Q. ဘယ်သူ့ကိုစာပို့ခဲ့တာလဲ?

Mingyu : သေချာနေတဲ့အဖြေပါပဲ... Hyung ကိုပါ

Jun : မနက်ဖြန်ဂျယ်ဂျူဒိုကိုအတူတူသွားရမယ့် Seokmin ကိုပို့လိုက်တာပါ

Jihoon : Kwon Soonyoung

-

main လမ်းမပေါ်၌ ညိမ့်ညိမ့်ညောင်းညောင်းမောင်းနေသည့် ကားလေးတစ်စီး။

မနက် 9နာရီလောက်မှာ စထွက်လာတဲ့ GyuShua တို့ ရဲ့ကားလေးပါပင်။ ဘယ်ဘက်ကားမောင်းသူနေရာမှာတော့ Mingyu ။ သူ၏ ညာဘက်တွင်တော့ Shua ပေါ့ ။

Mingyu မှာ ကားမောင်းတာက တစ်ဖက်၊ သူ့ညာဘက်က မျက်မှန်ကိုင်းအကြည်ရောင်လေးနှင့် အပြင်ကို ငေးနေသူ ကို တစ်ဖက် တစ်ဖက်တစ်လှည့်စီ ကြည့်ရင်း သဘောကျစွာ ပြုံးနေမိသည်။

"Shua!... Hyung!.. ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ကျွန်တော်ပြောတာတောင်မကြားဘူး"

လမ်းတစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ အနီးနားမှာ pizza ဆိုင်ကောင်းလေးတစ်ဆိုင်ရှိတာကို သတိတရဖြစ်မိပြီး Shua ကို Mingyu က ဗိုက်ဆာနေမလားဟု စားမလား မေးဖို့ ခေါ်နေသော်လည်း တစ်ဖက်က သက်ဝင်ပန်းချီလေးအစ်ကိုမှာ သူခေါ်သံကိုမကြား။

"ဟင်?.. အော်.. sorry.. ၊ Hyung ... ကိုဘာပြောလိုက်တာလဲ ပြန်ပြောပါဦး"

"pizza ဆိုင်ရှေ့နားလေးလောက်မှာရှိတယ်.. Hyung ဗိုက်ဆာရင် ဝင်ပေးရမလားလို့"

"အောန်! ကောင်းတာပေါ့။ ကောင်းတာပေါ့.. ဗိုက်ဆာနေတာနဲ့အတော်ပဲ ဝင်ကြတာပေါ့ အဲ့တာဆိုရင်လည်း"

Mingyu ခေါင်းပဲအသာတကြည်ငြိမ့်လိုက်လေသည်။ ဟူး EX အကြောင်းတွေးနေတာများကြောင့် သူခေါ်သံကိုမကြားတာများလားဟု Mingyu လည်း အတွေးများမိလေသည်။

Pizza ဆိုင်ရောက်တော့ Mingyu က ကားပါကင်ကို ကျွမ်းကျင်စွာထိုးလေသည်။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား ကောင်တာစီကို pizza တစ်ချပ်၊အအေးနှစ်ခွက် မှာကာ ထိုင်ခုံရှိရာနေရာကို ထိုင်စေသည်။

"Hyung.. ကျွန်တော်လေ တစ်ခုနှစ်ခုသုံးလေးခုလောက် မေးရင်စိတ်ဆိုးမှာလား"

"ဟင် ..ဘယ်လိုကြီးလဲ တစ်ခုလောက်မေးရင်စိတ်ဆိုးမှာလားလဲမဟုတ်ဘူး တစ်ခုနှစ်ခုသုံးလေးခုကတော့ တစ်ခါမှမကြားဖူးဘူး.."

"ကျွန်တော်က.. Hyung နဲ့ပတ်သတ်ရင်သိချင်တာတွေများလာ..များလာလို့ပါ.. ဗွေမယူပါနဲ့..။ မယူဘူးမလား ဟီဟီ မေးလို့ရတယ်မလား Hyung"

Mingyu ထိုသို့တောင်းဆိုလာတော့ သဘောကောင်းလွန်လှသည့် Shua မှာ သူ့ရဲ့ မျက်စိလေးကိုမှေး၊နှာခေါင်းလေးကိုကျုံ့ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ သဘောတူသည်။

တအားချစ်ဖို့မကောင်းလွန်းဘူးလား လူတွေရယ်!!!

"Hyung ကျွန်တော့်ကိုဘာလို့ရွေးခဲ့တာလဲ? ကျွန်တော် Hyung စီကို စာနှစ်စောင်ဝင်လာတာကိုသိတယ်။ နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ကိုရွေးတာကို ဘာလို့ကျွန်တော့်ကိုရွေးခဲ့တာလဲ.."

"အင်... မင်းနဲ့ဆို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပဲခရီးသွားနိုင်မယ်ထင်လို့လေ.. မဟုတ်ဘူးလား အခုဘယ်လောက်တောင်လွတ်လပ်လဲ?"

"အဲ့တာဆို Hyung.. Hyung.. ပျော်လား?"

"အင်း"

"အဲ့တာဆို အဲ့Hyung စီကိုဝင်လာတဲ့ စာနှစ်စောင်ထဲက ကျန်တဲ့တစ်စောင်က EXကရွေးတာလား ဒါမှမဟုတ် အခြားတစ်ယောက်လား?"

"အခြားတစ်ယောက်.."

"Hyungလေ.. ကားထဲမှာစဉ်းစားနေတဲ့အတွေးတွေထဲမှာ ရည်းစားဟောင်းအကြောင်းပါလား?"

ရှေ့ကမေးခွန်းမှန်သမျှမတုံ့မဆိုင်းပဲဖြေလာသည့် Hyung မှာ သူ့ရဲ့နောက်ဆုံးမေးခွန်းကြမှ အနည်းငယ်အချိန်တန့်သွားသလိုပါပင်။

"အင်.. မပါဘူးဆိုရင်တော့ လိမ်ရာတော့ကြသွားလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် EXအကြောင်းပဲတွေးနေတာမဟုတ်ပဲ ဟိုဟိုဒီဒီလျှောက်တွေးနေရင်း သူ့အကြောင်းနည်းနည်းလောက်တွေးမိသွားတယ်ပဲပြောရမယ်.. Hyung ကအရိုးသားဆုံးပြောပြတာပါ Mingyu ဘာစိတ်မှတော့မထားဘူးမလား?"

"ဘာစိတ်မှမထားဘူးဆိုရင်တော့ လိမ်ရာကြမှာပဲ။ ကျွန်တော်..ကျွန်တော်က Hyung ရဲ့ EXအပေါ် နည်းနည်းလက်မလွှတ်နိုင်သေးတဲ့စိတ်ရှိနေမှာစိုးရိမ်နေတာ"

"Hyung တို့က Happy Ending နဲ့အဆုံးသတ်ခြင်းမဟုတ်ပေမယ့် ကောင်းတဲ့Ending နဲ့ပဲ အဆုံးသတ်ခဲ့ကြတာမလို့ အပွင့်လင်းဆုံးပြောရရင် Hyung သူ့အပေါ်မရိုးသားတဲ့စိတ်တွေမရှိတော့ပါဘူး။ ယုံတယ်မလား?"

"အင်း အဲ့တာဆို Hyung လည်းအတွေးမများပဲနေပါ။ ကျွန်တော်လည်းအတွေးမများတော့ဘူး။ အတွေးမများပဲဘယ်လို‌နေရမလဲမသိရင်တော့ ချောမောတဲ့ရူပကာရုပ်ရည်ရှိတဲ့ ကျွန်တော့်ကိုပဲကြည့်ပေါ့ ဟီးဟီး"

Mingyu တစ်ယောက် သူ့ flirting စကေးကိုသူ့ဘာသူပြန်ကြွေပြီးတစ်ယောက်တည်းရယ်မောလို့နေတော့ Shuaပါ မနေနိုင်လိုက်ရယ်‌နေမိလေ၏။ ခဏကြာလေတော့ pizza တစ်ချပ်နှင့်အအေးနှစ်ခွက် ရောက်ရှိလာလေတော့သည်။ နှစ်ယောက်လုံး အရင်ကသူတို့အကြောင်းကိုယ်စီတွေ ကောင်းမွန်တဲ့ နေ့လည်စာစားချင်းကိုအပြီးသတ်ခဲ့ကြလေသည်။

-

"ထွက်ကြစို့လေ Chan"

"အွန်း ဒါပေမယ့် Junie ရော?"

"ဟုတ်သား Hyung Hyung Junie Hyung~ သွားကြစို့ အိမ်မှာ ကျွန်တော်တို့နဲ့ အကြီးဆုံးHyungနှစ်ယောက်ပဲကျန်တော့တယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေအကုန် ထွက်သွားကြပြီ"

"အိုခေ အိုခေ လာပြီ"

ဒီတစ်ဖွဲ့မှာတော့ သုံးယောက်အဖွဲ့။ သုံးယောက်သားထည့်သွားချင်ကြတာကလည်းခပ်များများ ထိုနည်းတူ မေ့ကျန်နေခဲ့သည်မှာလည်း ခပ်များများပင်။ အိပ်ခန်းနဲ့ဧည့်ခန်းကို ခေါက်တို့ခေါက်ပြန် နာရီဝက်လောက် အသွားအပြန်လုပ်ပြီး နောက်ဆုံးမှာ သုံးယောက်သားလိုချင်တဲ့ ပစ္စည်းတွေလည်းစုံသွားတော့သည်။ အိမ်ကနေစထွက်ခွာချိန်မှာတော့ 9နာရီ 48မိနစ် ပင်။

"ဟူး တကယ်ကိုပဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို9နာရီထတာစောလှပြီထင်နေတာ။ အားလုံးက အိပ်ယာကနိုးပြီး ထွက်တောင်သွားကြပြီ.."

"သူတို့လည်း အချင်းချင်းသီးသန့်ဒိတ်ချင်ကြလို့နေမှာပေါ့"

"ဟုတ်တာလည်းဟုတ်တာပဲနော်။ ဒါနဲ့ Dokyeom Hyung ကကားမောင်းမှာလား?"

"အွန်း Hyung မောင်းလိုက်မယ်။ Jun Hyung နဲ့ Chan လမ်းမှာတစ်ခုခုဝင်ချင်တာရှိလား?"

-"မရှိဘူး Dokyeom.." -"မရှိဘူးHyung"

"အိုခေ အဲ့တာဆိုလေဆိပ်တစ်ခါတည်းသွားမယ်နော်"

ဒီ trio ကတော့ အနည်းငယ်ထူးခြားလေသည်။ EX အတွဲမပါလို့လားတော့မသိ။ သုံးယောက်က သိပ်စကားမပြောဖြစ်ခဲ့ကြသော်လည်း ရင်းနှီးနေကြသည့်ဟန်ပေါ်၏။ ကားတစ်စီးလုံး သီချင်းသံနှင့် သူတို့အသံတွေ ဖုံးလွှမ်းနေကြလေသည်။ ကားပေါ်မှာဖွင့်ထားသည့် သီချင်းကို Dokyeom က လိုက်ဆို ၊ Chan က လက်ဖြောက်တီးတီးပြီးဟာမိုနီလိုက် ဖြင့် သူတို့သာနှင့်သူတို့တော့ ဟုတ်နေကြလေ၏။ သုံးယောက်အဖွဲ့တွေမှာ မပါမဖြစ် ပါရမည့် ဘာကိုမှဂရုမစိုက်သည့်type ပုံစံမှာလည်း Jun တွင်ရှိသည်။ ဟိုနှစ်ယောက်မှာ ဆူညံနေကြသော်လည်း Jun တစ်‌ယောက်ကောင်းကောင်းမွန်မွန်အိပ်မောကျ‌လို့နေလေ၏။ EX CHANGE 17 ရဲ့ legendary trio ပင်ဖြစ်လို့ပါ။

-

"Jeonghan- na?"

ဒီအသံက‌တော့ နေ့လည်12နာရီတောင်ကျော်နေသော်လည်း အခုချိန်ထိမထွက်ခွာကြရသေးသည့် ကျန်အတွဲက Seungcheol အသံပင်။

Seungcheol မှာ အခန်းထဲ Jeonghan အိပ်နေတုန်းဆိုတာကို မနက်ကတည်းကမြင်သော်လည်း မနှိုးရက်။ ခါတိုင်း သူတို့ချစ်သူတွေဖြစ်ခဲ့ကြတုန်းကတည်းက Jeonghan က တကယ်ကြီးကိုဘာမှလုပ်စရာမလိုသည့်နေ့တွင် နေ့တစ်ဝက်လောက်အိပ်လေ့ရှိလေ၏။ ထိုအကြောင်းကို ကောင်းကောင်းသိသူမှာတော့ ပြတ်ဆဲပြီးကြသော်လည်း ချစ်ရသူကိုမနှိုးရက်ခဲ့ပဲ မနက်စာကိုလည်း တိုးတိုးတိတ်တိတ်သာထွက်စားပြီး Jeonghan နိုးအလာကိုစောင့်နေလေသည်။

"Jeonghanna .. ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့သားတွေအကုန် ဂျယ်ဂျူဒိုရောက်နေကြပြီတဲ့။ ကိုယ်တို့ စထွက်မှရတော့မယ်"

သူ့စိတ်အလိုအရသာဆိုလျှင် နိုးသည်အထိထိုင်စောင့်နိုင်သော်လည်း ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့သားများ၏အသိပေးစာကြောင့် မတတ်နိုင်စွာနှင့်ပင် နှိုးယုံသာတတ်နိုင်တော့၏။

အိပ်ပျော်နေသူ၏ ဆံသားနွယ်နုနုများကို သဘောကျစွာတင့်ပင်ပေးနေသည့် သူတို့နှစ်‌ယောက်၏ ပုံရိပ်မှာ Camera angle တွင်တော့ တအားလှနေသည့် scene တစ်ခုပင်။

မကြာပါ ဟိုလိမ့်လူးဒီလိမ့်လူးနှင့် Jeonghan မျက်စိပွင့်လာသည်။

"အာ သွားမယ်.. ဟုတ်သား! ငါထပြီ ငါထပြီ ဘယ်နှနာရီရှိပြီလဲ!!"

"ဖြည်းဖြည်း ဖြည်းဖြည်း ရတယ် အေးဆေးလုပ်.. အိမ် မှာ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်တည်း"

"ဘယ်နနှာရီလဲလို့ Choi Seungcheol!! ငါ့ဖုန်းရော ငါ့ဖုန်း အားရှီးလ် အရေးကြီးမှ မေ့နေတာ"

အိပ်ယာပေါ်ကထထချင်း Choi Seungcheol ကို ဆူလိုက် ဖုန်းလိုက်ရှာ လိုက်နဲ့ အလုပ်ရူပ်နေသည့် Yoon ရှပ်သလဲ Jeonghan လေးပါပင်။

"ဒီမှာ 12နာရီ မိနစ် 26 နေ့လည်"

"သွားကြစို့ သွားကြစို့ လေယာဉ်မှီရောမှီရဲ့လား ဘယ်လိုလုပ်ကြပါ့ ! ငါ့လည်းမနိုးဘူး မင်း.."

"အစကတည်းက မင်းအစောကြီးမထနိုင်မှန်းသိလို့ ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့ကို လေယာဉ်ချိန်နောက်ကျတာကိုတမင်ဝယ်ခိုင်းထားတယ်။ အတော်ပဲ အခု မင်းထတာနဲ့ အချိန်ကွက်တိပဲ .. လေယာဉ်ချိန်က နေ့လည်3နာရီမှ"

"ဟူး.. အစကပြောရောပေါ့ ငါ့မှာအခုမှနိုးတာကိုလန့်သွားတာ.."

"ဟုတ်ပါတယ် ဟုတ်ပါတယ် ငါ့အမှားပါ။ အဲ့တာမလို့ မင်းအေးဆေးလုပ်.. ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့ကိုဆက်သွယ်ထားပြီးသားမလို့ နောက်ကျလည်း ‌နားလည်ပေးကြလောက်မှာပါ"

တအောင့်ကြာတော့ အိမ်မှာနောက်ဆုံးကျန်ခဲ့ကြသူနှစ်ယောက် ‌ထွက်လာကြတော့သည်။

လမ်းမှာတော့ စကားမပြောဖြစ်ကြ။ Choi Seungcheol က စကားစမယ်လုပ်တိုင်း ကြိုသိနေသည့် Jeonghan မှာ စကားမစနိုင်အောင် တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခုထလုပ်ဟန်ဆောင်သည်။ သေချာပေါက် နေရခက်သည့် လေထုပေါ့။ အလွန်ရင်းနှီးလွန်၍ ဘယ်ကစပြောကြရမယ်မှန်းမသိကြတဲ့ EX တစ်တွဲ ဟု ပြောစမှတ်တွင်လောက်မည်။

လေဆိပ်ရောက်တော့ Seungcheol ကပဲ Luggage နှစ်ခုသယ်ဆောင်သည်။ Yoon Jeonghan ဘာမှမပြောရသေးမှီ အလုပ်သမားလေးလို Luggage နှစ်ခုကိုထုတ်ပြီး သူ့လက်မှာကိုင်နှင့်ပြီးသား။ CEO ကြီးတစ်ယောက် ရည်းစားဟောင်းရဲ့ luggage ကိုင်ပေးနေရသည့်‌မြင်ကွင်းမှာတော့ အနည်းငယ်ရှက်ဖို့ကောင်းသည်ကတော့အမှန်။

အိမ်ကနေထွက်လာခဲ့ကြသည်ကတော့ 1နာရီ ဆိုပေမယ့် လမ်းမှာကားကြပ်တာကော၊မီးပွိုင့်တွေမိနေတာကော ကြောင့် 2နာရီနီးပါးမောင်းလာရသည်။ သို့သော်လည်း လေယာဉ်ချိန်ကတော့ အကိုက်။

-

အသီးသီးလေယာဉ်နဲ့ထွက်ကြပေမယ့် ထွက်ချိန်မတူကြသည်မို့ ရောက်သည့်အချိန်လည်းမတူကြ။

ပထမဦးစွာ ဘာဒိတ်မှမလုပ်ပဲတန်းလာသည့် သုံးယောက်အဖွဲ့ကအရင်ရောက်လေသည်

ထို့နောက်တရစပ်ပင် Hoshi နှင့် Jihoon တို့ရောက်လေ၏

သုံးဖွဲ့မြောက်ရောက်သည့်အဖွဲ့မှာ Vernon နှင့် Seungkwan တို့ပင်

လေးဖွဲ့မြောက်ကတော့ Mingyu နှင့် Shua

ငါးဖွဲ့မြောက်ကတော့ Wonwoo နှင့် 8

နောက်ဆုံးအဖွဲ့ကတော့ သိသိသာသာနောက်ကျသည့် Seungcheol နှင့် Jeonghan တို့ပင်ဖြစ်၏။

Jejudo ၌ရှိသည့် ဗီလာတွင် လူစုံကြသည့်အချိန်မှာ ည7နာရီဖြစ်သည်။

-

.....TBC🎀
-@𝖼𝗅𝗈𝗎𝖽𝗒_𝗌𝗁𝗎𝗃𝗂13 (040224)

___________________________

ဒီတစ်ပိုင်းတော့ ကားပေါ်မှာတင်အချိန်ကုန်သွားတယ် ဟီးဟီး။ အဖွဲ့တွေအကုန်လုံးကို screen time အလုံအလောက် ရေးချင်လို့ ရေးရင်းစာလုံးရေ 1800 ကျော်သွားတာမလို့ ဒီအပိုင်းတော့ဒီလောက်ပါပဲ💕

ဂျယ်ဂျူဒိုကို မနက်ဖြန်တော့တကယ်ရောက်ပါပြီ။ ဂျယ်ဂျူဒိုမှ interaction လေးတွေလည်းမျှော်ပေးကြပါဦး!! အပ်ဒိတ်ခုအကြာကြီးစောင့်စေခဲ့မိလို့ ဆောတီးပါရှင်😽

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Q. ဘယ္သူ႔ကိုစာပို႔ခဲ့တာလဲ?

Mingyu : ေသခ်ာေနတဲ့အေျဖပါပဲ... Hyung ကိုပါ

Jun : မနက္ျဖန္ဂ်ယ္ဂ်ဴဒိုကိုအတူတူသြားရမယ့္ Seokmin ကိုပို႔လိုက္တာပါ

Jihoon : Kwon Soonyoung

-

main လမ္းမေပၚ၌ ညိမ့္ညိမ့္ေညာင္းေညာင္းေမာင္းေနသည့္ ကားေလးတစ္စီး။

မနက္ 9နာရီေလာက္မွာ စထြက္လာတဲ့ GyuShua တို႔ ရဲ႕ကားေလးပါပင္။ ဘယ္ဘက္ကားေမာင္းသူေနရာမွာေတာ့ Mingyu ။ သူ၏ ညာဘက္တြင္ေတာ့ Shua ေပါ့ ။

Mingyu မွာ ကားေမာင္းတာက တစ္ဖက္၊ သူ႔ညာဘက္က မ်က္မွန္ကိုင္းအၾကည္ေရာင္ေလးႏွင့္ အျပင္ကို ေငးေနသူ ကို တစ္ဖက္ တစ္ဖက္တစ္လွည့္စီ ၾကည့္ရင္း သေဘာက်စြာ ၿပဳံးေနမိသည္။

"Shua!... Hyung!.. ဘာေတြေတြးေနတာလဲ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာေတာင္မၾကားဘူး"

လမ္းတစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ အနီးနားမွာ pizza ဆိုင္ေကာင္းေလးတစ္ဆိုင္ရွိတာကို သတိတရျဖစ္မိၿပီး Shua ကို Mingyu က ဗိုက္ဆာေနမလားဟု စားမလား ေမးဖို႔ ေခၚေနေသာ္လည္း တစ္ဖက္က သက္ဝင္ပန္းခ်ီေလးအစ္ကိုမွာ သူေခၚသံကိုမၾကား။

"ဟင္?.. ေအာ္.. sorry.. ၊ Hyung ... ကိုဘာေျပာလိုက္တာလဲ ျပန္ေျပာပါဦး"

"pizza ဆိုင္ေရွ႕နားေလးေလာက္မွာရွိတယ္.. Hyung ဗိုက္ဆာရင္ ဝင္ေပးရမလားလို႔"

"ေအာန္! ေကာင္းတာေပါ့။ ေကာင္းတာေပါ့.. ဗိုက္ဆာေနတာနဲ႔အေတာ္ပဲ ဝင္ၾကတာေပါ့ အဲ့တာဆိုရင္လည္း"

Mingyu ေခါင္းပဲအသာတၾကည္ၿငိမ့္လိုက္ေလသည္။ ဟူး EX အေၾကာင္းေတြးေနတာမ်ားေၾကာင့္ သူေခၚသံကိုမၾကားတာမ်ားလားဟု Mingyu လည္း အေတြးမ်ားမိေလသည္။

Pizza ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ Mingyu က ကားပါကင္ကို ကြၽမ္းက်င္စြာထိုးေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား ေကာင္တာစီကို pizza တစ္ခ်ပ္၊အေအးႏွစ္ခြက္ မွာကာ ထိုင္ခုံရွိရာေနရာကို ထိုင္ေစသည္။

"Hyung.. ကြၽန္ေတာ္ေလ တစ္ခုႏွစ္ခုသုံးေလးခုေလာက္ ေမးရင္စိတ္ဆိုးမွာလား"

"ဟင္ ..ဘယ္လိုႀကီးလဲ တစ္ခုေလာက္ေမးရင္စိတ္ဆိုးမွာလားလဲမဟုတ္ဘူး တစ္ခုႏွစ္ခုသုံးေလးခုကေတာ့ တစ္ခါမွမၾကားဖူးဘူး.."

"ကြၽန္ေတာ္က.. Hyung နဲ႔ပတ္သတ္ရင္သိခ်င္တာေတြမ်ားလာ..မ်ားလာလို႔ပါ.. ေဗြမယူပါနဲ႔..။ မယူဘူးမလား ဟီဟီ ေမးလို႔ရတယ္မလား Hyung"

Mingyu ထိုသို႔ေတာင္းဆိုလာေတာ့ သေဘာေကာင္းလြန္လွသည့္ Shua မွာ သူ႔ရဲ႕ မ်က္စိေလးကိုေမွး၊ႏွာေခါင္းေလးကိုက်ဳံ႕ၿပီး ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ သေဘာတူသည္။

တအားခ်စ္ဖို႔မေကာင္းလြန္းဘူးလား လူေတြရယ္!!!

"Hyung ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာလို႔ေ႐ြးခဲ့တာလဲ? ကြၽန္ေတာ္ Hyung စီကို စာႏွစ္ေစာင္ဝင္လာတာကိုသိတယ္။ ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ကိုေ႐ြးတာကို ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုေ႐ြးခဲ့တာလဲ.."

"အင္... မင္းနဲ႔ဆို ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပဲခရီးသြားႏိုင္မယ္ထင္လို႔ေလ.. မဟုတ္ဘူးလား အခုဘယ္ေလာက္ေတာင္လြတ္လပ္လဲ?"

"အဲ့တာဆို Hyung.. Hyung.. ေပ်ာ္လား?"

"အင္း"

"အဲ့တာဆို အဲ့Hyung စီကိုဝင္လာတဲ့ စာႏွစ္ေစာင္ထဲက က်န္တဲ့တစ္ေစာင္က EXကေ႐ြးတာလား ဒါမွမဟုတ္ အျခားတစ္ေယာက္လား?"

"အျခားတစ္ေယာက္.."

"Hyungေလ.. ကားထဲမွာစဥ္းစားေနတဲ့အေတြးေတြထဲမွာ ရည္းစားေဟာင္းအေၾကာင္းပါလား?"

ေရွ႕ကေမးခြန္းမွန္သမွ်မတုံ႔မဆိုင္းပဲေျဖလာသည့္ Hyung မွာ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ဆုံးေမးခြန္းၾကမွ အနည္းငယ္အခ်ိန္တန႔္သြားသလိုပါပင္။

"အင္.. မပါဘူးဆိုရင္ေတာ့ လိမ္ရာေတာ့ၾကသြားလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ EXအေၾကာင္းပဲေတြးေနတာမဟုတ္ပဲ ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္ေတြးေနရင္း သူ႔အေၾကာင္းနည္းနည္းေလာက္ေတြးမိသြားတယ္ပဲေျပာရမယ္.. Hyung ကအ႐ိုးသားဆုံးေျပာျပတာပါ Mingyu ဘာစိတ္မွေတာ့မထားဘူးမလား?"

"ဘာစိတ္မွမထားဘူးဆိုရင္ေတာ့ လိမ္ရာၾကမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ္က Hyung ရဲ႕ EXအေပၚ နည္းနည္းလက္မလႊတ္ႏိုင္ေသးတဲ့စိတ္ရွိေနမွာစိုးရိမ္ေနတာ"

"Hyung တို႔က Happy Ending နဲ႔အဆုံးသတ္ျခင္းမဟုတ္ေပမယ့္ ေကာင္းတဲ့Ending နဲ႔ပဲ အဆုံးသတ္ခဲ့ၾကတာမလို႔ အပြင့္လင္းဆုံးေျပာရရင္ Hyung သူ႔အေပၚမ႐ိုးသားတဲ့စိတ္ေတြမရွိေတာ့ပါဘူး။ ယုံတယ္မလား?"

"အင္း အဲ့တာဆို Hyung လည္းအေတြးမမ်ားပဲေနပါ။ ကြၽန္ေတာ္လည္းအေတြးမမ်ားေတာ့ဘူး။ အေတြးမမ်ားပဲဘယ္လို‌ေနရမလဲမသိရင္ေတာ့ ေခ်ာေမာတဲ့႐ူပကာ႐ုပ္ရည္ရွိတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုပဲၾကည့္ေပါ့ ဟီးဟီး"

Mingyu တစ္ေယာက္ သူ႔ flirting စေကးကိုသူ႔ဘာသူျပန္ေႂကြၿပီးတစ္ေယာက္တည္းရယ္ေမာလို႔ေနေတာ့ Shuaပါ မေနႏိုင္လိုက္ရယ္‌ေနမိေလ၏။ ခဏၾကာေလေတာ့ pizza တစ္ခ်ပ္ႏွင့္အေအးႏွစ္ခြက္ ေရာက္ရွိလာေလေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး အရင္ကသူတို႔အေၾကာင္းကိုယ္စီေတြ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေန႔လည္စာစားခ်င္းကိုအၿပီးသတ္ခဲ့ၾကေလသည္။

-

"ထြက္ၾကစို႔ေလ Chan"

"အြန္း ဒါေပမယ့္ Junie ေရာ?"

"ဟုတ္သား Hyung Hyung Junie Hyung~ သြားၾကစို႔ အိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အႀကီးဆုံးHyungႏွစ္ေယာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ က်န္တဲ့သူေတြအကုန္ ထြက္သြားၾကၿပီ"

"အိုေခ အိုေခ လာၿပီ"

ဒီတစ္ဖြဲ႕မွာေတာ့ သုံးေယာက္အဖြဲ႕။ သုံးေယာက္သားထည့္သြားခ်င္ၾကတာကလည္းခပ္မ်ားမ်ား ထိုနည္းတူ ေမ့က်န္ေနခဲ့သည္မွာလည္း ခပ္မ်ားမ်ားပင္။ အိပ္ခန္းနဲ႔ဧည့္ခန္းကို ေခါက္တို႔ေခါက္ျပန္ နာရီဝက္ေလာက္ အသြားအျပန္လုပ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ သုံးေယာက္သားလိုခ်င္တဲ့ ပစၥည္းေတြလည္းစုံသြားေတာ့သည္။ အိမ္ကေနစထြက္ခြာခ်ိန္မွာေတာ့ 9နာရီ 48မိနစ္ ပင္။

"ဟူး တကယ္ကိုပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို9နာရီထတာေစာလွၿပီထင္ေနတာ။ အားလုံးက အိပ္ယာကႏိုးၿပီး ထြက္ေတာင္သြားၾကၿပီ.."

"သူတို႔လည္း အခ်င္းခ်င္းသီးသန႔္ဒိတ္ခ်င္ၾကလို႔ေနမွာေပါ့"

"ဟုတ္တာလည္းဟုတ္တာပဲေနာ္။ ဒါနဲ႔ Dokyeom Hyung ကကားေမာင္းမွာလား?"

"အြန္း Hyung ေမာင္းလိုက္မယ္။ Jun Hyung နဲ႔ Chan လမ္းမွာတစ္ခုခုဝင္ခ်င္တာရွိလား?"

-"မရွိဘူး Dokyeom.." -"မရွိဘူးHyung"

"အိုေခ အဲ့တာဆိုေလဆိပ္တစ္ခါတည္းသြားမယ္ေနာ္"

ဒီ trio ကေတာ့ အနည္းငယ္ထူးျခားေလသည္။ EX အတြဲမပါလို႔လားေတာ့မသိ။ သုံးေယာက္က သိပ္စကားမေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ရင္းႏွီးေနၾကသည့္ဟန္ေပၚ၏။ ကားတစ္စီးလုံး သီခ်င္းသံႏွင့္ သူတို႔အသံေတြ ဖုံးလႊမ္းေနၾကေလသည္။ ကားေပၚမွာဖြင့္ထားသည့္ သီခ်င္းကို Dokyeom က လိုက္ဆို ၊ Chan က လက္ေျဖာက္တီးတီးၿပီးဟာမိုနီလိုက္ ျဖင့္ သူတို႔သာႏွင့္သူတို႔ေတာ့ ဟုတ္ေနၾကေလ၏။ သုံးေယာက္အဖြဲ႕ေတြမွာ မပါမျဖစ္ ပါရမည့္ ဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္သည့္type ပုံစံမွာလည္း Jun တြင္ရွိသည္။ ဟိုႏွစ္ေယာက္မွာ ဆူညံေနၾကေသာ္လည္း Jun တစ္‌ေယာက္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္အိပ္ေမာက်‌လို႔ေနေလ၏။ EX CHANGE 17 ရဲ႕ legendary trio ပင္ျဖစ္လို႔ပါ။

-

"Jeonghan- na?"

ဒီအသံက‌ေတာ့ ေန႔လည္12နာရီေတာင္ေက်ာ္ေနေသာ္လည္း အခုခ်ိန္ထိမထြက္ခြာၾကရေသးသည့္ က်န္အတြဲက Seungcheol အသံပင္။

Seungcheol မွာ အခန္းထဲ Jeonghan အိပ္ေနတုန္းဆိုတာကို မနက္ကတည္းကျမင္ေသာ္လည္း မႏႈိးရက္။ ခါတိုင္း သူတို႔ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတုန္းကတည္းက Jeonghan က တကယ္ႀကီးကိုဘာမွလုပ္စရာမလိုသည့္ေန႔တြင္ ေန႔တစ္ဝက္ေလာက္အိပ္ေလ့ရွိေလ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းသိသူမွာေတာ့ ျပတ္ဆဲၿပီးၾကေသာ္လည္း ခ်စ္ရသူကိုမႏႈိးရက္ခဲ့ပဲ မနက္စာကိုလည္း တိုးတိုးတိတ္တိတ္သာထြက္စားၿပီး Jeonghan ႏိုးအလာကိုေစာင့္ေနေလသည္။

"Jeonghanna .. ႐ိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕သားေတြအကုန္ ဂ်ယ္ဂ်ဴဒိုေရာက္ေနၾကၿပီတဲ့။ ကိုယ္တို႔ စထြက္မွရေတာ့မယ္"

သူ႔စိတ္အလိုအရသာဆိုလွ်င္ ႏိုးသည္အထိထိုင္ေစာင့္ႏိုင္ေသာ္လည္း ႐ိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕သားမ်ား၏အသိေပးစာေၾကာင့္ မတတ္ႏိုင္စြာႏွင့္ပင္ ႏႈိးယုံသာတတ္ႏိုင္ေတာ့၏။

အိပ္ေပ်ာ္ေနသူ၏ ဆံသားႏြယ္ႏုႏုမ်ားကို သေဘာက်စြာတင့္ပင္ေပးေနသည့္ သူတို႔ႏွစ္‌ေယာက္၏ ပုံရိပ္မွာ Camera angle တြင္ေတာ့ တအားလွေနသည့္ scene တစ္ခုပင္။

မၾကာပါ ဟိုလိမ့္လူးဒီလိမ့္လူးႏွင့္ Jeonghan မ်က္စိပြင့္လာသည္။

"အာ သြားမယ္.. ဟုတ္သား! ငါထၿပီ ငါထၿပီ ဘယ္ႏွနာရီရွိၿပီလဲ!!"

"ျဖည္းျဖည္း ျဖည္းျဖည္း ရတယ္ ေအးေဆးလုပ္.. အိမ္ မွာ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္တည္း"

"ဘယ္နႏွာရီလဲလို႔ Choi Seungcheol!! ငါ့ဖုန္းေရာ ငါ့ဖုန္း အားရွီးလ္ အေရးႀကီးမွ ေမ့ေနတာ"

အိပ္ယာေပၚကထထခ်င္း Choi Seungcheol ကို ဆူလိုက္ ဖုန္းလိုက္ရွာ လိုက္နဲ႔ အလုပ္႐ူပ္ေနသည့္ Yoon ရွပ္သလဲ Jeonghan ေလးပါပင္။

"ဒီမွာ 12နာရီ မိနစ္ 26 ေန႔လည္"

"သြားၾကစို႔ သြားၾကစို႔ ေလယာဥ္မွီေရာမွီရဲ႕လား ဘယ္လိုလုပ္ၾကပါ့ ! ငါ့လည္းမႏိုးဘူး မင္း.."

"အစကတည္းက မင္းအေစာႀကီးမထႏိုင္မွန္းသိလို႔ ႐ိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕ကို ေလယာဥ္ခ်ိန္ေနာက္က်တာကိုတမင္ဝယ္ခိုင္းထားတယ္။ အေတာ္ပဲ အခု မင္းထတာနဲ႔ အခ်ိန္ကြက္တိပဲ .. ေလယာဥ္ခ်ိန္က ေန႔လည္3နာရီမွ"

"ဟူး.. အစကေျပာေရာေပါ့ ငါ့မွာအခုမွႏိုးတာကိုလန႔္သြားတာ.."

"ဟုတ္ပါတယ္ ဟုတ္ပါတယ္ ငါ့အမွားပါ။ အဲ့တာမလို႔ မင္းေအးေဆးလုပ္.. ႐ိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕ကိုဆက္သြယ္ထားၿပီးသားမလို႔ ေနာက္က်လည္း ‌နားလည္ေပးၾကေလာက္မွာပါ"

တေအာင့္ၾကာေတာ့ အိမ္မွာေနာက္ဆုံးက်န္ခဲ့ၾကသူႏွစ္ေယာက္ ‌ထြက္လာၾကေတာ့သည္။

လမ္းမွာေတာ့ စကားမေျပာျဖစ္ၾက။ Choi Seungcheol က စကားစမယ္လုပ္တိုင္း ႀကိဳသိေနသည့္ Jeonghan မွာ စကားမစႏိုင္ေအာင္ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုထလုပ္ဟန္ေဆာင္သည္။ ေသခ်ာေပါက္ ေနရခက္သည့္ ေလထုေပါ့။ အလြန္ရင္းႏွီးလြန္၍ ဘယ္ကစေျပာၾကရမယ္မွန္းမသိၾကတဲ့ EX တစ္တြဲ ဟု ေျပာစမွတ္တြင္ေလာက္မည္။

ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ Seungcheol ကပဲ Luggage ႏွစ္ခုသယ္ေဆာင္သည္။ Yoon Jeonghan ဘာမွမေျပာရေသးမွီ အလုပ္သမားေလးလို Luggage ႏွစ္ခုကိုထုတ္ၿပီး သူ႔လက္မွာကိုင္ႏွင့္ၿပီးသား။ CEO ႀကီးတစ္ေယာက္ ရည္းစားေဟာင္းရဲ႕ luggage ကိုင္ေပးေနရသည့္‌ျမင္ကြင္းမွာေတာ့ အနည္းငယ္ရွက္ဖို႔ေကာင္းသည္ကေတာ့အမွန္။

အိမ္ကေနထြက္လာခဲ့ၾကသည္ကေတာ့ 1နာရီ ဆိုေပမယ့္ လမ္းမွာကားၾကပ္တာေကာ၊မီးပြိဳင့္ေတြမိေနတာေကာ ေၾကာင့္ 2နာရီနီးပါးေမာင္းလာရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေလယာဥ္ခ်ိန္ကေတာ့ အကိုက္။

-

အသီးသီးေလယာဥ္နဲ႔ထြက္ၾကေပမယ့္ ထြက္ခ်ိန္မတူၾကသည္မို႔ ေရာက္သည့္အခ်ိန္လည္းမတူၾက။

ပထမဦးစြာ ဘာဒိတ္မွမလုပ္ပဲတန္းလာသည့္ သုံးေယာက္အဖြဲ႕ကအရင္ေရာက္ေလသည္

ထို႔ေနာက္တရစပ္ပင္ Hoshi ႏွင့္ Jihoon တို႔ေရာက္ေလ၏

သုံးဖြဲ႕ေျမာက္ေရာက္သည့္အဖြဲ႕မွာ Vernon ႏွင့္ Seungkwan တို႔ပင္

ေလးဖြဲ႕ေျမာက္ကေတာ့ Mingyu ႏွင့္ Shua

ငါးဖြဲ႕ေျမာက္ကေတာ့ Wonwoo ႏွင့္ 8

ေနာက္ဆုံးအဖြဲ႕ကေတာ့ သိသိသာသာေနာက္က်သည့္ Seungcheol ႏွင့္ Jeonghan တို႔ပင္ျဖစ္၏။

Jejudo ၌ရွိသည့္ ဗီလာတြင္ လူစုံၾကသည့္အခ်ိန္မွာ ည7နာရီျဖစ္သည္။

-

.....TBC🎀
-@𝖼𝗅𝗈𝗎𝖽𝗒_𝗌𝗁𝗎𝗃𝗂13 (040224)

___________________________

ဒီတစ္ပိုင္းေတာ့ ကားေပၚမွာတင္အခ်ိန္ကုန္သြားတယ္ ဟီးဟီး။ အဖြဲ႕ေတြအကုန္လုံးကို screen time အလုံအေလာက္ ေရးခ်င္လို႔ ေရးရင္းစာလုံးေရ 1800 ေက်ာ္သြားတာမလို႔ ဒီအပိုင္းေတာ့ဒီေလာက္ပါပဲ💕

ဂ်ယ္ဂ်ဴဒိုကို မနက္ျဖန္ေတာ့တကယ္ေရာက္ပါၿပီ။ ဂ်ယ္ဂ်ဴဒိုမွ interaction ေလးေတြလည္းေမွ်ာ္ေပးၾကပါဦး!! အပ္ဒိတ္ခုအၾကာႀကီးေစာင့္ေစခဲ့မိလို႔ ေဆာတီးပါရွင္😽

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>