Emânet ettim kendimi huzurun çağrısına

Düştüm kapının ince tınısına

Kapandım mâklûkun sol koluna

İçeriden girdim de gönlün altın sandığında sıkıştım.

Günahın darbesinde, bir cellâtın tahtasına serildim

Yoğruldum da tanıdım, kanatlarının sığa bakan yamaçlarını

Sıcak sularda ezildim de nefesin sillesine kavuştum

Yontuldum ama fîganın kuyruğunda battım

Ucuna bağlandım da, avazımı tarttım

Düğümlendim de çözüldüm kancanın sahte kilitlerinden

Yerindibinde sebebin kılıcında kanadımda, çekildim

Uçuk görünenleri dibe vurdumda

Bir küçük kancaya takılıp soğuk sularda boğuldum.