Update
Search: rumtugtugger » Page 6
141 stories
When I'm gone
Loving you was the most unforgettable feeling......But losing is the most unforgettable experience that i don't wanna let you go T_T Mitch ferrero simpleng babae pero malakas ang dating, mabait, maganda at matalino.Ivan Sedurifa isang talented na lalaki, gwapo,maalaga,ubod ng pagmamahal, at higit sa lahat hilig nya ang sumayaw at tumugtug ng gitara.Their love story isn't that happy as fairytale look like. Simula nung naging sila may isang trahedya na sumira sa kanilang pagmamahalanWould their love be worth it still kahit may isa sa kanila ay mawawala ?Can he or she still find a way to make their own happiness when both of them really love each other ?This is a story of a true love..and when we say true love it means no end because a true love has no exact limit and has no endings like a fairytale does...
Ms. KoNese
May isang babae na nagngangalang Naomi Kim kahit na half japanese at korean ay bihasa ito sa pag sasalita ng Filipino at english. May pagkakataon na ito ay pala sagot sa mga taong ayaw makausap, ngunit ito ay magalang sa mga taong kagalang galanang.Hilig niyang mag piano dahil iyon lamang ang alam niyang tugtuhin na instrumento,mabilis matuto sa kahit anong bagay gaano man kahirap o kadali ay magagawa niya iyon ng maayos at sinisiguro niyang ito'y maiintindihan,palaging may ngiti sa labi kapag may taong nasa paligid niya,at higit sa lahat magaling sa swimming. Mayroon namang isang lalakeng nag ngangalang Kenzo Joaquin na hinahangaan halos lahat ng taong nakakikilala rito.Mahiyaing lalake man pero kaya naman nyang ipagtanggol ang kaniyang sarili at may ibubuga sa arts,sports,pagkanta at sa academics kaya naman marami ang humahanga sa kanya na halos lahat ay kababaihan. Isang araw pinag tagpo ang dalawa at may ginawa pang napaka twisted ng tadhana dahil ang paraan ng kanilang pag kikita ay di kanais nais.Samahan natin sina Kenzo at Naomi sa kanilang pag lalakbay.
The Possessive Father of my Twins
"Come on Criszel! Let's dance!" Sigaw ni sunshine sa akin dahil sa lakas ng tugtug sa bar na pinuntahan namin."I don't dance shine! You know that!" Pabalik na sigaw ko sa kanya. Pero patuloy lang siya sa paghila sa akin. Ghad! I dont want to dance! "Come on! You came here for party! Hindi para mag sinte!" Again she shouted on top of her voice. "Okay okay! Stop dragging me shine!" Pagsuko ko sa kanya. We hit the dance floor! Sayaw dito sayaw doon. With beers! Medyo nakakaramdam na rin ako ng pagkahilo. Nakita kong may humigit kay shine na isang foreigner kung hindi ako nagkakamali. Kaya mag isa nalang akong sumayaw.I became wild dancing! Nagulat naman ako nang biglang may pumulupot sa bewang ko at sinundan ang mga galaw ko. Napalingon ako sa kanya! And wow. A good looking man!"Can i dance with you sexy lady?" He sweetly whispered in my ears. Kinagat kagat niya pa ang mga ito kaya hindi ko napigilan na tumango at nagpatuloy na sumayaw. Pero maya maya pa ay gumalaw ang kanyang mga kamay at naglakbay na kung saan saan. I really hate what I'm feeling right now siguro nga ay lasing na ako. Lasing na lasing kaya hinayaan ko nalang siya sa ginagawa niya habang sinasayawan nalang siya. "Oh f*ck you're the most gorgeous girl I've met in that bar" sambit ng lalaking nakadagan sakin habang tinatanggalan ako ng damit. Argh! This is insane! He is making me want more!~~~Paggising ko kinabukasan ay madilim pa sa labas. Masakit sa ulo. Pero kailangan ko nang umalis bago pa magising ang lalaking ito. What have i done?! What have you done Criszel!
Love Again
Isang gabi bago sumapit ang ika-18 kaarawan ni Rancy, natagpuan niya ang sariling nag-aagaw buhay habang nakahandusay sa gitna ng madilim na kalye sa Maynila. Nararamdaman niya ang sugat sa kanyang ulo, ang kutsilyong nakatarak sa kanyang dibdib at panlalamig ng kanyang buong katawan. Binitiwan na niya ang konting pag-asa sa isip na maliligtas pa siya.So this is how it feels to die, isip-isip niya. Natakot siya. Umiyak siya. Tinawag niya ang kanyang 'Mama'. Parang noong bata siya, sa tuwing may masakit sa kanya, umiiyak siya, tinatawag niya ang kanyang mama. Pumikit si Rancy. Lumarawan ang nakangiting mukha ni Elise, ang kanyang girlfriend. Iiyak si Elise, alam niya. "'Di ba, you don't like surprises naman, kaya sasabihin ko na ang gift ko sa 'yo bukas!" "Ano?""Natapos ko na kase 'yung song ko. Gusto ko, pupunta tayo sa Markus, tapos magdi-dinner tayo, kasama sila tita, tapos tutugtugin ko sa piano doon yung song ko."Sa Markus Cafe sila unang nag-date ni Elise. Doon rin siya sinagot nito. Matagal na ring ikinukuwento sa kanya ni Elise ang kino-compose nitong song na tungkol daw sa kanilang dalawa, na biniro niya minsang 'break-up song' na naging dahilan ng hindi pagkibo ni Elise sa kanya ng tatlong araw. "Elise!" Bumigat ang paghinga ni Rancy. Bumulwak ang dugo sa kanyang bibig. Hanggang sa halos habulin na niya ang paghinga. At sa huling hinugot niya sa kanyang dibdib ay nakaramdam siya ng matinding katahimikan.
Clandestina
Isa nanamang malamyang batang nabiktima ng pambihirang imahinasyon ng may akda... Bahagyang nakatakas ang lampang si Kelvin sa kamay ni Konde Helushka at ang kawal nito ng nagsasalitang mga penguwin sa nayon ng Dragomira...Sa pagtakas ay napadpad siya sa Clandestina, isang kahariang nakakubli sa isang napakalaking kuweba na may mga kawal na palaka kung saan sa kanyang pagdating ay aksidente niyang napaslang si Haring Alfrio, ang namumuno sa bayan na sa hindi maipaliwanag na dahilan ay kamukhang-kamukha niya. Sa mga babala ni Maestro Kornelio Kutin, isang nagsasalitang pusang tumutugtog ng biyulin na siyang nakakita ng insidente, mapipilitan si Kelvin na magpanggap bilang si Haring Alfrio sa panahon na ang Clandestina ay humaharap sa matinding taggutom. Sa hamon ni Kelvin na magkunwaring hari ng Clandestina, makikita niyang muli ang ilan sa kanyang mga kaibigang na naging hayop ang katauhan dahil sa sumpa ni Konde Helushka na mapapawi lamang kapag siya ay naibalik sa Dragomira.Ano ang dahilan ng pagtugis kay Kelvin? Ano ang kanyang magagawa upang malutas ang pagsubok ng Clandestina? Hanggang kailan siya magpapanggap? Ano pa ang mga hamon na kanyang haharapin? Bakit ko pa ba ito itinatanong? Basahin nalang natin at samahan si Kelvin sa kanyang paglalakbay!
His Music of the Mishap ( KM Series #1 ) On-Going
"What is your kind of music?" The only thing that i asked to him pero hindi siya sumagot. Nakatingin lang siya sa mga dahon na nahulog sa ilalim ng punong sinisilungan namin.Ngumiti ako at tumingin sa mga ulap sa langit kung saan nagtatama ang liwanag at ang mga dahon na sumasayaw sa simoy ng hangin. "Ako kasi...Ang uri ng musika ko ay ang pag-ibig." masaya kong sabi, naramdaman ko na tumingin siya sakin pero nanatili ang tingin ko sa mga ulap. May dumaan na maraming ibon...kay gandang pagmasdan.Dinama ko muna ang hangin na tumatama sa balat ko kasabay ng hinahangin kong mga buhok. "Because if it isn't because of love, we are not here. The clouds, the birds, even this tree, all of the things around us...and especially us. Dahil lahat ng bagay ay ginawa because of love. At dahil sa pagibig, may musika tayo." I said from my heart. Naalala ko nanaman ang mga araw na masasayang nangyari sa buhay ko...napaluha nalang ako habang nakangiti, naramdaman ko na ngumiti din si RR at tumingin din sa mga ulap. He remains silent at wala talaga siyang sinasabi na kahit ano. Tahimik lang kaming dalawa habang pinagmamasdan ang ganda ng kalawakan. Maya-maya pa ay kinuha niya ang gitara sa tabi niya, napatingin ako sa kanya. Masaya ang mga mata niya. Napaluha nalang ako nang marinig ko ang musika na pinasimulan niyang tugtugin...Hindi naalis ang mga ngiti sa aking labi habang tumutulo nanaman ang mga luha.I just realized that he is playing his very own kind of music, a music that can make you cry but powerful in heart, and it is.."His Music of the Mishap"***"You...what is your kind of music?"His Music of the Mishapwritten by: MissIceKHAll Rights Reserved ©2021
I Will Take You Forever
I Will Take You ForeverPaano nga ba mabubuksan ang pusong takot magmahal at masaktan?Paano magiging totoo ang pusong mapaglaro pagdating sa pag -ibig?Sa di inaasahang pagtatagpo ng dalawang puso nina Lyn at Kurt."I was a man who always played around in love , so quick to take but so afraid to give enough.....But now I've found the one and heaven will only know what only my eyes can say and time can't take away....."I was a girl who trusted no one with my heart and the dream that a young girl's dream were just vanishing in the dark...But now , I've found you, who put my heart in place , who let me feel that I am safe in your arms. Thank you for letting me believe the most unbelievable thing in my life and that is to fall in love."On this day , I promise forever Lyn to do my very best to take care of your heart.1 2 3 and please open your eyes." Lyn, will you marry me?, "ang tanoing ni KurtLyn just made a speechless reaction, tears just rolled by her eyes. " Now, Lyn will you marry me? ",ang tanong ulit ni Kurt.Yes Kurt, its a big big yes," ang masayahing sagot ni Lyn.Sa maliwanag na pintuan ng simbahan, dahan dahang lumabas ang napakagandang babae dala ang bouquet of red roses. Sabay na tinugtugan ng kantang I WILL TAKE YOU FOREVER. ... . . . . . .. . . . .. . . . .Dahan -dahang naglalakad si Lyn sabay patak ng mga luha ng kasiyahan. Matapos na ang kasalan at masayang masaya ang lahat para sa kanila."I will take you forever to my heart and until the end of my breath",ang sabi ni Kurt" You're the first and you'll be my last, "ang sabi ni Lyn.
Requiem to the angel of music
"Gusto ko sana...Kung pwede, lang gusto ko sana...""Nakakakaba, napakaraming tao ang nakatingin sa entablado kung saan ako nakatayo.""Siya kaya? Kinakabahan kaya si Edward? Kahit ilang pulgada lamang ang layo ko mula sa kanya ay hindi ko mabasa ang kanyang nararamdaman sa mga sandaling ito. Bukod sa ikinukubli ng pilak na maskara ang kalahati ng kanyang mukha, walang emosyon ang nakalantad na bahagi. [...] Ngayon ang unang pagtatanghal ni Edward na hindi bilang isang contestant kung hindi isang professional artist. ""Maayos na natapos ang recital ni Edward. Malayo na nga ang narating niya sa pagtugtog ng piano, at lalo siyang gumagaling sa bawat pagtatanghal. Tumayo siya mula sa kinauupuan at humarap sa mga manonood. Bukod sa talento niya ay nakadaragdag sa angking karisma ni Edward ang silver mask na suot niya, iyon ay isa rin sa dahilan kung bakit siya nakilala. Nagbibigay iyon ng misteyosong aura sa kanya at nagsisilbing identity o trademark, marami siyang naging tagahanga dahil doon. Subalit alam ko ang nasa likod ng pilak na maskara...Bago iangat ni Edward ang kanyang mukha galing sa pagkakayuko ay isang tunog ng nalaglag na bagay ang aking narinig, tumama iyon sa sahig ng entablado at gumawa ng echo sa paligid. Huli na ang lahat ng mapansin iyon ni Edward, naiangat na niya ang kanyang mukha bago napagtantong nahulog sa sahig ang kanyang maskara. Tumambad sa mga tao ang lihim ni Edward, ang kabuuan ng kanyang itsura.Napuno ng sigawan ang loob ng theatre house..."
