးဆက်ရော အကုန်သတ်ပစ်မယ်
ဒါမှ ကိုရှိန်းကတွယ်တာစရာသံယောဇဉ်မကျန်
မှ ငါ့ဆီစိတ်ရောက်လာမှာ "

"ဟက်! နင်ငါ့ကိုသတ်လိုက်ရင်
နင်လွတ်မယ်ထင်နေတာလား ​ရေ​မြေဆုံးထိ
​မြေလှန်ပြီးဦးကနင့်ကိုသတ်မှာ ဦးကနင့်ကိုပြန်
ချစ်မယ်လို့ထင်နေတာလား စိတ်ကူးယဉ်ကမ်ဘာ
ထဲလက်ပစ်ကူးနေရင်တောင်ရေနစ်ပြီးသေအုံးမှာ"

"မဟုတ်ဘူး အ့ဲဒါနင်ဘက်ကအမြင်လေ နင်မရှိ
မှ နင်လိုကောင်မရှိတော့မှ ကိုရှိန်းကငါ့ဆီစိတ်ပြန်
ရောက်လာမှာ"

လက်ကိုမြှောက်ကာကတ်ကြေးန့ဲထိုးဖို့ပြင်လိုက်တ့ဲအချိန် ခြံထဲကားရပ်တ့ဲအသံကြောင့်
ထားသခင်အမြန်အနောက်ဘက်အပေါက်ကနေ
ခိုးထွက်သွားသည်

"သားRyan "

"Mom! Mom အာ့! "

အိမ်ထဲရောက်ရောက်ခြင်းမြင်လိုက်ရတ့ဲမြင်
ကွင်းကြောင့်Roseသွေးပျက်မတက်ဖြစ်သွား
သည်

လှေကားရင်းမှာလှဲကျနေတ့ဲသူ့သားကသွေးတွေန့ဲ

"Ryan! ဘုရားဘုရား! "

"Mom Ryan! Ryanကိုဆေးရုံအမြန်ပို့ပေး"

"ကောင်လေး!!!"

"ဦး!"

ဝယ်ခ့ဲတ့ဲပစ္စည်းတွေအကုန်ကြမ်းပြင်ပေါ်ပစ်ချ
ပြီးကောင်လေးဆီပြေးသွားမိသည်

"ကောင်လေး ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ဆေးရုံသွား
ရအောင် "

သွေးတွေန့ဲRyanကိုပွေ့ချီကာ နီးစပ်ရာဆေးရုံ
ကိုအမြန်မောင်းနှင်နေမိသည် စိုးရိမ်စိတ်တွေ
အပြည့်န့ဲ တစ်ယောက်ထဲထားခ့ဲမိလို့ဖြသ်ရတာ
သူကြောင့်ပဲ ကောင်လေးဒီလိုဖြစ်ရတာသူ့ကြောင့်

ဆေးရုံသို့....

ခွဲခန်းထဲဝင်ပြီး1နာရီအကြာ

"လူနာကိုယ်ဝန်ပျက်ကျသွားပါပြီး"

သတိရရချင်းပြောလာတ့ဲဆရာဝန်ရ့ဲစကားကြောင့်
Ryanသွေးပျက်မတက်ဖြစ်သွားရသည်

"မဟုတ်ဘူး ဒေါက်တာရူးနေလား Ryanကိုယ်
ဝန်ကဘာလို့ပျက်ကျရမှာလဲ ဦး! ပြောပေးအုံး
Ryanကလေးလေးရှိသေးတယ်"

​ဆေးချိတ်ထားပြီးဖြူဖတ်ဖြူရော်ဖြစ်နေတ့ဲRyanကသူ့ဗိုက်လေးကိုကိုင်ကာ
အသည်းသန်အော်ငိုလေတော့သည်

"ကောင်လေး ကောင်လေးစိတ်ထိန်းပါ ဘာမှ
မဖြစ်ဘူး ကိုယ်တို့ထပ်ယူကြမယ်လေ "

"မဟုတ်ဘူး!! Ryanကလေးလေး ဦး!
Ryanတို့ရ့ဲသာသမီးဦးလေးလေ မဖြစ်ဘူး!"

"သားRyan စိတ်ထိန်းပါအုံး "

ရှိုက်ကြီးငိုနေတ့ဲကောင်လေးကိုရင်ခွင်ထဲထည့်
ဖက်ကာကျောကုန်းလေးကိုပုတ်ကာချော့ရတော့
သည်

"ကောင်လေး! ကိုယ်တို့ကလေးထပ်ယူကြမယ်
လေ ကိုယ့်ကြောင့်ဖြစ်ရတာ ကိုယ်ကောင်လေး
ကိုတစ်ယောက်ထဲထားခ့ဲမိလို့ "

"မဟုတ်ဘူး! ဦးကြောင့်မဟုတ်ဘူး! ဦး!
Ryanတောင်းပန်ပါတယ် Ryanတို့ရ့ဲကလေး
လေးမရှိတော့ဘူး Ryanတောင်းပန်ပါတယ်
Ryanတို့ရ့ဲပထမဦးဆုံးရင်သွေးလေးကိုဆုံးရှုံး
လိုက်ရပြီး Ryanတောင်းပန်ပါတယ်
ကလေးလေ ပါးပါးတောင်းပန်ပါတယ် ပါးပါးမင်း
ကိုမကာကွယ်ခ့ဲနိုင်ဘူး..Ryanတောင်းပန်ပါ
တယ်ဦး!"

အထပ်ထပ်အခါခါတောင်းပန်နေတ့ဲRyan
ကိုရှိန်းခန့်ထည်ဝါတင်းကျပ်စွာဖက်ထားလိုက်
သည် ဖခင်တစ်ယောက်ဖြစ်တော့မဲ့သူ့အတွက်
လည်း ခံစားရပါသည်

"ကောင်လေး ကိုယ့်ကိုယ်တောင်းပန်ဖို့မလိုဘူး
တစ်ရေးအိပ်လိုက်နော် ကိုယ်ချော့သိပ့်မယ်"

ဒီချိန်မှာကောင်လေးစိတ်ငြိမ်ဖို့အရေးကြီးသည်
ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲမေးချင်ပေမ့ဲကောင်လေးကို
ထပ်ပြီးစိတ်မထိခိုက်စေချင်တော့ပေ

တရှိုက်ရှိုက်န့ဲငိုနေတ့ဲကောင်လေးက သူ့ရ့ဲသီချင်း
သံအေးအေးလေးကြားအိပ်ပျော်သွားခ့ဲလေသည်

"Mom အပြင်မှာကျနော်န့ဲစကားခနပြောရ
အောင်"

ရှိန်းခန့်ထည်ဝါန့ဲRoseအပြင်ထွက်သွားတာန့ဲ
စာပွဲပေါ်တင်ခ့ဲတ့ဲရှိန်းခန့်ထည်ဝါရ့ဲဖုန်းကိုRyan
ယူလိုက်သည်

"Hello Leon! "

"Ryanမင်းငါ့ကိုမှတ်မိသွားပြီးလား"

"အင်း! ငါ့ကိုထားသခင်ရ့ဲတည်နေရာရှာပေး
အခုချက်ချင်း!! ပြီးရင်စာပို့လိုက်!"

ပြောပြီးတာန့ဲဖုန်းချသွားတ့ဲRyanကြောင့်
Leonကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားသည်
Ryanရ့ဲစကားသံတွေကခက်ထန်ပြီးမာကျော
နေသည်

Ryanခိုင်းတ့ဲအတိုင်း ထားသခင်ကိုရှာဖို့
အကိုရီဝေယံဆီကခွင့်တောင်းပြီးထွက်ခ့ဲလိုက်
သည်

ကံကောင်းတယ်ပဲ​ပြောရမလားသိပ့်မရှာလိုက်
ရ Xxဟိုတယ်ထဲဝင်သွားတ့ဲသူမကိုကားပေါ်
ကနေလှမ်းမြင်လိုက်သည်
အနီရောင်ကိုယ်ကျပ်ဂါဝန်အတိုလေးဝတ်ထား
တ့ဲထားသခင်က
အရေးကြီးသုတ်ပြာန့ဲတစ်ခုခုကိုအလော
တကြီးန့ဲစိုးရိမ်နေသလိုမျိုးဟိုတယ်ထဲဝင်သွား
သည် သူလည်းRyanဆီစာပို့လိုက်သည်

Ryanဆီကပြန်ရလာတ့ဲစာက ကြက်​ကြော်
ဝယ်ပြီးအိမ်လာခ့ဲတ့ဲ...

"ဘာလဲဒီကောင် သတိရတာန့ဲခိုင်းတာပဲ"

ကားကိုပြန်လှည့်ကာ ကြက်ကြော်ဝယ်ပြီးပို့ပေး
ဖို့သွားရပြန်သည်

................................................

"ဦး! Momရော"

အခန်းထဲပြန်ဝင်လာတ့ဲဦးကိုRyan
မေးလိုက်သည်

"နိုးနေပြီးလား Momကဒေါက်တာန့ဲတိုင်ပင်
စရာလေးရှိလို့သွားတွေ့တယ် သက်သာလား
ကောင်လေး ကိုယ်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ"

"ဗိုက်ကနာနေသေးတယ် ဦး! ဒေါက်တာသွား
ခေါ်ပေးပါလား ဗိုက်ကတစ်ဆစ်ဆစ်န့ဲပိုနာလာ
သလိုပဲ"

"ခနလေးကိုယ်အခုချက်ချင်းသွားခေါ်ပေးမယ်"

ရ​ှိန်းခန့်ထည်ဝါအခန်းပြင်ထွက်သွားတာန့ဲ
Ryanဆေးပိုက်တွေဖြုတ်ထုတ်ကာကုတင်ပေါ်
ကနေအားယူပြီးထလိုက်သည်
ယိုင်တိုင်တိုင်န့ဲထသွားပြီး ​ဆေးရုံထဲက​နေအမြန်
ထွက်သွားလိုက်သည်

အပြင်​ရောက်​တော့တက္ကစီတစ်စီးအမြန်ငှါးကာ
အိမ်ကိုအရင်မောင်းခိုင်းလိုက်သည်

အိမ်ပြန်ရောက်တာန့ဲ ဦးရ့ဲရုံးခန်းထဲကိုတက်သွား
မိသည် စာပွဲခုံရှေ့ရောက်တော့ နာနေတ့ဲဝမ်းဗိုက်
ပါဖိကာ ဝဲတက်လာတ့ဲမျက်ရည်စကိုသုတ်ထုတ်
လိုက်သည် အံဆွဲထဲကနေပစ္စည်းတစ်ခုကိုယူ
လိုက်ပြီး အိမ်အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းကာ
Xxဟိုတယ်ကိုအမြန်မောင်းခိုင်းလိုက်သည်

"ထားသခင်ဆိုတ့ဲအမျိုးသမီးရ့ဲအခန်းကိုသိချင်
တယ်"

"အားနာပါတယ်ရှင့် ဧည့်သည်ရ့ဲအချက်လက်​တွေကျွန်မတို့ဘက်က​ပြောပြလို့မရပါဘူး"

"မင်းတို့ရ့ဲသူဌေးဘယ်မှာလဲ ခေါ်လိုက် "

"ကျွန်တော်ပါ"

အနောက်နေထွက်လာတ့ဲအသံန့ဲအတူအသက်
၄၀ဝန်းကျင်​လောက်ရှိတ့ဲအမျိုးသားတစ်​ယောက်

"ခင်များကဒီဟိုတယ်ပိုင်ရှင်သူဌေးနော်
Elronကုမ္ပဏီလက်အောက်ခံဖြစ်တ့ဲခင်များ
တို့ဟိုတယ်က ကျွန်တော့်အမျိုးသားရ့ဲစကား
တစ်ခွန်းထဲန့ဲကုန်းကောက်စရာမရှိအောင်လုပ်
လို့ရတယ်ဆိုတာသိတယ်မဟုတ်လား"

"ရှိန်းခန့်ရ့ဲအမျိုးသားပဲ ဘာများအလိုရှိလို့လဲပြော
ပါဗျ ကျနော်တို့ဘက်ကလိုက်လျောပေးဖို့အသင့်
ပါပဲ "

"ထားသခင်ဆိုတ့ဲနာမည်န့ဲအခန်းကိုရှာပေး"

"ဟုတ်က့ဲအချက်ချင်းရှာပေးပါ့မယ်"

ထိုလူကပြာပြာသလဲန့ဲရှာပေးသည်

"တွေ့ပါပြီး! နှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်းငှါးထား
ပါတယ်နံပါတ်၄၀၈ကပါ"

လူနာအကျႌအဖြူ​လေးန့ဲဖြူဖက်ဖြူဖက်ဖြူ​ရော်
ဖြစ်​နေတ့ဲမျက်နှာထားကRyanတစ်​ယောက်
အားယူကာလမ်း​လျှောက်​နေရတယ်ဆိုတာ
သိသာ​နေသည်

"အခန့်သော့အပိုတွေရှိတယ်မလား တစ်ယောက်
လိုက်ဖွင့်ပေး ငါ့အမျိုးသားလာရင် ဒီအခန်းရ့ဲ
သော့ကိုပေးလိုက်"

*ထားသခင် ဒီနေ့နင့်အသက်ကိုငါ့လက်န့ဲကိုယ်
တိုင်နူတ်ယူပြမယ်*

ခရီးဆောင်အိတ်ထဲအဝတ်စားတွေအလောတကြီးန့ဲထည့်နေတ့ဲထားသခင်

"မေမေ လက်သည်းနီထိုင်ဆိုးနေသေးတယ်
ကိုရှိိန်းလိုက်လာရင်အားလုံးပွဲသိမ်းပြီးနော်
တောက်ခ်!ဟိုစောက်အဖွားကြီးကြောင့်"

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လှေကားကနေပြုတ်ကျသွားတယ်
ဆိုတော့ အနည်းဆုံးကိုယ်ဝန်တော့ပျက်ကျသွား
မှာပဲ မောင်ရှိန်းခန့်ချက်ချင်းမလာနိုင်ပါဘူးဟယ်
သူ့ရ့ဲချစ်လင်လေးအနားမှာနေနေရှာမှာပေါ့"

"မေမေRyanဆိုတ့ဲ​ကောင်ကိုပေါ့သေးသေး
မမှတ်န့ဲ အ့ဲဒီကောင်ကအမြဲကံ​ကောင်းတယ်
လုပ်ကြံလိုက်တိုင်းအမြဲလွဲချော်နေခ့ဲရတာပဲ
သူမသေခင် ထားတို့အရင်သေလိမ့်မယ် မြန်မြန်
လုပ်ပါ​မေ​မေရယ်"

"သေချာတာပေါ့ ငါကRyanလေ လွယ်လွယ်န့ဲ
သေသွားရင်Ryanဘယ်ဟုတ်တော့မလဲ"

အခန်းထဲဝင်ပြီးတံခါးကိုလော့ချလိုက်သည်

"နင်ဘာလာလုပ်တာလဲ! သမီးရဲစခန်းကိုဖုန်း
ဆက် မိန်းမသားနှစ်ယောက်ပဲရှိတ့ဲအခန်းထဲကို
ခိုးဝင်လာတယ်"

"ဆက်လိုက်လေ! နှစ်​လောင်းပြိုင်လူသတ်မှုပါ
ဖြစ်မယ်လို့ကြိုပြီး​ပြောလိုက်"

ခါးကြားထဲကသေနတ်ကိုဆွဲထုတ်ကာ မယားငယ်
မကိုအရင်ချိန်ထားလိုက်သည်

"Ryan!နင်ရူးနေလား ဒီကိစ္စကငါ့အ​မေန့ဲမဆိုင်
ဘူး ချက်ချင်း​သေနတ်ချလိုက်"

"ငါ့ကိုအမိန့်လာမပေးန့ဲထားသခင်!! ငါ့ကိုအမိန့်
ပေးနိိုင်တာဦးပဲရှိတယ် ​သေနတ်ယူခ့ဲတာပစ်မလို့
နင်တို့သားမိနှစ်​ယောက်စလုံးကိုတမလွန်ကိုပို့​ပေးဖို့ယူလာခ့ဲတာ"

"Ryanအန်တီကိုမပစ်ပါန့ဲအန်တီမှားသွားပါ
တယ်"

"မေမေကဘာလို့တောင်းပန်နေတာလဲ ဘာမှ
တောင်းပန်စရာမလိုဘုူး
ဟက်!ပစ်ရဲလို့လား နင်ငါတို့ကိုပစ်လိုက်တာန့ဲ
လူသတ်သမားဖြစ်သွားပြီး နင့်လိုလူသတ်သမား
ကို ကိုရှိန်းကဆက်မယ်ထင်ရင်မှားသွားမယ်"

Ryanချိန်ထားတ့ဲမယားငယ်မကို သေနတ်န့ဲ
၃ချက်ဆင့်ပြီးပစ်လိုက်သည်

ိအိပ်ယာပေါ်အဖြူပေါ်သွေးတွေန့ဲအသက်မရှိ
တော့တ့ဲဒေါ်ထိပ်ထားကိုကြည့်ပြီးထားသခင်
သွေးပျက်မတက်ဖြစ်သွားသည်

"ငါဘယ်လိုနေနေ ငါ့လင်ကချစ်ပြီးသားပဲ!"

လက်ထဲကသေနတ်န့ဲကုတင်ဘေးမတ်တပ်ရပ်
နေတ့ဲထားသခင်ရ့ဲခြေထောက်တစ်စုံကိုပစ်လိုက်
သည်

"အာ့! အာ့ Ryan Ryanငါတောင်းပန်ပါတယ်"

"တောင်းပန်တယ်! နင့်ကိုငါဘာ​​ပြောခ့ဲလဲ
ထားသခင် ငါ့က​လေးကိုအသက်ရှင်ခွင့်​ပေးဖို့
ငါမ​တောင်းဆိုခ့ဲဘူးလား! ဟမ်! တောင်းပန်လိုက်
ရုံန့ဲငါဗိုက်ထဲက ကလေးကအသက်ပြန်ရှင်လာမှာ
မို့လား ဟက်!ကိုယ့်အလှည့်ကျတော့သေရမှာကို
ကြောက်တတ်သားပဲ!"

ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာနာကျင်လွန်းလို့မျက်ရည်ကျကာ
Ryanကိုအထပ်ထပ်အခါခါတောင်းပန်နေမိသည် ပြေးချင်ပါသော်လည်းခြေထောက်ကိုပစ်ခံထိ
ထားတာကြောင့်ပြေးလို့မရပေ

"ငါမရည်ရွယ်ပါဘးူ မတော်တဆဖြစ်သွားတာပါ"

"မတော်တဆ ဟက်! "

လက်ထဲကသေနတ်န့ဲထားသခင်ရ့ဲလက်မောင်း
နှစ်ဖက်ကိုထပ်ပစ်လိုက်သည်

"အိုး! လက်ချော်ပြီးမတော်တဆပစ်မိသွားတယ်"

"သတ်လိုက်ပါတော့ သတ်လိုက်တော့လို့"

ထားသခင်မှာနာကျင်လွန်းလို့ သတ်လိုက်ဖို့သာ
​တောင်းဆိုလိုက်မိသည်

"ဖြည့်ဆည်းပေးမှာပေါ့! ဒါပေမ့ဲမသေခင်လေး
ငါပြောတ့ဲစကားကိုဘဝဆက်တိုင်းသယ်သွား
ဦးရှိန်းခန့်ထည်ဝါက Ryanအပိုင်!"

မှန်တင်ခုံပေါ်မှာတင်ထားတ့ဲပန်းသီးပန်ကန်ထဲက
ဓားကိုယူကာ ထားသခင်ဆီတစ်လှမ်းခြင်းဆီသွား
လိုက်သည် Ryanရ့ဲခန့ဲတ့ဲတ့ဲလှောင်ပြုံးတွေက
ထားသခင်ကိုပိုပြီးကြောက်စိတ်ဝင်စေသည်

ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲကျနေတ့ဲသူမရ့ဲဆံပင်ကိုလိမ်ဆွဲ
ပြီးတကိုယ်လုံးပေါ မှန်အရှေ့ကိုဆွဲခေါ်လာ
ခ့ဲသည် ထားသခင်ရ့ဲနောက်ကျောနေ နေရာယူ
ပြီး ထားသခင်ရ့ဲခေါင်းကိုမော့သွားအောင်
အနောက်ကနေဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်

"ဟက်!နင်ကRyanဆိုတ့ဲ ငါ့ကိုမှမှားပြီးလာရှုပ်
တာကို ငါ့ကလေးအတွက်နင်သေချာပေါက်ပေး
ဆပ်ရမယ် သူများလင်ကိုကြောင်တောင်လုယူချင်
နေတ့ဲမိန်းမတို့သွားရာလမ်းကငရဲပဲ မြဲမြဲမှတ်ထား
ထားသခင် Ryanဆိုတ့ဲငါကငါချစ်တ့ဲသူအတွက်
ဆိုရင် လူတောင်သတ်ရဲတယ်"

"သတ်လိုက်ပါတော့ နင်ငါ့ကိုသတ်ချင်နေတာ
မဟုတ့လား အ့ဲဒီသေနတ်န့ဲငါ့ရ့ဲဦးခေါင်းကိုချိန်
ပြီးပစ်လိုက်လေ"

"အဲ့တာဆိုရင် နာကျင်မှု့မရှိပဲသေသွားမှာပေါ့
ငါကလေနင်နာကျင်နေတာကို တစိမ့်စိမ့်ထိုင်
ကြည့်သွားချင်တာ မှန်ကိုကြည့်ထားနင်ဘယ်လို
ပုံစံသေရမလဲဆိုတာမြင်သင့်တာပေါ့"

အနောက်ကနေဆံပင်ဆွဲပြီးမော့ထားတ့ဲထား
သခင်ရ့ဲလည်ပင်းကို ကိုင်ထားတ့ဲဓားန့ဲဖြေး
ဖြေးချင်းလှီးနေလိုက်သည် လည်ပင်းကပန်း
ထွက်လာတ့ဲသွေးတွေကရှေ့ကမှန်န့ဲ Ryanရ့ဲ
မျက်နှာခန္ဓာကိုယ်အချို့ကိုပါစင်ထွက်ကုန်သည်

လှီးပြီး ထားသခင်ကိုလွှတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ထက်
လက်နောက်ပစ်ပြီးRyanထိုင်ကြည့်​နေလိုက်
သည်

ဆက်ငင်ဆက်ငင်န့ဲလှီးထားတ့ဲလည်ပင်းကသွေး
တွေကလည်းတဗွက်ဗွက်န့ဲထွက်နေတ့ဲထားသခင်
ကိုထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည် မလှုပ်တစ်လှုပ်လေး
ဖြစ်တ့ဲအခြေနေရောက်တော့မှ သေနတ်န့ဲ​ခေါင်း
ကိုချိန်ကာအဆက်မပြတ်ပစ်လိုက်သည် ဘယ်နှ
ချက်ပစ်မိလိုက်လဲမသိဘူး ထားသခင်ရ့ဲဦးခေါင်း
ကတော့ကြေသွားတ့ဲအထိပင်

...............................................

"Ryan! "

ရှိန်းခန့်ထည်ဝါဒေါက်တာခေါ်ပြီးပြန်လာခ့ဲတော့
Ryanမရှိတော့ပေ လူကချက်ချင်းကိုစိုးရိမ်စိတ်
ကမြင့်တက်သွားသည် ဆေးရုံအနှံလိုက်ရှာပေ
မ့ဲဘယ်နေရာမှာမှမတွေ့ပေ

Leonတို့ကိုဖုန်းခေါ်မို့လုပ်တော့ massage
မှာတွေ့လိုက်ရတ့ဲစာက ထားသခင်ကိုတွေ့ထား
တယ်ဆိုတ့ဲတည်နေရာဖြစ်နေသည် သိတာန့ဲ
ရီဝေယံကိုရောLeonကိုရောဖုန်းဆက်ပြီး
Xxဟိုတယ်ကိုသွားရတော့သည် ဟိုရောက်တော့
ဟိုတယ်အဝပဲခြေချရသေးတယ် အဆက်မပြတ်
ထွက်လာတ့ဲသေနတ်သံကြောင့်လူကရူးမတတ်
ဖြစ်သွားသည် သေနတ်သံကြောင့်ဟိုတယ်ထဲက
လူတွေအပြင်ကိုပြေးထွက်ကုန်ကြသည်

ခြေလှမ်းတွေကိုအရှိန်မြင့်ကာ
ဟိုတယ်သူဌေးပေးလိုက်တ့ဲသော့န့ဲအခန်း402
ကိုသွားနေမိသည် အခန်းတံခါးကိုဖွင့်ကြည့်မိတ့ဲ
အချိန် ​​သွေးစွန်း​နေတ့ဲလူနာဝတ်စုံအဖြူ​ရောင်​
လေးန့ဲလက်ထဲ​သေနတ်ကိုင်ပြီးငိုင်တိုင်တိုင်​လေး
ထိုင်​နေတ့ဲ​ကောင်​လေး သူ့ကိုလည်းမြင်​ရော
ကောင်လေးကပြုံးပြသည် မျက်နှာတစ်ခုလုံး
လည်းသွေးတွေပေကျံနေသည် ကုတင်ပေါ်မှာ
သွေးတွေန့ဲအတူလဲနေတ့ဲဒေါ်ထိပ်ထားန့ဲကြမ်း
ပြင်ပေါ်သွေးအိုင်ထဲကြေမွနေတ့ဲခေါင်းန့ဲအတူ
လဲကျနေတ့ဲအမျိုးသမီးတစ်ဦး ထိုသူကထားသခင်
ပင်

"Ryan! ကောင်လေး ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ"

ကောင်လေးဆီအမြန်ပြေးသွားပြီးရင်ခွင်ထဲဆွဲ
ဖက်ကာ ထိခိုက်မိတ့ဲနေရာရှိမလားလိုက်စစ်ဆေး
နေမိသည်

နောက်ကနေလိုက်ဝင်လာတ့ဲ ရီဝေယံန့ဲအတူ
Leonကလည်းအံ့သြခြင်းများစွာဖြစ်ကြည့်နေမိ
သည်

ဖျော့တော့နေတ့ဲနူတ်ခမ်းပါးတစ်စုံကနေ
တိုးလျစွာထွက်လာတ့ဲကောင်လေးရ့ဲစကားသံ

"ဦး! Ryanတို့ကိုနောက်ထပ်နှောက်ယှက်မ့ဲသူ
မရှိတော့ဘူး Ryanရ့ဲကလေးလေးအတွက်
ကလ့ဲစားချေပြီးပြီး Ryanသူတို့ကိုသတ်လိုက်ပြီး
Ryanထောင်ကျမှာလားဟင်"

"ကောင်လေးကဘာလို့ထောင်ကျရမှာလဲ !
ဦးကိုယုံတယ်မလား ကောင်လေးကိုကိုယ်အထိ
ခိုက်မခံနိုင်ဘူး "

"Boss! Ryanကိုဒီကနေအမြန်ခေါ်သွားလိုက်
ပါ ဒီကိစ္စကိုကျွန်တော်ကြည့်ပြီးဖြေရှင်းလိုက်ပါ့
မယ် Ryanအ့ဲဒီသေနတ်အကို့ကိုပေး"

"အကိုရီဝေယံဘာလုပ်မလို့လဲ"

"Ryanအကို့ကိုယုံပါ မင်းထောင်ကျလို့မဖြစ်ဘူး
ဘယ်သူမှထောင်မကျစေရဘူး ကတိပေးတယ်"

"ဦးရှိန်းခန့်အောက်မှာ ရ..ဲ ကားတွေရောက်နေ
ပြီး အမြန်သွားရအောင်"

ရှိန်းခန့်ထည်ဝါRyanကိုစောင်န့ဲပတ်ပြီးပွေ့ချီ
သွားလိုက်သည် Leonကတော့ဘေးနားကနေ
ကာရံပြီးလိုက်သွားသည်

....................................................

တစ်ပတ်အကြာ....

"သက်သေမခိုင်လုံမှု့န့ဲအမှု့ပိတ်လိုက်ပါသည်"

ငွေရှိရင် ဥပဒေကိုတောင်ကစားလို့ရတယ်

(ရှိန်းခန့်ထည်ဝါ)
..................................................

အပိုင်း၂၄ဆက်ရန်...

Upနောက်ကျသွားရွှေစိတ်တော်လေးတွေမညိုး
သွားကြပါန့ဲဗျ ဒီကသာသာပဲဒါဒါလေးတွေကို
အနူးညွှတ်တောင်းပန်လိုက်ပါတယ်ဗျ...

စစ်ဘေးအန္တာယ်ကနေကင်းဝေးကြပါစေဗျ
အားလုံးပဲဂရုစိုက်ကြပါဗျ...

#HOPE👑

(Zawgyi)

"ဦး! မ​ေန႔ကအကိုရီ​ေဝယံဝယ္ခ့ဲ​ေပးတ့ဲ
ဝက္သားဒုတ္ထိုး ​ေဆာ့အခ်ိဳ​ေလးန႔ဲအ့ဲတာစားခ်င္
တယ္ ဝယ္​ေကြၽးပါလား"

"ဝက္သားဒုတ္ထိုး! ေကာင္ေလးကဝက္သား
မစားဘူး​ေလ"

"အရင္ကမစားဘူး အခုစားခ်င္လို႔ မေန႔ကအကို
ရီေဝယံဝယ္ခ့ဲေပးတာေလး ငါးလမ္းေက်ာ္ထိပ္က
ဆိုင္ေလးကေန အသားသက္သက္ပဲ စားလို႔
ေကာင္းလို႔"

"လမ္းေဘးဆိုင္ကေနမစားရဘူး စားခ်င္ရင္
ဆိုင္ႀကီးကေနမွာေပးမယ္"

"အာ..မရဘူး က်ေနာ္ကအ့ဲဒီဆိုင္ကဟာပဲစားခ်င္
တာ ဝယ္ေပး တစ္ခါပဲေလ ဒီတစ္ခါပဲေနာ္..
ဦးမခ်စ္ဘူးလားေျပာ"

ငိုမ့ဲငိုမ့ဲေလးန႔ဲေတာင္းဆိုလာေတာ့လည္း ဒီလူသားႀကီးကအေလ်ွာ့ေပးရျပန္ရတာေပါ့
ရီေဝယံလည္းေတြ႔ရင္ေျပာရမယ္ ေကာင္ေလးက္ု
လမ္းေဘးေစ်းဆိုင္ကေနမဝယ္ေကြၽးန႔ဲလို႔

"ဟုတ္ၿပီး ကိုယ္ဝယ္ေပးမယ္ သြားရေအာင္"

"ဟင္အင္းက်ေနာ္မလိုက္ေတာ့ဘူး အခန္းထဲမွာ
ပဲအိပ္ၿပီးေစာင့္ေနမယ္ ျပန္ေရာက္လာရင္ႏိုး
လိုက္ အသားသက္သက္ပဲဝယ္ခ့ဲ​ေပး"

"ဒါဆို အိမ္ထဲမွာပဲေန အျပင္မထြက္န႔ဲ
ရီေဝယံတို႔ကစည္းေဝးပြဲလုပ္ေနလို႔မလာအားဘူး တစ္ေယာက္ထဲထားခ့ဲရမွာစိတ္မခ်ဘူး "

"စိတ္ခ်ပါ ဦးစကားေျမဝယ္မက်နားေထာင္မွာပါ"

"လာ ကိုယ္အခန္းထဲထိလိုက္ပို႔ေပးမယ္"

ေကာင္ေလးကိုထိန္းကိုင္ကာအေပၚထပ္အခန္း
ထဲပို႔​ေပးခ့ဲသည္ ေကာင္ေလးရ႕ဲဗိုက္ေလးက
ေတာ္ေတာ္ေလးပူလာၿပီး အ့ဲတာေၾကာင့္လည္း
သူမ႐ွိပဲေအာက္မဆင္းန႔ဲလို႔မွာခ့ဲရေသးတယ္
ထားသာထားခ့ဲရတာစိတ္ကမခ်ဘူး

ကားေသာ့ကိုယူကာ ေကာင္ေလးေျပာတ့ဲဆိုင္
ဆီအျမန္ေမာင္းသြားလိုက္သည္

ေဒါက္ေဒါက္💢

"ဘယ္သူလဲ! ဦးလား! ေလာ့မခ်ထားဘူးေလ"

အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီးဝင္ခ့ဲတ့ဲလူေၾကာင့္Ryan
မ်က္ခံုးေတြတြန္႔ခ်ိဴးသြားသည္

"မင္းကဘယ္သူလဲ!"

"ငါလား ကို႐ွိန္းရ႕ဲမိန္းမေလ နင္ကကို႐ွိန္းကို
ငါ့ဆီကေနလုသြားတာ"

"ဘာေတြေျပာေနတာလဲ မင္း မဂၤေဆာင္တ့ဲေန႔
ကလင္ဒ႐ူးေနတ့ဲသတိုးသမီးမလား"

"ဟုတ္တယ္ ကို႐ွိန္းကိုခ်စ္လို႔႐ူးတာ ျပန္ေပး
ကို႐ွိန္းကိုျပန္ေပး!!!"

"စိတ္ကူးန႔ဲေတာင္မယဥ္န႔ဲ ဦးကငါ့အပိုင္ပဲ"

"ဟက္!အတိတ္ေမ့ေနတာေတာင္ ကို႐ွိန္းကို
စြဲလမ္းေနတုန္းပဲ နင္ကေသသင့္တ့ဲအေကာင္ပဲ
နင္ေသမွကို႐ွိန္းကငါ့ကိုျပန္ခ်စ္လာမွာ နင္ေသမွ
ရမယ္ ငါသတ္မယ္နင့္ကို"

အက်ႌအိတ္ကပ္ထဲကေနကတ္ေၾကးကိုယူထုတ္
လိုက္တ့ဲမိန္းမေၾကာင့္Ryanလန္႔သြားသည္
တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲေခါင္းထဲေျပးဝင္လာတ့ဲပံုရိပ္တစ္
ခ်ိဳ႕...

"နင္ေသစမ္း!."

ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေနတ့ဲသူ႔ဆီအ႐ွိန္န႔ဲေျပးဝင္
လာတ့ဲမိန္းမကိုအျမန္ေ႐ွာင္ကာအခန္းျပင္ကို
ထြက္ေျပးသြားမိသည္ ကိုယ္ဝန္ႀကီးန႔ဲမလို႔
စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္မပါျဖစ္ေနသည္

ေလွကားနားေရာက္မွ႐ုတ္တရက္ဝင္လာတ့ဲ
အေတြးပံုရိပ္ေတြ ထိုးကိုက္လာတ့ဲဦးေခါင္း
ကိုဖိႏိွပ္လိုက္သည္
သူရ႕ဲေ႐ွ႕ကတ္ေၾကးကိုင္ကာမတ္တပ္လာရပ္တ့ဲ
သူမကိုၾကည့္ၿပီးနာက်ည္းျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ၾကည့္
လိုက္သည္

"ထားသခင္!"

"ဟက္! မွတ္မိသြားၿပီးလား! ဒီတစ္ခါေတာ့နင္
ေသကိုေသေစရမယ္"

အ႐ွိန္န႔ဲေျပးဝင္လာတ့ဲသူမကိုေ႐ွာင္လိုက္ေပမ့ဲ
ေလွကားစြန္းေလးမွာျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ေျခေခ်ာ္
ၿပီးလိမ့္က်သြားသည္...

Ryanဆီကေနေသြးေတြစီးဆင္းလာတာကို
ၾကည့္ၿပီးေအာ္ရီေနတ့ဲသူမ

တဆစ္ဆစ္န႔ဲနာက်င္လာတ့ဲဗိုက္ကိုဖိကာ႐ုန္းထ
​ေနပါ​ေသာ္လည္းအခ်ည္းႏွီးသာျဖစ္​ေနသည္
​
​ေလွကားက​ေနတစ္ဆင့္ခ်င္းဆင္းလာတ့ဲ
ထားသခင္ကအႏိုင္ရသြားတ့ဲသူတစ္​ေယာက္
လိုမ်ိဳးျပံဳးရယ္​ေနသည္ ဒီခ်ိန္မွာသူ႔ဆီကိုဦး​
​ေရာက္လာဖို႔ကိုပဲဆု​ေတာင္း​ေနမိသည္

"ထားသခင္ နင္ငါ့ကိုသတ္ခ်င္ေနတာမလား
ရတယ္ ဒါေပမ့ဲ ငါ့ဗိုက္ထဲက ကေလးေလးကို
ေတာ့အသက္႐ွင္ခြင့္ေပးပါ အာ့!"

စူးစူးၿပီးနာက်င္တတ္လာတ့ဲခံစားကအရမ္းကို
ခံစားေနရသည္ ေသြးေတြဆိုရင္ၾကည့္မေကာင္း
ေအာင္စီးဆင္းလာခ့ဲသည္

"နင္ေရာ နင့္မ်ိဳးဆက္ေရာ အကုန္သတ္ပစ္မယ္
ဒါမွ ကို႐ွိန္းကတြယ္တာစရာသံေယာဇဥ္မက်န္
မွ ငါ့ဆီစိတ္ေရာက္လာမွာ "

"ဟက္! နင္ငါ့ကိုသတ္လိုက္ရင္
နင္လြတ္မယ္ထင္ေနတာလား ​ေရ​ေျမဆံုးထိ
​ေျမလွန္ၿပီးဦးကနင့္ကိုသတ္မွာ ဦးကနင့္ကိုျပန္
ခ်စ္မယ္လို႔ထင္ေနတာလား စိတ္ကူးယဥ္ကမၻာ
ထဲလက္ပစ္ကူးေနရင္ေတာင္ေရနစ္ၿပီးေသအံုးမွာ"

"မဟုတ္ဘူး အ့ဲဒါနင္ဘက္ကအျမင္ေလ နင္မ႐ွိ
မွ နင္လိုေကာင္မ႐ွိေတာ့မွ ကို႐ွိန္းကငါ့ဆီစိတ္ျပန္
ေရာက္လာမွာ"

လက္ကိုေျမႇာက္ကာကတ္ေၾကးန႔ဲထိုးဖို႔ျပင္လိုက္တ့ဲအခ်ိန္ ျခံထဲကားရပ္တ့ဲအသံေၾကာင့္
ထားသခင္အျမန္အေနာက္ဘက္အေပါက္ကေန
ခိုးထြက္သြားသည္

"သားRyan "

"Mom! Mom အာ့! "

အိမ္ထဲေရာက္ေရာက္ျခင္းျမင္လိုက္ရတ့ဲျမင္
ကြင္းေၾကာင့္Roseေသြးပ်က္မတက္ျဖစ္သြား
သည္

ေလွကားရင္းမွာလွဲက်ေနတ့ဲသူ႔သားကေသြးေတြန႔ဲ

"Ryan! ဘုရားဘုရား! "

"Mom Ryan! Ryanကိုေဆး႐ုံအျမန္ပို႔ေပး"

"ေကာင္ေလး!!!"

"ဦး!"

ဝယ္ခ့ဲတ့ဲပစၥည္းေတြအကုန္ၾကမ္းျပင္ေပၚပစ္ခ်
ၿပီးေကာင္ေလးဆီေျပးသြားမိသည္

"ေကာင္ေလး ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ေဆး႐ုံသြား
ရေအာင္ "

ေသြးေတြန႔ဲRyanကိုေပြ႔ခ်ီကာ နီးစပ္ရာေဆး႐ုံ
ကိုအျမန္ေမာင္းႏွင္ေနမိသည္ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ
အျပည့္န႔ဲ တစ္ေယာက္ထဲထားခ့ဲမိလို႔ျဖသ္ရတာ
သူေၾကာင့္ပဲ ေကာင္ေလးဒီလိုျဖစ္ရတာသူ႔ေၾကာင့္

ေဆး႐ုံသို႔....

ခြဲခန္းထဲဝင္ၿပီး1နာရီအၾကာ

"လူနာကိုယ္ဝန္ပ်က္က်သြားပါၿပီး"

သတိရရခ်င္းေျပာလာတ့ဲဆရာဝန္ရ႕ဲစကားေၾကာင့္
Ryanေသြးပ်က္မတက္ျဖစ္သြားရသည္

"မဟုတ္ဘူး ေဒါက္တာ႐ူးေနလား Ryanကိုယ္
ဝန္ကဘာလို႔ပ်က္က်ရမွာလဲ ဦး! ေျပာေပးအံုး
Ryanကေလးေလး႐ွိေသးတယ္"

​ေဆးခ်ိတ္ထားျပီးျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနတ့ဲRyanကသူ႔ဗိုက္ေလးကိုကိုင္ကာ
အသည္းသန္ေအာ္ငိုေလေတာ့သည္

"ေကာင္ေလး ေကာင္ေလးစိတ္ထိန္းပါ ဘာမွ
မျဖစ္ဘူး ကိုယ္တို႔ထပ္ယူၾကမယ္ေလ "

"မဟုတ္ဘူး!! Ryanကေလးေလး ဦး!
Ryanတို႔ရ႕ဲသာသမီးဦးေလးေလ မျဖစ္ဘူး!"

"သားRyan စိတ္ထိန္းပါအံုး "

႐ႈိက္ႀကီးငိုေနတ့ဲေကာင္ေလးကိုရင္ခြင္ထဲထည့္
ဖက္ကာေက်ာကုန္းေလးကိုပုတ္ကာေခ်ာ့ရေတာ့
သည္

"ေကာင္ေလး! ကိုယ္တို႔ကေလးထပ္ယူၾကမယ္
ေလ ကိုယ့္ေၾကာင့္ျဖစ္ရတာ ကိုယ္ေကာင္ေလး
ကိုတစ္ေယာက္ထဲထားခ့ဲမိလို႔ "

"မဟုတ္ဘူး! ဦးေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး! ဦး!
Ryanေတာင္းပန္ပါတယ္ Ryanတို႔ရ႕ဲကေလး
ေလးမ႐ွိေတာ့ဘူး Ryanေတာင္းပန္ပါတယ္
Ryanတို႔ရ႕ဲပထမဦးဆံုးရင္ေသြးေလးကိုဆံုး႐ႈံး
လိုက္ရၿပီး Ryanေတာင္းပန္ပါတယ္
ကေလးေလ ပါးပါးေတာင္းပန္ပါတယ္ ပါးပါးမင္း
ကိုမကာကြယ္ခ့ဲႏိုင္ဘူး..Ryanေတာင္းပန္ပါ
တယ္ဦး!"

အထပ္ထပ္အခါခါေတာင္းပန္ေနတ့ဲRyan
ကို႐ွိန္းခန္႔ထည္ဝါတင္းက်ပ္စြာဖက္ထားလိုက္
သည္ ဖခင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေတာ့မဲ့သူ႔အတြက္
လည္း ခံစားရပါသည္

"ေကာင္ေလး ကိုယ့္ကိုယ္ေတာင္းပန္ဖို႔မလိုဘူး
တစ္ေရးအိပ္လိုက္ေနာ္ ကိုယ္ေခ်ာ့သိပ့္မယ္"

ဒီခ်ိန္မွာေကာင္ေလးစိတ္ၿငိမ္ဖို႔အေရးႀကီးသည္
ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲေမးခ်င္ေပမ့ဲေကာင္ေလးကို
ထပ္ၿပီးစိတ္မထိခိုက္ေစခ်င္ေတာ့ေပ

တ႐ႈိက္႐ႈိက္န႔ဲငိုေနတ့ဲေကာင္ေလးက သူ႔ရ႕ဲသီခ်င္း
သံေအးေအးေလးၾကားအိပ္ေပ်ာ္သြားခ့ဲေလသည္

"Mom အျပင္မွာက်ေနာ္န႔ဲစကားခနေျပာရ
ေအာင္"

႐ွိန္းခန္႔ထည္ဝါန႔ဲRoseအျပင္ထြက္သြားတာန႔ဲ
စာပြဲေပၚတင္ခ့ဲတ့ဲ႐ွိန္းခန္႔ထည္ဝါရ႕ဲဖုန္းကိုRyan
ယူလိုက္သည္

"Hello Leon! "

"Ryanမင္းငါ့ကိုမွတ္မိသြားၿပီးလား"

"အင္း! ငါ့ကိုထားသခင္ရ႕ဲတည္ေနရာ႐ွာေပး
အခုခ်က္ခ်င္း!! ၿပီးရင္စာပို႔လိုက္!"

ေျပာၿပီးတာန႔ဲဖုန္းခ်သြားတ့ဲRyanေၾကာင့္
Leonေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားသည္
Ryanရ႕ဲစကားသံေတြကခက္ထန္ၿပီးမာေက်ာ
ေနသည္

Ryanခိုင္းတ့ဲအတိုင္း ထားသခင္ကို႐ွာဖို႔
အကိုရီေဝယံဆီကခြင့္ေတာင္းၿပီးထြက္ခ့ဲလိုက္
သည္

ကံေကာင္းတယ္ပဲ​ေျပာရမလားသိပ့္မ႐ွာလိုက္
ရ Xxဟိုတယ္ထဲဝင္သြားတ့ဲသူမကိုကားေပၚ
ကေနလွမ္းျမင္လိုက္သည္
အနီေရာင္ကိုယ္က်ပ္ဂါဝန္အတိုေလးဝတ္ထား
တ့ဲထားသခင္က
အေရးႀကီးသုတ္ျပာန႔ဲတစ္ခုခုကိုအေလာ
တႀကီးန႔ဲစိုးရိမ္ေနသလိုမ်ိဳးဟိုတယ္ထဲဝင္သြား
သည္ သူလည္းRyanဆီစာပို႔လိုက္သည္

Ryanဆီကျပန္ရလာတ့ဲစာက ၾကက္​ေၾကာ္
ဝယ္ၿပီးအိမ္လာခ့ဲတ့ဲ...

"ဘာလဲဒီေကာင္ သတိရတာန႔ဲခိုင္းတာပဲ"

ကားကိုျပန္လွည့္ကာ ၾကက္ေၾကာ္ဝယ္ၿပီးပို႔ေပး
ဖို႔သြားရျပန္သည္

................................................

"ဦး! Momေရာ"

အခန္းထဲျပန္ဝင္လာတ့ဲဦးကိုRyan
ေမးလိုက္သည္

"ႏုိးေနၿပီးလား Momကေဒါက္တာန႔ဲတိုင္ပင္
စရာေလး႐ွိလို႔သြားေတြ႔တယ္ သက္သာလား
ေကာင္ေလး ကိုယ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ"

"ဗိုက္ကနာေနေသးတယ္ ဦး! ေဒါက္တာသြား
ေခၚေပးပါလား ဗိုက္ကတစ္ဆစ္ဆစ္န႔ဲပိုနာလာ
သလိုပဲ"

"ခနေလးကိုယ္အခုခ်က္ခ်င္းသြားေခၚေပးမယ္"

ရ​ွိန္းခန္႔ထည္ဝါအခန္းျပင္ထြက္သြားတာန႔ဲ
Ryanေဆးပိုက္ေတြျဖဳတ္ထုတ္ကာကုတင္ေပၚ
ကေနအားယူၿပီးထလိုက္သည္
ယိုင္တိုင္တိုင္န႔ဲထသြားၿပီး ​ေဆး႐ုံထဲက​ေနအျမန္
ထြက္သြားလိုက္သည္

အျပင္​ေရာက္​ေတာ့တကၠစီတစ္စီးအျမန္ငွါးကာ
အိမ္ကိုအရင္ေမာင္းခိုင္းလိုက္သည္

အိမ္ျပန္ေရာက္တာန႔ဲ ဦးရ႕ဲ႐ုံးခန္းထဲကိုတက္သြား
မိသည္ စာပြဲခံုေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ နာေနတ့ဲဝမ္းဗိုက္
ပါဖိကာ ဝဲတက္လာတ့ဲမ်က္ရည္စကိုသုတ္ထုတ္
လိုက္သည္ အံဆြဲထဲကေနပစၥည္းတစ္ခုကိုယူ
လိုက္ၿပီး အိမ္ေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းကာ
Xxဟိုတယ္ကိုအျမန္ေမာင္းခိုင္းလိုက္သည္

"ထားသခင္ဆိုတ့ဲအမ်ိဳးသမီးရ႕ဲအခန္းကိုသိခ်င္
တယ္"

"အားနာပါတယ္႐ွင့္ ဧည့္သည္ရ႕ဲအခ်က္လက္​ေတြကြၽန္မတို႔ဘက္က​ေျပာျပလို႔မရပါဘူး"

"မင္းတို႔ရ႕ဲသူေဌးဘယ္မွာလဲ ေခၚလိုက္ "

"ကြၽန္ေတာ္ပါ"

အေနာက္ေနထြက္လာတ့ဲအသံန႔ဲအတူအသက္
၄၀ဝန္းက်င္​ေလာက္႐ွိတ့ဲအမ်ိဳးသားတစ္​ေယာက္

"ခင္မ်ားကဒီဟိုတယ္ပိုင္႐ွင္သူေဌးေနာ္
Elronကုမၸဏီလက္ေအာက္ခံျဖစ္တ့ဲခင္မ်ား
တို႔ဟိုတယ္က ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသားရ႕ဲစကား
တစ္ခြန္းထဲန႔ဲကုန္းေကာက္စရာမ႐ွိေအာင္လုပ္
လို႔ရတယ္ဆိုတာသိတယ္မဟုတ္လား"

"႐ွိန္းခန္႔ရ႕ဲအမ်ိဳးသားပဲ ဘာမ်ားအလို႐ွိလို႔လဲေျပာ
ပါဗ် က်ေနာ္တို႔ဘက္ကလိုက္ေလ်ာေပးဖို႔အသင့္
ပါပဲ "

"ထားသခင္ဆိုတ့ဲနာမည္န႔ဲအခန္းကို႐ွာေပး"

"ဟုတ္က့ဲအခ်က္ခ်င္း႐ွာေပးပါ့မယ္"

ထိုလူကျပာျပာသလဲန႔ဲ႐ွာေပးသည္

"ေတြ႔ပါၿပီး! ႏွစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္းငွါးထား
ပါတယ္နံပါတ္၄၀၈ကပါ"

လူနာအက်ႌအျဖဴ​ေလးန႔ဲျဖဴဖက္ျဖဴဖက္ျဖဴ​ေရာ္
ျဖစ္​ေနတ့ဲမ်က္ႏွာထားကRyanတစ္​ေယာက္
အားယူကာလမ္း​ေလ်ွာက္​ေနရတယ္ဆိုတာ
သိသာ​ေနသည္

"အခန္႔ေသာ့အပိုေတြ႐ွိတယ္မလား တစ္ေယာက္
လိုက္ဖြင့္ေပး ငါ့အမ်ိဳးသားလာရင္ ဒီအခန္းရ႕ဲ
ေသာ့ကိုေပးလိုက္"

*ထားသခင္ ဒီေန႔နင့္အသက္ကိုငါ့လက္န႔ဲကိုယ္
တိုင္ႏူတ္ယူျပမယ္*

ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲအဝတ္စားေတြအေလာတႀကီးန႔ဲထည့္ေနတ့ဲထားသခင္

"ေမေမ လက္သည္းနီထိုင္ဆိုးေနေသးတယ္
ကို႐ွိိန္းလိုက္လာရင္အားလံုးပြဲသိမ္းၿပီးေနာ္
ေတာက္ခ္!ဟိုေစာက္အဖြားႀကီးေၾကာင့္"

"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလွကားကေနျပဳတ္က်သြားတယ္
ဆိုေတာ့ အနည္းဆံုးကိုယ္ဝန္ေတာ့ပ်က္က်သြား
မွာပဲ ေမာင္႐ွိန္းခန္႔ခ်က္ခ်င္းမလာႏိုင္ပါဘူးဟယ္
သူ႔ရ႕ဲခ်စ္လင္ေလးအနားမွာေနေန႐ွာမွာေပါ့"

"ေမေမRyanဆိုတ့ဲ​ေကာင္ကိုေပါ့ေသးေသး
မမွတ္န႔ဲ အ့ဲဒီေကာင္ကအျမဲကံ​ေကာင္းတယ္
လုပ္ၾကံလိုက္တိုင္းအျမဲလြဲေခ်ာ္ေနခ့ဲရတာပဲ
သူမေသခင္ ထားတို႔အရင္ေသလိမ့္မယ္ ျမန္ျမန္
လုပ္ပါ​ေမ​ေမရယ္"

"ေသခ်ာတာေပါ့ ငါကRyanေလ လြယ္လြယ္န႔ဲ
ေသသြားရင္Ryanဘယ္ဟုတ္ေတာ့မလဲ"

အခန္းထဲဝင္ၿပီးတံခါးကိုေလာ့ခ်လိုက္သည္

"နင္ဘာလာလုပ္တာလဲ! သမီးရဲစခန္းကိုဖုန္း
ဆက္ မိန္းမသားႏွစ္ေယာက္ပဲ႐ွိတ့ဲအခန္းထဲကို
ခိုးဝင္လာတယ္"

"ဆက္လိုက္ေလ! ႏွစ္​ေလာင္းၿပိဳင္လူသတ္မႈပါ
ျဖစ္မယ္လို႔ႀကိဳၿပီး​ေျပာလိုက္"

ခါးၾကားထဲကေသနတ္ကိုဆြဲထုတ္ကာ မယားငယ္
မကိုအရင္ခ်ိန္ထားလိုက္သည္

"Ryan!နင္႐ူးေနလား ဒီကိစၥကငါ့အ​ေမန႔ဲမဆိုင္
ဘူး ခ်က္ခ်င္း​ေသနတ္ခ်လိုက္"

"ငါ့ကိုအမိန္႔လာမေပးန႔ဲထားသခင္!! ငါ့ကိုအမိန္႔
ေပးႏိုုိင္တာဦးပဲ႐ွိတယ္ ​ေသနတ္ယူခ့ဲတာပစ္မလို႔
နင္တို႔သားမိႏွစ္​ေယာက္စလံုးကိုတမလြန္ကိုပို႔​ေပးဖို႔ယူလာခ့ဲတာ"

"Ryanအန္တီကိုမပစ္ပါန႔ဲအန္တီမွားသြားပါ
တယ္"

"ေမေမကဘာလို႔ေတာင္းပန္ေနတာလဲ ဘာမွ
ေတာင္းပန္စရာမလိုဘုူး
ဟက္!ပစ္ရဲလို႔လား နင္ငါတို႔ကိုပစ္လိုက္တာန႔ဲ
လူသတ္သမားျဖစ္သြားၿပီး နင့္လိုလူသတ္သမား
ကို ကို႐ွိန္းကဆက္မယ္ထင္ရင္မွားသြားမယ္"

Ryanခ်ိန္ထားတ့ဲမယားငယ္မကို ေသနတ္န႔ဲ
၃ခ်က္ဆင့္ၿပီးပစ္လိုက္သည္

ိအိပ္ယာေပၚအျဖဴေပၚေသြးေတြန႔ဲအသက္မ႐ွိ
ေတာ့တ့ဲေဒၚထိပ္ထားကိုၾကည့္ၿပီးထားသခင္
ေသြးပ်က္မတက္ျဖစ္သြားသည္

"ငါဘယ္လိုေနေန ငါ့လင္ကခ်စ္ၿပီးသားပဲ!"

လက္ထဲကေသနတ္န႔ဲကုတင္ေဘးမတ္တပ္ရပ္
ေနတ့ဲထားသခင္ရ႕ဲေျခေထာက္တစ္စံုကိုပစ္လိုက္
သည္

"အာ့! အာ့ Ryan Ryanငါေတာင္းပန္ပါတယ္"

"ေတာင္းပန္တယ္! နင့္ကိုငါဘာ​​ေျပာခ့ဲလဲ
ထားသခင္ ငါ့က​ေလးကိုအသက္႐ွင္ခြင့္​ေပးဖို႔
ငါမ​ေတာင္းဆိုခ့ဲဘူးလား! ဟမ္! ေတာင္းပန္လိုက္
႐ုံန႔ဲငါဗိုက္ထဲက ကေလးကအသက္ျပန္႐ွင္လာမွာ
မို႔လား ဟက္!ကိုယ့္အလွည့္က်ေတာ့ေသရမွာကို
ေၾကာက္တတ္သားပဲ!"

ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာနာက်င္လြန္းလို႔မ်က္ရည္က်ကာ
Ryanကိုအထပ္ထပ္အခါခါေတာင္းပန္ေနမိသည္ ေျပးခ်င္ပါေသာ္လည္းေျခေထာက္ကိုပစ္ခံထိ
ထားတာေၾကာင့္ေျပးလို႔မရေပ

"ငါမရည္ရြယ္ပါဘးူ မေတာ္တဆျဖစ္သြားတာပါ"

"မေတာ္တဆ ဟက္! "

လက္ထဲကေသနတ္န႔ဲထားသခင္ရ႕ဲလက္ေမာင္း
ႏွစ္ဖက္ကိုထပ္ပစ္လိုက္သည္

"အိုး! လက္ေခ်ာ္ၿပီးမေတာ္တဆပစ္မိသြားတယ္"

"သတ္လိုက္ပါေတာ့ သတ္လိုက္ေတာ့လို႔"

ထားသခင္မွာနာက်င္လြန္းလို႔ သတ္လိုက္ဖို႔သာ
​ေတာင္းဆိုလိုက္မိသည္

"ျဖည့္ဆည္းေပးမွာေပါ့! ဒါေပမ့ဲမေသခင္ေလး
ငါေျပာတ့ဲစကားကိုဘဝဆက္တိုင္းသယ္သြား
ဦး႐ွိန္းခန္႔ထည္ဝါက Ryanအပိုင္!"

မွန္တင္ခံုေပၚမွာတင္ထားတ့ဲပန္းသီးပန္ကန္ထဲက
ဓားကိုယူကာ ထားသခင္ဆီတစ္လွမ္းျခင္းဆီသြား
လိုက္သည္ Ryanရ႕ဲခန႔ဲတ့ဲတ့ဲေလွာင္ျပံဳးေတြက
ထားသခင္ကိုပိုၿပီးေၾကာက္စိတ္ဝင္ေစသည္

ၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲက်ေနတ့ဲသူမရ႕ဲဆံပင္ကိုလိမ္ဆြဲ
ၿပီးတကိုယ္လံုးေပါ မွန္အေ႐ွ႕ကိုဆြဲေခၚလာ
ခ့ဲသည္ ထားသခင္ရ႕ဲေနာက္ေက်ာေန ေနရာယူ
ၿပီး ထားသခင္ရ႕ဲေခါင္းကိုေမာ့သြားေအာင္
အေနာက္ကေနဆံပင္ကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္သည္

"ဟက္!နင္ကRyanဆိုတ့ဲ ငါ့ကိုမွမွားၿပီးလာ႐ႈပ္
တာကို ငါ့ကေလးအတြက္နင္ေသခ်ာေပါက္ေပး
ဆပ္ရမယ္ သူမ်ားလင္ကိုေၾကာင္ေတာင္လုယူခ်င္
ေနတ့ဲမိန္းမတို႔သြားရာလမ္းကငရဲပဲ ျမဲျမဲမွတ္ထား
ထားသခင္ Ryanဆိုတ့ဲငါကငါခ်စ္တ့ဲသူအတြက္
ဆိုရင္ လူေတာင္သတ္ရဲတယ္"

"သတ္လိုက္ပါေတာ့ နင္ငါ့ကိုသတ္ခ်င္ေနတာ
မဟုတ့လား အ့ဲဒီေသနတ္န႔ဲငါ့ရ႕ဲဦးေခါင္းကိုခ်ိန္
ၿပီးပစ္လိုက္ေလ"

"အဲ့တာဆိုရင္ နာက်င္မႈ့မ႐ွိပဲေသသြားမွာေပါ့
ငါကေလနင္နာက်င္ေနတာကို တစိမ့္စိမ့္ထိုင္
ၾကည့္သြားခ်င္တာ မွန္ကိုၾကည့္ထားနင္ဘယ္လို
ပံုစံေသရမလဲဆိုတာျမင္သင့္တာေပါ့"

အေနာက္ကေနဆံပင္ဆြဲၿပီးေမာ့ထားတ့ဲထား
သခင္ရ႕ဲလည္ပင္းကို ကိုင္ထားတ့ဲဓားန႔ဲေျဖး
ေျဖးခ်င္းလွီးေနလိုက္သည္ လည္ပင္းကပန္း
ထြက္လာတ့ဲေသြးေတြကေ႐ွ႕ကမွန္န႔ဲ Ryanရ႕ဲ
မ်က္ႏွာခနၶာကိုယ္အခ်ိဳ႕ကိုပါစင္ထြက္ကုန္သည္

လွီးၿပီး ထားသခင္ကိုလႊတ္ကာ ကုတင္ေပၚထက္
လက္ေနာက္ပစ္ၿပီးRyanထိုင္ၾကည့္​ေနလိုက္
သည္

ဆက္ငင္ဆက္ငင္န႔ဲလွီးထားတ့ဲလည္ပင္းကေသြး
ေတြကလည္းတဗြက္ဗြက္န႔ဲထြက္ေနတ့ဲထားသခင္
ကိုထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္ မလႈပ္တစ္လႈပ္ေလး
ျဖစ္တ့ဲအေျခေနေရာက္ေတာ့မွ ေသနတ္န႔ဲ​ေခါင္း
ကိုခ်ိန္ကာအဆက္မျပတ္ပစ္လိုက္သည္ ဘယ္ႏွ
ခ်က္ပစ္မိလိုက္လဲမသိဘူး ထားသခင္ရ႕ဲဦးေခါင္း
ကေတာ့ေၾကသြားတ့ဲအထိပင္

...............................................

"Ryan! "

႐ွိန္းခန္႔ထည္ဝါေဒါက္တာေခၚၿပီးျပန္လာခ့ဲေတာ့
Ryanမ႐ွိေတာ့ေပ လူကခ်က္ခ်င္းကိုစိုးရိမ္စိတ္
ကျမင့္တက္သြားသည္ ေဆး႐ုံအႏွံလိုက္႐ွာေပ
မ့ဲဘယ္ေနရာမွာမွမေတြ႔ေပ

Leonတို႔ကိုဖုန္းေခၚမို႔လုပ္ေတာ့ massage
မွာေတြ႔လိုက္ရတ့ဲစာက ထားသခင္ကိုေတြ႔ထား
တယ္ဆိုတ့ဲတည္ေနရာျဖစ္ေနသည္ သိတာန႔ဲ
ရီေဝယံကိုေရာLeonကိုေရာဖုန္းဆက္ၿပီး
Xxဟိုတယ္ကိုသြားရေတာ့သည္ ဟိုေရာက္ေတာ့
ဟိုတယ္အဝပဲေျခခ်ရေသးတယ္ အဆက္မျပတ္
ထြက္လာတ့ဲေသနတ္သံေၾကာင့္လူက႐ူးမတတ္
ျဖစ္သြားသည္ ေသနတ္သံေၾကာင့္ဟိုတယ္ထဲက
လူေတြအျပင္ကိုေျပးထြက္ကုန္ၾကသည္

ေျခလွမ္းေတြကိုအ႐ွိန္ျမင့္ကာ
ဟိုတယ္သူေဌးေပးလိုက္တ့ဲေသာ့န႔ဲအခန္း402
ကိုသြားေနမိသည္ အခန္းတံခါးကိုဖြင့္ၾကည့္မိတ့ဲ
အခ်ိန္ ​​ေသြးစြန္း​ေနတ့ဲလူနာဝတ္စံုအျဖဴ​ေရာင္​
ေလးန႔ဲလက္ထဲ​ေသနတ္ကိုင္ၿပီးငိုင္တိုင္တိုင္​ေလး
ထိုင္​ေနတ့ဲ​ေကာင္​ေလး သူ႔ကိုလည္းျမင္​ေရာ
ေကာင္ေလးကျပံဳးျပသည္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး
လည္းေသြးေတြေပက်ံေနသည္ ကုတင္ေပၚမွာ
ေသြးေတြန႔ဲအတူလဲေနတ့ဲေဒၚထိပ္ထားန႔ဲၾကမ္း
ျပင္ေပၚေသြးအိုင္ထဲေၾကမြေနတ့ဲေခါင္းန႔ဲအတူ
လဲက်ေနတ့ဲအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ထိုသူကထားသခင္
ပင္

"Ryan! ေကာင္ေလး ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ"

ေကာင္ေလးဆီအျမန္ေျပးသြားၿပီးရင္ခြင္ထဲဆြဲ
ဖက္ကာ ထိခိုက္မိတ့ဲေနရာ႐ွိမလားလိုက္စစ္ေဆး
ေနမိသည္

ေနာက္ကေနလိုက္ဝင္လာတ့ဲ ရီေဝယံန႔ဲအတူ
Leonကလည္းအံ့ျသျခင္းမ်ားစြာျဖစ္ၾကည့္ေနမိ
သည္

ေဖ်ာ့ေတာ့ေနတ့ဲနူတ္ခမ္းပါးတစ္စံုကေန
တိုးလ်စြာထြက္လာတ့ဲေကာင္ေလးရ႕ဲစကားသံ

"ဦး! Ryanတို႔ကိုေနာက္ထပ္ေႏွာက္ယွက္မ့ဲသူ
မ႐ွိေတာ့ဘူး Ryanရ႕ဲကေလးေလးအတြက္
ကလ့ဲစားေခ်ၿပီးၿပီး Ryanသူတို႔ကိုသတ္လိုက္ၿပီး
Ryanေထာင္က်မွာလားဟင္"

"ေကာင္ေလးကဘာလို႔ေထာင္က်ရမွာလဲ !
ဦးကိုယံုတယ္မလား ေကာင္ေလးကိုကိုယ္အထိ
ခိုက္မခံႏိုင္ဘူး "

"Boss! Ryanကိုဒီကေနအျမန္ေခၚသြားလိုက္
ပါ ဒီကိစၥကိုကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ၿပီးေျဖ႐ွင္းလိုက္ပါ့
မယ္ Ryanအ့ဲဒီေသနတ္အကို႔ကိုေပး"

"အကိုရီေဝယံဘာလုပ္မလို႔လဲ"

"Ryanအကို႔ကိုယံုပါ မင္းေထာင္က်လို႔မျဖစ္ဘူး
ဘယ္သူမွေထာင္မက်ေစရဘူး ကတိေပးတယ္"

"ဦး႐ွိန္းခန႔္ေအာက္မွာ ရ..ဲ ကားေတြေရာက္ေန
ၿပီး အျမန္သြားရေအာင္"

႐ွိန္းခန္႔ထည္ဝါRyanကိုေစာင္န႔ဲပတ္ၿပီးေပြ႔ခ်ီ
သြားလိုက္သည္ Leonကေတာ့ေဘးနားကေန
ကာရံၿပီးလိုက္သြားသည္

....................................................

တစ္ပတ္အၾကာ....

"သက္ေသမခိုင္လံုမႈ့န႔ဲအမႈ့ပိတ္လိုက္ပါသည္"

ေငြ႐ွိရင္ ဥပေဒကိုေတာင္ကစားလို႔ရတယ္

(႐ွိန္းခန္႔ထည္ဝါ)
..................................................

အပိုင္း၂၄ဆက္ရန္...

Upေနာက္က်သြားေရႊစိတ္ေတာ္ေလးေတြမညိဳး
သြားၾကပါန႔ဲဗ် ဒီကသာသာပဲဒါဒါေလးေတြကို
အႏူးၫႊတ္ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္ဗ်...

စစ္ေဘးအနၱာယ္ကေနကင္းေဝးၾကပါေစဗ်
အားလံုးပဲဂ႐ုစိုက္ၾကပါဗ်...

#HOPE👑