Όταν οι άνθρωποι δεν είναι άνθρωποι..



Πρόσωπα άγνωστα, αδιάφορα, σκεπτικά, βιαστικά. Περνάς και δεν σε προσέχουν, δεν σε παρατηρούν. Είσαι και εσύ, ένα ακόμα από αυτά τα πρόσωπα.


Δεν βλέπεις τον κόσμο γύρω σου, δεν απολαμβάνεις αυτά που σου έδωσε η φύση όσο πρέπει, παρά μόνο ζητάς κι'άλλα άπληστε άνθρωπε.


Απόκτησε περισσότερα, κάνε την περιουσία που πάντα επιθυμούσες να έχεις. Γίνε πλούσιος, απέκτησε φήμη, γιατί μόνο έτσι θα είσαι επιτυχημένος άνθρωπος.


Αγνόησε εκείνο τον άστεγο που είδες καθώς περπατούσες στον δρόμο, μην νοιαστείς για τον κόσμο γύρω σου, αγνόησε τον κι'αυτό. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσεις να είσαι ευτυχισμένος.


Να σκέφτεσαι μόνο τα θέλω σου και φυσικά, μόνο το συμφέρον σου, αφού πιστεύεις ότι για να πας μπροστά, έτσι πρέπει να σκέφτεσαι.


Αν είναι για το καλό σου, μπορείς να ξεγελάσεις κάποιους ανθρώπους. Να γίνεις και εσύ ένας ηθοποιός. Όχι από αυτούς που παίζουν στις ταινίες, ή στο θέατρο..Αλλά από αυτούς στην αληθινή ζωή. Ξέρεις εσύ.


Χρησιμοποίησε άτομα που νοιάζονται για σένα, που σε αγαπάνε, που θα έκαναν τα πάντα. Κάνε τους πιόνια σου και μόλις βαρεθείς να παίζεις, παράτησε τους.


Ζήσε σε έναν κόσμο που έφτιαξες μόνος σου. Που είσαι μόνος σου. Πίστεψε ότι είσαι χαρούμενος. Άσε τις στιγμές να φεύγουν έτσι. Μην σε νοιάζει ο χρόνος που κυλάει. Εσύ έχεις ότι θες, λεφτά, ακριβό σπίτι, ακριβό αυτοκίνητο και άλλα πολλά υλικά αγαθά.


Αγάπη έχεις; Εσύ αγάπησες ποτέ αληθινά; Ένιωσες ποτέ ότι είσαι λάθος κάπου; Άφησες το εγώ σου ποτέ; Νοιάστηκες πραγματικά για κάποιον ή κάτι; 


Μόλις ξυπνήσεις, θα καταλάβεις τελικά πόσο μόνος σου είσαι, άπληστε άνθρωπε..

Comment