Search: stotram » Page 18
451 stories
Sebastia: Ani lumină de Iubire!

Ani lumină de renumita planetă mamă ,ce susține viata in toate formele sale , s-a descoperit o planetă care împarte multe din trăsaturi cu planeta albastra!Oamnenii de știință au declarat-o Super Pământul datorită asemanărilor izbitoare ,dar si a mărimii potrivit mai mari.Asa-zisa planetă e locuibiĺă ,suna palmitant pana cand realizezi ca nu mai suntem primii in lanțul trafic depasiti de uluitoarea minte a acestor creaturi umanoide ;civilizatia de aici este una de tipul 3 conform Kardashev ceea ce ne face vulnerabili in fața unui atac surpriză pornit de acestia. De cealaltă parte Imperiul Galactic Lempadon ,stăpân peste nenumărate planete este în continuă extincție ,Noi eram văzuți ca niște viitori sclavi muncind pe noua lor bucată de Pământ.Dar chiar cu toate astea ,conflictele nu ii ocolesc pe extraterestrii nostri,fiind in plin război civil.Totul a început să se schimbe cu maturizarea adolescentei libertine si rebelă Sebastia, fiica celei mai importante doctorite din Imperiu care emana empatie si prin pori impreuna cu o gasca de prieteni s-au arătat dezgustati de percepția conducătorului de a vedea lumea. Aceasta nu reușește sa modifice prea mult cursul lucrurilor ba chiar sa fie arestată preventiv și fata ei sa fie pe toate ecranele Lempadonului In consecinta aceasta fuge cu o nava părăsită reabilitata de iubitul ei urmând să atentioneze Pământenii ca sansele sa înceapă un război galactic sunt colosal de mari.Inainte de venirea" furtunii" Aceasta descoperă minunățiile planetei noastre si se indragosteste de pamanteanul Stefan unindu-i pasiunea de astrologie.

2 1 0
El Borde de tu Dulzura -Leoji - [Umbraverse]

Para Guang Hong, ese hombre probablemente era la mayor contradicción que había visto en su corta vida. Pues, pese al bozal de hierro que usaba, marcándolo claramente como uno de los terribles "Skar", sus ojos eran increíblemente amables... Eso, aunado al rítmico pulso de vida que cantaba entre ambos, llamándole, invitándole, a él, de entre todas las personas... fue quizás, su completa perdición. Pues nunca antes, sus colmillos habían dolido de semejante manera, ni un aroma le había tentado tanto, tanto... que quizás corría el riesgo de no poder controlarse.Leo de la Iglesia, un esclavo Skarvi , había tenido una vida dura. No obstante, continuaba caminando hacia adelante, consolándose en los mitos de Umbra como toda la escoria que le acompañaba en las minas de Hong, pidiendo al creador no contraer la Skarlatya que marcaría el final de su vida y tratando, en las escasas medidas de sus posibilidades, de ganar unas monedas para pagar una ronda de Pirita en cualquier bazar de mala muerte, lo suficiente para calmar el debilitamiento y poder sostener el pico y seguir trabajando. Jamás se imaginó que su vida se vería completamente de cabeza cuando conociera, por una total casualidad, al pequeño chico que se había perdido en los barrios bajos de Hong... ni que por primera vez su sangre despertara en él la mayor hambre que había sentido en su vida... un hambre tal que le hacía querer arrancarse el bozal, aun si perdía sus manos en el proceso.En el complejo territorio de Umbra, los amantes destinados podrían experimentar en carne viva lo que un Lazo de Sangre representa y llegar a sentir con sus propias manos el borde de la dulzura, de la completa felicidad... pero, con un paso en falso, podrían caer en el más profundo abismo de la desesperación, pues Umbra, en el antiguo lenguaje de sus ancestros... no era otra cosa que una quimérica pesadilla.

436 4 74
𝐆𝐨𝐝 𝐄𝐚𝐭𝐞𝐫 𝐑𝐚𝐛𝐛𝐢𝐭

Bell Cranel was no ordinary man. He was a Soldier from Fenrir,A Soldier from FriarAn Ex AdventurerA Betrayed ChildA Boy with Burning Passion A FriendA LeaderA Boy A ManA MonsterA DemonA RabbitBut he was a Powerful Rabbit that devoured every god in his path. No creature was able to survive him. But before all of that, He was a boy, An adventurer... Well he used to before, Before everything came crashing down. He was an adventurer from Orario and he was considered an abnormal with a bright future since he was growing rapidly fast but then everything changed when words where said, When he was framedA lie was said and everyone believed it. A lie that was far from true as everyone betrayed him. Everyone hunted him like an animal, His crush crushed his feelings, His Goddess shunned him, When he was at his lowest his "friends" turned their backs at him, And nobody believed him. His dreams, his hopes and the life had, It was taken away from himAfter that, He changed. No longer being the same boy with a happy attitude, Instead he became quiet, cold, stoic, barely speaking at all, as if he lost his emotions and his humanity. Then all of a sudden he encountered a wild beast that made every monster rex from the dungeon look like a joke in comparison as Bell fought it with everything he had.The beast was far stronger than anything Bell had ever fought, It was massive, As Big as the Juggernaut, Yet despite its size it was incredibly fast and agile. None of Bell's attack work, His weapons couldn't pierce its skin while his magic seemingly bounced off and getting hit once nearly ended him but despite everything, He kept on fighting and fighting and fighting till the bitter end. But in the end, All his efforts were in vainBut when all hope is lost. He was saved by a small team of people, 3 to be precise. They rescued him, Healed him and offered him to join them. Years later, Bell came back, Stronger and far different than before

984 1 44
Last Hope

Deszcz ciągle padał, biegał na wprost. Powtarzając- szybciej.... szybciej! Nie zwracałem uwagi na tabliczki z nazwami ulic ani na nadjeżdżające samochody. Groźba potrącenia zdawała się znacznie bardziej atrakcyjna niż spotkanie z nią. Nie musiałem się odwracać, czułem jej obecność. Postać w czarnym płaszczu była kilka metrów za mną. Nie było mowy o tym że się podda. Przebiegałem przez kolejne ulice miasteczka w świetle pełni księżyca. Co za nonsens, zawsze uwielbiałem się w niego wpatrywać a teraz będzie świadkiem mojej śmierci. Pomimo ulewnego deszczu czułem jak łzy spływają mi po policzkach... Nie, nie mogę ot tak dać się zabić! Chciałbym jeszcze zrobić tyle rzeczy nie mogę teraz umrzeć! Jednak czym są marzenia pojedynczej nic nie znaczącej istoty ludzkiej wobec takiego mordercy? W ciągu zaledwie sześciu dni z jego rąk zginęło 13 osób. Jeśli nie więcej. Mieszkańcy przestali sobie ufać, nikt nie wie czy to nie jego sąsiad nie jest zakapturzonym oprawcą. O ironio nawet teraz czuję obecność ludzi pomimo tego że nikogo nie ma na ulicach. Kurczą się w ciemnych zakamarkach nie zwracając na siebie uwagi, nie starając się pomóc... Trudno im się jednak dziwić. Śmierć kogoś innego jest na pewno wygodniejsza. CHOLERA! Uliczka którą właśnie biegłem skończyła się z trzech stron otoczona przez ściany bloków. Jednak dwa tygodnie to za mało aby poznać topografię miasta- zaśmiałem się zdając sobie sprawę z nadchodzącego końca. Oparłem się plecami o ścianę, deszcz ustawał. -Hah chociaż pogoda się poprawiła-rzuciłem do zbliżającej się postaci. Co ja sobie myślałem? Że niby coś takiego ją przekona aby mnie oszczędzić?-Mamy okropną jesień tego roku- zabrzmiał kobiecy głos, zdawał się być spokojny i kojący. Zupełnie nie pasował do mordercy- Jednak nie o tym chciałam rozmawiać. Mam dla ciebie pewną propozycję.-Słucham?- powiedziałem drżącym głosem

18 1 3
La poésie romantique ♡ seokjin harem ✓

✩ la poésie romantique | la poesía romántica traducido del francés.''En la literatura del siglo XVIII nos encontramos con el surgimiento de una corriente artística que se basa en el individuo, en las emociones y en los sentimientos humanos. Quiero escribir sobre el amor de bangtan hacía Seokjin siendo dimensional, quiero ubicarlos en diferentes escenarios, situaciones, épocas y universos para que sus almas se vuelvan a reencontrar una y otra vez''⌒ ✩ ㅤcolección de historias cortas que abordan variadas temáticas, no tienen conexión unas con otras a menos que se indique lo contrario. mayoritariamente predomina la utopía y los relatos agradables de leer, los títulos de cada capítulo reflejan el tema tocado a lo largo de la trama... la inspiración es casi en su totalidad por la naturaleza, la astronomía y la música ya sea de sleeping at last o mis otros artistas favoritos.┈┈┈↻colección de one shots en emisión seokjin centric ! haremhurt/comfort warm and fuzzy feelingbangtan top ! seokjin bottom Dedicado a mi hermoso príncipe, quién con su bella existencia revivió mi pasión antes muerta por la escritura. Mostraré mi amor por él através de los demás integrantes, plasmando mediante la literatura esa magia y luz que llena mi corazón de calidez ♡¡No escribo situaciones sexuales, creo que ya hay mucho de ese contenido en la plataforma y mi enfoque es más artístico, tántrico y espiritual!━ en el interior puedes encontrar la playlist que fue parte de la ambientación y creación de esta historia, sí gustas puedes oírla mientras lees❪ historia de mi completa autoría,no se permiten copias ni adaptaciones, por favor se amable ❫ ♡

479 3 49
Fandom random (Discontinued)

I'm a huge geek and I suppose you are too, since you decided to give this book a try. In this book I will be talking about almost everything that has to do with animation, including anime, cartoons, shortfilms, films and more! I will do reviews, lists, recommendations, talk about my ships XP and more. Hope you like it!CHECK AT THE BACK OF THE BOOK FOR THE LATEST NEWS AND REVIEWS!P.S. A lot of the art in this book won't be mine. You'll probably be able to see my signature if it is.highest ranking in random: #679Upload: 1× per two weeks

1.3K 72 113
m u s a ; vkook

¿Qué harías tú si descubres que tu mejor amigo de la infancia, con quien pasaste toda tu vida, está enamorado de ti?¿Qué harías si descubres que ésta persona sólo te amó a ti en todo ese tiempo?¿Qué harías si después de confrontarlo, él se muda y no te habla por más de 4 años?¿Qué harías si luego de todo lo ocurrido, tú tomaras el rol del amigo enamorado?Kim Taehyung se planteaba todas esas preguntas con total pesar y curiosidad en sus palabras, sabía que al fin y al cabo pensar en Jeon Jungkook era un caso perdido, habían acordado no comunicarse tan seguido luego de la partida del menor, lo cual culminó en ambos sin hablarse, sin saber nada del otro más allá de lo que le contasen terceros.Jungkook puso a Taehyung en segundo plano, mientras que para Taehyung, el azabache estaba constantemente presente en sus recuerdos.Por estar tan inmersos en sus propios mundos, tal vez, es que no tuvieron en cuenta que se volverían a encontrar.¿Será Taehyung capaz de descifrar qué siente realmente por Jungkook? ¿Jungkook sentirá lo mismo que él?Sólo el tiempo lo dirá.----------Segunda temporada de POÉSIE.La historia es completamente de mi autoria, no toleraré copias ni plagios.♡

355 1 33
Awake

Vous connaissez ce moment où tout n'a plus aucun sens ? Que le simple fait de sortir de votre lit vous demande un effort tel que la seule chose à faire est d'y rester ? C'est à peu près comme ça que nous étions. Ca peut vous sembler cliché, mais nous ne sommes pas là pour vous raconter une belle histoire. Non. Nous sommes là pour vous raconter la nôtre. Peut-être que c'était juste une putain de coïncidence. Ou alors juste que le karma s'acharnait sur nous. Mais à cet instant, tout ce qu'on voulait, c'est que ça cesse.Il est dit qu'au moment de la mort la vie défile devant nos yeux, que tous nos souvenirs refont surface. Ils se mêlent à nos derniers instants, qui disparaissent à notre dernier souffle. On dit aussi que ça n'arrive qu'aux autres et que les pauvres malheureux n'ont pas eu de chance, souvent dans l'indifférence la plus totale. Seulement, quand Yoongi se retrouve confronté malgré lui à des disparitions étranges, des meurtres qui n'ont, en apparence, aucun lien entre eux, dès lors, la mort ne lui semble plus si étrangère.Couverture par @_tsunawatari

295 3 33